στιγμές (Χ)

 

1. Χάρηκα, πολύ χάρηκα που ένας ταύρος σκότωσε ένα ταυρομάχο. Δεν ξέρω λεπτομέρειες, δεν ξέρω αν τον ξεκοίλιασε ή εάν τον διαπέρασε με το κέρατο στο λαιμό ή εάν το κέρατο μπήχτηκε στο μάτι του.
2. Δεν χάρηκα μόνο εγώ, χάρηκαν κι άλλοι, και χαίρομαι γι΄ αυτό, χάρηκαν πολλοί – αν χαρούν οι περισσότεροι ή σχεδόν όλοι πάνω στον πλανήτη, τότε θα έχουμε Παγκόσμια Χαρά. Δεν γράφω κάτι άλλο γιατί έχω τόσα πολλά να πω που σκέφτομαι να γράψω ένα βιβλίο γι΄ αυτό το θέμα.
3. Ας αφήσουμε την Παγκόσμια Χαρά. Αυτός ο τύπος ο ταυρομάχος, έτσι όπως είναι ντυμένος, σαν μανεκέν για σάβανο, με τα ξιφάκια του και το κόκκινο πανάκι του, τι θα έκανε εάν αντιμετώπιζε ένα άγριο ταύρο, έξω, στην φύση; Θα τον έκανε ο ταύρος μεζέ του ούζου που το καρφώνουν στα καφενεία με οδοντογλυφίδα.

Continue reading

στιγμές (Φ)

 

1. Σήμερα θα υποστηρίξω ότι ο εγκέφαλος ΠΙΑΝΕΙ ΨΑΡΙΑ και ΣΥΓΚΡΑΤΕΙ ΧΩΜΑΤΑ.
2. Ψάρια πιάνουμε με το δίχτυ. Εάν το δίχτυ είναι δίκτυο, το δίκτυο είναι δίχτυ. Το δίχτυ έχει δεσίματα, δεσμούς δηλαδή, και κενά. Τα δεσίματα πιάνουν τα ψάρια, τα κενά αφήνουν το νερό να περάσει. Χωρίς κενά, ψάρια δεν πιάνεις. Τα μικρά ας περάσουν.
3. Χώματα συγκρατούμε με την ξερολιθιά. Η ξερολιθιά είναι ο μεγάλος μου οικοδομικός έρωτας. Δώστε μου ένα πρανές και πέτρες και θα σας φτιάξω μια ξερολιθιά που θα είναι έργο τέχνης: με σχήματα από πέτρες, με εσοχές, με προεξοχές πέτρινες για γλάστρες, με σκάλες.
4. Η ξερολιθιά είναι αναλημματικός τοίχος, έχει δεσίματα και κενά. Τα δεσίματα, οι δεσμοί των πετρών, συγκρατούν τα χώματα, τα κενά αφήνουν τα νερά να περάσουν. Χωρίς κενά, το χώμα δεν συγκρατείται.

Continue reading

στιγμές (Υ)

 

1. Ο fb φίλος Nicolas Gibis (Νικόλας Γκίμπης) μου ζήτησε να δηλώσω ότι μου αρέσει η ιστοσελίδα ResPublica.gr κι έσπευσα να το κάνω χωρίς δεύτερη ή τρίτη σκέψη. Ενώ όμως ο Νικόλας αισθάνεται ηδονή ακούγοντας και προφέροντας την λέξη Respublica, αφού η εν λόγω λέξη δηλώνει την αυτοδιαχειριζόμενη, την άμεση δημοκρατία, εγώ αισθάνομαι τρόμο, μεγάλο, πολύ μεγάλο.
2. Διευκρινίζω ότι τον τρόμο δεν μου τον προκαλεί η άμεση, αυτοδιαχειριζόμενη δημοκρατία. Να τι μου προκαλεί τρόμο.
3. Respublica, θηλυκού γένους, ενικός, είναι η πολιτεία, η πόλις, το κοινόν – με την αρχαία ελληνική σημασία των λέξεων. Πιο συγκεκριμένα, Res Romana είναι η πολιτεία, το κοινόν των Ρωμαίων. Οι σημασίες αυτές είναι δευτερογενείς. Ας πάμε λίγο πίσω, γλωσσικά, χρονικά, κοινωνικά και ιστορικά.

Continue reading

στιγμές (Τ)

1. Εάν έπρεπε, εάν ήθελα να μελετήσω τόσο πολύ έναν φιλόσοφο, ώστε να αποκλείσω, ελλείψει χρόνου, όλους τους άλλους, μεταξύ του Χέγκελ και του Κονδύλη θα επέλεγα ανεπιφύλακτα τον πρώτο. Να γιατί.
2. Ο Χέγκελ είναι πολύ λιγότερο τσομπάνης από τον Κονδύλη. Ο Κονδύλης είναι αρχιτσέλιγκας. Θα εξηγηθώ παρακάτω.
3. Ο πρώτος σε βοηθά να σκέφτεσαι. Ο δεύτερος γνωρίζει πολλά. Με ενδιαφέρει το πρώτο, δεν αδιαφορώ για το δεύτερο, γι αυτό εξ άλλου και διάβαζα, διαβάζω και θα διαβάζω Κονδύλη.
4. Ο Κονδύλης είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη ελληνικής μεταπρατικής (φιλοσοφικής σκέψης): πολύ διάβασμα, πολλές γνώσεις, πολύς μηρυκασμός, καθόλου σκέψη.

Continue reading

στιγμές (Σ)

 

1. ‘Προετοιμάζετε ένα τρομερό μέλλον’ (Ο Τόμας Μουρ, συγγραφέας της Ουτοπίας, προς τους δικαστές του που τον καταδίκασαν σε καρατόμηση καθ΄υπόδειξη του Ερρίκου Η΄).
2. Η αυτοεκμετάλλευση, η αυτοκλοπή και η αυτοδημοσιότητα είναι τρεις όψεις της Δημοκρατίας.
3. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτοεκμετάλλευσης είναι ο οδηγός αυτοκινήτου: ενώ εργάζεται, παράγει μετακίνηση, με τα δυο του χέρια, τα δυο του πόδια και τα μάτια του, όπως ακριβώς οι προλετάριοι του 19ου αιώνα, τέτοιου είδους αρχαϊσμός είναι η οδήγηση, αντί να πληρώνεται, όπως ο ταξιτζής, ο λεωφορειατζής και ο φορτηγατζής, πληρώνει!

Continue reading

στιγμές (Ρ)

 

1. Η Νοθευτική (Τέχνη και Επιστήμη) είναι κλάδος τόσο της Αρπακτικής (Τέχνης και Επιστήμης) όσο και της Εξαπατητικής.
2. Ο πρώτος τρόπος αρπαγής ήταν η κλοπή – αρπαγή χωρίς να σε βλέπουν. Ετυμολογικά, το κλέπτω συγγενεύει με το καλύπτω.
3. Ακολούθησε η ληστεία, η αρπαγή με τα όπλα. Αυτό το λη – στη λέξη ληστεία γράφεται με υπογεγραμμένη, άρα ήταν ληι -: πρόκειται για άλλη μορφή της λέξης λεία.
4. Ακολούθησε το εμπόρευμα, η αρπαγή με το χρήμα. Κάθε φορά που αγοράζουμε κάτι, πέφτουμε θύματα κλοπής. Η λεία του κλέφτη λέγεται κέρδος, η αρχική σημασία του οποίου είναι απάτη – στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Αυτός που έχει στο μυαλό του το κέρδος λεγόταν κερδαλεόφρων, απατεώνας δηλαδή.
5. Όταν οι ληστές είναι πολλοί, ένας λαός, τότε αυτή η ληστεία λέγεται πόλεμος. Πόλεμος είναι αυτό που γίνεται γύρω από την πόλιν, το οχυρό δηλαδή, το κάστρο, το φρούριο.
6. Χημικός τροφίμων στην Γερμανία με είχε πει, πριν τριάντα χρόνια, ότι το 50% του βουτύρου που πουλάνε δεν είναι βούτυρο. Τώρα θα πρέπει να έχει πάει στο 25%. Οι πορτοκαλάδες δεν έχουν ίχνος πορτοκαλιού, το μέλι είναι μέλι κατά 25% (το άλλο γλυκόζη), το ελαιόλαδο δεν είναι όλο ελαιόλαδο – ο κατάλογος των νοθευμένων τροφίμων είναι τεράστιος – η κοκαΐνη και η ηρωίνη είναι επίσης νοθευμένες κατά 90%, την ώρα της χρήσης.

Continue reading

στιγμές (Π)

1. Θα φασωθούμε.
2. Φασώνομαι: κάνω φάση, σχέση, σχετίζομαι
3. Οι ενδείξεις που υπάρχουν, που βλέπω εγώ τουλάχιστον, με ωθούν να υποστηρίξω ότι κατά την δεκαετία 2020-2030, μπορεί και νωρίτεραm, θα ξεσπάσει μια απεργιακή φάση, μια περίοδος μηνών ή και κάνα δυο ετών, ένας απεργιακός χείμαρρος σε ιδιωτικό και κρατικό/δημόσιο τομέα. Μιας και η απεργία είναι ένα από τα ισχυρά όπλα των εργαζομένων, μιας και απεργώντας δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να πολεμάς, αυτός είναι ο κοινωνικός πόλεμος, θέτει εκτός φασώματος πολλούς και πολλές που δεν μπορούν να απεργήσουν αλλά θέλουν να πολεμήσουν, πρέπει, εκτός της απεργίας, να βρεθεί κι ένα άλλο όπλο, το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν και αυτοί που απεργούν και αυτοί που δεν μπορούν: άνεργοι, συνταξιούχοι, έφηβοι, νέοι, παιδιά, κ.α.
4. Εφόσον όμως πολεμήσουν (και) μαζί, θα πρέπει να έχουν κι ένα κοινό στόχο.

Continue reading

στιγμές (Ο)

 

1. Να σκαλίσω τις πιπεριές, τις μελιτζάνες και τα σέσκουλα.
2. Να μαζέψω τον σπόρο από το σχοινόπρασο.
3. Να καθαρίσω το κοτέτσι.
4. Να μαζέψω κορόμηλα για μαρμελάδα, σιρόπι (για τα κρέατα στη γάστρα) και χυμό για παιδιά και φίλους.
5. Να πάω στο βουνό να φέρω φυτόχωμα.
6. Να σπείρω σε σακουλάκια ντομάτες όψιμες για το θερμοκήπιο.
7. Να αραιώσω τα παντζάρια, να μεταφυτέψω τα περισσευούμενα.

Continue reading

στιγμές (Ξ) [24 Μαρτίου 2021: το χρονικό του κουρέματος των καταθέσεων]

 

14 μ.μ. Μετά από δύο μήνες κατηγορηματικών διαψεύσεων περί επερχόμενου κουρέματος των καταθέσεων, οι υπουργοί της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ Γεώργιος Αδωνιάδης και Ευμένης Κουνελώτος με αιφνίδιο διάγγελμά τους ανακοινώνουν την κατάσχεση όλων των καταθέσεων στις ελληνικές Τράπεζες πάνω από 100.000 ευρά. Μεταξύ των άλλων δηλώνουν ότι οι μη χρησιμοποιούμενες καταθέσεις είναι αντικοινωνική και αντεθνική πράξη και ότι θα χρησιμοποιηθούν με σκοπό την ανάπτυξη της οικονομίας και την αντιμετώπιση της ανεργίας. Άλλωστε, τόνισε με έμφαση ο κ. Αδωνιάδης, 100 χιλιάρικα φτάνουν και περισσεύουν για ώρα μεγάλης οικογενειακής ανάγκης.
14.20 μ.μ. Οι νοσοκομειακοί γιατροί αποφασίζουν να αναστείλουν την απεργία τους.
14.50 μ.μ. Ανοίγουν όλα τα φαρμακεία της χώρας. Ατελείωτες ουρές. Σε μια ώρα εξαντλούνται όλα τα αποθέματα ψυχοφαρμάκων. Ολοσχερής έλλειψη αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών. Μεγάλη κατανάλωση ληγμένων.
15.00 μ.μ. Μποτιλιάρισμα στους δρόμους όλων των μεγάλων πόλεων. Πλήρης ακινητοποίηση των οχημάτων.
15.15 μ.μ. Οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ αποφασίζουν να αναστείλουν την απεργία τους.
16.35 μ.μ. Ανακοινώνεται ότι 2.514 καταθέτες πέθαναν από έμφραγμα ενώ άλλοι 7.987 εισήχθησαν στα νοσοκομεία της χώρας με εγκεφαλικό. (Έμποροι, επιχειρηματίες, βιοτέχνες, εισαγωγείς, εξαγωγείς, μεγαλοαγρότες, γιατροί, δικηγόροι, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, εστιάτορες, μαγαζάτορες, ιδιοκτήτες ακινήτων, ιδιοκτήτες επαρχιακών σούπερ μάρκετ, ιδιοκτήτες λεωφορείων, ιδιοκτήτες κλινικών, εφοριακοί, εργολάβοι οικοδομών, φαρμακέμποροι, φαρμακοποιοί, κατασκευαστές, καλλιτέχνες, αθλητές).

Continue reading

στιγμές (Ν)

 

1. Υποστηρίζω ότι η γέννηση της νέας Αριστεράς, της Αριστεράς της εποχής της συρρίκνωσης του καπιταλισμού, θα γίνει με την σαφή και απλή συνόψιση της πολιτικής της φιλοσοφίας σε σύνθημα με τη μορφή διλήμματος : Ή ΘΑ ΜΑΣ ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ Ή ΘΑ ΕΡΓΑΖΌΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ. Γιατί όμως δίλημμα; Γιατί αυτό το δίλημμα; Γιατί τόση υπερβολή;
2. Το δίλημμα καταγράφει δύο αντικρουόμενες επιθυμίες, του Κυρίου (καπιταλιστή) και των Υποτελών (εργαζομένων, ανέργων, αέργων, νέων, γέρων), αναγνωρίζει δηλαδή την ύπαρξη του κοινωνικού πολέμου, που παράγεται από την ίδια την κυριαρχική σχέση, στην οποία ο ένας διατάσσει, με βασικό περιεχόμενο της διαταγής την αρπαγή και καταστροφή του τεράστιου και συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, και ο άλλος εκτελεί,υπακούει και υφίσταται τις συνέπειες της αρπαγής και της καταστροφής.
3. Αυτό το δίλημμα: καταγράφει την επιθυμία και την στρατηγική του Κυρίου: την με παντοίους τρόπους εξόντωσή μας διότι είμαστε άχρηστοι ως παραγωγοί και καταναλωτές, είμαστε πολλοί, περιττοί, επικίνδυνοι πλεονάζοντες πληθυσμοί – εξόντωση και εξουδετέρωση με την ανεργία, την πείνα, τη πρέζα, τις ασθένειες, που δεν είναι παρά πολιτισμικές επιδημίες (καρκίνος, καρδιά, εγκεφαλικά κ.α.), τα ίδια τα φάρμακα, τους θανάτους του εμφυλίου οδικού πολέμου (25.000 κάθε χρόνο στην Ευρώπη), τους μεταξύ των φτωχών φόνους. Όσο περνάει ο καιρός οι Υποτελείς συνειδητοποιούν αυτή την στρατηγική επιθυμία του Κυρίου ημών.

Continue reading