φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Οφείλω μια εξήγηση. Τα σημειώματα που προαναγγέλλω με τους τίτλους θα τα γράψω. Ξεκινώ με τη πρόθεση να το κάνω, γνωρίζοντας όμως τί χάνω μένοντας πιστός, δεν το κάνω. Και δεν το κάνω για δύο λόγους. Σκέφτομαι κάτι πιο ενδιαφέρον, για μένα, βάζει το χεράκι της και η πλανεύτρα η επικαιρότητα, και το πιο ενδιαφέρον με ξελογιάζει. Και, δεύτερον, θεωρώ ότι για να το γράψω αυτό, πρέπει πρώτα να γράψω ένα άλλο. Ήμουν έτοιμος να γράψω για τον επαναστατικό μηδενισμό, να επανεξετάσω και να επανανοηματοδοτήσω την έννοια, αντιλήφθηκα όμως ότι πρέπει πρώτα να γράψω για τον επαναστατικό ηρωισμό. Πριν όμως από αυτό, έκρινα ότι πρέπει να γράψω γενικά για τον ηρωισμό και τον αφηρωισμό στον δυτικό πολιτισμό. Θα το κάνω σήμερα, έχοντας κατά νου τον περίφημο στίχο (1286, De litteris, syllabis et metris) του λατίνου γραμματικού Τερεντιανού (Terentianus Maurus, 2ος μ. Χ. αιώνας): pro captu lectoris habent sua fata libelli, από τις τις ικανότητες των αναγνωστών εξαρτάται το μέλλον, η τύχη ενός βιβλίου. . .








