Κυριαρχική
There are 200 posts filed in Κυριαρχική (this is page 12 of 20).
περικύκλωση της Ρωσίας, διάλυση της Κίνας, κατάκτηση της Σιβηρίας: Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (2)
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Υποστηρίξαμε στο προηγούμενο σημείωμα ότι δεν μας επιτρέπεται να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ενός Γ΄Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν μας επιτρέπεται όμως να είμαστε και βέβαιοι. Στη πρώτη περίπτωση, αυτό που μας παρωθεί να μην αποκλείουμε αυτό το ενδεχόμενο είναι η κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής – μόνο με έναν πόλεμο, με καταστροφή και εξόντωση, είναι δυνατό το ριζικό ξεπέρασμα της κρίσης. Στη δεύτερη περίπτωση, το στοιχείο που μας παρακινεί να είμαστε αυτοσυγκρατημένοι είναι ότι πολλά Κράτη με αντίρροπα συμφέροντα κατέχουν πυρηνικά όπλα.
Ως προς το πρώτο σημείο σημειώσαμε ότι ένας Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει μεταξύ των ισχυρότερων Κρατών, με επιτιθέμενο τον ισχυρότερο ή αυτόν που νομίζει ότι είναι ο ισχυρότερος. Και φέραμε στο προσκήνιο και το ζήτημα των συμμαχιών. Μιας και το ισχυρότερο σήμερα Κράτος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, θεωρούμε ότι πίσω από αυτές θα συρθεί όλος ο δυτικός κόσμος. Τη διαπίστωση αυτή την ανάγω στο επίπεδο της βεβαιότητας: ο Πόλεμος δεν θα γίνει μεταξύ των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, δεν θα γίνει μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, για παράδειγμα, δεν θα γίνει, και θα κλιμακωθεί, μεταξύ Γερμανίας- Αγγλίας, ή μεταξύ Γερμανίας – Γαλλίας. Θεωρώ ότι όλος ο δυτικός κόσμος θα εμφανιστεί ενιαίος και συμπαγής. Εναντίον όμως τίνος;
Μια δεύτερη διαπίστωση μπορεί κι αυτή να αναχθεί στο επίπεδο της βεβαιότητας: ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αν γίνει, δεν θα είναι συμβατικός, δεν θα γίνει με συμβατικά όπλα, αλλά θα είναι πυρηνικός. Αυτή τη διαπἰστωση θα υποστηρίξω σήμερα κι είναι αυτή που δεν μας επιτρέπει να μιλάμε για βεβαιότητα. Θα ήθελα όμως πρώτα να θέσω ένα άλλο ερώτημα: γιατί συζητούμε για το ενδεχόμενο ή μη ενός Γ΄Παγκοσμίου Πολέμου; Συζητούμε για το ενδεχόμενο ή μη του Πολέμου γιατί μας ενδιαφέρει το ζήτημα της αποτροπής του. Μπορούν οι Υποτελείς να αποτρέψουν ή να σταματήσουν έναν Παγκόσμιο Πόλεμο;
ή εθνική ομοψυχία ή δικτατορία
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Θα γνωρίζετε ότι η γάτα σκεπάζει τα σκατά της όχι γιατί είναι καθαρή αλλά για μην την παίρνουν χαμπάρι τα ποντίκια. Αυτό που κάνει η γάτα ενστικτωδώς, βάσει της συσσωρευμένης στον εγκέφαλο μνήμης, ο Κύριος το κάνει συνειδητά και προγραμματισμένα. Κι ενώ η γάτα δεν εξαπατά τα ποντίκια, δεν θα το λέγαμε, ο εξωραϊσμός μιας κατάστασης από τον Κύριο, το σκέπασμα των κοινωνικών και πολιτικών κοπράνων Του, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί απάτη, εξαπάτηση και απόπειρα αποπροσανατολισμού των Υποτελών. Τι επιχειρεί να σκεπάσει ο Κύριος με τον εξωραϊσμό; Επιχειρεί να σκεπάσει ένα δίλημμα, το οποίο μόνο ως απειλή μπορούμε και πρέπει να το εκλάβουμε.
περικύκλωση της Ρωσίας, διάλυση της Κίνας, κατάκτηση της Σιβηρίας: Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1)
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Δεν νομίζω να είναι παράλογοι οι άνθρωποι που αναρωτιούνται εάν θα γίνει Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Δεν είναι λίγοι, άρα δεν είναι παράλογοι. Και δεν είναι παράλογοι διότι, λογικά σκεπτόμενοι, αναρωτιούνται, αφού έγινε ο Α΄, ο Β΄, γιατί να μην γίνει και ο Γ΄. Δεν είναι επίσης παράλογοι διότι αντιλαμβάνονται, κι ας μην το συνειδητοποιούν ξεκάθαρα, ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι συνθήκες να μην γίνει ένας ακόμα παγκόσμιος πόλεμος. Αντιθέτως: υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και συνθήκες για να γίνει. Δεν μας επιτρέπεται να μιλάμε όμως για βεβαιότητα -αυτό θα υποστηρίξω παρακάτω, αφού ξεκαθαρίσω ορισμένες πτυχές του αντικειμένου του σημερινού σημειώματος.
Θα ήθελα πρώτα να διευκρινίσω την πολυσημία των λέξεων χώρα και Ρωσία, Κίνα, Ηνωμένες Πολιτείες, Ιράν, Συρία, Β. Κορέα, Γερμανία, κλπ. Θα τις χρησιμοποιήσω με τις εξής δύο σημασίες: οι λέξεις άλλοτε θα δηλώνουν την αντίστοιχη του ονόματος εδαφική επικράτεια κι άλλοτε την αγαστή συνεργασία της τάξης των ισχυρών καπιταλιστών της παραγωγής και του χρήματος και του Κράτους, με σπουδαιότερο μηχανισμό αυτόν του στρατού· το ποια από τις δύο αυτές σημασίες θα ισχύει κάθε φορά θα συνάγεται χωρίς δυσκολία από τα συμφραζόμενα.
Εάν δεχτούμε ότι υπάρχουν οι προύποθέσεις και οι συνθήκες ώστε να γίνει ένας Παγκόσμιος Πόλεμος, είμαστε υποχρεωμένοι να φέρουμε στο προσκήνιο όλα τα ερωτήματα που συνυφαίνονται με την παραδοχή αυτού του ενδεχομένου. Θα αναρωτηθούμε δηλαδή πότε θα γίνει αυτός ο πόλεμος· θα αναρωτηθούμε ποιοι θα είναι οι δύο βασικοί πολέμιοι, άρα ποιοι θα είναι και οι σύμμαχοι τους, δηλαδή ποια θα είναι τα αντίπαλα στρατόπεδα· θα αναρωτηθούμε ποια θα είναι τα αίτια και ο σκοπός αυτού του πολέμου· θα αναρωτηθούμε επίσης ποιες θα είναι οι συνέπειες του πολέμου· τέλος, θα σκεφτούμε, εάν υπάρχει το ενδεχόμενο να μην γίνει, όπως και εάν είναι δυνατόν να αποτραπεί, πως και από ποιον.
το μετέωρο βήμα της Γαλλίας
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Μιας κι από τη Γαλλία (και τις σκανδιναβικές χώρες) αναμένονται πολύ ενδιαφέρουσες εξελίξεις, σήμερα θα εξετάσουμε ποιες μπορεί να είναι αυτές και για ποιο λόγο θα προκύψουν σε αυτή τη χώρα. Θα ήθελα ὀμως να διευκρινίσω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων ότι όταν λέω ‘Γαλλία’ εννοώ καταρχάς τον κοινωνικό (καπιταλιστικό) σχηματισμό της Γαλλίας, όχι απλώς την κοινωνία της Γαλλίας. Να σας υπενθυμίσω ότι με τον όρο κοινωνία εννοούμε, εννοώ τουλάχιστον, το πλέγμα των σχέσεων και των αλληλεπιδράσεων των ανθρώπων μεταξύ τους και των ανθρώπων με τη φύση. Είναι ένας μαρξιστικός ορισμός που τον δέχομαι και μέχρι τώρα δεν έχω βρει κάποιον επαρκέστερο – αν υπάρχει, πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε -με επιχειρήματα, όχι με χαρακτηρισμούς.
το σχέδιο ως σχεδία
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
το σημερινό σημείωμα το αφιερώνω στον PapaChango ως αντίδωρο
στη συμβολή του, την οποία δεν ζυγίζουμε ποτέ, έχοντας επίγνωση τί νοητικές αναζητήσεις και πνευματικές συνάψεις μπορεί να εκκινἠσει μια ασχέτως έκτασης και σημασίας και αξίας υπόδειξη, μια συμπλήρωση, μια παραπομπή, στη συμβολή του, λέω, στην διασαφήνιση του τρόπου σκέψης του Κυρίου. Φαίνεται πως η επικράτηση του διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού μας κληρονόμησε πολλές αδυναμίες και μας στέρησε την ευελιξία να σκεφτὀμαστε όχι πάνω σε κοινωνικούς και οικονομικούς νόμους, πολλοί εκ των οποίων είναι συζητήσιμοι, για να μη πω απορριπτέοι, αλλά πάνω σε τρόπους σκέψης και επιλογές ζώντων και υπαρκτών, αν και αγνώστων, Κυρίων. Η διαπίστωση ότι κανένας τρόπος παραγωγής, εννοώ αυτούς που σχηματίζουν τον δυτικό πολιτισμό, δεν ήταν το αποτέλεσμα της ταξικής πάλης αλλά είτε επιλογές της εκάστοτε κυριαρχούσας κοινωνικής τάξης (δουλοκτητικός, καπιταλιστικός) κάτω από συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες είτε το αποτέλεσμα μακραίωνης σύνθεσης ετερόκλητων στοιχείων (φεουδαλισμός) επιβεβαιώνει την ανάγκη προσανατολισμού της σκέψης σε ζητήματα που δεν έχουμε διερευνήσει – ένα από τα οποία είναι η κατάρτιση σχεδίων από τον Κύριο με σκοπό να αποικίσει, να ελέγξει δηλαδή, να κατακτήσει το μέλλον, να εξοβελίσει δηλαδή το απροσδόκητο, το μη αναμενόμενο, το χάος, την έκπληξη. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, τις απεχθάνομαι τις παρεξηγήσεις, σπεύδω να δηλώσω: μακριά από μένα, πολύ μακριά, οι θεωρίες συνωμοσίας και τα παρόμοια. Πολύ μακριά.
οι Υποτελείς ως ανθρώπινη ασπίδα στα χέρια του Κυρίου
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Οι Υποτελείς Παραγωγοί των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών της Ευρώπης, με πυρήνα τη Γερμανία και των συμμάχων της (Ολλανδία, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Φιλανδία – και όχι Φινλανδία, μιας και το συμφωνηεντικό σύμπλεγμα νλ δεν υπάρχει στη νεοελληνική γλώσσα παρά μόνο σε μία λέξη [Καραμανλής!]) έχουν προσανατολιστεί να συνδέσουν το μέλλον τους με το μέλλον του ισχυρού Κυρίου τους, σχηματίζοντας με αυτόν τον τρόπο μια πολυπληθή ανθρώπινη ασπίδα που προστατεύει τον Κύριό τους, τον καπιταλιστή της παραγωγής και του χρήματος. Είναι βέβαιο ότι η σύνδεση αυτή, ο σχηματισμός της ανθρώπινης ασπίδας ενθαρρύνεται από τον Κύριο και το Κράτος συνειδητά και προγραμματισμένα. Αποτελεί μια πολύ σημαντική πτυχή της προετοιμασίας του Κυρίου εν όψει των κοινωνικών αναταραχών και αναστατώσεων του παρόντος, που δεν είναι παρά μέλλον που γίνεται παρελθόν.
Όσον αφορά τη Γερμανία, η πιο πρόσφατη ανθρώπινη ασπίδα υπήρξε ο ναζιστικός όχλος, ο οποίος αποτελούνταν κατά το μεγαλύτερο μέρος του από ένα μεγάλο τμήμα του βιομηχανικού προλεταριάτου. Δεν θα ασχοληθώ σήμερα με τα ενδιάμεσα μεταξύ του Κυρίου και του προλεταριάτου κοινωνικά στρώματα (μεσοαστοί, μικροαστοί, αυταπασχολούμενοι) που αντικειμενικά υπάρχουν και λειτουργούν ως ανθρώπινη ασπίδα σε όλες τιος καπιταλιστικές χώρες, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Η οικτρή, λίαν επιεικώς, τύχη του ναζιστικού όχλου φέρνει στο προσκήνιο μια δομική αντίφαση: Όταν οι Υποτελείς συνδέουν το μέλλον τους με τον ισχυρό Κύριο δηλώνουν άρρητα ότι είναι αδύναμοι· όταν ο ισχυρός Κύριος ενθαρρύνει τον σχηματισμό της ανθρώπινης ασπίδας που θα τον προστατεύσει, δεν ομολογεί έμμεσα ότι είναι αδύναμος και χρειάζεται την προστασία ενός ισχυρού; Ποιός είναι τελικά ισχυρός και ποιός αδύναμος; Γιατί ο ισχυρός Κύριος να χρειάζεται μια πολυπληθή ανθρώπινη ασπίδα για να προστατευθεί; Και: γιατί ο ισχυρός Κύριος δεν προστάτευσε τελικά τον ναζιστικό όχλο;
‘όποιος Τούς μιλήσει, πεθαίνει’: η Αποκάλυψη του Κυρίου
μόρτες και μόρτισσες, μποντζόρνο
Επιχειρηματολογώ εδώ και πολλά χρόνια υπέρ της διακοπής κάθε είδους σχέσεων με τον Κύριο, εκτός από μία: τον κοινωνικό πόλεμο. Νομίζω πως είναι σαφής η συσχέτιση της διακοπής με την διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου. Όταν ο κοινωνικός πόλεμος ατονεί, ο Υποτελής και ο Κύριος συνομιλούν· όταν ο κοινωνικός πόλεμος οξύνεται και κλιμακώνεται, παύουν να συνομιλούν. Κατά τη διάρκεια της μετάβασης από την ατονία στην όξυνση, ο Κύριος επιδιώκει να συνομιλήσει με τον Υποτελή (θέλει να κάνει διάλογο) και ο Υποτελής συνομιλεί και κάνει διάλογο. Και πεθαίνει. Μερικές φορές είναι ο Υποτελής που θέλει να συνομιλήσει με τον Κύριο και διατυπώνει αιτήματα και διαμαρτυρίες και επιδιώκει διάλογο και περιμένει την ανταπόκρισή Του για συμβιβασμό και εξεύρεση λύσης. Και πεθαίνει.
Ο μόνος λόγος να συνεχίσουμε τις σχέσεις με τον Κύριο είναι η εκπλήρωση της ευχής ενός προσώπου από τις Υπέροχες κυράδες του Ουίνδσορ:
ας βρέξει ο ουρανός πατάτες!
απόσπαση αφοσίωσης και υπακοής (πειθώ) μέσω της εξαπάτησης: θα υποσχεθούν ελάχιστο επίδομα στους ανέργους και θα σχηματίσουν και πάλι κυβέρνηση
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Εάν η νίκη στον πόλεμο εξασφαλίζεται με την ταχύτητα (βία) και την απάτη (εξαπάτηση), και η νίκη στον κοινωνικό πόλεμο θα εξασφαλίζεται με τον ίδιο τρόπο. Η διαφορά μεταξύ του πολέμου και του κοινωνικού πολέμου έγκειται στη διαφορετική χρήση τής πειθούς: ενώ στην περίπτωση του πολέμου μπορεί να τον απομακρύνει, με τίμημα την άνευ όρων παράδοση και ήττα του αδυνάμου, στην περίπτωση του κοινωνικού πολέμου απλά αναβάλλει την καταφυγή στην άσκηση βίας.
η λατρεία του σχεδίου: Ι plan for the future
