Θα το γράψω την Τρίτη το πρωί. Φεύγω με το πρωινό τρένο για Άλεξπόλ, να δω τον πατέρα μου, τον αδερφό μου, φίλες και φίλους.

Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου, στο Αυτόνομο Στέκι, στις οχτώ και μισή, θα ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ για τον εμμενή κομμουνισμό, την Πανταχού Απουσία και την Νεκροζώντανη Αριστερά.

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΙΜΑΙ άνεργος (οικοδόμος) πάνω από τέσσερα χρόνια, πάνω από τρία η γυναίκα μου η Τασούλα. Η ανεργία και η βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να ξαναβρούμε δουλείά στην Αλεξανδρούπολη, όπου ζούσαμε, μας ανάγκασε να μετακομίσουμε σε χωριό, στην Καστανούσα, μεταξύ των λιμνών Δοϊράνης και Κερκίνης, στους πρόποδες του Μπέλες. Εδώ δεν έχουμε ενοίκιο, κόβουμε ξύλα από το δάσος για να ζεσταθούμε και να μαγειρέψουμε, ψήνουμε και μαγειρεύουμε στον ξυλόφουρνο, παράγουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος της τροφής μας, φίλοι και φίλες έρχονται φορτωμένoι τσάντες με τρόφιμα που δεν μπορούμε να παράγουμε και φεύγουν με τις ίδιες τσάντες γεμάτες τρόφιμα που παράγουμε, κάποιες ψιλουδουλείτσες προκύπτουν,  κάποιες μικρές οικονομικές βοήθειες μας έρχονται από φίλους, φίλες και συγγενείς, επιβιώνουμε και ζούμε όπως μπορούμε, με ό,τι έχουμε.  Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο και μάλλον θα συνεχίσουμε. Αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.

ΔΕΝ σκέφτομαι μόνο εμάς, σκέφτομαι τα παιδιά μας, τα δικά μας και τα ξένα (αν μπορούμε να θεωρήσουμε τα άλλα παιδιά ξένα!), σκέφτομαι όλους τους ανέργους και καταλαβαίνω το δράμα τους γιατί το ζω, το ζούμε εδώ πέρα στην Καστανούσα. Δεν σκέφτομαι μόνο τους ανέργους στην Ελλάδα αλλά τους ανέργους σε όλο τον κόσμο. Στην Ολλανδία αντιμετώπισαν την ανεργία με την εφαρμογή της μερικής εργασίας (τετράωρης –  51% αυτή τη στιγμή!), στη Γερμανία την αντιμετωπίζουν με μεγάλα επιδόματα, 1000 εβρά το μήνα, αν δεν κάνω λάθος, για τρία χρόνια, και μετά βλέπουμε, αλλά αυτές τις λύσεις τις προκρίνουν ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες με μεγάλη κερδοφορία. Τί θα κάνουν αν αύριο, μεθαύριο αυτή η κερδοφορία πάρει την κατηφόρα;

ΠΟΛΛΟΙ άνεργοι και άνεργες στις πόλεις και στα χωριά αντιμετωπίζουν την ανεργία με την οικονομική στήριξη φίλων και συγγενών αλλά αυτή δεν είναι λύση –  οι δυνατότητες των συγγενών, και των γειτόνων συχνά,  δεν είναι μεγάλες και οι γέροι συνταξιούχοι πεθαίνουν ή θα πεθάνουν μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια. Κάποιοι μεταναστεύουν μόνιμα ή προσωρινά σε χώρες της Ευρώπης ή αλλού. Το ότι με αυτούς τους τρόπους αντιμετωπίζεται σήμερα η ανεργία στην ελληνική κοινωνία δεν σημαίνει ότι θα μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε και στο απώτερο μέλλον.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟΝ τελευταίο καιρό με απασχολούν τρία ζητήματα και θα ήθελα να τα εκθέσω, καθαρίζοντας κι αλαφρώνοντας έτσι τον εγκέφαλό μου από τις πλεονάζουσες σκέψεις, ζητήματα που αφορούν τη διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου κατά το προσεχές χρονικό διάστημα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα βαίνει προς την αφομοίωση από το Κράτος, τη διαχείριση των συνεπειών της καπιταλιστικής επίθεσης, τη διάσπασή του, τη διάλυσή του, την εγκατάλειψή του από τους Υποτελείς,  Παραγωγούς και μη.

ΤΟ πρώτο είναι ένα ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου, καθώς συζητάω μαζί του και μαζί σας: θα επανεξετάσουμε την δύο αιώνων παράδοση της νεκροζώντανης σήμερα ιστορικής Αριστεράς – μαρξιστικών, αναρχικών και μαρξιστικοαναρχικών καταβολών; Είμαι βέβαιος ότι αυτή η επανεξέταση θα γίνει και θα διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα. Τρία θα είναι τα αντικείμενά της –  τα εκθέτω σε μορφή ερωτήματος: είναι δυνατόν να ανατραπεί ο καπιταλισμός; Ποιος θα τον ανατρέψει;  Πώς; Κάθε ένα από αυτά τα ερωτήματα είναι τόπος συνάντησης πολλών άλλων ερωτημάτων, τα οποία έχω ήδη εκθέσει και θα το ξανακάνω επί το διεξοδικότερον  προσεχώς.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Πριν απαντήσω στο σχόλιο του Κώστα Παππά που έκανε στην πολεμική κριτική μου για τις θέσεις των παιδιών της γαλαρίας για ένα μαχητικό, διεκδικητικό, συγκρουσιακό κίνημα ανέργων, θα  εκθέσω σήμερα κάποιες  σκέψεις που αφορούν τον στρατηγικό προσανατολισμό της εν λόγω θεωρητικής και πολιτικής ομάδας. Θα παραθέσω δύο πολύ σύντομα αποσπάσματα, τα οποία συμπυκνώνουν τον προβληματισμό της.

Στο προλογικό σημείωμα (σελ. 1-2)  δέχονται ότι

Είναι επίσης αλήθεια ότι, μαζί με το κίνημα και τη μουσική μας χάσαμε και τις πόλεις μας, χάσαμε την Αθήνα, όπως χάσαμε πολύ πιο πριν το Παρίσι των παιδιών του παραδείσου, την Ταγγέρη, το Ντιτρόιτ, τη Ρώμη. Ό,τι βιώσαμε, ό,τι ελπίσαμε, ό,τι φανταστήκαμε απομακρύνθηκε σαν μια αναπαράσταση αναρτημένη στο you tube.

Και το προλογικό σημείωμα τελειώνει ως εξής:

Πρέπει να ξαναπάρουμε την Ταγγέρη βάσει σχεδίου, οργανωμένου από κοινού με την εξεγερμένη πλέμπα της. Αυτή είναι μια προγραμματική δήλωση, αγαπητοί Σλόθροπ. Προσφέρουμε εδώ το πρώτο μέρος ενός Gebrauchsanleitung zur Aufhebung der Isolierung. Ουγκ!

Όλο το τεύχος λοιπόν είναι το πρώτο μέρος μιας οδηγίας χρήσης για την υπέρβαση της απομόνωσης. Να ποια είναι και η τελευταία πρότασής της:

Δική μας δουλειά είναι να κατανοήσουμε τις ριζικές αιτίες της αδυναμίας μας να συγκροτήσουμε ένα συλλογικό, ανατρεπτικό του καπιταλισμού κίνημα.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η Μαχητική Αναρχία είναι η Αναρχία (οι αναρχικοί πυρήνες, ολιγομελείς ομάδες)  που μάχεται, που πολεμά το Κράτος και το Κεφάλαιο με όπλα (από βόμβες μολότοφ και γκαζάκια μέχρι βόμβες και Καλάσνικοφ) –  οι αναρχικοί που συμμετέχουν σε αυτόν τον πόλεμο  τον αποκαλούν επαναστατικό αγώνα. Διατείνονται ότι μπορούν να νικήσουν Κράτος και Κεφάλαιο,να επιβάλουν δηλαδή τη θέλησή τους στους αντιπάλους τους.

Νικώ σημαίνει είμαι ισχυρότερος από τον αντίπαλο, σε ηθικό, ιδεολογικό, οργανωτικό και στρατιωτικό επίπεδο.  Τα γεγονότα όμως διαψεύδουν κατηγορηματικά αυτές τις αποφάνσεις: όλα τα ένοπλα αντάρτικα των τελευταίων δεκαετιών σε Ελλάδα και Ευρώπη, και αλλού, εξαρθρώθηκαν, καταστάλθηκαν ανηλεώς και ηττήθηκαν. Παρ΄όλο που οι περισσότεροι από αυτούς που συμμετείχαν στον επαναστατικό αγώνα παραδέχτηκαν ότι η ένοπλη κατά του Κράτους βία είναι αδιέξοδο, κάποιοι συνεχίζουν με την προσδοκία ότι θα νικήσουν Κράτος και Κεφάλαιο με σκοπό να το τιμωρήσουν. Τα αποτελέσματα είναι πολύ γνωστά: άλλοι κρύβονται για να μην πιαστούν στα δίχτυα του Τέρατος, άλλοι έχουν φυλακιστεί, άλλοι έχουν τραυματιστεί στις μάχες κι άλλοι άφησαν την τελευταία τους πνοή πάνω στο δρόμο –  κι αλλού.

Continue reading →