πανδημία έτος 1

γράφει ο π.

 

Τον εαυτό μου γύρεψα κ’ ερεύνησα!

Ο βασιλιάς, που το μαντείο του είναι στους Δελφούς, ούτε λέγει ούτε κρύβει, αλλά σημαίνει.

Ηράκλειτος

 

Τι άλλο μένει να ειπωθεί γι’ αυτόν τον χρόνο;

Τόνοι μελανιού χύθηκαν, πληκτρολόγια αχρηστεύτηκαν, σάλιο δεν έμεινε. Ο φόβος είναι ακόμα εδώ, μαζί μας, αλλά ένα άλλο συναίσθημα κυριαρχεί πλέον: η κόπωση. Ειδικοί το αναγνωρίζουν, κυβερνώντες το λαμβάνουν υπόψη, επίδοξοι ηγετίσκοι το αξιοποιούν, ριζοσπάστες το μεγεθύνουν, συνωμοσιολόγοι επενδύουν πάνω του καταστροφικά οράματα. Δεν πάει άλλο! Πότε θα επιστρέψουμε στην όποια κανονικότητα; Μήπως όλα αυτά ήρθαν για να μείνουν; Λογικές αποφάνσεις και ερωτήσεις – σε έναν κόσμο όμως οριακά παρά-λογο, έναν κόσμο που ούτε μιλά ούτε αποκρύβει αλλά «σημαίνει». Και αυτό που «σημαίνει» είναι ζήτημα να μείνει στην επιφάνεια, να μην παλινδρομήσει, να μην θαφτεί, να μην εξοριστεί.

Continue reading →

η εξέγερση των μετρίων

του π.

 

Βγήκαν οι μεγάλες πούτσες. Θα γαμήσουν οτιδήποτε βρουν μπροστά τους. Φύλαξε τα νώτα σου.

Χάρολντ Πίντερ

 

Μέτρον ἄριστον.

Κλεόβουλος

 

«[Ο] μέτριος ηθοποιός Σπύρος Μπιμπίλας […]». Σ’ αυτήν τη φράση του απολογητικού υπομνήματος του Δημήτρη Λιγνάδη, το οποίο κατέθεσε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Αλέξης Κούγιας, συνοψίζεται στην ουσία της η υπερασπιστική γραμμή του κατηγορουμένου και συμπυκνώνεται μια ολόκληρη κουλτούρα (αξίες, σημασίες, ήθη, νοοτροπίες, συμπεριφορές, πρακτικές) που, άρρητα, ρητά και υπόρρητα, κυριαρχεί στις κοινωνίες του υπαρκτού φιλελευθερισμού.

Continue reading →