η ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία επιθυμεί διακαώς τη συνέχιση του πολέμου – και τα τσιράκια της, οι δημοκράτες πολιτικοί ηγέτες

τόσα γάρ κακά μήσατ’  Αχαιούς (Ιλιάς Κ 52)

(ο ισχυρός Έκτωρ) τόσο πολλά κακά σκέφτηκε για τους Αχαιούς

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΠΟ τις πρώτες μέρες του δυτικού πολιτισμού και μέχρι το 1945, κάπου 2.700 χρόνια, η Ευρώπη ήταν ένα αχανές πεδίο μάχης μεταξύ πολιτισμών, θρησκειών, κοινωνιών, λαών, τάξεων, περιοχών, πόλεων, κρατών και οποιωνδήποτε άλλων  μορφών κοινωνικής οργάνωσης συγκροτήθηκαν σε αυτό το ακρωτήριο της Ασίας –  περί αυτού πρόκειται, γεωγραφικά. Η καταστροφικότητα και η εξοντωτικότητα των μαζικής βιομηχανικής παραγωγής όπλων, με αποκορύφωμα την κατασκευή της ατομικής βόμβας, ήταν τέτοια που επέβαλε την πολυπόθητη αιώνια ειρήνη μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, αν και μόνο στον χώρο της Ευρώπης. Πολυπόθητη! Όχι ακριβώς! Για κάποιους η διαρκής ειρήνη ήταν πλήγμα, πολύ μεγάλο. Εννοώ τις μεγάλες ευρωπαϊκές (και σήμερα πολυεθνικές) εταιρείες πολεμικής βιομηχανίας, την οποία αποκαλούν αμυντική βιομηχανία –  ο απόλυτος ευφημισμός. Το πλήγμα δεν ήταν θανάσιμο. Βρήκαν  τρόπους να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να αποτρέψουν μετά το 2000 και μέχρι το 2021, μια κατάσταση αδιεξόδου: μειωμένες πωλήσεις, έλλειψη επενδύσεων και καινοτομία. Η διατήρηση των κρατικών στρατών (υπάρχει και ο εσωτερικός εχθρός), η υποδαύλιση της αντιπαλότητας μεταξύ κρατών (Ελλάδα-Τουρκία, για παράδειγμα), η πλανητική επιτήρηση από τις πρώην αποικιακές δυνάμεις και η πώληση όπλων σε κράτη άλλων ηπείρων τις κράτησε στη ζωή. Από το 2021 και μέχρι σήμερα, τέσσερα χρόνια,  η παραγωγή και οι πωλήσεις έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και, αναμενόμενο, η αξία των μετοχών και τα κέρδη τους έχουν εκτοξευθεί στα ουράνια. Εάν λήξει ο πόλεμος μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας στην Ουκρανία, όλα αυτά θα μειωθούν και η ευρωπαϊκή πολεμική βιομηχανία θα επιστρέψει σε μια κατάσταση φθοράς και αφθαρσίας. Αυτές οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρείες πολεμικής βιομηχανίας, θα δούμε ποιες είναι, επιθυμούν να συνεχιστεί ο πόλεμος με το ιδεολόγημα, την προπαγάνδα δηλαδή,  ότι η Ευρώπη κινδυνεύει από τη Ρωσία. Όπου βρεθείς και όπου σταθείς δεν ακούς τίποτα άλλο από Ευρωπαϊκή Ασφάλεια και Ευρωπαϊκή Άμυνα. Να φτιάξουμε ευρωπαϊκό στρατό, να αυξήσουμε τις αμυντικές δαπάνες, να μην τις υπολογίσουμε ως μέρος του κρατικού προϋπολογισμού, να αυξήσουμε την παραγωγή,να στείλουμε όπλα στα φιλαράκια μας τους Ουκρανούς. Αυτές οι πολυεθνικές της πολεμικής βιομηχανίας υπαγορεύουν στα τσιράκια τους, τους πάσης φύσεως και προσανατολισμού δημοκράτες ηγέτες και τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών καναλιών και των εφημερίδων, τόσο την πολιτική της συνέχισης του πολέμου όσο και τιο ιδεολόγημα της ρωσικής απειλής.

Continue reading

επιθετικός ρεαλισμός: ποιοι Αμερικάνοι θεωρητικοί και αξιωματούχοι διαφώνησαν με την επέκταση του ΝΑΤΟ και τον πόλεμο και γιατί

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΟΚΑΡΕ πολλούς και πολλές, όλους και όλες δηλαδή, η χθεσινή ομιλία του αντιπροέδρου της αμερικάνικης κυβέρνησης στο Μόναχο  – κολλητού του Τραμπ, δεξί χέρι του, ένα από τα πολλά. Δεν θα έπρεπε όμως. Ο αντιπρόεδρος διατύπωσε μία από τις δύο στρατηγικές του αμερικάνικου κράτους που αντιμάχονται μεταξύ τους εδώ και πολλές δεκαετίες αλλά το φιλοθεάμον πλήθος των ευρωπαϊκών κοινωνιών δεν έχει ιδέα για αυτές τις στρατηγικές επιδιώξεις και τη μεταξύ τους σύγκρουση –  και την επικράτηση πότε της μιας και πότε της άλλης, που γίνεται ορατή και σαφής από τον εκάστοτε νικητή των εκλογών. Οι καταναλωτές των ειδήσεων, των τηλεοπτικών καναλιών, των ιστότοπων και των εφημερίδων, δεν έχουν ιδέα για αυτές τις δύο στρατηγικές και τη μεταξύ τους σύγκρουση. Αυτό που γνωρίζουν είναι αυτό που ακούνε και βλέπουν στις τηλεοράσεις: Η Ρωσία είναι ένα αυταρχικό καθεστώς, ένας διεθνής ταραξίας, μια αναθεωρητική δύναμη, έχει αυτοκρατορικές βλέψεις, είναι η Γερμανία της εποχής μας, ο Πούτιν είναι ο Χίτλερ της εποχής μας –  μετά την Ουκρανία, η Ρωσία και ο Πούτιν θα συνεχίσουν την επέλαση, αν δεν τους σταματησoυμε,  και θα κατακτήσουν και την Ευρώπη! Θα πιουν γαλλικό καφέ στο Παρίσι, μπίρα στο Μόναχο, θα φάνε χαμόν στη Μαδρίτη, θα μας σκοτώσουν όλους αυτά τα καθάρματα, θα μας βιάσουν, όλες και όλους, είναι άγριοι, αδίστακτοι, είναι τέρατα!  Γι’ αυτό το λόγο ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να συνεχιστεί, να επανακτηθούν τα εδάφη που κατέκτησαν οι Ρώσοιμ να πάρουμε  πίσω την Κριμαία, να καταλύσουμε το αυταρχικό καθεστώς της Μόσχας, να συλλάβουμε  και να δικάσουμε, να καταδικάσουμε δηλαδή,  τον σχιζοφρενή αιμοβόρο Πούτιν. Αυτά, φίλες και φίλοι, υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι και οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ. Κι ερχεται τώρα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και τους λέει κατάμουτρα: είστε μαλάκες και λέτε μαλακίες! Δεν κινδυνεύετε από τη Ρωσία! Από τη μαλακία σας κινδυνεύετε! Δεν πίστευαν στ΄ αυτιά τους αυτά που άκουγαν! Σοκ και δέος!

Continue reading

η ήττα της Δύσης και η νίκη της Ρωσίας: γιατί οι Αμερικάνοι εγκαταλείπουν την Ουκρανία και γιατί ανησυχούν οι Ευρωπαίοι;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΛΙΓΟΥΣ μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, τον Φεβρουάριο του 2022,  είχα γράψει ότι θα νικήσει η Ρωσία και ότι o πόλεμος θα διαρκέσει τρία χρόνια. Κάποιοι, κάποιες θα το θυμούνται –  φρόντιζα άλλωστε κατά καιρούς να τις επαναλαμβάνω αυτές τις προβλέψεις μόνο και μόνο για να μην τις ξεχάσετε. Τα γράφω αυτά όχι για να παινευτώ, δεν το έχω ανάγκη, πια,  αλλά για να επαναλάβω για άλλη μια φορά τη σπουδαιότητα της διατύπωσης προβλέψεων. Το διάβασμα, η συζήτηση, η διαφωνία, οι προβλέψεις είναι η άσκηση της σκέψης, η προπόνηση του μυαλού. Εάν πέσουμε έξω στις προβλέψεις, τότε μας δίνεται μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τον τρόπο που σκεφτήκαμε, να ξαναδούμε κάποια άλλα πράγματα, να βάλουμε κι άλλες παραμέτρους στην έρευνα, να εμπλουτίσουμε τις αναζητήσεις μας. Εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις μας, το μπαλάκι πετιέται σε όσους και όσες διαφωνούσαν, αν δεν γελούσαν και κορόιδευαν: είναι η σειρά τους τώρα να επανεξετάσουν τον τρόπο που σκέφτηκαν και έπεσαν έξω. Εάν το κάνουν, δεν είναι κομπλεξικοί, είναι πολύ ωραίοι και πολύ ωραίες-  εάν δεν το κάνουν, είναι κομπλεξικοί. Αποφεύγω να αποδώσω άλλους χαρακτηρισμούς. Είναι περιττοί –  είναι ευκόλως εννοούμενοι.

Continue reading

Ukrania delenda est (πρόλογος)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ σήμερα τον πρόλογο του βιβλίου

Ukrania delenda est: θα μπορέσει η Δύση να κατακτήσει τη Σιβηρία;   Δεν θα δημοσιεύσω, για ευνόητους λόγους, τίποτα άλλο. Τη συνέχεια θα τη διαβάσετε όταν θα εκδοθεί το βιβλίο –  μέσα στο 2025. Μάρτυς μου η ζωή. Και εσείς.

Continue reading

UKRANIA DELENDA EST: οι δύο φόβοι της Δύσης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΥΠΟΘΕΤΩ ότι θα ανησυχείτε, μπορεί και να φοβάστε, μήπως γίνει παγκόσμιος πόλεμος με χρήση πυρηνικών όπλων. Σέβομαι και την ανησυχία σας και τους φόβους σας αλλά δεν τους συμμερίζομαι. Συνεχίζω να υποστηρίζω ότι παγκόσμιος πόλεμος με χρήση πυρηνικών όπλων δεν θα γίνει. Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια αλλά, αν σκεφτούμε τι θα γίνει μετά από ένα πυρηνικό πόλεμο, πώς θα ζούμε, εάν ζούμε, το λάθος και το σωστό δεν θα έχουν πια κανένα νόημα. Πώς όμως καταλήγω στην πρόβλεψη ότι δεν θα γίνει παγκόσμιος πόλεμος με χρήση πυρηνικών όπλων;

Continue reading

“η Ουκρανία και η Γάζα πρέπει να καταστραφούν, ο στρατός τους να εξοντωθεί, ο πληθυσμός τους να εκδιωχτεί”

“εκείνα που είναι δυνατό να γίνουν [στον πόλεμο], τα κάνουν οι πιο ισχυροί, κι οι αδύνατοι τα δέχονται υποχωρώντας”

Θουκυδίδης Ε 85-113 (διάλογος μεταξύ Μηλίων και Αθηναίων στρατηγών)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΤΟΝ πόλεμο, η νίκη αναδεικνύει τον πιο ισχυρό, όσες απώλειες κι αν έχει υποστεί –  με άλλα λόγια, πρέπει να τελειώσει ο πόλεμος για να δούμε ποιος είναι ο πιο ισχυρός. Μέχρι τώρα, δεν έχει νικήσει ποτέ ο αδύναμος και δεν πρόκειται να νικήσει. Εάν στο παρελθόν έχει νικήσει ο αδύναμος αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν ο αδύναμος –  οι φαινομενικά αδύναμοι Αθηναίοι και οι λίγοι σύμμαχοί τους νίκησαν τους υπεράριθμους Πέρσες γιατί αυτοί ήταν οι ισχυροί και ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ γιατί αυτός ήταν ο πιο ισχυρός. Εκ των υστέρων κατανοούμε την πηγή της ισχύος και της νίκης –  στην πρώτη περίπτωση η οπλιτική φάλαγγα, στη δεύτερη η σφενδόνα (που μετά από 2.700 χρόνια έχει γίνει διηπειρωτικός πύραυλος με πυρηνικές κεφαλές). Θα περιμένουμε να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και στη Γάζα για να δούμε ποιος θα νικήσει, ποιος είναι ο πιο ισχυρός; 

Continue reading

τι θέλει ο ουκρανικός λαός, ειρήνη ή πόλεμο;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΜΟΛΟΓΩ ότι δεν γνωρίζω, εάν ο ουκρανικός λαός θέλει ειρήνη ή πόλεμο – πολύ θα ήθελα να το μάθω αλλά δεν ξέρω πώς. Όχι μόνο δεν γνωρίζω αλλά μου είναι ασαφείς και οι έννοιες τόσο του ουκρανικού λαού όσο και της ειρήνης –  για τον πόλεμο δεν έχω αμφιβολίες. Να συμπεριλάβουμε στον ουκρανικό λαό και τα 20 εκ. Ουκρανών (το 40%) που έφυγαν από την Ουκρανία από το 1993 μέχρι σήμερα, μέσα σε 30 χρόνια; Δε νομίζω. Οι άνθρωποι αυτοί έφυγαν και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν ποτέ πια στην Ουκρανία. Εκτός εάν τους διώξουν από τις χώρες υποδοχής αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Θα ενσωματωθούν στις κοινωνίες που τους δέχτηκαν και οι απόγονοί τους, μέσα σε μια δυο γενιές θα αφομοιωθούν πλήρως (με μεικτούς γάμους) και θα  ξεχάσουν και τη γλώσσα τους και την καταγωγή τους.  Ο ουκρανικός λαός είναι όσοι και όσες δεν έχουν φύγει –  είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί δεν μπορούν: δεν έχουν χρήματα, όχημα, είναι μεγάλης ηλικίας. Ποιοι είναι περισσότεροι, αυτοί που δεν θέλουν να φύγουν  ή αυτοί που δεν μπορούν; Δεν το γνωρίζω. Αυτούς και αυτές που δεν έχουν φύγει, το 60% του πληθυσμού του 1993, αφορά το ερώτημα: τι θέλουν, ειρήνη ή πόλεμο. Τι ειρήνη όμως θέλουν, πώς την εννοούν;

Continue reading

θα μπορέσει η Δύση να διαλύσει τη Ρωσία και να κατακτήσει τη Σιβηρία; (από την Pax Americana στην Pax Chinorussiana)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΤΟ δεύτερο μισό του αιώνα που διανύουμε, όταν οι φυσικοί πόροι του πλανήτη (κυρίως ενέργεια και πρώτες ύλες)  θα εξαντληθούν ή θα τείνουν να εξαντληθούν, θα υπάρχει μια αχανής περιοχή πλούσια και σε ενέργεια και σε πρώτες ύλες (μέταλλα και ξυλεία) και σε καλλιεργήσιμη γη –  η Σιβηρία, μεγαλύτερη σε έκταση από το άθροισμα της έκτασης της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Το μέλλον του καπιταλισμού της Δύσης θα εξαρτηθεί από τον έλεγχο, από την κατοχή αυτής της περιοχής. Η Σιβηρία είναι η νέα Γη της Επαγγελίας, η Γη του μελλοντικού πλούτου και της μελλοντικής ισχύος του δυτικού (καπιταλιστικού) κόσμου. Εάν κάποτε η Δύση προχωρούσε,  επεκτεινόταν far West, τώρα αλλάζει πορεία και προχωρά, επιχειρεί να προχωρήσει και να επεκταθεί far East. Θα μπορέσει όμως η Δύση να πατήσει το πόδι της και να βάλει χέρι στη Σιβηρία; Πώς θα μπορέσει να το κάνει; Τι θα γίνει, εάν αποτύχει; Η εκπλήρωση της επιθυμίας, η πραγματοποίηση του σκοπού της Δύσης θα εξαρτηθεί από την έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία. Τι θα γίνει, εάν ηττηθεί; Τι θα γίνει, εάν ηττηθεί η Ρωσία; Για να  απαντήσουμε σε όλα αυτά τα ερωτήματα, θα πρέπει να εξετάσουμε την παγκόσμια γεωπολιτική συγκυρία και να εντάξουμε σε αυτήν τον πόλεμο που γίνεται στην Ουκρανία μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας.

Continue reading