φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα     

    Όταν πεθαίνει κάποιος, λέμε ότι έφυγε από τη ζωή, ότι αποδήμησε, μετανάστευσε δήλα δή· κι αφού έφυγε από ζωή, κάπου θα πήγε – που πήγε όμως; Λέμε ακόμα ότι έχασε τη μάχη με τον θάνατο, λες και υπήρχε περίπτωση να μη τη χάσει!  Αυτές οι δύο εκφράσεις είναι μεταφορές·  αναρωτιέμαι: πώς σχηματίζεται μια μεταφορά; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να εντοπίσουμε την κυριολεξία που λανθάνει σε κάθε μεταφορά. Το ζήτημα της γένεσης των μεταφορών είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και αχανές ζήτημα· θα έλεγα ότι

 

Continue reading →

     φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα    

    Η πιο μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν να μη μπορέσει ποτέ να σχηματίσει κυβέρνηση. Η αποτυχία αυτή τον έκανε μια μεγάλη μικρομεσοαστική πολιτική επιχείρηση από μια πολύ μικρή που ήταν.  Τί πουλάει; Πουλάει έκφραση αγανάκτησης και οργής, πουλάει ελπίδα και αυταπάτες, που τόσο πολύ τα έχουν ανάγκη οι Υποτελείς του Κυρίου. Ναι, αλλά σαν επιχείρηση θα πρέπει να έχει κάποιο κεφάλαιο και κάτι πρέπει να αγοράζει. Το κεφάλαιο της είναι το χρηματικό, κοινωνικό, μορφωτικό, πολιτιστικό και πολιτικό και κερδαλεόφρον (απατεωνίστικο) κεφάλαιο που έχουν συσσωρεύσει τα στελέχη της σε πολλούς κοινωνικούς χώρους·  κι ενώ ο καπιταλιστής αγοράζει φτηνά και πουλάει ακριβά, ο πειρατής- έμπορος δεν αγοράζει (αρπάζει, η αρπαγή όμως αυτή κάτι του κοστίζει) και πουλάει ακριβά, μια πετυχημένη πολιτική επιχείρηση της καπιταλιστικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (μία  από τις μεγαλύτερες απάτες που έχουν εμφανιστεί στη παγκόσμια ιστορία), δεν αγοράζει τίποτα!      

     Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο γεγονός ότι βρίσκεται στον σωστό χρόνο τη σωστή στιγμή: ο Κύριος και τα τσιράκια του γνωρίζουν πολύ καλά, το γνωρίζουν άλλωστε και τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι εάν δεν υπήρχε η επίθεση του Κυρίου κατά των μισθωτὠν εργαζομένων, των αυταπασχολούμενων και των μικροαστικών στρωμάτων, με το ζόρι θα εξασφάλιζε τη συμμετοχή του στην Κοινή Επιθυμία ( Κοινο-βούλιο) του Κυρίου ημών. Κι αυτό διότι έρχεται από το παρελθόν, όχι από το παρόν και από το μέλλον. Ο ΖΥΡΙΖΑ ήταν, είναι και θα είναι ένα θλιβερό εξάμβλωμα του παρελθόντος, ένα αξιολύπητο κατάλοιπο, απομεινάρι της Ιστορικής Αριστεράς. Δεν αναγνωρίζει τις δυνατότητες της εποχής μας να ζούμε όλοι και όλες με μια εργασία ολίγων ωρών τη βδομάδα ώστε και οι εργαζόμενοι να ξεκουραστούν αλλά και οι άνεργοι να εργαστούν· δεν αντιλαμβάνεται το επάγγελμα ως κατάρα, ως αρχαϊσμό και αναχρονισμό·  δεν αντιλαμβάνεται την επιθυμία και τη  δυνατότητα να ζούμε και στην πόλη και στην ύπαιθρο, όπου θα μπορούμε να παράγουμε μεγάλο μέρος της τροφής μας· δεν αντιλαμβάνεται την επιθυμία και τη δυνατότητα να ταξιδεύουμε, να ζούμε  και να εργαζόμαστε σε ολόκληρο τον πλανήτη·  δεν αντιλαμβάνεται την καταστροφή που υφίστανται τα παιδιά και οι έφηβοι με την υποχρεωτική εκπαίδευση.

    Continue reading →

https://www.badarts.gr/2011/02/%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%b8%cf%8c%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%8c%ce%bb%ce%b5%cf%82/comment-page-1/#comment-2355

https://www.badarts.gr/2013/06/%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-%cf%85%cf%80%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bb%ce%bf%ce%b9-dramatis-personae/

  

Continue reading →

    φίλες και φίλοι, καλημέρα

    Η επιλεκτική καταναλωτική αποχή είναι ένα ισχυρότατο όπλο (ένας τρόπος διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου)  στα χέρια των Υποτελών Παραγωγών: εάν είναι καθολική, μπορεί να σταματήσει την παραγωγή ενός εμπορεύματος. ΄Η κατανάλωση’, γράφει ο Κάρολος στα Grundrisse (Στοχαστής, μετ. Διονύσης Διβάρης, Τόμος Α, σελ. 59), ‘παράγει την παραγωγή διπλά 1) γιατί μόνο στην κατανάλωση το προϊόν γίνεται πραγματικό προϊόν. . . 2) Γιατί η κατανάλωση δημιουργεί την ανάγκη για νέα παραγωγή . . .’

   Η επιλεκτική καταναλωτική αποχή είναι ένα όπλο που όσο περισσότεροι και περισσότερες το χρησιμοποιούν, τόσο πιο ισχυρό και αποτελεσματικό και αποδοτικό είναι και γίνεται. Είναι ένα όπλο που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν όλοι και όλες, παιδιά, έφηβοι, έγκυες, ασθενείς, γέροι, νέοι. Είναι ένα όπλο αόρατο: δεν φαίνεται, δεν αποθηκεύεται, δεν χρειάζεται συντήρηση, δεν χρειάζεται να το αγοράσεις, ούτε σφαίρες χρειάζεσαι. Ως άυλο και άορατο όπλο, την επιλεκτική καταναλωτική απουσία δεν μπορεί ο Κύριος να την αρπάξει από τα χέρια μας και να μας επιβάλει την κατανάλωση. Δεν μπορεί να σου βάλει το πιστόλι στον κρόταφο και να σε προστάξει ‘αγόρασε το Πρώτο Θέμα’ .

    Εδώ στην Ανωτάτη Σχολή Κακών Τεχνών αναζητούμε να βρούμε όπλα, τρόπους διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου,  που α) ο Κύριος δεν μπορεί να καταστείλει, δεν διαθέτει ένα ισχυρότερο όπλο, β) μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν όλες και όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας και γ) η ισχύη τους και η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από τον αριθμό των χρηστών -πολεμιστών. Στον αντίποδα αυτής της προβληματικής βρίσκεται η βόμβα μολότοφ: ο Κύριος μπορεί να την καταστείλει γιατί διαθέτει ισχυρότερα όπλα· δεν μπορούν  να την χρησιμοποιήσουν όλοι και όλες· με βάση τα δύο προηγούμενα, η ισχύη της και η αποτελεσματικότητά της είναι αμελητέα – παντελώς αμελητέα. Χρησιμοποιώντας τη μολότοφ (ή το καλάζνικοφ, κτλ.) δεν κάνεις τίποτα άλλο από τα μιμείσαι τον Κύριο: μιμείσαι και αντιγράφεις τον τρόπο με τον οποίο πολεμά ο Κύριος: όσο γίνεται με λιγότερους, όσο γίνεται με πιο καταστρεπτικά και εξοντωτικά όπλα.

    Όταν πολεμάς όπως πολεμάει ο Κύριος, γίνεσαι Κύριος, είσαι Κύριος.

Continue reading →