φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η δυτική γραμματεία, λογοτεχνία και φιλοσοφία κυρίως, καταγράφει μια διπλή αμφιθυμία του Κυρίου προς τους Υποτελείς. Η πρώτη: θα ήθελε και να υπάρχουν και να μην υπάρχουν. Θα ήθελε να υπάρχουν διότι χωρίς αυτούς θα φάει τ’ αρχίδια του και θα ψοφήσει μέσα στη βρόμα· θα ήθελε να μην υπάρχουν διότι η εξάρτησή του από αυτούς τον ενοχλεί, τον εξοργίζει. Η δεύτερη: θα ήθελε να υπάρχουν όπως είναι αλλά θα ήθελε και να υπάρχουν αλλιώς, να είναι άλλοι. Θα ήθελε  να είναι άλλοι, θα ήθελε να είναι υπάκουοι, αφοσιωμένοι, πιστοί· εάν ήταν όμως όπως τους θέλει, θα υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Με αυτό το ζήτημα θα ασχοληθούμε σήμερα.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Στο σημείωμα της 9ης Νοεμβρίου (οι αβέβαιες βεβαιότητες της πολιτικής) έγραφα τα παρακάτω:

Δεν συμμερίζομαι τη βεβαιότητα ότι θα προκληθούν εκλογές λόγω της δυσκολίας εκλογής του Προέδρου:  δεν είναι καθόλου δύσκολος ο σχηματισμός του αριθμού 180. Δωροδοκία και υποσχέσεις σε πολλούς ανεξάρτητους βουλευτές (δεν είναι μαλάκες που ανεξαρτητοποιήθηκαν εγκαίρως . . .), απειλές και δωροδοκία και  συμφωνία με τους φυλακισμένους,  και μη,  βουλευτές της Χρυσής Αυγής, δωροδοκία και υποσχέσεις σε βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς. Μέχρι 185 μαζεύονται!

Continue reading →

   φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Δύο (θα) είναι οι πρωταρχικές δραστηριότητες της Αριστεράς του μέλλοντος, που διαμορφώνεται σιωπηλά και θα εμφανιστεί όταν και τα τελευταία απομεινάρια της ιστορικής Αριστεράς αποτύχουν, αποδείξουν την απροθυμία τους και την ανικανότητά τους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων της εποχής της συρρίκνωσης του καπιταλισμού, σε λίγα χρόνια: η ανάδειξη των δυνατοτήτων της εποχής μας, με βασική αυτήν της  παραγωγής  του αναγκαίου κοινωνικού πλούτου από όλους, με άλλους τρόπους και με εργασία που δεν θα ξεπερνάει, αρχικά,  τους δύο με τέσσερις μήνες το χρόνο και η προετοιμασία για την αντιμετώπιση των δεινών που έρχονται στα πρσεχή χρόνια του 21ου αιώνα, μιας και ο Κύριος όχι μόνο θέλει αλλά επιχειρεί ήδη να εξαλείψει τις δυνατότητες της εποχής μας με την προληπτική αντεπανάσταση (νεοφιλελευθερισμός)  που έχει εξαπολύσει εδώ και δεκαετίες και θα εντείνει όσο θα πλησιάζει και θα αρχίζει και θα επικρατεί και θα γενικεύεται η συρρίκνωση του καπιταλισμού. Δεινά που δεν θα πέσουν από τον ουρανό αλλά θα προκαλέσει συνειδητά και οργανωμένα και προγραμματισμένα ο αδίστακτος και αμείλικτος Κύριος καπιταλιστής, ο Κύριος και Αυθέντης του κόσμου τούτου, προκειμένου να αντιμετωπίσει την αποσύνθεση και την παρακμή της καπιταλιστικής Κυριαρχίας.

     Προετοιμασία για την αντιμετώπιση των δεινών σημαίνει συνειδητοποίηση και υπέρβαση των ποικίλων και παντοίων αυταπατών, της φάκας που στήνει ο Κύριος για να μας πιάσει ανυποψίαστους, αφελείς, αποβλακωμένους, αδύναμους, ανίκανους, αδέξιους. Η βασική αυταπάτη, η ολέθρια αφέλεια είναι να έχουμε σχηματίσει, να σχηματίζουμε την πεποίθηση, την πίστη, την εντύπωση, τη βεβαιότητα  ότι ο Κύριος, οι Υπηρέτες Του, το Κράτος Του, είναι καλός και αγαθός και φιλάνθρωπος και άγιος και άρα δεν καταστρέψει, δεν θα εξοντώσει. Εάν αυτή η αυταπάτη δεν εξοβελιστεί, εάν δεν συνειδητοποίησουμε ότι ο Κύριος είναι αδίστακτος, ανηλεής, αιμοβόρος, πολεμοχαρής, φιλοπόλεμος άρπαγας, καταστροφέας και εξοντωτής, τότε θα ήταν καλύτερα να μην είχαμε γεννηθεί – τόσο δύσκολα χρόνια έρχονται, τόσο αποτρόπαια θα είναι τα έργα του Κυρίου ημών.

    Ο Κύριος όμως είναι πρώτα από όλα σχιζοφρενής και η Κυριαρχία του είναι σχιζοφρένεια.

 

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

     Η αύξηση, η μεγέθυνση, η επέκταση της ισχύος (της ικανότητας, της δυνατότητας  επιβολής της θέλησης) είναι το κομβικό, το εντονότερο χαρακτηριστικό της Κυριαρχίας, της κοινωνικής σχέσης  μεταξύ δύο προσώπων, δύο ομάδων, προσώπου και ομάδας, κοκ. (ή  μεταξύ προσώπου/ομάδας κοκ και φύσης αλλά εδώ θα περιοριστούμε στην Κυριαρχία μεταξύ ανθρώπων)·  η Κυριαρχία πολώνεται ανάμεσα σε δύο φορείς της σχέσης, επιβάλλεται, εγκαθιδρύεται από από ένα πρόσωπο ή ομάδα ή κοινότητα ή φυλή, κοκ, στον οποίο πόλο δίνουμε το όνομα Κύριος, πάνω σε έναν  άλλο αντίστοιχο και το οποίο ονομάζουμε Υποτελής ή Υποτελείς.

        Η αύξηση γίνεται με δύο τρόπους: θετικά, με την αύξηση της ισχύος του Κυρίου, και αρνητικά, με τη μείωση της ισχύος του Υποτελούς. Εκ των πραγμάτων, ο θετικός τρόπος επιφέρει την μείωση της ισχύος του Υποτελούς ενώ ο αρνητικός την αύξηση της ισχύος του Κυρίου. Είναι η αδυναμία που ωθεί κάποιον να επιβάλλει η θέλησή του μέσω της διαθέσιμης ισχύος, την Κυριαρχία, για να επιβληθεί όμως αυτή απαιτείται μια κάποια αρχική, πρωτογενής ισχύς. Η εγκαθιδρύουσα την Κυριαρχία ισχύς είναι εκδήλωση αδυναμίας: ο ισχυρός Κύριος είναι αδύναμος διότι είναι αδύνατον να υπάρξει χωρίς τον αδύναμο Υποτελή. Όσο όμως υπάρχει η σχέση, όσο κι αν ο ισχυρός γίνεται ισχυρότερος και ο αδύναμος ακόμα πιο αδύναμος, η εξάρτηση του Κυρίου από τον Υποτελή δεν εξαλείφεται: αυτό σημαίνει ότι ο ισχυρός Κύριος, όσο ισχυρός και να είναι, παραμένει αδύναμος· και ο Υποτελής, όσο αδύναμος και να είναι, παραμένει ισχυρός. Ο μόνος τρόπος να είναι πανίσχυρος ο Κύριος είναι να εξαλειφθεί ο Υποτελής· στην περίπτωση όμως αυτή, καταργείται η Κυριαρχία και ο Κύριος υποπίπτει στην κατάσταση της πλήρους αδυναμίας: Ο Θεός δεν μπορεί να υπάρξει, δεν μπορεί να νοηθεί  χωρίς πιστούς!

 

Continue reading →

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Σήμερα θα εκθέσουμε το προφίλ, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καιροσκόπου. Συνειδητά αποφεύγω να προσθέσω, για να είμαι πιο σαφής,  τις λέξεις  ‘της πολιτικής’ ·  αυτή η διευκρίνιση είναι περιττή διότι αντιλαμβάνομαι τον καιροσκόπο μόνο ως περίττωμα της πολιτικής –  χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καιροσκόποι εκτός πολιτικής. Η πολιτική για τον καιροσκόπο όμως είναι ό, τι τα σκατά για τις μύγες.  Μα άλλα λόγια,  θα είναι ένας συνοπτικός οδηγός εντοπισμού των καιροσκόπων –  κι ελπίζω πως θα είναι και χρήσιμος. Η προσωπικότητα των καιροσκόπων είναι ένα έξοχο παράδειγμα της μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα:  είναι τόσο έξυπνοι που η εξυπνάδα τους μετατρέπεται σε απύθμενη βλακεία:  ενώ είναι πολύ εύκολο να τους πάρει κάποιος χαμπάρι, αν και όχι αμέσως, αυτοί νομίζουν ότι περνούν απαρατήρητοι. 

     Τον καιροσκόπο τον θαυμάζουμε και τον απεχθανόμαστε: είναι ικανός, πολύ ικανός, πάρα πολύ ικανός να μας εκμεταλλευτεί, να μας αξιοποιήσει προς όφελός του, να μας πουλήσει, να μας εγκαταλείψει, να μας χλευάσει, να μας υποτιμήσει, να μας καταστρέψει. Ο καιροσκόπος είναι μια πολύ σύνθετη και αντιφατική προσωπικότητα – ενώ δεν έχει αποφασίσει εάν θέλει να είναι Κύριος ή Υποτελής, εάν θέλει να είναι με τον Κύριο ή με τον Υποτελή, θέλει να είναι Κύριος, σταθερή επιδίωξή του είναι να πηγαίνει με τον Κύριο. Ο καιροσκόπος γνωρίζει ότι είναι ικανός αλλά δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν  και πιο ικανοί από αυτόν –  και Κύριοι και Υποτελείς. Ως φιλόδοξος εν δυνάμει Κύριος δεν μπορεί παρά να εγκαθιδρύει μόνο την κυριαρχική σχέση· τη συνεργασιακή, ισότιμη σχέση αμοιβαιότητας (την κομμουνιστική σχέση) αναγκάζεται να την υπομείνει αν και αφυκτιά και δυσφορεί και υποφέρει εντός αυτής. Έτσι, ο καιροσκόπος  είναι διαρκώς αιχμάλωτος του άγχους του μην αποκαλυφθεί –  αυτό όμως το άγχος αποδυναμώνει, μειώνει τις ικανότητές του, τις δεξιότητές του. Όταν πλησιάζει η ώρα της αποκάλυψης, εξαφανιζόλ.

    Ο καιροσκόπος είναι ικανός υποκριτής –  μεταχειρίζομαι τη λέξη και με τις δύο σημασίες της:  είναι υποκριτής και ηθοποιός. Ενώ όμως ο ηθοποιός δεν είναι υποκριτής διότι άπαντες γνωρίζουν ότι υποκρίνεται, ο καιροσκόπος είναι και υποκριτής και ηθοποιός,  χωρίς να ξέρουμε ότι είναι ηθοποιός, με αποτέλεσμα:  στην αρχή δεν τον παίρνουμε χαμπάρι αλλά έρχεται αναπόφευκτα η στιγμή που θα αποκαλυφθεί. Είναι πάντα κακός ηθοποιός –  εάν ήταν καλός, θα ήταν ηθοποιός.  Δεν τον παίρνουμε χαμπάρι γιατί ο καιροσκόπος είναι κόλακας:  μας λέει αυτά που θέλουμε να ακούσουμε, γίνεται ευχάριστος και αποδεκτός –  μπαίνει στη ζωή μας, αυτός είναι ο σκοπός του. Συνήθως τον χαρακτηρίζουμε χαμαιλέοντα:  μπαίνει στη ζωή μας (στην οργάνωσή μας,

 

Continue reading →

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα    

     Μπορεί να βρίσει ο συνταγματάρχης τον λοχία;  Μπορεί. Ο λοχίας τον  συνταγματάρχη;  Όχι. Τί θα γίνει εάν τον βρίσει;  Θα τιμωρηθεί. Γιατί;  Διότι θα εκληφθεί ως ανυπακοή, ως απειθαρχία, ως έλλειψη σεβασμού: ο  ισχυρός  βρίζει τον ανίσχυρο, όχι ο ανίσχυρος τον ισχυρό. Γιατί ο ισχυρός  βρίζει τον ανίσχυρο;  Για να εκφράσει την περιφρόνησή του, για να τον υποτιμήσει, να τον υποβιβάσει, για να τον κάνει ακόμα πιο ανίσχυρο, για να ενισχύσει, για να αναπαραγάγει την Κυριαρχία Του. Γιατί ο ανίσχυρος βρίζει τον ισχυρό;  Για να περιφρονήσει την ισχύη, το κύρος του ισχυρού, για να τον υποτιμήσει, για να γίνει αυτός ο ισχυρός και ο ισχυρός να γίνει ανίσχυρος. Εκφράζοντας την περιφρόνηση τους, ισχυρός και ανίσχυρος, ξεφορτώνουν ψυχικά μπάζα, αποβάλλουν ποσότητες άγχους, στέρησης και ματαίωσης,  κι έτσι νιώθουν καλύτερα.    

   [ Βρίζω. Βρίζω ακατάσχετα· προσπαθώ να συγκρατηθώ να μην βρίζω όταν γράφω αλλά δεν τα καταφέρνω· δεν ζητή συγγνώμη· μαθαίνω στα παιδιά μου να βρίζουν (που, πότε, ποιον, πως), τα ενθαρρύνω, ενθαρρύνω και τους φίλους και τις φίλες –  τα μπινελίκια, οι χριστοπαναγίες και τα γαμοσταυρίδια  είναι  ένα έξοχο αντικαρκινικό φάρμακο, σας παρακαλώ, σας ικετεύω, μην το ξεχνάτε]

     Μπορεί να με βρίσει ο Θεός;  Όχι. Εγώ, εμείς μπορούμε να τον βρίσουμε;  Ασφαλώς και μπορούμε. Εμείς μπορούμε να μιλήσουμε στον Θεό, προσευχόμαστε και τον βρίζουμε, ο Θεός δεν μπορεί να μας μιλήσει. Αυτούς που ισχυρίζονται ότι τους μίλησε ο Θεός, ότι άκουσαν την φωνή του Κυρίου, τους κλείνουν στο ψυχιατρείο. Μπορεί να με βρίσει ο Σαμαράς;  Όχι, δεν με γνωρίζει. Εγώ μπορώ να τον βρίσω;  Ναι, εγώ τον  γνωρίζω, μπορώ να τον βρίσω. Μπορώ να τον βρίσω στο σπίτι μου αλλά στο καφενείο μπορεί να φάω ξύλο από κάνα νεοδημοκράτη. Αν τον βρίσω στο λεωφορείο ή σε άλλον δημόσιο χώρο, διατρέχω τον κίνδυνο να μου κάνουν μήνυση για εξύβριση. Το βρίσιμο θεωρείται αδίκημα και αν δεν έχεις εβρά να εξαγοράσεις την ποινή σου μέχρι και στη στενή σε χώνουν.

      Δεν βρίζω μόνο εγώ τον Θεό και τον Σαμαρά –  τον Θεό και τους πολιτικούς ηγέτες τους βρίζουν από την μια άκρη του πλανήτη στην άλλη. Γιατί τους βρίζουμε; Γιατί οι Υποτελείς βρίζουν τους Κυρίους τους, Επουράνιο και Επίγειο; 

 

Continue reading →