φίλες και φίλοι, καλημέρα

ΓΡΑΦΩ τις Ιστορίες Πείνας για να πω ότι υπάρχει καλοσύνη. Υπάρχει – υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Και κακία υπάρχει -είμαστε και κακοί και καλοί. Την κακία τη θυμάμαι δύο δευτερόλεπτα και το δείχνω με το σήμα της νίκης. Τη καλοσύνη δεν την ξεχνώ ποτέ, θα τη θυμάμαι μέχρι να ψοφήσω. Αν με ρωτήσετε τι είναι η κακία, θα σας απαντήσω ευθέως και σαφηνώς: ο ανταγωνισμός. Αυτή είναι η μήτρα από την οποία προέρχονται και ο κτητικός ατομικισμός και ο φθόνος και η αχαριστία και ο κακός εγωισμός – υπάρχει και καλός, η αξιοπρέπεια της ανυποταξίας. Ο (δυτικός) ανταγωνισμός είναι μια διεστραμμένη εκδοχή, ποιμενικής προέλευσης,  της διεκδίκησης (ανθρωπολογικά μιλώντας,  όχι πολιτικά), της σύγκρουσης. Υπάρχει και άλλη μία εκδοχή της διεκδίκησης και της σύγκρουσης: η συνεργασία, με την καλοσύνη της καθημερινής ζωής να είναι μια ορατή μορφή της.

ΤΗΝ κακία την έχω γνωρίσει καλά, την έχω νιώσει όσο τίποτα άλλο. Το τι έχω τραβήξει δεν λέγεται – από Έλληνες, από ορθόδοξους χριστιανούς. Η καλοσύνη όμως μου έδειξε και μου δείχνει και θα μου δείχνει πως να ζω. Ένα έδωσες, εφτά θα σου δώσει η ζωή·  ένα πήρες, εφτά θα σου αφαιρέσει – αυτός είναι ο κανόνας της ζωής, ο δικός μου κανόνας, σε αυτόν κατέληξα.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο αόρατος, ανεπαίσθητος, πανταχού παρών και  πάντα τα κοινωνικά πεδία  πληρών κοινωνικός πόλεμος γίνεται ορατός. Γίνεται ορατός γιατί οξύνεται και γενικεύεται. Ο κοινωνικός διχασμός είναι έκφανσή του, ορατό αποτέλεσμά του. Όσο και να προσπαθεί ο Κύριος να τον αποκρύψει, να τον εξαφανίσει,  δεν θα καταφέρει απολύτως τίποτα. Είναι νομοτελειακή αναγκαιότητα η κλιμάκωση της οποιασδήποτε σύγκρουσης και η κατάληξή της. Η δε διάρκεια προσδιορίζεται από τον αριθμό των συμμετεχόντων, από την διαθέσιμη ισχύ και από την βαρύτητα, την σημαντικότητα του επίδικου αντικειμένου της σύγκρουσης: σε μικροκοινωνικό επίπεδο, ένας καυγάς ανάμεσα σε ζευγάρι ερωτευμένων, παντρεμένων, ανάμεσα σε δύο φίλους, ανάμεσα σε δύο γειτόνους, σε δύο οδηγούς στον δρόμο, σε δύο συνεργάτες, σε δύο συνεταίρους, αρχίζει, κλιμακώνεται, και λήγει μέσα σε λίγα λεπτά ή ώρες ή μέρες. Η κατάληξη θα είναι ή χωρισμός ή ειλικρινέστερη και ανετότερη επικοινωνία, συμβίωση, συνεργασία. Σε μακροκοινωνικό επίπεδο όμως, η μεταξύ κοινωνικών τάξεων, στρωμάτων, κατηγοριών, ομάδων, πολιτισμικών αντιλήψεων, πρακτικών και ιδεών σύγκρουση είναι πολυσύνθετη και πολύπλοκη και ομιχλώδης ενώ η διάρκεια της όξυνσης είναι μεγάλη – χρόνια και δεκαετίες και μάλιστα πολλές.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Εάν την Κυριακή, 5 Ιουλίου 2015,  οι κάλπες για το δημοψήφισμα ανοίξουν την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος, στις 6.08, εγώ στις 6.09 θα πάω να ψηφίσω ΟΧΙ. Το ομολογώ ευθαρσώς, κατηγορηματικά και με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια. Δύο είναι τα επιχειρήματά μου αλλά θα τα διατυπώσω αύριο το πρωί, μα τη Ζωή και μα τη Σκέψη, δεν προλαβαίνω σήμερα – ξημερώνει και θελωπρέπει να πάω να ποτίσω τα καρπούζια και τα πεπόνια.

ναι, φίλες και φίλοι, μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε

Continue reading →

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΑ μέτρα θα περάσουν, δήλα δή η συνειδητή και οργανωμένη επίθεση του Κυρίου καπιταλιστή κατά των εργαζομένων και των μικροαστών και μη ανταγωνιστικών επιχειρήσεων θα συνεχιστεί μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα αφενός της αύξησης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων μέσω της εξόντωσης των αντιπάλων και αφετέρου της συρρίκνωσης του Κράτους και του δραστικού περιορισμού των δαπανών του. Θα περάσουν διότι ο Κύριος καπιταλιστής έχει ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια του: το χρήμα. Ο μόνος τρόπος να εξουδετερωθεί αυτό το όπλο είναι η ικανότητα των Υποτελών να ζήσουν, να ζουν χωρίς χρήμα. Επειδή όμως αυτή η ικανότητα σε μια καπιταλιστική κοινωνία, σε μια κοινωνία όπου ο πλούτος είναι ένας μεγάλος σωρός εμπορευμάτων, όπου κυριαρχεί η ανταλλακτική αξία,  δεν υπάρχει, οι Υποτελείς είναι ευάλωτοι, ανίσχυροι, άοπλοι. Αναπόφευκτα θα ηττηθούν.

ΤΟ ζήτημα είναι αν θα περάσουν τα μέτρα με ή χωρίς μικρής διάρκειας εκφοβιστική, κατασταλτική χρεοκοπία του Κράτους. Η γνώμη μου είναι ότι θα περάσουν χωρίς χρεοκοπία του Κράτους. Τα μέτρα θα έρθουν  στη Βουλή, θα υπερψηφιστούν αλλά με αντίτιμο την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και με αποτέλεσμα ή τον σχηματισμό μιας νέας κυβερνητικής συμμαχίας που θα σώσει το Έθνος, τη χώρα, την πατρίδα και την οικονομία, δηλαδή την κερδοφορία του καπιταλισμού ή την προκήρυξη εκλογών, εάν η Πασοκονεοδημοκρατία αποφασίσει να περιθωριοποιήσει τον δεξιό ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Το εάν θέλει ο λαός ή δεν θέλει, μας είναι αδιάφορο. Δική μας είναι η δημοκρατία, λέει ο Κύριος, δεν είναι δική σας. Είμαστε, νιώθουμε παντοδύναμοι και τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα τα γράφουμε στα μεγαλοπρεπή αρχίδια μας.

Ο Κύριος καπιταλιστής και οι υπηρέτες του (σύμβουλοι, ειδικοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι) γνωρίζουν πολύ καλά ότι η χρεοκοπία του Κράτους είναι δίκοπο μαχαίρι. Η χρησιμοποίηση του χρήματος ως μέσον διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου μπορεί να αποβεί άκρως αποτελεσματική, να αποσπάσει δηλαδή την πίστη και την αφοσίωση των Υποτελών, και μάλιστα ταπεινωτικά και εξευτελιστικά, αποκαλύπτει όμως και άλλη μια πτυχή του χρήματος και άλλη μια πλευρά του Κυρίου καπιταλιστή. Η χρήση όμως του χρήματος ως μέσου διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, η μη χρήση του χρήματος ως μέσον πειθάρχησης και καταστολής,  είναι αυτοκτονικά και αυτοκαταστροφικά αποτελεσματική.

Continue reading →

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΝΩ γνωρίζουμε καλά τον ιστορικό ανταγωνισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών Κρατών, δήλα δή μεταξύ των καπιταλιστικών τάξεων της Ευρώπης, η μεταξύ τους συνεργασία είναι μια επιπλέον αθέατη πλευρά της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής Κυριαρχίας. Η συνεργασία αυτή υπάρχει ως αναγκαία και επαρκής συνθήκη για την ενίσχυση και διαιώνιση της Κυριαρχίας: εάν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, πρόβλημα που θα μπορούσε ενδεχομένως να αποδυναμώσει την Κυριαρχία, την αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων (και παραγωγής), οι καπιταλιστές σπεύδουν να το αντιμετωπίσουν συλλογικά και συνεργασιακά. Το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα είναι το πρόβλημα της προϊούσας συρρίκνωσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, άρα και του Κράτους, την αντιμετώπιση και λύση του οποίου έχει αναλάβει ο λεγόμενος νεοφιλελευθερισμός.

Ο νεοφιλελευθερισμός είναι πνευματικό και πολιτικό τέκνο του αγγλικού πουριτανισμού, ιδεολογία του πρώιμου καπιταλισμού, δήλα δή του αγγλικού ατομικισμού:  ο καθένας θα κοιτάξει την πάρτη του ανταγωνιζόμενος αγρίως με τους γύρω του. Αυτός είναι ο πουριτανισμός, εάν θέλουμε να μιλάμε απλά και χωρίς να μασάμε τα λόγια μας. Με άλλα λόγια είναι η ιδεολογία που ανταποκρίνεται στην ακάθεκτη επέκταση του καπιταλισμού. Ένας από τους αντιπάλους του είναι ο λαϊκισμός. Ο λαϊκισμός είναι η αντίδραση στην επέκταση του καπιταλισμού. Κάθε κοινωνική κατηγορία, κάθε κοινωνική τάξη του παρελθόντος, δηλαδή των προκαπιταλιστικών τρόπων παραγωγής που προϋπήρξαν και συνυπάρχουν εν πολλοίς με τον καπιταλισμό,  που αντιδρά στην επέκταση του καπιταλισμού θεωρείται λαϊκιστική και αντιμετωπίζεται ως εμπόδιο στην πρόοδο, δηλαδή εμπόδιο στη επέκταση του καπιταλισμού.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΈΧΟΥΝ σκατώσει τα σώβρακά τους και τις κιλότες τους από τον φόβο κρατικοί- δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι. Τους καταλαβαίνω, δεν τους κατηγορώ, κάθε άλλο. Αν ήμουν στη θέση τους κι εγώ θα το είχα λερώσει το σώβρακό μου. Μια ενδεχόμενη χρεοκοπία του Κράτους, μπορεί και προσωρινή, για ένα, δύο μήνες μόνο και μόνο για να τους υποτάξουν και να τους αναγκάσουν να κλίνουν το γόνυ ικετεύοντες για μισθό 700 εβρά το μήνα και σύνταξη 300-500, (επαναλαμβάνω, χρεοκοπία του Κράτους, δεν υπάρχει χρεοκοπία έτσι γενικά και αόριστα), θα τους καταδίκαζε σε απόγνωση και απελπισία και πείνα. Θα ήταν αχαριστία και αγνωμοσύνη να αδιαφορήσουμε ή να τους κρίνουμε. Ή να λησμονήσουμε ότι οι κρατικοί- δημόσιοι  υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι με τον μισθό τους και τη σύνταξή τους συντηρούν και βοηθούν πάρα πολλούς άλλους, ανέργους και φτωχούς και γλίσχρα αμειβόμενους και άλλους ανήμπορους. Όχι, δεν ήμασταν, δεν είμαστε και δεν θα είμαστε ποτέ αχάριστοι και αγνώμονες, ποτέ!

Continue reading →