φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΑΠΟ τις δεκάδες χιλιάδες γλώσσες του μακραίωνου παρελθόντος που έχουν εξαφανιστεί, ελάχιστες από αυτές έχουν αφήσει γραπτά ίχνη, λίγα ή πολλά (οι γνωστές νεκρές γλώσσες – Σουμερικά, Αιγυπτιακά, αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, κ.α.), και από τις 7.000 που μιλούνται αυτή τη στιγμή πάνω στη Γη, μόνο ένας πολύ, πάρα πολύ μικρός αριθμός γλωσσών είναι κλιτικές. Είναι ολοφάνερο πως οι κλιτικές γλώσσες αποτελούν την εξαίρεση, είναι μια ιδιαιτερότητα. Σπεύδω να διευκρινίσω ότι κλιτική χαρακτηρίζεται μια γλώσσα όταν η μορφή των λέξεων (τα ρήματα και τα ονόματα – ουσιαστικά και επίθετα) μεταβάλλεται με διαφόρους τρόπους: τρέχω, τρέχεις, τρέχουμε· πόρτα, πόρτας, πόρτες – κήπος, κήπου, κήπο, κήποι, κήπων, κήπους. Εγείρεται λοιπόν το ερώτημα: γιατί κάποιες γλώσσες, ελάχιστες, μετεξελίχθηκαν σε κλιτικές ενώ η συντριπτική πλειονότητα όχι; Πώς προήλθε η κλίση;