φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Το βασικό μέλημα, η πυρηνική επιθυμία  του Κυρίου (καπιταλιστή) είναι η αναπαραγωγή και ενίσχυση της (καπιταλιστικής) Κυριαρχίας. Το έσχατο μέσο της αναπαραγωγής αυτής είναι η προσφυγή στην άσκηση φυσικής βίας, η οποία εμφανίζεται με δυο μορφές επειδή δυο είναι οι επιδιωκόμενοι σκοποί του Κυρίου: η υποταγή και η εξόντωση των υποτελών Παραγωγών.

Είναι σαφές ότι ο Κύριος και να θέλει δεν μπορεί να εξοντώσει όλους τους υποτελείς Παραγωγούς. Εάν το έκανε, δεν θα ήταν Κύριος, θα κατέλυε ο ίδιος τη σχέση της Κυριαρχίας. Αυτό που ήθελε και συνεχίζει να θέλει ήταν η εξασφάλιση της υπακοής των υποτελών. Όταν είσαι υπάκουος, όταν εκτελείς τις διαταγές του Κυρίου, είσαι υποταγμένος. Γνωρίζουμε πως εξασφάλιζε και εξασφαλίζει ο Κύριος την υποταγή/υπακοής με δυο τρόπους: την άσκηση βίας και την επιλεκτική παραδειγματική εξόντωση. Η άσκηση βίας εμφανίζεται ιστορικά με τρεις μορφές. Η πρώτη είναι η πρωταρχική βία της εγκαθίδρυσης της σχέσης. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: πως μπορεί ένας προστάτης(νταβατζής) να αναγκάσει μια γυναίκα να γίνει πόρνη; Τη κλείνει σε ένα δωμάτιο, τη δέρνει, τη βιάζει ομαδικά και κατ΄εξακολούθηση, την αφήνει να κοιμάται κοντά στα σκατά της και μια μέρα η γυναίκα λέει το Ο.Κ. Αυτή είναι η βία εγκαθίδρυσης της σχέσης.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Το σημερινό σημείωμα το αφιερώνω στον Soeren, ως φόρο τιμής για το σχόλιό του.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο Φρειδερίκος Νίτσε έγραψε, στην ‘Ιστορία και Ζωή’, ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι ευτυχισμένος μόνο εάν μπορεί να ξεχνάει ( το παρελθόν, εννοείται), ότι ευτυχία είναι ‘η ικανότητα να αισθάνεται κανείς, όσο διαρκεί η ευτυχία, ανιστορικά‘. Δηλαδή, μόνο εάν είναι δεμένος με ένα σκοινί από το πάσσαλο της στιγμής, από το παλούκι του παρόντος, να κινείται γύρω από αυτό και να βόσκει ξένοιαστος, όπως η δεμένη κατσίκα ή το δεμένο άλογο.

Μιας όμως και οι άνθρωποι δεν ξεχνούν τόσο εύκολα, όπως υποστηρίζουν μερικοί, και επινοούν πάρα πολλούς τρόπους να διατηρούν, να συντηρούν τη συλλογική μνήμη (μύθος, τραγούδια, παροιμίες, θρύλοι, ιστορική επιστήμη, κοινωνικοί θεσμοί, αντιλήψεις, αξίες  και άλλοι πολλοί), θα πρέπει να υποστηρίξουμε ότι η ευτυχία, όπως την εννοεί ο Νίτσε,  είναι ανέφικτη.

Εκτός όμως από το παρόν και το παρελθόν, ο άνθρωπος μπορεί και ατενίζει το μέλλον. Δεν μπορεί να μην το κάνει, από τη στιγμή που γνωρίζει, και μόνο ο άνθρωπος το γνωρίζει, ότι θα πεθάνει. Η γνώση αυτή, βασανιστική, η έκπτωση από τον παράδεισο της ζωικής κατάστασης, εφοδιάζει τον άνθρωπο με την επιθυμία να γνωρίσει το μέλλον, άλλοτε για να γνωρίζει τι θα γίνει κι άλλοτε για να προετοιμαστεί για τα επερχόμενα δεινά.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Υπάρχει το ενδεχόμενο η σύναψη συμμαχιών μεταξύ των ποιμενικών φυλών της Λιβύης και η κλιμάκωση των συρράξεων να επεκταθούν σε όλη τη Β. Αφρική, και πέραν αυτής, να γενικευθούν και να εμπλακούν σε αυτές, λόγω του πετρελαίου,  και οι δυτικές καπιταλιστικές χώρες; Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της εξέλιξης; Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου; Η επιδείνωση της ύφεσης; Η εμπλοκή και άλλων καπιταλιστικών χωρών; Η γενίκευση των συρράξεων σε ολόκληρο τον πλανήτη; Με αυτά τα ερωτήματα θα καταπιαστούμε σήμερα.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα. χιονίζει.

Το Κοράνιο είναι ένας συγκερασμός δυο παραδόσεων –της αραβικής ποιμενικής, την οποία θα μπορούσαμε να συμπυκνώσουμε στην εξής πρόταση: η επιβίωση του ήρωα άραβα ποιμένα και κατακτητή, η ζωή, η ισχύς, ο πλούτος και η δόξα,  εξασφαλίζονται με την αρπαγή, τον φόνο, την εξόντωση, την απαγωγή, την καταστροφή

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.

Τα λεξικά που έχουμε στα σπίτια μας τα συντάσσουν υπηρέτες του Κυρίου – ο Μπαμπινιώτης είναι γνωστός τοις πάσι. Είναι επιστήμονες γλωσσολόγοι, άρα πολιτικά και ηθικά ουδέτεροι. Πολιτικά και ηθικά ουδέτεροι! Έτσι μας παρουσιάζονται. Τι απάτη! Τι υποκρισία!

Με ρώτησε τις προάλλες ο γιος μου, πάει στη Β’ Δημοτικού, τι σημαίνει η λέξη πολιτισμός. Ανοίξαμε το λεξικό – χρησιμοποιώ το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διαβάσαμε τον εξής ορισμό: το σύνολο των υλικών, πνευματικών, τεχνικών επιτευγμάτων και επιδόσεων, που είναι αποτέλεσμα των δημιουργικών δυνάμεων και των ικανοτήτων του ανθρώπου κλπ. Εστιάσαμε την προσοχή μας στις λέξεις επιτεύγματα και δημιουργικές δυνάμεις. Και εξετάσαμε δυο από αυτά τα επιτεύγματα που είναι αποτέλεσμα των δημιουργικών δυνάμεων και των ικανοτήτων του ανθρώπου: τις πυρηνικές βόμβες και το αυτοκίνητο.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.

Κατά τη διάρκεια του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου, καλοκαιράκι, ένα γερμανικό αεροπλάνο έπεσε κοντά σε ένα χωριό της Μακεδονίας. Ένας βοσκός που βρίσκονταν εκεί κοντά έτρεξε στο σημείο της πτώσης.  Ο γερμανός πιλότος ήταν νεκρός και παντού σκορπισμένα φασολάκια. Χύμα και τσουβαλάτα. Πήγε στο χωριό, ενημέρωσε τους κατοίκους κι αυτοί έτρεξαν και μάζεψαν τα φασολάκια. Φασολάκια από τη νότια Ελλάδα για το Βερολίνο και το Αμβούργο. Τα φασολάκια, η τροφή ως πολεμική λεία.

Τον Νοέμβριο του 1990 βρέθηκα στο Αμβούργο. Πλησίαζαν Χριστούγεννα. Εκεί που σουλατσάριζα στους δρόμους της Άλτονα, υπό την επήρεια του χαμομηλιού, κάποια στιγμή πράσινα φασολάκια με ανάγκασαν να κοντοσταθώ μπροστά στους πάγκους ενός μανάβικου. Χριστούγεννα, φρέσκα πράσινα φασολάκια; Από το Ισραήλ. Παραμονές Χριστουγέννων και είδα να πουλιούνται στη Γερμανία ροδάκινα, βερίκοκα, πεπόνια, σταφύλια, καρπούζια, κεράσια, όλα τα φρούτα του έτους όλου του πλανήτη, μάνγκο, μπανάνες, ανανάδες, φρέσκα λαχανικά εκτός εποχής από Μαλαισία, Νότια Αφρική, Κεντρική Αμερική, Χιλή, Ισραήλ. Ελλάδα, Ιταλία, Αίγυπτο, από όλα τα σημεία της Γης, όλων των ειδών λαχανικά, όλων των ειδών φρούτα. Φρίκαρα! Από τα κεράσια είδα να στάζει αίμα. Κι από τις ντομάτες.  Κι από τα κόκκινα ραπανάκια. Κι από τα κόκκινα σταφύλια. Οι Πράσινοι Οικολόγοι της Γερμανίας ξεκινάνε τη μέρα τους με φρουτοσαλάτα. . .  Πολλά δε από αυτά τα φρούτα είναι και βιολογικής καλλιέργειας, μεταφερμένα με αεροπλάνα. . .

Κάποτε, φίλες και φίλοι, οι Αμπελόκηποι στην Αθήνα ήταν μια περιοχή γεμάτη με αμπέλια, επειδή είναι πλαγιά – το αμπέλι θέλει πλαγιά και αεράκι να στεγνώνουν τα φύλλα και τα τσαμπιά. Στα Πατήσια ήταν οι λαχανόκηποι και τα εξοχικά των πλούσιων Αθηναίων. Το 1970, σχεδόν όλο το σημερινό Χαλάνδρι ήταν λαχανόκηποι και δενδρόκηποι που εφοδίαζαν την πόλη των Αθηνών και των προαστίων με λαχανικά. Μετά από δέκα χρόνια, η παραγωγή των λαχανικών μεταφέρθηκε στον Μαραθώνα. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των λαχανικών που καταναλώνονται στην Αττική προέρχεται από τα πιο απομακρισμένα σημεία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά όλόκληρου του πλανήτη.

Φίλες και φίλοι, η Αθήνα δεν είναι πόλη, ούτε η Θεσσαλονίκη, ούτε η Αλεξανδρούπολη στην οποία ζω. Και τι είναι  πόλη; Κι αν δεν είναι πόλη, τι είναι; Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την Αθήνα ως πόλη;

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.

Σήμερα θα υποστηρίξω,  βασιζόμενος στην Αρχαιολογία και την Ιστορία,  ότι η μία πλευρά των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων, η καταστροφή (η άλλη είναι η δημιουργία) εμφανίζεται κατά κύριο λόγο ως εμπρησμός, μιας και η φωτιά είναι ένα όπλο που μπορεί να το έχει ο καθένας,  είναι πολύ απλό ως προς τη χρήση του, είναι πολύ αποτελεσματικό, ειδικά σε πολιτισμούς που χρησιμοποιούν εύφλεκτα υλικά (ξύλο, πλαστικό, κλπ) και, το σημαντικότερο, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τις κρατικές υπηρεσίες, όσο καλά οργανωμένες κι αν είναι.

Στο ερώτημα εάν θα υπάρξουν κοινωνικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις που θα κυριαρχεί η πλευρά της καταστροφής, δηλαδή οι εμπρησμοί, η δική μου η απάντηση είναι η εξής: θα υπάρξουν και το υποστηρίζω με την μεγαλύτερη βεβαιότητα που μπορώ να εξασφαλίσω από τη μελέτη της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας. Οι εμπρησμοί των αυτοκινήτων στη Γαλλία και οι εμπρησμοί του Δεκέμβρη του 2008 στην Ελλάδα δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που θα δούμε κατά τις επόμενες δεκαετίες. Τι θα δούμε δηλαδή; Θα δούμε να καίγονται οι χώροι του Κυρίου, οργανωμένοι ως φρούρια, τα εργαλεία του, τα σύμβολα του (εκείνο το χριστουγεννιάτικο δένδρο τι ωραία που καιγόταν!): τράπεζες, εφορίες, αστυνομικά τμήματα, στρατώνες, δικατήρια, φυλακές, αναμορφωτήρια, σχολεία, εκκλησίες, πολυκαταστήματα, κοινοβούλια, καταστήματα ειδών πολυτελείας,  αυτοκίνητα και άλλα πολλά που εγώ δεν τα βλέπω αλλά άλλοι τα βλέπουν ή θα τα δουν. Θα δούμε τετράγωνα να γίνονται παρανάλωμα της φωτιάς,  συνοικίες, ακόμα και ολόκληρες πόλεις, μιας και είναι χτισμένες με πολύ εύφλεκτα υλικά.

Εμπρησμούς είδαμε, εμπρησμούς θα δούμε και πάλι. Η διαπίστωση αυτή μας παροτρύνει να θέσουμε κάποια κομβικής σημασίας ερωτήματα. Ποιες  θα είναι οι αιτίες που θα ξεσπάσουν καταστροφικές, εμπρηστικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις; Πως θα τις αντιμετωπίσει, πως θα τις διαχειριστεί ο Κύριος και τα τσιράκια του; Ποια (θα) είναι η σχέση μεταξύ της καταστροφικής και της δημιουργικής πλευράς της εξέγερσης και της επανάστασης;

Continue reading →