φίλες και φίλοι, γεια σας και χαρά σας
Η ευρωζώνη θα διαλυθεί ή θα την διαλύσουν; Μπορούμε να διατυπώσουμε μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα; Εάν δούμε τα πράγματα από την οπτική γωνία του Κυρίου, ο οποίος θέλει η πραγματικότητα να είναι η υλοποίηση του σχεδίου του, η εκπλήρωση των επιθυμιών του, τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η Ισχύς Του θα αυξηθεί εάν πάρει την πρωτοβουλία να την διαλύσει, μερικά (το πιθανότερο) ή ολοκληρωτικά. Η απάντηση αυτά εγείρει πολλά ερωτήματα. Μήπως η ευρωζώνη και το εβρό συμπήχθηκε για να διαλυθεί, αφού κάνει τη δουλειά της; Η διάλυση θα είναι μια στιγμιαία, μια αιφνίδια κίνηση ή θα είναι μια σταδιακή, βαθμιαία και ελεγχόμενη διαδικασία; Γιατί ο Κύριος οφείλει να αποτρέψει, να προλάβει το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης αποσύνθεσης και διάλυσης; Μήπως η απόφαση για την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος εντάσσεται οργανικά στο πλαίσιο της διαδικασίας ελεγχόμενης διάλυσης της ευρωζώνης;
Θα αφήσουμε όλα αυτά τα ερωτήματα αναπάντητα και θα στρέψουμε τη προσοχή μας στο ζήτημα πως ο Κύριος αντιλαμβάνεται το στιγμιαίο και το διαρκές, το αιφνίδιο και το σταδιακό, το επαναλαμβανόμενο και το μη επαναλαμβανόμενο. Θεωρώ ότι η εξέταση και η κατανόηση αυτού του ζητήματος είναι παρά πολύ σημαντική όχι μόνο διότι μας επιτρέπει να αποκωδικοποιήσουμε τους τακτικούς και στρατηγικούς σχεδιασμούς του Κυρίου. Η διάρκεια, το αιφνίδιο, η σταδιακότητα και η επανάληψη, η σκοπιμότητα και η προοπτική απαντώνται στη φύση και στη κοινωνία, κατά συνέπεια είναι πολύ σημαντικές πτυχές και της κοινωνικής επανάστασης, της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Σήμερα, θα εξετάσουμε τις μαρτυρίες που μας παρέχει η (αρχαιο)ελληνική γλώσσα (κατά συνέπεια και όλες οι ινδοευρωπαϊκές, αρχαίες και σύγχρονες).
