ο Όμηρος στην Ολυμπία ή στα Παναθήναια;(2)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Απολελέ και τρελελέ! Τελευταία μέρα σήμερα στη δουλείά. Από αύριο το σκηνικό αλλάζει: πιο συχνά στο κήπο, πιο συχνά στο ποτάμι, περισσότερος χρόνος για τα παιδιά και το σπίτι, περισσότερο διάβασμα και μελέτη, κάτι μισοτελειωμένα βιβλιαράκια θα ολοκληρωθούν. Τι δημιουργική περίοδος αυτή της α(ν)εργίας!

Είχα κατά νου ένα διήγημα αλλά θα το αφήσω για άλλη μέρα. Κατέληξα σε έναν τίτλο για τη συλλογή των διηγημάτων: αίμα, δάκρυα και ιδρώτας. Σήμερα, θα συνεχίσω την προσπάθειά μου να δώσω μια απάντηση στο ερώτημα πότε, ποιους αθλητικούς αγώνες παρακολούθησε ο συνθέτης της μοναδικής και αρχαιότερης περιγραφής αθλητικών αγώνων στην αρχαία Ελλάδα, των άθλων επί Πατρόκλω στη ραψωδία Ψ. Μια άλλη μέρα, θα εξετάσουμε κατά πόσο αυτή η περιγραφή είναι πιστή απόδοση του θεάματος που παρακολούθησε.

Continue reading

ο Όμηρος στην Ολυμπία ή στα Παναθήναια;(1)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Οι διάφοροι Ολυμπιακοί Αγώνες και τα ποικίλα Παγκόσμια Πρωταθλήματα είναι ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο πρέπει να επιλυθεί. Και θα επιλυθεί μόνο εάν σταματήσει η διεξαγωγή τους. Είναι μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα διότι η διεξαγωγή τους δεν είναι τίποτα άλλο από μια τεράστια καταστροφή κοινωνικού πλούτου σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, σε μια εποχή που χρειαζόμαστε αυτόν τον πλούτο για να επιλύσουμε άλλα παγκόσμια κοινωνικά (τοπικά, προσωπικά)  προβλήματα. Η επιδείνωση δε της κρίσης και η επιτάχυνση της συρρίκνωσης του καπιταλισμού μας επιτρέπει να αναρωτηθούμε: Θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2012; Εάν γίνουν, το ερώτημα θα αφορά πλέον τους επόμενους, κοκ. Είμαι της γνώμης, ότι κάποιοι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν θα γίνουν, κι αυτό ισχύει και για άλλους πολλούς αθλητικούς, πολιτικούς, κλπ. καπιταλιστικούς θεσμούς. Θα γίνουν, λ.χ., οι ευρωεκλογές του 2014; Εάν υπάρχει η ευρωζώνη, θα γίνουν. . .

Όπως και να ‘χουν τα πράγματα, θεωρώ ότι το ενδιαφέρον για την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων θα αναζωπυρωθεί και θα επεκταθεί. Αυτός είναι ο λόγος που το διάστημα μέχρι την διεξαγωγή των Ολυμπαικών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο θα ασχοληθούμε με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του καπιταλιστικού αθλητισμού.

Η καταγωγή και η λειτουργία των αθλητικών αγώνων στην αρχαία Ελλάδα παραμένει εν πολλοίς ένα μυστήριο. Ο βασικός λόγος δεν είναι τόσο η έλλειψη ιστορικών πηγών όσο η συγκρότηση μιας συνεκτικής θεωρητικής ανάλυσης της εξέλιξης των ποικίλων κοινωνικών σχηματισμών της ύστερης γεωμετρικής και αρχαϊκής εποχής, κατά την οποία εμφανίστηκαν οι αθλητικοί αγώνες. Τα βασικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, δεν υπάρχει μια γενικά αποδεκτή θεωρία. Πως προέκυψε η διεξαγωγή των αθλητικών αγώνων; Ποια ήταν η λειτουργία τους; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα. Υπάρχει όμως κι ένα τρίτο, το οποίο, από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, δεν έχει διατυπωθεί: γιατί οι αθλητικοί αγώνες της Ολυμπίας ήταν οι πιο ξακουστοί; Γιατί δεν ήταν τα Πύθια ή τα Παναθήναια; Γνωρίζουμε ότι στην Ηλεία δεν υπήρχε κάποια ισχυρή πόλη που να επιβάλλει τους δικούς της αγώνες ως πρότυπο. Πως λοιπόν να εξηγήσουμε την πρωτοκαθεδρία της Ολυμπίας; Το ερώτημα αυτό γεννά ένα άλλο: η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα μπορεί να μας βοηθήσει να διατυπώσουμε και κάποιες άλλες απαντήσεις στα άλλα ερωτήματα;

Continue reading

citius, altius, fortius – πρόλογος

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

μετά από 15 μήνες ανεργίας και αλληλεγγύης από φίλες και φίλους προς την τετραμελή μας οικογένεια, θα εργαστώ, εργάζομαι ήδη εδώ και λίγες μέρες,  στα ΕΛΤΑ ως συμβασιούχος, οχταμηνίτης, ταχυδρόμος. Στις έξι πρέπει να είμαι εκεί, αν όχι νωρίτερα κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποχαιρετήσω το πρωινό γράψιμο και την πρωινή μελέτη. Δεν λυπούμαι, χαίρομαι που θα ξανασμίξω με τον κόσμο (της εργασίας ή μη). Ως εκ τούτου, θα σταματήσω να γράφω με αφορμή την επικαιρότητα, θα το κάνω μόνο όταν δεν θα πηγαίνω στη δουλειά (σαββατοκύριακα και αργίες), θα δημοσιεύω όμως κείμενα που έχω γράψει τα τελευταία 20 χρόνια.

Θα αρχίσω με την (αποσπασματική) δημοσίευση του βιβλίου citius, altius fortius.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του δυτικού πολιτισμού ήταν η ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, στις 6 Αυγούστου του 1945: για πρώτη φορά, η πολεμική πράξη, η στρατιωτική άσκηση και το αθλητικό γεγονός ταυτίζονται πλήρως· ποιος αμφιβάλλει σήμερα ότι δεν επρόκειτο περί

Continue reading