1. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πότε, και πώς, θα καταργηθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ένας από τους σημαντικότερους τρόπους καταστροφής του κοινωνικού πλούτου. Το 2112; Το 2056; Το 2036; Πόσο χαρούμενος θα ήμουν, εάν δεν γίνουν οι Ολυμπιακοί του 2028 – και δεν ξαναγίνουν ποτέ!
2. Η κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων θα είναι μία, από τις σημαντικότερες, νίκη της Παγκόσμιας Πνευματικής Επανάστασης. Να τους καταργήσει αυτοβούλως ο Κύριος ημών καπιταλιστής είναι αδύνατον, όπως θα υποστηρίξω παρακάτω.
3. Σε δύο περιπτώσεις ο άνθρωπος καταστρέφει τον κοινωνικό πλούτο. Η πρώτη: η καταστροφή του αποθέματος σε δέρματα, κρέας, οστά, ζώα κ.α. σε πολλές κυνηγητικές-αλιευτικές κοινωνίες, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ‘καταραμένο’, για να αποφευχθεί η παγίωση της Κυριαρχίας, για να αποφευχθεί η συγκρότηση μιας άρχουσας τάξης.
στιγμές
There are 48 posts filed in στιγμές (this is page 2 of 5).
στιγμές [ρ]
1. Εάν συγκρίνουμε ένα σώμα-που-πεθαίνει-από-πείνα κι ένα σώμα-που-πεθαίνει-από-φαγητό, δεν θα παρατηρήσουμε διαφορές, θα παρατηρήσουμε έντονες διαφορές. Το ένα θα είναι λιπόσαρκο, το άλλο θα είναι παχύσαρκο. Και θα εικάσουμε εύλογα και αβίαστα ότι το μεν πρώτο σώμα ζει σε κάποια φτωχή χώρα της Αφρικής, το δε δεύτερο σε κάποια ανεπτυγμένη καπιταλιστική κοινωνία.
2. Οι δούλοι στους ρωμαϊκούς αμπελώνες δούλευαν αλυσοδεμένοι. Διαθέτουμε πολλές μαρτυρίες πως ήταν το σώμα τους: καμπούρηδες, αδύνατοι, κοντοί, με θλίψη και μίσος στα μάτια. Εάν τους συγκρίνουμε με κυνηγούς – τροφοσυλλέκτες, που κινούνται ελεύθερα μέσα στη ζούγκλα ή κάπου αλλού, θα παρατηρήσουμε επίσης έντονες διαφορές, αφού οι τελευταίοι ήταν, και είναι ακόμα οι ελάχιστοι εναπομείναντες, ευθυτενείς, με γερά σώματα, με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια στα μάτια τους.
3. Ας φέρουμε κοντά νοερώς το σώμα μιας εργάτριας σε κλωστοϋφαντουργείο και το σώμα ενός μανεκέν. Θα είναι σαφείς οι διαφορές, θα μπορέσουμε να τις δούμε; Αφού είναι σαφείς, γιατί να μην μπορέσουμε;
4. Το σώμα είναι κοινωνική κατασκευή, με άλλα λόγια, είναι είδωλο της κοινωνίας. Δεν νοείται μελέτη του σώματος χωρίς μελέτη της κοινωνίας όπου ζει.
5. Σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν μας επιτρέπεται να αποφύγουμε την διατύπωση των παρακάτω ερωτημάτων: κάθε τρόπος παραγωγής παράγει τα δικά του ιδιαίτερα σώματα; Ο πληθυντικός υπονοεί ότι κάθε κοινωνική τάξη έχει το δικό της ιδιαίτερο σώμα: το σώμα του καπιταλιστή διαφέρει από αυτό του προλετάριου, κι αυτά τα δύο από το μικροαστικό σώμα. Πώς είναι το μικροαστικό σώμα; Υπάρχουν άλλοι τύποι σωμάτων στις καπιταλιστικές κοινωνίες; Ας συγκρίνουμε νοερά το σώμα μιας κρατικής υπαλλήλου κι μιας γυναίκας πρεζονιού.
6. Πώς είναι τα φεουδαρχικά σώματα; Τα δουλοκτητικά; Τα ποιμενικά; Των νεολιθικών αγροτικών κοινοτήτων; Τα κυνηγητικά – τροφοσυλλεκτικά;
7. Είναι δυνατόν νέοι τύποι σώματος να αποτελούν ενδείξεις υπόγειων και αόρατων κοινωνικών διεργασιών; Υπάρχουν αυτοί οι νέοι τύποι σώματος; Άλλοτε θα αποτελούν είδωλο της ολοσχερούς επικράτησης της καπιταλιστικής Κυριαρχίας κι άλλοτε είδωλο της άρνησής της; Πώς είναι ένα σώμα που κινείται, όσο και όπου μπορεί, πέραν της λογικής της Κυριαρχίας;
στιγμές [ο]
1. ΔΕΝ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ: αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ που θα γράψω τον χειμώνα. Παραθέτω με λίγα λόγια την επιχειρηματολογία μου.
2. Ο στρατός και η αστυνομία είναι ο σκληρός πυρήνας του Κράτους. Η πολεμική του, οπλική, υπεροχή είναι τέτοια ώστε το καθιστά πιο ισχυρό από οποιοδήποτε κόμμα αναλάβει την διαχείριση και τον συντονισμό του Κράτους.
3. Οι κατασταλτικές δυνάμεις του Κράτους αλλά και άλλοι μηχανισμοί έχουν τη δική τους αυτονομία που μπορεί να καταργηθεί μόνο με την καταστροφή του Κράτους, αλλά αυτή είναι αδύνατη βάσει του 2.
4. Η αυτονομία αυτή είναι φαινομενική. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι το όργανο της δικτατορίας των καπιταλιστών. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ο πολιτικός ιδεολογικός μανδύας του σκληρού πυρήνα του Κράτους, δηλαδή της δικτατορίας του Κεφαλαίου, των καπιταλιστών.
στιγμές [π]
1. Το πυροβόλο πιστόλι που κρατάει μια αθλήτρια της σκοποβολής είναι μόνο πιστόλι; Μήπως είναι και πέος; Εάν είναι, κρατάει και πιστόλι και πέος, και θα μπορούσαμε να το πούμε και πεοπίστολο, όπως λέμε νεροπίστολο.
2. Τις απαρχές του πεοπίστολου τις εντοπίζουμε στην Ιλιάδα. Στην Χ, η μάχη μεταξύ Αχιλλέα και Έκτορα αναπαρίσταται ως ερωτική συνεύρεση. Κι αυτό γιατί η ερωτική συνεύρεση εκλαμβάνεται ως μάχη, κατά την οποίο το δόρυ διεισδύει στο σώμα του αντιπάλου όπως στο πέος του εραστή στο σώμα του ερωμένου.
3. Η μεταφορά αυτή γεννήθηκε στο πεδίο του πολέμου ως εξής: εάν ο διεισδύων με το δόρυ είναι ο νικητής, οπότε και είναι άξιος εξύμνησης (δόξα, κλέος, φήμη), νικητής είναι και ο κάθε διεισδύων. Η διείσδυση έγινε έτσι κριτήριο υπεροχής και ανωτερότητας (διεισδυτικός νους, διεισδυτική σκέψη, μελέτη, λέμε εμείς σήμερα!). Αυτός που υφίσταται την διείσδυση, κάθε διείσδυση, είναι ηττημένος και άξιος περιφρόνησης: η γυναίκα, ο έφηβος.
στιγμές [ξ]
1. Εάν καμιά φορά συναντήσετε αρχαιολόγο της κλασικής εποχής της Αρχαίας Ελλάδας, ρωτήστε τον/την, σας παρακαλώ, πόσο ψηλοί ήταν οι άνδρες της εποχής εκείνης; Κι εάν πάλι συναντήσετε ιστορικό της τέχνης ή της καθημερινής ζωής, ρωτήστε τους, ήταν τόσο ψηλοί και σωματώδεις όσο τους βλέπουμε στα γλυπτά και στην αγγειογραφία; Κι αν εμφανίζονται συχνά γυμνοί ή ημίγυμνοι, σε κάθε αναπαριστανόμενη περίσταση της καθημερινής ζωής, ζούσαν πράγματι γυμνοί;
2. Σε όλα τα κεφάλια των νεοελλήνων υπάρχει η αντίληψη ότι, αφού καταγόμαστε από τους ένδοξους προγόνους μας, αφού μιλάμε την ίδια γλώσσα και ζούμε στα ίδια μέρη, εμείς και οι πρόγονοί μας μοιάζουμε σαν δύο σταγόνες νερού. Μπορεί να μην είχαν αυτοκίνητο και κινητό, σε όλα τα άλλα όμως είμαστε ίδιοι και απαράλλαχτοι.
3. Ο αρχαιολόγος θα σας βεβαιώσει ότι οι αρχαίοι Έλληνες άνδρες ήταν κοντοί, πολύ κοντοί σε σύγκριση με εμάς – εάν κάποιος ήταν 1.60 θα θεωρούνταν ψηλός! Ήταν τόσο κοντοί που, εάν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν και βρισκόμασταν στην Αθήνα στις παραμονές του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 π. Χ.), με πολύ μεγάλη δυσκολία θα κρύβαμε το μειδίαμα που θα σχηματιζόταν στα χείλη μας. Ήταν γεροδεμένοι, κοντοί όμως, με κοντά τα κάτω άκρα.
στιγμές [ν]
1. Εάν ρίξουμε μια πέτρα ψηλά, αυτή θα πέσει. Πρόκειται για βέβαιη γνώση. Εάν με τον όρο πιθανότητα, σύμφωνα με τον Χάιζενμπεργκ, εννοούμε την απόφανση για τον βαθμό γνώσης της πραγματικότητας, τότε αυτή η γνώση λέγεται πιθανότητα 1.
2. Εάν ρίξουμε ένα νόμισμα, θα έχουμε κορόνα ή γράμματα, η πιθανότητα είναι 1/2· εάν ρίξουμε ένα ζάρι, θα είναι 1/6. Εάν παίξουμε Τζόκερ, θα είναι 1 προς πολλά εκατομμύρια.
3.Το Σχέδιο του Κυρίου, που είναι ένας από τους τρόπους επιβολής, ενίσχυσης και αναπαραγωγής της Κυριαρχίας, είναι η επιβολή της πιθανότητας 1, ο εξοβελισμός των πιθανοτήτων που δεν είναι 1, που δεν είναι βέβαιη γνώση της πραγματικής κατάστασης, είναι δηλαδή οι εξοβελισμός της έκπληξης, του μη αναμενόμενου, του μη προσδοκώμενου.
στιγμές [μ]
1. Εμείς την λέμε Ακρόπολη. Πώς την έλεγαν οι αρχαίοι Αθηναίοι; Τι σημαίνει ακρόπολις;
2. Η αρχαία Αθήνα ήταν πόλη; Υπήρχαν πόλεις στην αρχαία Ελλάδα; Τι είναι μια πόλη; Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε χωριό και πόλη;
3. Εάν απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, θα προσβάλλουμε ένα κοινόν τόπο που έχει δημιουργήσει μια πολύ διαστρεβλωμένη εικόνα για την αρχαία Αθήνα, την αρχαία Ελλάδα, τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο κοινός αυτός τόπος προέρχεται από τη μετάφραση του όρου πόλις ως πόλη: ένα κατά συρροήν και διαρκές μεταφραστικό έγκλημα. Ασυγχώρητο.
στιγμές [λ]
1. Ο Κύριος Τσίπρας είναι επαγγελματίας επαναστάτης.
2. Ο επαγγελματίας επαναστάτης είναι επαγγελματίας πολιτικός. Ο επαγγελματίας πολιτικός είναι στρατιωτικός με πολιτικά. Ο Κύριος Τσίπρας είναι
3. Ο στρατιωτικός με πολιτικά είναι ξαδερφάκι του αστυνομικού με πολιτικά, του ασφαλίτη. Πάνω από όλα η κοινωνική και πολιτική ενότητα και ομόνοια. Ο Κύριος Τσίπρας είναι
4. Ο σκοπός του επαγγελματία επαναστάτη πολιτικού ασφαλίτη είναι να γίνει πρωθυπουργός. Εάν δεν μπορέσει, υπουργός. Εάν δεν μπορέσει, βουλευτής.
στιγμές [κ]
1. Όταν συναντιούνται δυο άνθρωποι, Εγώ κι Εσύ, συναντιούνται δύο Τέρατα. Το δικό μου Τέρας και το δικό σου Τέρας. Τέρας! φώναζε η μανούλα μου η καλή η σχωρεμένη όταν την εξαγρίωνα. Εσύ δεν είσαι άνθρωπος, είσαι Τέρας! Είναι μεγάλο Τέρας!
2. Στις γλώσσες των Ινδιάνων των Πεδιάδων της Β. Αμερικής δεν υπήρχε το ρήμα έχω. Εμείς λέμε, έχω ένα τόξο, αυτοί λέγανε, ζω με ένα τόξο. Δεν θα λέγανε ποτέ, αυτή έχει [ωραίο] σώμα! Έχει; Αρχίδια έχει! Που το βρήκε και έχει; Ζει με το σώμα της.
3. Εγώ δεν έχω Τέρας, ζω με το Τέρας μου. Εσύ δεν έχεις Τέρας, ζεις με το Τέρας σου.
4. Εγώ αγνοώ το δικό μου Τέρας, δεν γνωρίζω, δεν έχω συνείδηση ότι ζω με το Τέρας μου. Το ίδιο κι εσύ.
5. Είμαστε όλοι και όλες Πεντάμορφες: διαισθανόμαστε, ψυλλιαζόμαστε το Τέρας του άλλου αλλά το δικό μας είναι σαν να μην υπάρχει. Υπάρχει.
στιγμές [ι]
1. Η λάθος συνταγή (τρία μνημόνια, έρχεται και τέταρτο, και πέμπτο, αν χρειαστεί) καταστρέφει τους Έλληνες. Όλους τους Έλληνες τους καταστρέφει; Εάν κάποιοι καταστρέφονται, κάποιοι δεν επωφελούνται, δεν κερδίζουν, δεν επιτυγχάνουν επιτυχία μεγάλη; .
2. Καταστρέφονται οι εργαζόμενοι αλλά δεν κερδίζουν οι επιχειρηματίες με τη μείωση του μεροκάματου και του μισθού, με την αύξηση του χρόνου εργασίας, με την καθυστερημένη καταβολή τους, με την μη καταβολή τους; Δεν είναι μεγάλη επιτυχία;
3. Καταστρέφονται και κλείνουν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικρομεσαίοι που δεν είναι ανταγωνιστικοί, δεν αυξάνουν όμως έτσι τα κέρδη τους οι μεγάλες επιχειρήσεις, ντόπιες και ξένες; Δεν είναι αυτό πολύ σωστή συνταγή;