Κυριαρχική

There are 200 posts filed in Κυριαρχική (this is page 7 of 20).

ποιοι ενθαρρύνουν τον τσαμπουκά των μικροαστών του ΣΥΡΙΖΑ ; (2)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η Ιλιάδα, το σημαντικότερο κείμενο της δυτικής Κυριαρχίας, μας λέει ότι δύο είναι τα επιχειρήματα του δυτικού Κυρίου (καπιταλιστή, σήμερα), τα μέσα διεξαγωγής του πολέμου: η βία – τα όπλα δηλαδή, και η απάτη. Ο δε συνδυασμός βίας (όπλων) και απάτης επινόησε το εμπόρευμα, το χρήμα. Η λέξη επιχείρημα (επιχειρώ, επιχείρηση!) είναι μια λέξη του Κυρίου, πολεμικής προέλευσης: επιχείρημα είναι αυτό το οποίο βρίσκεται στα χέρια μου, αυτό το οποίο έχω αρπάξει, είναι η λεία. Επιχείρηση είναι μια πολεμική ενέργεια με σκοπό την αρπαγή πλούτου. Θλίβομαι κάθε φορά που μεταχειρίζομαι τη λέξη επιχείρημα, αλλά τι να κάνω;  Οι περιορισμοί της γλώσσας είναι πολλοί και αναγκαζόμαστε να μεταχειριζόμαστε λέξεις που δεν μας αρέσουν, τις υφιστάμεθα, αρκεί να έχουμε επίγνωση της προέλευσής τους και της λειτουργίας τους. Λέξη του Κυρίου, πολεμικής προέλευσης και αυτή, είναι και η λέξη διάλογος. Ο διάλογος κινείται μεταξύ της βίας και της απάτης, των όπλων και του χρήματος. Αυτός είναι ο λόγος που την απεχθάνομαι και επιλέγω τη λέξη συζήτηση. Ο διάλογος γίνεται μεταξύ άνισων, η συζήτηση μεταξύ ίσων. Επίσης, εντός του πλαισίου της βίας και της απάτης κινείται και η λέξη διαπραγμάτευση (και διαβούλευση), κι αυτές λέξεις του Κυρίου, πολεμικής προέλευσης επίσης.

ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ επιθυμεί να συγκρουστεί με τον Κύριο καπιταλιστή οφείλει να γνωρίζει αφενός τα επιχειρήματά του (τη βία, την απάτη, το εμπόρευμα/χρήμα)  και αφετέρου την διαδικασία αναπόφευκτης κλιμάκωσης της σύγκρουσης. Κάποια στιγμή, καθώς κλιμακώνεται η σύγκρουση, μεταξύ Κυρίων ή μεταξύ Κυρίου και Υποτελών, ο Κύριος θα καταφύγει στα προσφιλή του επιχειρήματα. Όταν το επίδικο αντικείμενο του διαλόγου και της σύγκρουσης είναι το χρήμα, το χρέος καλή ώρα, τότε ο διάλογος και η σύγκρουση εκτυλίσσεται εντός των πλαισίων του συνδυασμού της βίας και της απάτης. Είναι πολύ γνωστή η σχέση της θεωρίας των παιγνίων με την απειλή και την απάτη –  η μπλόφα, λόγω χάριν, είναι συνδυασμός απειλής και απάτης. Είναι όμως ικανή και επαρκής συνθήκη η ειδίκευση στην θεωρία των παιγνίων για να νικήσεις τον αντίπαλο;

Continue reading →

ποιοι ενθαρρύνουν τον τσαμπουκά των μικροαστών του ΣΥΡΙΖΑ; (1)

ΣΚΕΦΤΗΚΑ ότι είναι καλύτερα το ανέκδοτο που ήθελα να σας πω στην αρχή του σημερινού σημειώματος να σας το πω στο τέλος, ανέκδοτο που με γαμηστικούς όρους περιγράφει εξαίσια την καπιταλιστική κοινωνική ιεραρχία (πολιτική γαμησιολογία). Για αρχή θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τι δήλωσε πριν ένα δυο μήνες, δεν θυμάμαι ακριβώς, ο Πούτιν: εάν η αρκούδα πεθάνει, το δάσος θα καταληφθεί. Εάν κάποιοι φίλοι και κάποιες φίλες δεν κατανοούν την παραπάνω δήλωση, διευκρινίζω ότι η αρκούδα είναι το ρώσικο Κράτος και το δάσος η Σιβηρία.

ΤΩΡΑ, τι σχέση έχει η κατάκτηση της Σιβηρίας από τους καπιταλιστές της Δύσης με την κυβέρνηση των μικροαστών του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι που θα το εξετάσουμε στο σημερινό μας σημείωμα. Θα εξετάσουμε κι άλλα ζητήματα, απλά και σαφηνώς (σαφηνής [σαφής], μου αρέσει πολύ η λέξη, είναι του Αισχύλου).

ΤΟ πρώτο ζήτημα που μας απασχολεί είναι το εξής: ο τσαμπουκάς της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτόφωτος, είναι εκδήλωση της κοινωνικής και πολιτικής ισχύος της μικρομεσοαστιής τάξης ή είναι ετερόφωτος; Κι αν ισχύει το δεύτερο, το φως της ισχύος ποιας τάξης ή άλλων δυνάμεων   προσδίδει τόση αίγλη (λάμψη) στο πρόσωπο και στις κινήσεις των μικροαστών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ; ΚΙ αν ισχύει κάτι τέτοιο, ποιοι να είναι άραγε οι σκοποί των ισχυρών υποβολέων του μικροαστικού τσαμπουκά;

Continue reading →

ποιος είναι ο Geisterfahrer (οδηγός φάντασμα) ;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ είμαι βέβαιος αλλά νομίζω ότι τον Geisterfahrer θα τον συναντήσουμε μόνο στη Γερμανία, και δη στη δυτική. Όταν ζούσα στη Γερμανία, φίλος Έλληνας, μουσικομπουζουκτσής που ζει στο Μόναχο, μου διηγήθηκε την εμπειρία του: Οδηγούσε βράδυ σε αυτοκινητόδρομο ( Autobahn), στη λωρίδα της μεγάλης ταχύτητας, στη λωρίδα του Κυρίου, θα εξηγήσω τι εννοώ,  όταν ακριβώς απέναντί  του, μακριά, είδε κάποια φώτα τα οποία ολοένα και πλησίαζαν. Κάποια στιγμή, έντρομος αντιλήφθηκε ότι τα φώτα αυτά είναι κάποιο αυτοκίνητο και μπήκε στη μεσαία λωρίδα, στη λωρίδα όπου οδηγούν οι μικρομεσαίοι –  κι αυτό θα το εξηγήσω. Μετά από λίγο, το αυτοκίνητοι πέρασε από κοντά του,  με ταχύτητα πολύ πάνω από 200 χιλιόμετρα την ώρα. Εάν δεν άλλαζε λωρίδα, δεν θα ζούσε τώρα.

ΑΥΤΟΣ ο οδηγός που κινείται σε αντίθετη πορεία και αναγκάζει τον οδηγό να παραμερίσει, εάν δεν θέλει να πεθάνει, λέγεται Geisterfahrer. Geister είναι το φάντασμα, Fahrer ο οδηγός. Υπάρχει άραγε πιθανότητα να παραμερίσει ο οδηγός φάντασμα;  Όχι, κατηγορηματικά. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν παραμέρισε κανένας με αποτέλεσμα και οι δύο, από την ταχεία μετακίνηση στον άπλετο οδικό χώρο να περιοριστούν είτε σε ένα λάκκο 2Χ1Χ1 μέτρα ή να γίνουν μισό κιλό στάχτη. Γιατί το κάνει αυτό ο Geisterfahrer;  Ποιος είναι ο σκοπός του;  Γιατί είναι τόσο αποφασισμένος να μην παραμερίσει, δήλα δη να υποχωρήσει;  Ποιες απαντήσεις θα διατύπωνε σε αυτά τα ερωτήματα ένας μαρξιστής;  

ΣΤΑ ερωτήματα αυτά, φίλες και φίλοι, δεν μπορούμε να δώσουμε μια απάντηση με εργαλείο τη μαρξιστική σκέψη. Δεν είναι ελλιπής, είναι ανεπαρκής, είναι παντελώς άχρηστη. Στα ερωτήματα αυτά μπορούμε να απαντήσουμε μόνο με εργαλείο τη θεωρία της Κυριαρχίας, η οποία προφανώς είναι αναρχικής προέλευσης. Σε μερικά ζητήματα η μαρξιστική σκέψη είναι απαραίτητη αλλά ελλιπής και πρέπει να εμπλουτιστεί. Λόγου χάριν, μελετώ την Ιλιάδα από μαρξιστικής έποψης αλλά δεν αρκεί· ένας συνδυασμός μαρξιστικής σκέψης και αφηγηματολογίας και θεωρίας της Κυριαρχίας παράγει πολλές και γόνιμες σκέψεις και γνώσεις. Στην περίπτωση ερμηνείας της συμπεριφοράς του Geisterfahrer η αναρχική θεωρία της Κυριαρχίας πρέπει να εμπλουτιστεί με τη σημειολογία·  και με τη γλωσσολογία (ιστορική), την ψυχανάλυση –  και τη θεολογία του αυτοκινήτου. 

Continue reading →

γάμσι κώλους ένα μπούτσου

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΗ βδομάδα της κυβέρνησης των μικρομεσοαστών του ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε αλλά και όλη την περίοδο της μελλοντικής διακυβέρνησης, ο χρόνος θα δείξει τη διάρκειά της, την περιγράφω με την παροιμία του τίτλου του σημερινού σημειώματος. Την παροιμία αυτή τη λέμε στο χωριό μου (Πετράδες Διδυμοτείχου), δεν γνωρίζω όμως αν τη λένε και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Επειδή ενδέχεται να μην είναι κατανοητή, την μεταγράφω στη νεοελληνική γλώσσα του Κράτους, η οποία, ας μην το ξεχνάμε,  ήταν η διάλεκτος των εφοπλιστών και των μεγάλων εμπόρων την εποχή της  ίδρυσης του νεοελληνικού Κράτους –  ο ισχυρός Κύριος επιβάλλει και τη γλώσσα του στους Υποτελείς:

γάμησε ο κώλος έναν πούτσο

ΕΙΜΑΙ βέβαιος ότι τώρα η παροιμία είναι κατανοητή και νομίζω πως όλοι και όλες καταλαβαίνουμε τι υπονοεί και θα αντιλαμβάνεστε ποιος είναι ο κώλος και ποιος είναι ο πούτσος. Έχετε αντιληφθεί ότι η ύπαρξη, η συμπεριφορά, οι αξίες, ο κώδικας συμπεριφοράς, οι πρακτικές  της μικρομεσοαστικής τάξης μου προκαλούν ναυτία και αναγούλα. Εάν επρόκειτο να ζήσω σε ένα ερημονήσι με άλλον έναν ή άλλη μία και έπρεπε να επιλέξω, θα προτιμούσα χίλιες φορές να ζήσω με έναν Κύριο, θα προτιμούσα Κυρία, παρά με έναν μικροαστό. Νομίζω ότι πιο σαφής δεν μπορώ να γίνω.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η αναπόφευκτη αποτυχία της θα φέρουν στο προσκήνιο πάρα πολλά ζητήματα, τα οποία είτε έχουμε καταχωνιάσει, απωθήσει θα έλεγα, είτε τα έχουμε αφήσει στην άκρη είτε ελάχιστα τα συζητάμε. Το ζήτημα της μικρομεσοαστικής τάξης θα είναι ένα από αυτά, θα έρθει ξανά στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου –  αυτός είναι ο λόγος που στα προηγούμενα σημειώματα εστίασα σε αυτό. Αλλά δεν θα συζητήσουμε μόνο αυτό.

Continue reading →

η ανάπτυξη (του καπιταλισμού) και το momentum (του ΣΥΡΙΖΑ)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΕ τρία χρόνια, το πολύ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει. Ενδέχεται να υπάρχει αλλά να υπάρχει τόσο ή με τέτοιο τρόπο που θα μας επιτρέπεται να λέμε ότι δεν υπάρχει. Το να υπάρχει κάτι και να μην υπάρχει ταυτόχρονα δεν είναι παραδοξότητα: ο Κένταυρος, ο Ζεύς, ο Θεός (ο Γιαχβέ) και άλλα πολλά πλάσματα  της φαντασίας μας και υπάρχουν και δεν υπάρχουν· κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να πούμε ότι το ΕΕΚ (Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα) και υπάρχει και δεν υπάρχει (πήρε κάτω από 0,ο1% στις πρόσφατες εκλογές).

Η διαπίστωση ότι σε τρία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρχει δεν είναι μια προφητεία αλλά το συμπέρασμα πολλών συλλογισμών που αντικείμενό τους είναι οι αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, λογική συνέπεια της μικροαστικής του προέλευσης. Ο μικροαστός είναι προσωποποίηση όχι της αντίφασης αλλά ενός συμπλέγματος αντιφάσεων: είναι Κύριος, μικρός όμως, που θέλει να γίνει μεγάλος αλλά δεν μπορεί ενώ διαρκώς αντιμετωπίζει το φάσμα της κοινωνικής καθόδου και της εξαφάνισης.

ΝΑ είμαστε γεροί και γερές, χαρούμενοι και χαρούμενες, το σημείωμα αυτό να το ξαναδιαβάσουμε σε τρία χρόνια. Δεν είναι πολλά, περνάνε γρήγορα τα χρόνια, ένα όνειρο είναι η ζωή. Είτε διαψευστεί είτε επιβεβαιωθεί, θα μας δώσει ερεθίσματα να σκεφτούμε πολλά, να αναθεωρήσουμε τη σκέψη μας, να την εμπλουτίσουμε αφού η αλήθεια,  όπως και η συνείδησή μας,  δεν είναι απολύτως και εσαεί  διαμορφωμένη αλλά, ως διαδικασία,  αενάως εξελισσόμενη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο μεγάλα κοινωνικά προβλήματα: την ανεργία και την κοινωνική καταβαράθρωση ενός μεγάλου μέρους των μικρομεσαίων. Μπορεί να τα αντιμετωπίσει;  Κατά κανένα τρόπο –  το τονίζω κατηγορηματικά.  Η βεβαιότητά μου στηρίζεται στην επιλογή της ανάπτυξης του καπιταλισμού: δεν μπόρεσε η Δεξιά, θα μπορέσουμε εμείς, έτσι κι αλλιώς η ιστορική Αριστερά ή συνεχίζει αυτό που κάνει η Δεξιά ή κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει η Δεξιά! Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που ο Κύριος καπιταλιστής της εμπιστεύεται τον συντονισμό του Κράτους και της καπιταλιστικής οικονομίας.

Continue reading →

ο ΣΥΡΙΖΑ και η εργολαβία διαφύλαξης της κοινωνικής συνοχής

φίλες και φίλες, καλή σας μέρα

ΠΡΟΤΕΙΝΩ να δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ ως εργολάβο στο πεδίο της πολιτικής που αναλαμβάνει την εργολαβία της διαφύλαξης της κοινωνικής συνοχής, της αποτροπής δηλαδή της όξυνσης του κοινωνικού πολέμου.  Τα ερωτήματα που αναφύονται είναι εύλογα: Πότε είναι αναγκαία η ανάθεση αυτής της εργολαβίας;  Ποιος την αναθέτει σε ποιον;  Ποια θα είναι τα κέρδη του εργολάβου; Θα ολοκληρωθεί το έργο ή θα μείνει ημιτελές;

Continue reading →

μήπως τους φυλάκισαν (και) για να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Στο σημείωμα της 9ης Νοεμβρίου (οι αβέβαιες βεβαιότητες της πολιτικής) έγραφα τα παρακάτω:

Δεν συμμερίζομαι τη βεβαιότητα ότι θα προκληθούν εκλογές λόγω της δυσκολίας εκλογής του Προέδρου:  δεν είναι καθόλου δύσκολος ο σχηματισμός του αριθμού 180. Δωροδοκία και υποσχέσεις σε πολλούς ανεξάρτητους βουλευτές (δεν είναι μαλάκες που ανεξαρτητοποιήθηκαν εγκαίρως . . .), απειλές και δωροδοκία και  συμφωνία με τους φυλακισμένους,  και μη,  βουλευτές της Χρυσής Αυγής, δωροδοκία και υποσχέσεις σε βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς. Μέχρι 185 μαζεύονται!

Continue reading →

πονοκέφαλε, εξαφανίσου – το αδιέξοδο της δυτικής ιατρικής Κυριαρχίας (1)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

πονοκέφαλε, εξαφανίσου –  ακούμε τη διαταγή σε τηλεοπτική διαφήμιση του παυσίπονου Panadol Advance. Η διαταγή αυτή παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον: φέρνει στο προσκήνιο το αδιέξοδο της δυτικής ιατρικής, της ιατρικής του Κυρίου, της δυτικής ιατρικής Κυριαρχίας. Διότι, φίλες και φίλοι, όπως θα δούμε, η δυτική ιατρική είναι η ιατρική του Κυρίου, τουτέστιν, ιατρική από τον Κύριο για τον Κύριο. Δεν είναι ιατρική από τον Κύριο για τους Υποτελείς, ούτε ιατρική των Υποτελών για τους Υποτελείς ή (και) για τον Κύριο. Υπάρχει ιατρική των Υποτελών;  Ασφαλώς και υπάρχει –  υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο καταχωνιασμένη κι αν είναι. Την ιατρική αυτή την αποκαλώ κομμουνιστική ιατρική κι όταν θα έρθει η ώρα, σε κάνα δυο μέρες, θα εκθέσω τις σκέψεις μου.

Εάν είναι ιατρική από τον Κύριο για τον Κύριο, τότε εμείς οι Υποτελείς δεν μπορεί παρά να είμαστε θύματά της, θύματά Του. Θα δείξω όμως ότι το πρώτο θύμα είναι ο ίδιος ο Κύριος. Σήμερα, θα ασχοληθώ με τη διαταγή της διαφήμισης· αύριο, θα δούμε.

Υπάρχει ο πονοκέφαλος, φίλες και φίλοι;  Το κεφάλι μας πονάει;  Όχι, κατά κανένα τρόπο, δεν μας πονάει το κεφάλι, δεν έχουμε ημικρανίες. Τι μας πονάει λοιπόν όταν λέμε έχω πονοκέφαλο; Πώς είναι δυνατόν να έχει κάποιος πονοκέφαλο;

Continue reading →