1. Η πρόσφατη σφαγή στην Νορμανδία διέλυσε και τις τελευταίες αμφιβολίες: οι αντιτρομοκρατικές Υπηρεσίες του γαλλικού Κράτους γνώριζαν λεπτομερώς και τους δράστες και τις κινήσεις τους αλλά δεν έκαναν τίποτα για να προλάβουν το χτύπημα.
2. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες της Ευρώπης δεν είναι βούτυρο στο ψωμί του Κράτους, είναι μέλι πάνω στο βούτυρο. Οι επιθέσεις αυτές εκφοβίζουν τους υπηκόους, τους παραλύουν και τους εξαναγκάζουν να ταχθούν στο πλευρό του Κράτους. Το Κράτος τις θέλει αυτές τις επιθέσεις, το βολεύει αφού ο κάθε είδους εκφοβισμός είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους απόσπασης υπακοής και αφοσίωσης στο Κράτος!
3. Ο πρόεδρος Ολάντ δήλωσε ότι η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει πολλά χρόνια, άρα αναμένονται κι άλλες πολλές επιθέσεις, ενώ ο πρωθυπουργός Βάλς δήλωσε ότι επιθέσεις αυτές και του μέλλοντος δεν θα διαρρήξουν την ενότητα του λαού αλλά θα την ενισχύσουν.
στιγμές
There are 48 posts filed in στιγμές (this is page 3 of 5).
στιγμές [η]
1. Τι φάση, τι σόι άνθρωποι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες; Θα μπορούσαμε να ζήσουμε στην αρχαία Αθήνα, αυτοί θα μπορούσαν να ζήσουν στη δική μας κοινωνία; Με ποιον λαό της εποχής μας έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά;
2. Η αρχαία ελληνική κοινωνία του 450 π. Χ. ήταν μια καθαρά ταξική κοινωνία. Υπήρχαν οι αριστοκράτες, πλούσιοι γαιοκτήμονες με πολλούς δούλους, οι κάτοχοι γης μεσαίου και μικρού μεγέθους (οι αυτουργοί) και οι ακτήμονες, οι θήτες. Την εποχή του τυράννου Πεισίστρατου, απόκτησαν δούλους και οι μικρομεσαίοι. Οι θήτες ήταν κάποτε μικρομεσαίοι, οι μικρομεσαίοι θα γίνονταν μια μέρα κι αυτοί θήτες. Όταν λέω λοιπόν αρχαίοι Έλληνες εννοώ τις δύο κατώτερες τάξεις.
3. Όλα τα κείμενα που έχουν διασωθεί είναι κείμενα που γράφτηκαν από αριστοκράτες – διότι μόνο αυτοί έγραφαν. Οι ιστορικοί ταυτίζουν τους αρχαίους Έλληνες και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό με την μειονότητα της αριστοκρατίας βασιζόμενοι στα κείμενά της. Απαράδεκτο, λίαν επιεικώς. Πόσος κόπος, πόσος χρόνος, πόση προσπάθεια θα απαιτηθεί για να ξεχάσουμε τις απίστευτες παπαριές που έχει γράψει ο Καστοριάδης, αντιγράφοντας παπαριές Γερμανών και Άγγλων ακαδημαϊκών!
στιγμές [ζ]
1. Λέφελ είναι το κουτάλι. Λέφελχεν, το κουταλάκι – από τις πρώτες γερμανικές λέξεις που έμαθα. Με το κουταλάκι τρώμε ρυζόγαλο. Λέφελχεν, στη γλώσσα του κρεβατιού, είναι και το πισωκολλητό.
2. Εάν μιλούσα όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες θα έγραφα ένα βιβλίο για τη γλώσσα του κρεβατιού. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μια μέρα με τη συμβολή πολλών.
3. Μια ξένη γλώσσα τη μαθαίνεις εύκολα, γρήγορα και σωστά με τα παιδιά στο παιχνίδι, με τη γυναίκα (ή τον άνδρα) στο κρεβάτι και στη δουλειά. Πεταμένα λεφτά τα φροντιστήρια.
στιγμές [ε]
1. Πώς και ποιος παράγει τις ζωντανές χειροβομβίδες; Ποιος τις απασφαλίζει; Είναι άνθρωπος μια ζωντανή χειροβομβίδα; Ποιο είναι το μέλλον της παραγωγής ζωντανών χειροβομβίδων;
2. Ζωντανή χειροβομβίδα είναι ο άνθρωπος που εκρήγνυται και φονεύει γνωστούς κι αγνώστους (το 99% των φόνων γίνονται μεταξύ γνωστών, συγγενών, φίλων, συνεργατών, γειτόνων) με ένα όπλο στο χέρι όσο πιο πολλούς μπορεί. Οι σφαίρες εδώ είναι υλοποιημένα ψυχικά θραύσματα.
3. Τις ζωντανές χειροβομβίδες τις παράγει, μαζικά πια όσο περνάνε τα χρόνια, η απόλυτη μοναξιά και ο ανυπόφορος εξευτελισμός, τις παράγει η απόγνωση του κοινωνικού αποκλεισμού στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες.
στιγμές [δ]
1. Έζησα, δούλεψα στη Γερμανία συνολικά δύο χρόνια, κατά τα έτη 1990-4. Αρρώστησα βαριά και έφυγα και δεν ξαναγύρισα. Έπεσα για ύπνο κάποιο βράδυ, στο Μόναχο, κατάκοπος μεν από την δουλείά – χαμάλης σε επιχείρηση που νοίκιαζε μουσικά όργανα και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις για συναυλίες, πάρτι, εκδηλώσεις – υγιής όμως. Το πρωί δεν μπορούσα να σηκωθώ, παράλυτος. Γύριζα στα πλάγια και κατουρούσα από το κρεβάτι κάτω στο πάτωμα. Μη με πιστεύετε, δεν πειράζει. Τρεις μέρες. Αντιλήφθηκα ότι πρέπει να φύγω και το πήρα απόφαση. Το πρωί της τέταρτης μέρας ήμουν τόσο ξεκούραστος, τόσο υγιής, τόσο ευκίνητος που μέσα σε λίγα λεπτά έμασα τα λιγοστά πράγματά μου, πήρα τα πόδια μου και την έκανα.
2. Με αρρώστησε η απόγνωση του κοινωνικού αποκλεισμού. Αν και ξανθός, Έλληνας, με ζωηρότατο ενδιαφέρον για την γερμανική φιλοσοφία και λογοτεχνία.
3. Στη Γερμανία ζουν οι Γερμανοί και οι άλλοι. Οι άλλοι είναι ξένοι. Οι ξένοι είναι δούλοι ή εκλαμβάνονται ως δούλοι. Η γερμανική κοινωνία είναι μια καπιταλιστική δουλοκτητική κοινωνία. Σήμερα, είναι τεράστιος ο αριθμός των οικιακών δούλων – οι κύριοί τους είναι συνταξιούχοι. Το 1990 ήταν πολύ της μόδας να σου καθαρίζει το σπίτι μαύρος – γυμνός όμως. Οι προσωρινοί κύριοί τους ήταν γυναίκες, αυτοαπασχολούμενες ή υπάλληλοι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, ψηφοφόροι οι περισσότερες των Πρασίνων. Μα την Παναγία, αλήθεια λέω.
στιγμές [γ]
1. Πήγαινα στο Δημοτικό όταν άκουσα, με συγχωρείτε, όταν έμαθα ότι ο Θεός είναι Πανταχού Παρών. Τρόμαξα με την Πανταχού Παρουσία του Θεού. Και σκέφτηκα. Πώς είναι δυνατόν ο Θεός να είναι και στο χωριό μου και στο Διδυμότειχο και στην Αθήνα και στη Ρώμη και στην Αφρική και στο Φεγγάρι και στον Κρόνο;
2. Πέρασαν πολλές δεκαετίες, διάβασα πολύ, σκέφτηκα πολύ για να κατανοήσω αυτή την απλή πρόταση δύο εννοιών – του Θεού και της Πανταχού Παρουσίας.
3. Το νόημα μιας έννοιας, γράφει ο Μπασελάρ στο Το νέο επιστημονικό πνεύμα, μεγιστοποιείται όταν ακριβώς η έννοια αλλάζει νόημα.
στιγμές [β]
1. Προχθές, όταν η τρίμηνη κατάσταση έκτακτης ανάγκης είχε ήδη παραταθεί σε εξάμηνη, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Βαλς δήλωσε ότι οι Γάλλοι πρέπει να μάθουν να ζουν με τον φόβο των εξοντωτικών τρομοκρατικών χτυπημάτων και ότι αναμένονται κι άλλα παρόμοια στο μέλλον.
2. Πότε θα επιβληθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες; Δεν θα αργήσει και τόσο πολύ.
3. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια μορφή λειτουργικής ακινητοποίησης μέσω του εκφοβισμού. Διευκρινίζω τον χαρακτηρισμό ‘λειτουργικής’ : θα πας στη δουλειά σου και θα γυρίσεις πίσω – τίποτα άλλο! Διευκρινίζω ότι ο όρος ‘δουλειά’ περιλαμβάνει και την κατανάλωση και την διασκέδαση – δουλεύουμε όταν αγοράζουμε ή διασκεδάζουμε ή βλέπουμε τηλεόραση. Και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα του στρατού και της αστυνομίας.
στιγμές [α]
1. Να μια πολύ καλή ευκαιρία να πάρουμε την Πόλη, να φτάσουμε και μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, σκέφτονται πολλοί, όχι πολλές, αυτοί που μέχρι χτες ανησυχούσαν ότι οι Τούρκοι θα μας πάρουν την Θράκη μας και τα Νησιά μας.
2. Λησμονούν, αγνοούν μάλλον, ότι πρέπει πρώτα να τηλεφωνήσουμε στην Ουάσιγκτον. Και επειδή γνωρίζουμε την απάντηση, δεν τηλεφωνούν – δεν τηλεφώνησαν στο παρελθόν ούτε θα το κάνουν και στο μέλλον.
3. 58 χρόνια βλέπω κι ακούω να ανησυχούν ότι θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία γιατί θέλει να μας πάρει τη Θράκη μας και τα Νησιά μας και πόλεμο δεν βλέπω. Κι ούτε πρόκειται να δω.
4. Γιατί δεν μας τα πήραν όταν, το 1945-9, στη Θράκη και στα Νησιά δεν υπήρχε ελληνικός στρατός, όταν αυτός πολεμούσε τους αντάρτες στον Γράμμο και το Βίτσι;
5. Και οι Τούρκοι πρέπει να τηλεφωνήσουν στην Ουάσιγκτον.
στιγμές (Ω)
1. Δεν μας επιτρέπεται να διανοηθούμε την δουλοκτητική δημοκρατία, ελληνική και ρωμαϊκή, χωρίς την ύπαρξη της θανατικής ποινής. Ουδέποτε, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα πολλών αιώνων, διατυπώθηκε πρόταση κατάργησής της. Δεν ήταν μελανό σημείο, ένα από τα πολλά, όπως κάποιοι νομίζουν, αλλά συστατικό της στοιχείο.
2. Δεν μας επιτρέπεται διότι η δουλοκτητική δημοκρατία προήλθε από την πολεμική δημοκρατία – τη συνέλευση των πολεμιστών κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του πολέμου.
3. Δεν υπήρξε εξέγερση ή επανάσταση ή πραξικόπημα στο πεδίο της πολιτικής που να μην είχε εφαρμόσει την θανατική ποινή.
4. Ουδέποτε η θανατική ποινή θεωρήθηκε βαρβαρότητα αλλά πρακτική εντασσόμενη μέσα σε ένα πλαίσιο που καθιστούσε την ύπαρξη της λογική και αναπόφευκτη.
στιγμές (Ψ)
1. Το αεροδρόμιο είναι φρούριο χωρίς ορατά τείχη. Τα αόρατα τείχη του είναι ο έλεγχος του ύψους με μεγάλη ταχύτητα.
Μπροστά στο αεροδρόμιο τι είναι ένας μεσαιωνικός πύργος ή μία ελληνορωμαϊκή ακρόπολις;
2. Αποφεύγω την διάκριση στρατιωτικού – πολιτικού. Ο πολιτικός είναι στρατιωτικός με πολιτικά, ο στρατιωτικός είναι πάντα απλά και μόνο στρατιωτικός, υποτελής Κύριος: δεν βλέπει τόσο μακριά όσο ο πολιτικός γιατί δεν μπορεί να συγκροτήσει μακροπρόθεσμα σχέδια.