φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΑΝ κάποιος, κάποια θελήσει να μελετήσει τη δυτική Κυριαρχία, θα προσανατολιστεί προς τη μελέτη κάποιων κειμένων του παρελθόντος. Εάν στραφεί προς την αρχαιοελληνική γραμματεία, η οποία είναι ένα εκτενέστατο σχόλιο πάνω στην (αρχαιοελληνική) Κυριαρχία, θα μελετήσει την Ιλιάδα, τον Παρμενίδη, την Πολιτεία του Πλάτωνος – δεν είναι τα μόνα αλλά είναι από τα σπουδαιότερα. Εάν στραφεί προς την εβραϊκή γραμματεία, επίσης εκτενέστατο σχόλιο πάνω στην (εβραϊκή) Κυριαρχία, με τη μελέτη του βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης ΨΑΛΜΟΙ θα μάθει πάρα πολλά. Το βιβλίο αυτό, ένα σώμα ύμνων, λυρικών ποιημάτων που δοξάζουν τον Κύριο, τον Θεό δηλαδή, είναι το μόνο που διαβάζεται και από τους πιστούς του ιουδαϊσμού και από τους πιστούς του χριστιανισμού όλων των δογμάτων με τόση αφοσίωση και ζέση, με εξαιρετικά μεγάλο ζήλο, που δείχνει τη σημαντικότητά του.
ΣΗΜΕΡΑ θα παραθέσω το κείμενο του πρώτου Ψαλμού, έξι σύντομες περίοδοι όλες κι όλες, και θα το σχολιάσω ερμηνεύοντάς το. Πριν το κάνω, θα συνοψίσω σε τρεις προτάσεις το περιεχόμενο των Ψαλμών για να σχηματίσουμε μια γενική εικόνα: ο Κύριος φοβάται μη καταλυθεί η Κυριαρχία Του από άλλους Κυρίους ή από τους υποτελείς του· οι επαναστάτες, οι ανυπάκουοι, οι ανυπότακτοι, όσοι επιχειρήσουν να καταλύσουν την Κυριαρχία Του, θα εξοντωθούν ανηλεώς· όσοι δείξουν υπακοή, αφοσίωση και πίστη, όσοι υμνήσουν την ισχύ του Κυρίου, δεν θα σφαγιαστούν, θα ζήσουν και θα περάσουν καλά υπό τη προστασία Του.