Κυριαρχική
There are 200 posts filed in Κυριαρχική (this is page 13 of 20).
συντομότατη ιστορία των τρόπων σκέψης
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Θα ήθελα να διαβάσω ένα βιβλίο που να παρουσιάζει και να αναλύει τους τρόπους σκέψης που έχουν εμφανιστεί και υπάρξει πάνω στη Γη. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάτι παρόμοιο· κι αν υπάρχει, θα ήθελα πολύ να το διαβάσω.
Εάν μπορούσα να γράψω ένα τέτοιο βιβλίο, θα είχα από την αρχή πλήρη έπίγνωση των δυσχερειών και των περιορισμών. Δεν νομίζω ότι απαιτείται μια πλήρης, που είναι αδύνατη εξ ορισμού, πρόσβαση στην παγκόσμια γραμματεία και όχι μόνο λογοτεχνία. Θα το έγραφα βασιζόμενος σε αυτά που γνωρίζω τώρα, μέχρι στιγμής, μη λησμονώντας ποτέ ότι το τέλειο είναι εχθρός του καλού.
Θα βασιζόμουνα λοιπόν σε αυτά που γνωρίζω τώρα και στη σκέψη. Θα ξεκινούσα με τη διαπίστωση ότι πολλοί τροφοσυλλεκτικοί λαοί δεν έχουν κάποια λέξη που να σημαίνει ότι και το έχω το δικό μας (have, haben, κλπ) αλλά στη θέση της μεταχειρίζονται μια λέξη που σημαίνει ζω: δεν έχω τόξο, ζω με το τόξο· δεν έχω παιδιά, ζω με τα παιδιά. Μια ινδιάνα δεν θα έπαιρνε ποτέ ένα παιδί να πάει κάτω από ένα δέντρο: θα πήγαινε μαζί με το παιδί.
απεργία στο μετρό: αρχίζει η αντἰστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση Σαμαρά
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
‘Κι έτσι συνεχίζουμε, βάρκες ενάντια στο ρεύμα, που ακατάπαυστα μας ρίχνει πίσω στο παρελθόν.-‘
Αυτή είναι η τελευταία πρόταση του αρρωστουργηματικού Υπέροχου Γκάτσμπι του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ· αυτή η πρόταση, θα μας καθοδηγήσει σήμερα σε μια απόπειρα προσέγγισης του κοινωνικού και πολιτικού παρόντος.
Υπάρχουν τρεις τρόποι να κολυμπήσουμε στο ποτάμι. Να κολυμπήσουμε επιχειρώντας να φτάσουμε στις πηγές του ποταμού, ενάντια στο ρεύμα, που λέμε, να κολυμπήσουμε προσπαθώντας να περάσουμε στην απέναντι όχθη, και να κολυμπήσουμε χωρίς να χρειαστεί να κολυμπήσουμε, αρκεί να αφεθούμε στο ρεύμα και, ξεκινώντας από Πετράδες, λόγου χάριν, να φτάσουμε στη θάλασσα, στο Θρακικό Πέλαγος, πάνω από εκατό χιλιόμετρα, κι όχι μόνο δεν θα κουραστούμε καθόλου μα καθόλου, αλλά θα απολαύσουμε και θα θαυμάσουμε την ομορφιά της φύσης, τις αμμουδιές των νησίδων και τις ιτιές στις ὀχθες.
Πιθανόν να σχηματίσετε την εντύπωση ότι θα έξυμνήσω και θα προτείνω να προτιμήσουμε τον πρώτο τρόπο, να κολυμπήσουμε ενάντια στο ρεύμα. Όχι, φίλες και φίλοι, δεν είναι αυτή η πρόθεσή μου, όχι. Θα προτείνω να προτιμήσουμε να αφεθούμε στο ρεύμα, να μην κουραστούμε, να μην ταλαιπωρηθούμε αλλά να χαρούμε και να απολαύσουμε. Και το προτείνω όχι γιατί το προτείνει ο Φιτζέραλντ, όχι γιατί έχω κολυμπήσει σε ποτάμι και ξέρω ότι είναι αδύνατο να κολυμπήσεις προς τις πηγές αλλά διότι ο ποταμός , για μένα τουλάχιστον, είναι ο εμμενής κομμουνισμός και η εν εξελίξει παγκόσμια πνευματική και κοινωνική επανάσταση.
ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (η Παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση) μπορεί ν΄ αρχίσει ανά πάσα στιγμή
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Σπεύδω να συμπληρώσω και να εξηγηθώ: ανά πάσα στιγμή του 21ου αιώνα.
Λαμβάνοντας υπόψη μας ότι το ψύχος που επιπίπτει σε ολοένα και ευρύτερες περιοχές στη Βόρεια Ευρώπη, περιλαμβανομένης και της Ρωσίας, γίνεται ολοένα και πιο δριμύ και διαρκεί ολοένα και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα ο αριθμός των νεκρών να αυξάνει κάθε χρόνο, μας επιτρέπεται όχι μόνο να εικἀσουμε ότι η τάση αυτή θα συνεχιστεί και θα παροξυνθεί αλλά και να διατυπώσουμε την άποψη ότι θα υπάρξει ένας χειμώνας με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.
αφηρωισμός και μεταλλάξεις του ηρωικού στοιχείου
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Οφείλω μια εξήγηση. Τα σημειώματα που προαναγγέλλω με τους τίτλους θα τα γράψω. Ξεκινώ με τη πρόθεση να το κάνω, γνωρίζοντας όμως τί χάνω μένοντας πιστός, δεν το κάνω. Και δεν το κάνω για δύο λόγους. Σκέφτομαι κάτι πιο ενδιαφέρον, για μένα, βάζει το χεράκι της και η πλανεύτρα η επικαιρότητα, και το πιο ενδιαφέρον με ξελογιάζει. Και, δεύτερον, θεωρώ ότι για να το γράψω αυτό, πρέπει πρώτα να γράψω ένα άλλο. Ήμουν έτοιμος να γράψω για τον επαναστατικό μηδενισμό, να επανεξετάσω και να επανανοηματοδοτήσω την έννοια, αντιλήφθηκα όμως ότι πρέπει πρώτα να γράψω για τον επαναστατικό ηρωισμό. Πριν όμως από αυτό, έκρινα ότι πρέπει να γράψω γενικά για τον ηρωισμό και τον αφηρωισμό στον δυτικό πολιτισμό. Θα το κάνω σήμερα, έχοντας κατά νου τον περίφημο στίχο (1286, De litteris, syllabis et metris) του λατίνου γραμματικού Τερεντιανού (Terentianus Maurus, 2ος μ. Χ. αιώνας): pro captu lectoris habent sua fata libelli, από τις τις ικανότητες των αναγνωστών εξαρτάται το μέλλον, η τύχη ενός βιβλίου. . .
ἐγώ εἰμί ὁ ὤν: περί ουσίας και περιουσίας
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Στο προηγούμενο σημείωμα μελετήσαμε το επίθετο έτοιμος και διαπιστώσαμε ότι στο ε -(τοιμος) λανθάνει το μόρφημα es, το οποίο σημαίνει “υπάρχω, είμαι”· διατυπώσαμε επίσης το συμπέρασμα ότι ”έτοιμος” σημαἰνει “είναι (ε-) αυτός εκεί (-τοι-) για να κάνει (κάτι)(-μος)” και εικάσαμε ότι αυτός είναι ο ήρωας ποιμένας, ὀτι βρίσκεται εκεί, στο πεδίο της μάχης για να πολεμήσει. Σήμερα θα εξετάσουμε αυτή την εικασία.
έτοιμος ο Κύριος, έτοιμο το Κράτος
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Σήμερα θα καταπιαστούμε με τη λέξη έτοιμος· η μελέτη της θα μας βοηθήσει να μάθουμε πολλά για τον Κύριο, μιας και είναι δική Του η λέξη. Ο Κύριος είναι έτοιμος σημαίνει ‘ο Κύριος είναι ετοιμοπόλεμος’ , είναι προετοιμασμένος για πόλεμο. Αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Κράτους των τελευταίων μηνών και ημερών (Ξένιος Ζεύς, Villa Amalia, κλπ), οι στρατιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες γίνονται για να εκδιωχθούν από μια περιοχή οι τελευταίες δυνάμεις ηττημένου, ή θεωρουμένου ως ηττημένου, αντιπάλου. Ο Κύριος δεν είναι απλώς πολεμιστής, είναι πολεμιστής που προετοιμάζεται διαρκώς και συνεχώς, ο Κύριος είναι πάντα ετοιμοπόλεμος πολεμιστής.
ορθός λόγος, ναζισμός, εξόντωση
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Η σημασία των λέξεων ‘σύλλογος’ και ‘συλλέγω’ (συλλογή, συλλέκτης, συλλεκτικός, κ.α.) παραπέμπει στην πρωταρχική σημασία του αρχαιοελληνικού ρήματος λέγω/λέγομαι: συγκεντρώνω, συναθροίζω. Κατά την αρχαϊκή εποχή (700-500 π. Χ.), το ρήμα απέκτησε τη σημασία που έχει σήμερα και με την παρέλευση του χρόνου αντικατέστησε έναν μεγάλο αριθμό ρημάτων που είχαν την ίδια ή παρεμφερή σημασία· την ίδια εποχή, όπως επιβεβαιώνει η Ιλιάδα, εμφανίζεται η λέξη λόγος με τη σημασία της αφήγησης, της ομιλίας. Η διαδικασία της σημασιολογικής εξέλιξης του ρήματος παρουσιάζει ομοιότητες με αυτήν των λέξεων όμιλος, ομιλώ και αγορά, αγορεύω. Οι λέξεις που δήλωναν αρχικά τη συγκέντρωση ανθρώπων απόκτησαν τη
το ανέφικτο της ανάκαμψης, το μέλλον της ανεργίας και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Έχω διατυπώσει την πρόγνωση ότι οδεύουμε ολοταχώς προς ένα ποσοστό ανεργίας γύρω στο 40-50%, σε λίγα χρόνια, όχι πάνω από δέκα, και όχι μόνο εντώ, στο Ελλάντα. Στα τέλη του 2014, σε δυο χρόνια, το ποσοστό της ανεργίας θα κυμαίνεται μεταξύ του 30-35%. Θα ήθελα σήμερα να επιχειρηματολογήσω υπέρ αυτής της θέσης και να διατυπώσω κάποια ερωτήματα που αβίαστα εγείρονται και χρήζουν κάποιας απάντησης.
Πρώτα θα αναρωτηθώ εάν θα συμφωνούσε ο Κύριος με αυτή την πρόγνωση. Και απαντώ: όχι απλά συμφωνεί αλλά είναι περισσότερο βέβαιος από εμἀς, από όσους και όσες εκ των Υποτελών την διατυπώνουν και την υποστηρίζουν. Πως όμως ο Κύριος και εμείς φτάνουμε σε αυτή την βάσιμη εικασία; Πιθανόν να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Τολμώ να απαντήσω, ΝΑΙ! Από δω και πέρα όμως, εμείς συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε μαρξιστικά, ο Κύριος όμως εγκαταλείπει τον Μαρξ και στρέφεται προς τον εξοντωτικό ναζισμό, όπως θα υποστηρίξουμε στη συνέχεια.
ναζισμός, προληπτική αντεπανάσταση, προληπτική καταστολή
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα, καλή πραγματικότητα!
Εάν το πρωταρχικό μέλημα του Κυρίου, εκλαμβανομένου ως προσωποποίηση της κοινωνικής Κυριαρχίας, είναι η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου, που εξασφαλίζει Ισχύ και Πλούτο, υπάρχει κάποιο άλλο, πρωταρχικότερο: η διαιώνιση, η συνέχιση, η ενίσχυση της Κυριαρχίας. Με βάση αυτή τη διάκριση, θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε την ύπαρξη δύο περιόδων της Κυριαρχίας, το κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου της μιας και η διαιώνιση, (διευρυμένη) αναπαραγωγή της άλλης. Όταν η αρπαγή του κοινωνικού πλούτου πραγματοποιείται απρόσκοπτα, άλλοτε με τη βία (φεουδαλισμός) κι άλλοτε με το εμπόρευμα/χρήμα (καπιταλισμός), η διαιώνιση της Κυριαρχίας είναι υπαρκτή αλλά υπόρρητη.
Είμαστε λοιπόν βέβαιοι ότι ο Κύριος εκλαμβάνει τον συλλογικά παραγόμενο (μελλοντικό) κοινωνικό πλούτο ως (μελλοντική) λεία. Όταν μειώνεται ή διαφαίνεται στον κοινωνικό ορίζοντα ότι θα μειωθεί η λεία, ο Κύριος στρέφει την προσοχή του και την εστίασή του στην αναπαραγωγή της Κυριαρχίας. Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια μεταβατική φάση: η εποχή της αναπαραγωγής της Κυριαρχίας διαδέχεται την εποχή της αρπαγής του κοινωνικού πλούτου. Πρόκειται για μια στρατηγική του Κυρίου που ερείδεται επί της πρόγνωσης της Σχολής του Σικάγου, των θεωρητικών του νεοφιλελευθερισμού (Φρίντμαν και Χάγιεκ) ότι η μακροπρόθεσμη εξέλιξη του καπιταλισμού θα ήταν η συρρίκνωσή του και ίσως η κατάρρευσή του, τη στιγμή που ο Ρούζβελτ έσωζε τον καπιταλισμό με τη Νέα Συμφωνία (New Deal) με τον αμερικάνικο λαό και ο φασισμός/ναζισμός επιχειρούσε και αυτός να σώσει τον καπιταλισμό μέσω της καταστροφής του κοινωνικού πλούτου και της εξόντωσης των περιττών πληθυσμών του Μεσοπολέμου, δηλαδή των ανέργων.