φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΤΑΝτο 1974 ‘πήγε’ να γίνει πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας, στα χωριά γύρω από το Διδυμότειχο κυκλοφόρησε η φήμη ότι οι τουρκόφωνοι Ρομά του Διδυμοτείχου αγόρασαν όλους τους μπαλτάδες, τα τσεκούρια, για να μας σφάξουν, μόλις θα άρχιζε ο πόλεμος. Το 2002 ρώτησα έναν συνομίληκο συνάδελφο οικοδόμο, Ρομά, εάν αλήθευε αυτό που είχε διαδοθεί. Με κοίταξε με έκπληξη και μου είπε; Καλά, χαζός είσαι; Δεν ξέρεις ότι είμαστε πολύ λίγοι; Τα τσεκούρια πράγματι τα αγοράσαμε, μα όχι για να σας σφάξουμε αλλά για να αμυνθούμε, να μη μας σφάξετε.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

‘ΟΤΑΝ περνάει ο αφέντης, σκύβουμε το κεφάλι και υποκλινόμαστε· μόλις απομακρυνθεί, κλάνουμε’. Η παροιμία αυτή των χωρικών της Σομαλίας συμπυκνώνει εξαίσια τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο ζωντανός, εμμενής κοινωνικός πόλεμος  απ΄άκρη σ΄άκρη του πλανήτη εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Με αυτόν τον τρόπο διεξάγεται και σήμερα και θα διεξάγεται στο μέλλον, όποιο κι αν είναι αυτό. Οι Υποτελείς πολεμούν τον Κύριο από τότε που εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά η κυριαρχική σχέση· πολύ συχνά, σχεδόν πάντα θα έλεγα,  δεν το γνωρίζουν, δεν το συνειδητοποιούν, μιας και είναι διάχυτος, μοριακός, πανταχού παρών, είναι η ίδια η ζωή τους, είναι η ίδια η ανάσα τους. Όμως, δεν πολεμούν μόνο, υπακούουν κιόλας και συνεργάζονται –  αυτή είναι η αντιφατική κατάσταση των Υποτελών. Δεν κατηγορούμε, κατανοούμε, που έλεγε και ο Μπαρούχ Σπινόζα.

ΕΜΕΙΣ στρέφουμε το βλέμμα μας και στην υπακοή και την συνεργασία αλλά πιο πολύ μας ενδιαφέρει η διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου. Οι επαναστάτες παρατηρούν –  παρατηρούν και προτείνουν ή ακόμα και πράττουν χωρίς να έρχονται αντιμέτωποι με τον υπάρχοντα τρόπο διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Αυτός ο κοινωνικός πόλεμος, που είναι διάχυτος και μοριακός, πολύ συχνά κλιμακώνεται· δεν είναι λίγες και μικρής διάρκειας οι εποχές όπου η επιθετικότητα και η ετοιμότητα προς χρήση βίας αυξάνει, αποτέλεσμα ανησυχίας και δυσφορίας μακράς διάρκειας, ανησυχία και δυσφορία, λίαν επιεικώς, που πλανάται στον αέρα και φτάνει στις μύτες όλων, θέλοντας και μη.

Continue reading →

 

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η τάση είναι σαφέστατη: μέχρι και το 2004 η αποχή ήταν 25%, το 2015, τον Σεπτέμβριο, 45%. Είναι πολύ κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι στις επόμενες εκλογές, είτε αυτές γίνουν την ά ν ο ι ξ η του 2017 είτε αργότερα, πάνω από το 50% δεν θα πάνε να ψηφίσουν. Πόσο πάνω από το 50% θα είναι δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε –  μπορεί και πάνω από το 55%. Έτσι, η όποια κυβέρνηση σχηματιστεί, θα είναι νόμιμη (Κυριαρχία) αλλά δεν θα έχει εξασφαλίσει νομιμοποίηση (Υποτελείς).

Η σαφής τάση της αύξησης του ποσοστού της αποχής στις εκλογές θέτει κάποια πολύ βασικά ζητήματα για το παρόν και το μέλλον της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Που οφείλεται αυτή η τάση της αύξησης;  Μέχρι που μπορεί να φτάσει; Μπορεί να φτάσει μέχρι το 80% ή και παραπάνω;  Τι θα συμβεί σε αυτή την περίπτωση; Μπορεί να ανακοπεί και πώς αυτή η τάση; Μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, εάν δεν πάει κανείς και καμία να ψηφίσει; Θα καταλυθεί η δημοκρατία σε αυτή την περίπτωση; Θα επιταχύνει τη συρρίκνωση της δημοκρατίας η διόγκωση της αποχής; Και ποιο πολίτευμα και τεχνική διακυβέρνησης  θα την διαδεχτούν; Ενοχλούνται ή ευαρεστούνται οι Κύριοι και οι Υπηρέτες τους με την αύξηση της αποχής; Πώς να ερμηνεύσουμε το χάσμα μεταξύ νομιμότητας και μη νομιμοποίησης; Μήπως είναι μια πρώτη ένδειξη της διάρρηξης της στρατηγικής και της ιδεολογίας της εθνικής ομόνοιας και ομοψυχίας; Μας επιτρέπεται να συσχετίσουμε την αύξηση της αποχής με την σύμπηξη της Αριστεράς του μέλλοντος; 

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΡΙΝ κάποιους μήνες υποστήριξα ότι η Αριστερά του μέλλοντος θα διακηρύξει ανοιχτά και δημόσια ότι δεν θα κυβερνήσει ποτέ. Σήμερα ερωτώ: και τι θα κάνει; Και απαντώ: επιχειρηματολογώ υπέρ της συνειδητής αποφυγής της διακυβέρνησης ή της συμμετοχής σε κυβέρνηση και υποστηρίζω ότι η Αριστερά του μέλλοντος θα προσανατολιστεί προς την αύξηση και ενίσχυση της αποχής, θα ενισχύσει κάθε τι που θα προκαλεί (την) ακυβερνησία, θα ενισχύει την σύμπηξη κυβερνήσεων εθνικής ενότητας που είναι ο καλύτερος τρόπος διάρρηξης ακριβώς αυτής της εθνικής ενότητας και ομοψυχίας.

Continue reading →

φίλες και φίλοι

ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ενώπιον της Ζωής, που πάντα παρίσταται αρωγός σε όσους και όσες την ενισχύουν, και ορκίζομαι, μα την Αγία Πατάτα, μα την Αγία Ντομάτα, μα την Αγία Φράουλα, ότι μέχρι στις 31 Δεκεμβρίου του 2019, πριν αρχίσει η τρομερή και φοβερή δεκαετία 2020-2030, θα ολοκληρώσω και θα εκδώσω το βιβλίο που έχω κατά νου και εν πολλοίς έχει γραφεί με πρωινά σημειώματα για την Αριστερά, του παρελθόντος και του μέλλοντος. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα για τον τίτλο αλλά μάλλον προσανατολίζομαι προς τον τίτλο του σημερινού σημειώματος.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟ σημερινό σημείωμα το αφιερώνω στους νέους αναγνώστες και τις νέες αναγνώστριες που επισκέπτονται τη Σχολή.

ΤΙ μπορεί να κάνει ένας, λόγου χάριν, γαλακτοβιομήχανος για να αυξήσει τα κέρδη του;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πέντε τρόποι, φίλες και φίλοι. Ας τους δούμε απλά και συνοπτικά και μετά θα αντιληφθούμε ότι οι έννοιες μνημόνιο, πρόγραμμα και επιτυχία κατανοούνται χωρίς ψευσδαισθήσεις και αυταπάτες.  Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΑΜΕ στο σούπερ μάρκετ και αγοράζουμε ένα λίτρο γάλα. Το παίρνουμε από το ράφι, όπου αναγράφεται η τιμή, πάμε στο ταμείο, πληρώνουμε ένα εβρό και δέκα, και φεύγουμε. Η τιμή είναι σταθερή και όταν αλλάξει, εν αγνοία μας, θα το αντιληφθούμε. Ποιος θα την αλλάξει;  Ο ιδιοκτήτης του σούπερ μάρκετ, ο καπιταλιστής. Γνωρίζουμε καλά το γιατί θα την αλλάξει. Θα μας ρωτήσει;  Όχι, βέβαια, αυτό έλειπε! Είναι αυθαιρεσία η σταθερότητα ή η αλλαγή της τιμής; Όχι, είναι κάτι πολύ φυσιολογικό. Κάθε προϊόν έχει μία σταθερή τιμή και για κάποιους λόγους αυτή η τιμή αλλάζει, συνήθως προς τα πάνω.

ΕΜΕΝΑ, επαναλαμβάνω, εμένα, δεν μου φαίνεται καθόλου φυσιολογικό. Μπορεί να μην είμαι καλά, δεν ξέρω, ίσως να έχω κάποιο πρόβλημα, και ίσως πρέπει να πάω σε κάνα ψυχίατρο –  τι να μου κάνει ο ψυχολόγος;! Νιώθω πολύ άσχημα κάθε φορά που αγοράζω κάτι. Νιώθω ότι πέφτω θύμα κλοπής. Εάν ο ψυχίατρος με ρωτήσει  που αποδίδω αυτή την ιδιόμορφη δυστυχία μου, θα του πω ότι πέφτω θύμα κλοπής λόγω του κέρδους –  η πρώτη σημασία της λέξης ήταν η λεία που αποφέρει η απάτη. Με εξαπατούν κάθε φορά που αγοράζω κάτι, με κλέβουν. Εάν ο ψυχίατρος είναι μαρξιστής, θα δείξει κατανόηση.

ΔΕΝ νιώθω μόνο εξαπατημένος αλλά και ταπεινωμένος. Έχω την αίσθηση, που έγινε εμμονή με το πέρασμα του χρόνου, ότι κάθε φορά που αγοράζω κάτι, κάποιος, μπορεί και το ίδιο το προϊόν, με διατάζει –  και δεν με αρέσει να με διατάζουν. Και με κλέβουν και με διατάζουν –  αθλιότητα, σκέτη αθλιότητα, είμαι ένας αξιοθρήνητος και αξιολύπητος άθλιος!  Με κλέβουν με το κέρδος και με διατάζουν με την σταθερή τιμή. Ώστε η σταθερή τιμή είναι διαταγή;  Ναι, είναι διαταγή και ευθύς αμέσως διατυπώνω το επιχείρημά μου.

Continue reading →

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ ρωτήσουμε, θα γίνει σεισμός; μπορούμε να απαντήσουμε, ναι, θα γίνει σεισμός. Πότε; Δεν ξέρουμε. Είμαστε βέβαιοι ότι κάποτε θα γίνει σεισμός αλλά δεν ξέρουμε πότε. Εάν ρωτήσουμε, θα γίνει εξέγερση;  μπορούμε να απαντήσουμε, ναι, θα γίνει. Πότε; Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Σε σύγκριση με τον σεισμό, είμαστε σε πλεονεκτικότερη θέση: διαθέτουμε κάποιες πενιχρές ενδείξεις και σε συνδυασμό με την επιθυμία μας να γίνει εξέγερση ισχυριζόμαστε ότι θα γίνει. Σεισμός όμως δεν επιθυμούμε να γίνει αλλά αυτό δεν μας προφυλάσσει από το ενδεχόμενο ότι θα γίνει.

ΓΙΑΤΙ όμως είμαστε βέβαιοι ότι θα γίνει εξέγερση; Γιατί δεν μπορούμε να προβλέψουμε πότε θα γίνει; Με αυτά τα ερωτήματα θα καταπιαστούμε σήμερα.

Η μελέτη των εξεγέρσεων στις δουλοκτητικές, φεουδαρχικές και καπιταλιστικές κοινωνίες μας παρακινεί να διατυπώσουμε την βεβαιότητα ότι δεν υπήρξε κυριαρχική κοινωνία στην οποία να μην έγιναν εξεγέρσεις. Η βεβαιότητα μας βοηθάει να ερευνήσουμε περαιτέρω, δεν είναι εμπόδιο: χωρίς βεβαιότητα δεν υπάρχει γνώση. Το όνειρο του Κυρίου είναι η εξάλειψη του ενδεχομένου της εξέγερσης (και της επανάστασης) αλλά μέχρι τώρα δεν κατάφερε απολύτως τίποτα. Την επιθυμία αυτή την προβάλλει στο μέλλον και θεωρεί οι Υποτελείς μια μέρα θα γίνουν ανίκανοι να εξεγερθούν. Ανίκανοι να επαναστατήσουν ίσως ναι αλλά ανίκανοι να εξεγερθούν όχι. Φοβούνται μήπως τα ρομπότ του μέλλοντος αποκτήσουν συνείδηση και εξεγερθούν!

Continue reading →