Καταστροφική

There are 41 posts filed in Καταστροφική (this is page 1 of 5).

η πρόγνωση του καιρού και η ικανότητα του κράτους να είναι “ανίκανο”

” Το κράτος έχει γίνει στ΄ αλήθεια ένας ‘θνητός θεός’ και, για μια εποχή που δεν πιστεύει πλέον σέ έναν αθάνατο θεό, το κράτος είναι ο μόνος θεός που απόμεινε”

Χανς Μόργκενταου (Επιστήμη και Πολιτική της Ισχύος, σ. 182)

 

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΛΙΓΕΣ μέρες πριν το κάψιμο του δάσους της Δαδιάς, που καταλαμβάνει το ένα τρίτο του νομού Έβρου, και τη πλημμύρα στη Θεσσαλία, η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία προέβλεψε μεγάλης διάρκειας καύσωνα και καταρρακτώδεις βροχές μεγάλης διάρκειας επίσης (“επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα”).  Κι αφού το δάσος της Δαδιάς κάηκε και η Θεσσαλία πλημμύρησε, αναρωτιόμαστε: ποιες ήταν οι πρακτικές συνέπειες αυτών των προγνώσεων; Σε τι μας βοηθούν οι προ-γνώσεις του καιρού; Μας βοήθησαν να αποτρέψουμε το κάψιμο του δάσους και τη πλημμύρα του κάμπου; Όχι, κατά κανένα τρόπο. Οι άνθρωποι, οι τηλεθεατές, και των δύο αυτών περιοχών και όλης της επικράτειας, άκουσαν τη πρόγνωση του καιρού και συνέχισαν τη ζωή τους. Τι άλλο να έκαναν; Τίποτα –  απολύτως τίποτα.  Συνέχισαν να πηγαίνουν στη δουλειά τους, οι υλοτόμοι να κόβουν ξύλα στο δάσος, οι αγρότες να καλλιεργούν τα χωράφια τους, οι κτηνοτρόφοι να βόσκουν τα κοπάδια τους. Είχαν σκεφτεί, φανταστεί, ότι θα καιγόταν το δάσος και ότι δεκάδες χωριά, τεράστιες εκτάσεις εύφορης γης και κτηνοτροφικές μονάδες θα εξαφανίζονταν κάτω από τις τεράστιες ποσότητες νερού που κατέβηκε από τα βουνά της Πίνδου; Όχι, δεν το είχαν σκεφτεί, γιατί θα έπρεπε να το κάνουν; Μπορούμε να προβλέψουμε εάν του χρόνου ή σε πέντε, δέκα χρόνια θα υπάρξουν πάλι καταρρακτώδεις βροχές μεγάλης διάρκειας με καταστροφικές συνέπειες; Σε καμιά περίπτωση. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την αβεβαιότητα; Με την πρόληψη, με τη φροντίδα του μέλλοντος. Οι προγνώσεις του καιρού είναι άχρηστες, δεν έχουν πρακτικές συνέπειες. Το κράτος κάνει πως νοιάζεται! Μόνο που από δω και πέρα οι προγνώσεις του καιρού θα είναι όλο και πιο συχνά προαναγγελίες καταστροφής και θανάτου.

ΘΑ θέσουμε τώρα το κομβικό ερώτημα που πρέπει να τεθεί και να απαντηθεί: θα μπορούσε να αποτραπούν το κάψιμο του μεγαλύτερου μέρους του δάσους της Δαδιάς και οι πλημμύρες στη Θεσσαλία; Απαντώ ευθέως: θα μπορούσε. Θα δούμε πώς. Γιατί όμως δεν απετράπησαν; Οφείλεται στην ανικανότητα του κράτους; Όχι, οφείλεται στην ικανότητα του κράτους. Με αυτήν την ικανότητα θα ασχοληθούμε σήμερα.

Continue reading →

γιατί εκπλησσόμαστε; δεν είδαμε και δεν ζήσαμε τίποτα ακόμα!

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΙ είναι οι λακούβες σε ένα δρόμο, κακώς κείμενο ή κοινωνικό πρόβλημα; Είναι ένα κακώς κείμενο, από τα πολλά, τα αναρίθμητα που υπάρχουν στις κοινωνίες μας. Υπάρχει μια κατηγορία ευαίσθητων κοινωνικά και ενασχολουμένων με την πολιτική που θα τους χαρακτηρίζαμε “κυνηγούς κακώς κειμένων”: δεν χάνουν ευκαιρία να τα εντοπίζουν και να διαμαρτύρονται, να επιρρίπτουν ευθύνες, να εκφράζουν την αγανάκτησή τους και την οργή τους, να προτείνουν λύσεις, διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται να εισακουστούν. Καταλήγουν στα  παρακάτω συμπεράσματα, αξιώματα θα έλεγα: δεν υπάρχει κράτος, οι άνθρωποι είναι άθλιοι – κατά συνέπεια, πρέπει να υπάρξει κράτος και πρέπει να πάψουν οι άνθρωποι να είναι άθλιοι. Δεν είναι όμως αισιόδοξοι:    ούτε κράτος πρόκειται να υπάρξει ούτε οι άνθρωποι θα πάψουν να είναι άθλιοι. Άρα είμαστε καταδικασμένοι! Μα αν είμαστε καταδικασμένοι και δεν πρόκειται να σωθούμε, γιατί διαμαρτύρονται; Η απάντησή μου: γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. Αυτή είναι η επιεικής απάντηση. Υπάρχει και η αυστηρή: τα κοινωνικά προβλήματα είναι ενοχλητικά, έως επώδυνα, δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε με δυσάρεστα πράγματα, να σκεφτόμαστε  και να χαλάμε τη χαζαρένια μας.

Η παρακάτω είδηση (την αλίευσα από ειδησειογραφικό σάιτ) τι είναι, είναι κακώς κείμενο ή κοινωνικό πρόβλημα; “Εξαιρετικά ανησυχητικά είναι τα ευρήματα μιας μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «BMJ Oncology». Η μελέτη διαπιστώνει αύξηση κατά 79% στα νέα κρούσματα καρκίνου μεταξύ των ατόμων κάτω των 50 ετών σε όλο τον κόσμο κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες”. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα, ένα από τα πολλά, παγκόσμια, ιδιαιτέρως οξυμένα, που γίνονται περισσότερα, αφού κάθε πρόβλημα που δεν επιλύεται προκαλεί άλλα. Τα κακώς κείμενα είναι συμπτώματα των κοινωνικών προβήμάτων και οι  κυνηγοί των κακώς κειμένων ασχολούνται με τα συμπτώματα, δεν ασχολούνται με τα κοινωνικά προβλήματα, αδιαφορούν.

Continue reading →

τα όμορφα πευκοδάση όμορφα καίγονται! (και μαζί με αυτά άνθρωποι και χωριά!)

φίλες και φίλοι, καλη σας μέρα

ΜΠΟΡΕΙ κάποιος να βάλει φωτιά και να κάψει δάσος με πλατάνια; Δεν θα μπορέσει, όσο και να προσπαθήσει. Δάσος με καστανιές; Όχι, δεν θα μπορέσει. Δάση μαύρης πεύκης και ελάτης, που φυτρώνουν ψηλά, πάνω από τα 900 μέτρα, με συνεχή υγρασία και κρύο; Όχι, δεν θα μπορέσει. Δάσος με βελανιδιές; Δεν θα μπορέσει. Λεύκες και ιτιές και σκλήθρα; Ούτε να το σκεφτεί. Το μεγαλύτερο μέρος των δασών στην Ελλάδα δεν καίγεται, δεν  γίνεται να καεί,  γιατί δεν μπορεί να πάρει φωτιά και να καεί ο κορμός των δέντρων. Μπορεί να καεί η βλάστηση του εδάφους σε όλα αυτά τα είδη των δασών αλλά η φωτιά σβήνει, δεν έχει μεγάλη διάρκεια και ισχύ ώστε να κάψει χοντρούς κορμούς. Ποια δάση καίγονται; Τα πευκοδάση που υπάρχουν σε χαμηλά υψόμετρα, πεδιάδες και παραθαλάσσιες περιοχές –  η χαλέπιος και η τραχεία πεύκη. Γιατί αυτού του είδους τα πεύκα παίρνουν φωτιά εύκολα, καίγονται τόσο γρήγορα, από τον κορμό μέχρι τη κορυφή; Και γιατί μεταδίδουν τη φωτιά για να καούν όλα, να μην μείνει τίποτα; Γνωρίζετε ότι κάτω από αυτά τα πεύκα δεν φυτρώνει τίποτα, δεν υπάρχει πράσινη βλάστηση (παρά μόνο σε ξέφωτα) αλλά η γη είναι καλυμμένη με ένα στρώμα πευκοβελονών (πούσια) που το πάχος τους φτάνει και μέχρι τα είκοσι εκατοστά και είναι η πιο εύφλεκτη ύλη που υπάρχει στην ελληνική φύση; Δεν είναι πολύ παράξενο; Έχετε δει να εκφενδονίζονται φλεγόμενα κουκουνάρια σε μεγάλη απόσταση, δέκα και είκοσι μέτρα; Με το που πέφτει αυτό το φλεγόμενο κουκουνάρι πάνω σε πεύκο, αυτό λαμπαδιάζει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και με τη σειρά του εκσφενδονίζει τα δικά του φλεγόμενα βλήματα. Έχετε δει καμένο πευκοδάσος μετά από τρία χρόνια; Είναι γεμάτο μικρά πευκάκια! Υπάρχει και κάτι ακόμα παράξενο: από το 1945 μέχρι σήμερα, η έκταση που καλύπτουν τα δάση αυξάνεται διαρκώς! Θα το γνωρίζετε, δε μπορεί! Γιατί; Γνωρίζετε ότι μόνο το 1-2% των δασικών πυρκαγιών οφείλεται σε εμπρησμό;

Continue reading →

ο κεραυνός του Δία, τα πυροβόλα, η ατομική βόμβα και το τέλος του πολέμου (μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών της Δύσης)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Η κατασκευή και η ρίψη της ατομικής βόμβας ήταν η εκπλήρωση επιθυμίας που έχει διατυπωθεί έμμεσα στην Ιλιάδα, στη Βίβλο των επιθυμιών του δυτικού πολεμιστή, του ήρωα Κυρίου. Μετά από τρεις χιλιάδες χρόνια τα κατάφερε. Υπήρξαν τρεις σταθμοί της διαδικασίας κατασκευής της ατομικής βόμβας: η επινόηση των πυροβόλων (1300 μ. Χ., όταν ο Ντάντε άρχισε να γράφει τη Θεία Κωμωδία, όταν τελείωνε μια εποχή –  φεουδαρχία – και άρχιζε μια άλλη – ο εμπορικός καπιταλισμός), η βιομηχανική επανάσταση (τέλη 18ου αιώνα) και η επανάσταση στη Φυσική (τέλη 19ου-αρχές 20ού). Η κατασκευή της ατομικής βόμβας υπήρξε ένα κομβικό χρονικό γεγονός, ένα από τα μεγαλύτερα του δυτικού πολιτισμού και της παγκόσμιας ιστορίας: εισροή γνώσεων και κοινωνικών σχέσεων, επεξεργασία, εκροή γεγονότων και σχέσεων. Πώς όμως και γιατί, από ποιους διατυπώθηκε η επιθυμία κατασκευής ενός βλήματος που θα είναι όσο γίνεται περισότερο εξοντωτικό και καταστροφικό; Ποιες ήταν οι συνέπειες (κοινωνικές, στρατιωτικές και πολιτικές) της εκπλήρωσης αυτής της επιθυμίας; Με αυτά τα ζητήματα θα καταπιαστούμε σήμερα, 78 χρόνια μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945) .

Continue reading →

αν καταστραφεί η μισή Αθήνα από μεγάλο σεισμό, να μην ξαναχτιστεί

“ο θεός Ποσειδών θα μας τιμωρήσει για την καταστροφή που κάναμε στο τοπίο της Αθήνας και της Αττικής”

Φ. Κ. ζωγράφος, γνώστης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΤΑ ανατολικά προάστεια του δυτικού Βερολίνου, αν θυμάμαι καλά,  υπάρχει, μέσα σε μεγάλο πάρκο, ένας χαμηλός λόφος που τον έχουν ονομάσει Γολγοθά. Ο λόφος αυτός είναι τεχνητός, τον έφτιαξαν από τα μπάζα των ερειπίων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάζεψαν τα μπάζα, πρόσθεσαν χώμα και όλο το χρόνο είναι καταπράσινος. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε κι εμείς να διαχειριστούμε τα μπάζα από μεγάλη καταστροφή που θα προκαλέσει μεγάλος σεισμός στην Αθήνα. Αν γίνει σεισμός πάνω από 6 ή, ακόμα χειρότερα, πάνω από 6,5 Ρίχτερ, εκατοντάδες, πιθανόν και χιλιάδες πολυκατοικίες  πολλών συνοικιών της Αθήνας θα καταρρεύσουν, με χιλιάδες, μπορεί και  δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και βαριά τραυματισμένους, ιδίως αν γίνει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ποιες είναι αυτές οι συνοικίες: Κουκάκι, Νέος Κόσμος, Παγκράτι, Γουδί, Αμπελόκηποι, Γκύζη, Πατήσια, κέντρο (πλατείες Βάθη, Αμερικής, Κολιάτσου), Πετράλωνα και πολλές συνοικίες του Πειραιά.

Continue reading →

ποι@ είναι @ φύλακ@ άγγελ@ μας ; ποιος είναι ο φύλακας άγγελός μας;

Φύλακας Άγγελος (Πιέτρο ντα Κορτόνα, 1656)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΙΜΑΣΤΕ μια παρέα τεσσάρων γυναικών και ενός άντρα. Κάποια στιγμή λέει μια γυναίκα: είμαστε έτοιμοι να φύγουμε; Τη ρωτάω: έτοιμοι ή έτοιμες; Με κοιτάζει έκπληκτη, σκέφτεται για λίγο, και ξαναρωτάει: είμαστε έτοιμες και φύγουμε;

Γιατί οι λέξεις άνθρωπος, λαός, άνθρωπος, Θεός, άγγελος, ουρανός, ποταμός, ήλιος είναι γραμματικού αρσενικού γένους ενώ είτε περιλαμβάνουν και τα δύο γένη ή δεν έχουν γένος; Γιατί η λέξη λίμνη, θάλασσα, σελήνη είναι γραμματικού θηλυκού γένους;  Νομίζω πως δεν χρειάζεται να απαντήσω –  η γραμματικοποίηση της αντρικής και πατριαρχικής κυριαρχίας είναι σαφής. Για να αποφύγουμε στον γραπτό λόγο τη διάκριση του γένους ή την επιβολή του αρσενικού καταφεύγουμε στη χρήση του @, το οποίο είναι ο ή η ή ο/η. Πρόκειται περί απελπισμένης προσπάθειας να επανορθώσουμε την ταραγμένη ιστορία των σχέσεων μεταξύ των φύλων, των έμφυλων ταυτοτήτων.

ΕΝΑ από τα ζητήματα που θα μας απασχολήσουν φέτος είναι το μίσος. Τι είναι το μίσος; Ποια ήταν η αρχική σημασία της λέξης; Έχει κάποια σχέση με την επιθετικότητα; Μήπως με την εκδίκηση; Μας επιτρέπεται να ταυτίσουμε μίσος και επιθετικότητα; Υπήρξαν κοινωνίες στις οποίες το μίσος ήταν άγνωστο; Υπήρξαν κοινωνίες που το μίσος ήταν ένα σύνηθες και έντονο συναίσθημα, μια γενικευμένη συμπεριφορά; Είναι κάτι που έχει σχέση με την βιολογία ή μήπως είναι επίκτητο, μια κοινωνική κατασκευή; Εμφανίζεται στη βρεφική και νηπιακή ηλικία, είναι συνέπεια της σχέσης παιδιού-μητέρας;  Είναι το μίσος πόθος κατοχής προσώπου ή πράγματος; Έχει το μίσος κάποια σχέση με τον ψυχικό πόνο, την απόρριψη και την εγκατάλειψη; Έχει κάποια σχέση με τον εγωισμό; Υπήρξαν, υπάρχουν άνθρωποι που δεν μισούν, που είναι ανίκανοι να μισήσουν; Το μίσος και ο έρωτας, το μίσος και η αγάπη είναι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος; Είναι δυνατόν να υπάρχει έρωτας, πόθος  και αγάπη χωρίς μίσος; Ποιες είναι οι συνέπειες του μίσους, τι παθαίνουμε όταν μισούμε; Απλά μισούμε, περιοριζόμαστε στο συναίσθημα ή θέλουμε να εξαφανίσουμε, να καταστρέψουμε το αντικείμενο του μίσους; Θα έκοβε μια γυναίκα τον πούτσο του βιαστή της; Γιατί άλλοτε το κάνουμε κι άλλοτε όχι; Τι μας συγκρατεί; Πώς γίνεται να μισούμε τον εαυτό μας; Τι εννοούμε όταν λέμε ”οι γυναίκες μισούν τους άντρες, οι άντρες μισούν τις γυναίκες”; Τι γίνεται όταν δεν μισούμε; Μήπως το μίσος είναι το κομβικό σημείο της ψυχικής μας καλλιέργειας, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο συνάπτουμε σχέσεις με τους άλλους, τις άλλες; Σωματοποιείται και πώς το μίσος; Γιατί βγάζουν φωτιές τα μάτια μας όταν μισούμε; Τι άλλο παθαίνει το σώμα μας και η σκέψη μας; Μας αρρωσταίνει το μίσος;  Μήπως το μίσος είναι ο κύριος αντίπαλός μας; Continue reading →

ο εκφυλισμός του εγκεφάλου μας

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Ο Αντρέ Λερουά Γκουράν (Andre Leroi – Gourhan) στο βιβλίο του Το έργο και η ομιλία του ανθρώπου (εκδ. ΜΙΕΤ, μτφρ. Άγγελος Ελεφάντης) υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλός μας είναι δημιούργημα των χεριών μας. Συμφωνώ απολύτως. Θα έγραφα ότι είναι δημιούργημα της εργασίας των χεριών μας αλλά δεν είμαι βέβαιος εάν μας επιτρέπεται να θεωρήσουμε εργασία το σπάσιμο ενός οστού με μια μεγάλη κροκάλα  για να φαγωθεί το νοστιμότατο και θρεπτικότατο μεδούλι. Εάν η ανάπτυξη του ήδη υπάρχοντος μικρού εγκεφάλου άρχισε με αυτό το σπάσιμο του οστού, είναι σαφές ότι έπρεπε να περάσουν εκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστεί ο εγκέφαλος που διαθέτουμε σήμερα. Ο οποίος είναι βέβαια η κορωνίδα της συνεργασίας: μέσα στον εγκέφαλο δεν υπάρχει ίχνος ανταγωνισμού διότι είναι ο ίδιος αποτέλεσμα της συνεργασίας χεριών και νευρικού συστήματος που αναπτύχθηκε και αυτό ως αποτέλεσμα της κίνησης των χεριών μας.

Η ολοσχερής επικράτηση του ανταγωνισμού στις δυτικές κυριαρχικές κοινωνίες δεν μας επιτρέπει να κατανοήσουμε πλήρως τη λειτουργία του εγκεφάλου. Θεωρώ ότι θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες λειτουργίες του μόνο όταν θα αρχίσει να υποχωρεί ο ανταγωνισμός και να προκρίνεται η συνεργασία. Κατά συνέπεια, οι διάφορες επιστήμες που ασχολούνται με τον εγκέφαλο έχουν όρια ανυπέρβλητα, τα οποία δεν συνειδητοποιούν, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στις επιστημονικές μεθοδολογίες της Κυριαρχίας.

ΟΛΕΣ  αυτές οι επιστήμες έχουν αγγίξει ήδη κάποια όρια. Δύο από τους φίλους μου και δασκάλους μου είναι νευρολόγοι, ο ένας καθηγητής Πανεπιστημίου, και συζητάω μαζί τους πολλές από τις ενστάσεις και επιφυλάξεις που θα εκθέσω σήμερα. Αφορμή αυτών των επιφυλάξεων είναι η αύξηση του αριθμού των νόσων  του εγκεφάλου,  η αιτιολογία των οποίων παραμένει άγνωστη. Η αύξηση αυτή με έχει βάλει σε πολλές σκέψεις.

Continue reading →

επίδειξη νίκης και Ισχύος: η Κυριαρχία και ο πλανήτης Άρης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΧΙ, φίλες και φίλοι, όχι, ο πλανήτης Άρης δεν βρίσκεται εκεί που νομίζετε! Βρίσκεται δυτικά της far West, δυτικά της Καλιφόρνιας και του Όρεγκον, είναι η far West της far West, η μακρινή Δύση της Δύσης, της δυτικής Κυριαρχίας. Και η Σελήνη εκεί βρίσκεται, όλο το Σύμπαν είναι Δύση, είναι προέκταση της επικράτειας της δυτικής Κυριαρχίας. Η Σελήνη κατακτήθηκε, η αμερικάνικη σημαία καρφώθηκε στο έδαφος της. Κατακτήθηκε; Όχι, δεν κατακτήθηκε και δεν πρόκειται να κατακτηθεί. Τι ήταν το πάτημα της Σελήνης από ανθρώπινα αμερικάνικα πόδια; Εκδήλωση της εξέλιξης της Τεχνικής και της Επιστήμης την εποχή του καπιταλισμού; Όχι, δεν ήταν! Κάτι άλλο ήταν.

Η επιθυμία της χωρικής επέκτασης  είναι ένα από τα εντονότερα χαρακτηριστικά του δυτικού πολιτισμού. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι υπάρχει όριο, ότι είναι αναγκασμένη να σταματήσει τη γεωγραφική επέκταση. Πάντα θα βρίσκει μια νέα μακρινή Δύση στην οποία θα θέλει να εγκατασταθεί, να κατακτήσει. Μιας και η Σελήνη δεν προσφέρεται, προκρίθηκε η λύση του πιο μακρινού ακόμα πλανήτη Άρη. Σε τριάντα χρόνια θα πατήσει τα πόδια του ο άνθρωπος στη Σελήνη. Θέλει ένα χρόνο να πας κι ένα να γυρίσεις. Και μετά, πολύ αργότερα, θα κατασκευάσουν, λένε, μεγάλους γυάλινους  θόλους, κάτω από τους οποίους θα δημιουργήσουν συνθήκες Γης, όπου οι άποικοι θα καλλιεργούν το χώμα, θα παράγουν τροφή και κάποια άλλα πράγματα και ό,τι δεν θα μπορούν να παραγάγουν θα τα εισάγουν από τη Γη. Τα διαστημόπλοια θα πηγαινοέρχονται όπως πηγαινοέρχονται τα αεροπλάνα από το Λονδίνο στο Παρίσι.

ΚΙ όλα αυτά υπάρχουν επιστήμονες και κοσμάκης που τα πιστεύει. Μπορείτε να φανταστείτε πόσες χιλιάδες διαστημόπλοια για πόσα χρόνια θα πρέπει να μεταφέρουν τον γυάλινο θόλο και πόσοι και για πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα θα πρέπει να εργαστούν εκεί για να συναρμολογήσουν τον θόλο; Μπορείτε, ασφαλώς. Πριν όμως πρέπει να μεταφερθούν τεράστιοι γερανοί και να κατασκευαστούν τα ενδιαιτήματα των εργαζομένων. Δεν χρειάζεται να παραθέσω κι άλλες λεπτομέρειες. Θα κάνω κάτι άλλο: θα πλήξω την καρδιά του βαμπίρ με ένα μυτερό και σκληρό παλούκι. Και δεν μπορεί παρά να είναι ερώτημα, το οποίο θα στηριχθεί στην εξής υπόθεση εργασίας.

Continue reading →

για την ταχύτητα διάδοσης της γνώσης

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΤΟ ζήτημα της δημιουργικής προσωπικότητας είναι αχανές και ακανθώδες ζήτημα· εξ ίσου (εκς > εκ!) αχανές και ακανθώδες είναι και αυτό της δημιουργικής ομάδας. Θα ασχοληθούμε με αυτά τον χειμώνα, τότε που η παρέα μου δεν είναι οι ντοματιές αλλά οι φίλοι οι καλοί που ζουν στα ράφια της βιβλιοθήκης μου, που φθόνο δεν γνωρίζουν και μου χαρίζουν την γνώση τους γενναιόδωρα, απλόχερα. Το θίγω όμως δίκην προετοιμασίας.

ΤΟ καλοκαίρι που πέρασε (μάλλον το καλοκαίρι που περάσαμε) διάβασα για τρίτη φορά τους Νόμους του Πλάτωνος. Θα αφιερώσω τον φετινό χειμώνα στη μελέτη του Πλάτωνος, οπότε θα πούμε και θα σκεφτούμε πολλά – κάθε χειμώνα τον αφιερώνω στη μελέτη κάποιου στοχαστή. Είναι ο φιλόσοφος αριστοκράτης που πρώτος,  πρότεινε την ίδρυση Υπουργείου Παιδείας, ναι, ναι. Είναι ο φιλόσοφος δουλοκτήτης γαιοκτήμονας που προτείνει την θανατική ποινή για ψύλλου πήδημα. Είναι ο φιλόσοφος Κύριος που προτείνει την επιβολή της λογοκρισίας για την επικίνδυνη σκέψη, ναι, ναι – όλα αυτά στους Νόμους του. Και ερωτώ: ήταν ο Πλάτων μια δημιουργική προσωπικότητα;

ΗΤΑΝ μια δημιουργική προσωπικότητα της Κυριαρχίας. Μόνο οι Κύριοι μπορεί, λέει ο θείος Κύριος Πλάτων, και μπορούν, και πρέπει, και οφείλουν, να είναι δημιουργικές προσωπικότητες και δημιουργικές ομάδες, κανένας άλλος. Εάν υπάρξει μεταξύ των Υποτελών κάποια, αυτή εξολοθρεύεται από τους άλλους Υποτελείς.  Γιατί διαμαρτύρεστε; Το γράφει ολοκάθαρα στη Πολιτείαν του, στο περίφημο μύθο του σπηλαίου. Όταν κάποιος βγει από τη σπηλιά των σκιών και δει το φως του ήλιου και επιστρέψει μετά στη σπηλιά και πει στους άλλους ότι αυτό που ζείτε δεν είναι η πραγματική πραγματικότητα, αυτοί θα τον σκοτώσουν.

Continue reading →