φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΑΦΗΝΟΥΜΕ πίσω μας την εποχή της αφθονίας και της σπατάλης και οδεύουμε ολοταχώς προς την εποχή της ένδειας και της σπάνης· άρα, τώρα όλη η ανθρωπότητα οδεύει προς την εποχή της σπάνης και της ένδειας, εκτός βέβαια από μια μικρή μειονότητα που κατέχει τον κοινωνικό πλούτο, με τη μορφή του χρήματος, και ελέγχει το κράτος και τα όπλα. Οι δυσκολίες της ενεργειακής μετάβασης σε νέες μορφές πολλής αν όχι ανεξάντλητης ενέργειας, ο πόλεμος που έχει αρχίσει και διεξάγεται αδιάλειπτα στην Ουκρανία μεταξύ των δύο αντιπάλων στρατοπέδων του πλανήτη, της καπιταλιστικής Δύσης και των συμμάχων της από τη μια, και της Ρωσίας και των συμμάχων της από την άλλη, και είναι βέβαιο ότι θα κλιμακωθεί, η προϊούσα και επιταχυνόμενη εξάντληση των φυσικών πόρων, αναγκαίων για την παραγωγή ενός μεγάλου μέρους του κοινωνικού πλούτου, και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, είτε είναι ανθρωπογενής είτε όχι, είναι οι πρώτες σαφέστατες ενδείξεις. Ο αναπόφευκτος και αλληλοενισχυτικός συνδυασμός αυτών των αλλαγών θα τείνει προς τη διαρκή μείωση του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, προς την επιτάχυνση της έλευσης της εποχής της σπάνης και της ένδειας.
ΚΑΤΩ από αυτές τις συνθήκες, η μείωση της παγκόσμιας παραγωγής της τροφής θα πρέπει να αναμένεται με βεβαιότητα. Οι υπάρχουσες ενδείξεις μας δείχνουν το μέλλον – η περίπτωση του ελαιολάδου είναι χαρακτηριστική. Η μεγάλη αύξηση των τιμών όλων των τροφίμων κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών θα συνεχιστεί. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει μειώσει την αγορά τροφίμων και κάποιων φαρμάκων – θα πρέπει πρώτα να πληρωθεί το ρεύμα και η θέρμανση! Και το ενοίκιο, και η βενζίνα για το αυτοκίνητο – πώς θα πας στη δουλειά; Σήμερα πλήττεται άμεσα το 35% του πληθυσμού, ενώ αρχίζει να δυσφορεί το αμέσως πιο πάνω 35%, σύνολο 70%, το σύνολο της μισθωτής εργασίας κι ενός μεγάλου μέρους των αυταπασχολούμενων – από κει και πέρα, για το υπόλοιπο 30%, δεν υπάρχει ακρίβεια. Εγείρονται δύο κομβικής σημασίας ερωτήματα. Τι θα κάνουν οι πληττόμενοι πληθυσμοί; Πώς θα διαχειριστεί τη μετάβαση στην εποχή της ένδειας και της σπάνης το κράτος;