φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΑΦΟΥ θα διαβάσετε το σημερινό κείμενο, μετά από λίγες ώρες ή μέρες θα ξεχάσετε και τη τιμή και τον χρόνο που αναφέρονται στον τίτλο. Εγώ όμως δεν θα το ξεχάσω. Εάν οι υπολογισμοί μου επιβεβαιωθούν, έχει καλώς· εάν όχι, θα σας θυμίσω αυτά που έγραψα, αυτά που θα γράψω σήμερα, όχι μόνο για να επανεξετάσω τα δεδομένα αλλά, το σημαντικότερο, για να επανεξετάσω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτηκα.
ΑΣ ξεκινήσουμε με την ακλόνητη βεβαιότητα ότι μια μέρα το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο θα τελειώσουν – δεν γνωρίζουμε όμως πότε. Πολύ νωρίτερα από το κάρβουνο – υπάρχει κάρβουνο για άλλα διακόσια χρόνια. Και δεν γνωρίζουμε εάν, όταν τελειώσουν, θα έχουμε πρόσβαση σε άλλη μορφής ενέργειας, ώστε να καλύψουμε τις τεράστιες παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες. Εάν αποδειχτεί ότι η ενεργειακή μετάβαση είναι ανέφικτη, θα υπάρξουν κοσμογονικά προβλήματα, κατά συνέπεια, κοσμογονικές συνέπειες και εξελίξεις, αλλαγές. Θα ξεμείνουμε από ενέργεια, αφού πρώτα πέσουμε με τα μούτρα στη καύση του κάρβουνου – με άλλα λόγια, τη πουτσίσαμε. Κι όταν μια κοινωνία ξεμένει από ενέργεια, οι συμφορές είναι πολλές και τρομερές. Θα το εξετάσουμε άλλη μέρα. Εάν από την άλλη εξασφαλίσουμε με κάποιο τρόπο πρόσβαση σε ανεξάντλητες και τεράστιες ποσότητες καθαρής ενέργειας, εάν η ενεργειακή μετάβαση αποδειχτεί επιτυχής, τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα – η καταστροφή της φύσης θα επιταχυνθεί και θα γενικευτεί: θα κάνουμε ό,τι γουστάρουμε! Με λίγα λόγια, τη βάψαμε.