φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΤΩΡΑ που καταλάγιασε η καταιγίδα – άρχισε με τις εκλογές της 21ης Μαΐου και τελείωσε με την παραίτηση του Α. Τσίπρα – το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να σκεφτούμε πώς σκέφτηκαν οι αντίπαλοι, τα επιτελεία της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, τι προσδοκούσαν, κατά συνέπεια, τι προέβλεψαν. Η προσδοκία όμως δεν είναι πάντα ταυτόσημη με την πρόβλεψη: ένας ουδέτερος παρατηρητής προβλέπει χωρίς να προσδοκά, εάν βασίζεται σε δεδομένα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Όταν οι προβλέψεις αδιαφορούν για αυτή την πραγματικότητα, τότε την πρόβλεψη την καθορίζουν η προσδοκία και η επιθυμία, με οδυνηρές συχνά συνέπειες. Αυτό υποστήριξε στη δριμεία κριτική που άσκησε στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο στο επιτελείο του, ο Διονύσης Τεμπονέρας: “Πέρα όμως από τα αίτια της ήττας, αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει περισσότερο, είναι γιατί δεν προβλέψαμε το αποτέλεσμα των εκλογών, της 21ης Μαΐου. Ίσως αυτή να είναι και η βασική αιτία της ήττας.” Θα τονίσω για άλλη μια φορά ότι, όταν δύο αντίπαλοι στην πολιτική, που είναι πόλεμος, κάνουν προβλέψεις, αυτός που αποτυγχάνει πρέπει να σκεφτεί και πώς σκέφτηκε και απέτυχε και πώς σκέφτηκε ο αντίπαλος και επιβεβαιώθηκε.
ΤΟ σχέδιο και η στρατηγική που εκπόνησε το επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας εκπληρώθηκε και οι προβλέψεις του επιβεβαιώθηκαν: αυτοδύναμη κυβέρνηση με δεύτερες εκλογές. Για να δηλώσει εμφατικά την αποφασιστικότητά του και τη βεβαιότητά του παρέπεμψε και σε τρίτες εκλογές. Του ΣΥΡΙΖΑ απέτυχαν οικτρά, σχέδιο, στρατηγική και προβλέψεις: κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις πρώτες εκλογές με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτά του ΣΥΡΙΖΑ θα ασχοληθούμε σήμερα. Διατυπώνω ευθέως, σαφώς και με συντομία την αιτία της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, πριν επεισέλθω σε λεπτομέρειες. Το βασικό μέλημα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, της πολιτικής άρχουσας τάξης του, ήταν η μέγιστη δυνατή επιβίωση αυτής της ομάδας, η επανεκλογή του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού βουλευτών. Δεν θα περιμέναμε κάτι άλλο, μιας και είναι κυβερνητική Αριστερά, δεν είναι Αριστερά που αφουγκράζεται και εκφράζει τις ανάγκες, τα προβλήματα, τους φόβους και τις ανησυχίες των εργαζομένων, δεν συντονίζει και οξύνει τον κοινωνικό πόλεμο με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων.
ΟΤΑΝ ήταν κυβέρνηση (2015-2019) ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε το εκλογικό νόμο για την απλή αναλογική, εκτιμώντας ότι στις εκλογές του 2023, είτε θα είναι είτε δεν θα είναι πρώτο κομμα, θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με άλλο ή άλλα κόμματα. Αυτή ήταν η στρατηγική του και το σχέδιο του. Καθ΄όλη τη διάρκεια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας (2019-2023) οι δημοσκοπήσεις έδιναν μια διαφορά της κυβερνώσας παράταξης με τον ΣΥΡΙΖΑ (αντιπολίτευση) από 4 έως 11 ποσοστιαίες μονάδες. Το επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας τις έλαβε υπ΄ όψει της και πάνω σε αυτές έχτισε το σχέδιο και τη στρατηγική του. Το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι ψηφοφόροι του, δεν τις έλαβε. Γιατί δεν τις έλαβαν υπ΄ όψει τους; Αδιαφόρησαν για τις δημοσκοπήσεις διότι ήταν στημένες: οι δημοσκοπήσεις διαστρεβλώνουν συνειδητά και σκόπιμα τις διαθέσεις των ψηφοφόρων. Και τι έλεγαν; Ποια νόμιζαν ότι ήταν η πραγματικότητα; Θα σας μεταφέρω τις προβλέψεις τους όπως τις διατύπωσε κάποιος που δεν ξέρω εάν είναι ή αν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ή όχι. Δεν θα ήθελα να τον εκθέσω και δεν αναφέρω το όνομά του. Αυτό που έχει σημασία είναι ο τρόπος σκέψης, όχι το όνομα.
ΤΟ επιτελείο και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν βέβαιοι ότι οι δημοσκοπήσεις είναι στημένες και ότι η μάχη θα κριθεί σώμα με σώμα στην γραμμή του τερματισμού, στις εκλογές. Θα μειωθεί το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας (θα την υπερψηφίσουν λιγότεροι), θα υποστεί δηλαδή τη φυσιολογική φθορά που υφίσταται κάθε κόμμα που κυβερνά, και θα αυξηθεί του ΣΥΡΙΖΑ, φυσιολογικά ως αντιπολίτευση που είναι. Μπορεί η ΝΔ να είναι πρώτο κόμμα αλλά με 0,5% ή 1% διαφορά: 35,5% η Νέα Δημοκρατία, 34,5% ή 35% ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτούς τους υπολογισμούς έκαναν. Να το γράφει ο φίλος μας:
“1. Στις εκλογές του 2019, η Ν.Δ. είχε πάρει 2,25 εκατ. ψήφους. Τέτοιο νούμερο η Ν.Δ. αυτή τη φορά δεν πρόκειται να δει ούτε με το κυάλι. Στην καλύτερη περίπτωση θα κινηθεί γύρω στα 2 εκατ. ψήφους, για να μην πω ακόμη χαμηλότερα. Σίγουρα θα είναι πολύ ψηλότερα από το 1,52 εκατ. ψήφους του ’15, σε κάθε περίπτωση όμως πολύ χαμηλότερα από τα 2,25 εκατ. ψήφους του ’19.”
ΓΙΑ τον ΣΥΡΙΖΑ:
“2. Στις εκλογές του 2019 πάντα, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει 1,78 εκατ. ψήφους και δε βλέπω γύρω μου τίποτα που να με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτή τη φορά θα πάρει παραπάνω. Το 1,92 εκατ. ψήφους του ’15 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να το δει ούτε με το κυάλι. Θα μειώσει βέβαια αισθητά τη διαφορά του από τη Ν.Δ., πρωτιά όμως δε βλέπει. Για την ιστορία, η διαφορά των προηγούμενων εκλογών ήταν 470 χιλιάδες ψήφοι. Η εκτίμησή μου είναι ότι αυτή τη φορά θα είναι στο μισό ή και λιγότερο.”
ΚΑΠΟΙΟΣ άλλος, Συριζαίος ασφαλώς, υποστήριξε ότι το ποσοστό της ΝΔ θα είναι 28%. Τελικά η ΝΔ πήρε (Μάιος 2023) πάνω από 2,4 εκ. ψηφους και 41% και ο ΣΥΡΙΖΑ 1,18 εκ. ψήφους και 20%! 21% η διαφορά, 1,22 εκ. η διαφορά στις ψήφους! Ναι, οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω – αλλά τι έξω ήταν αυτό; Και ενώ σταθερά και αποφασιστικά το επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας δήλωνε, μήνες πολλούς πριν τις πρώτες εκλογές, ότι θα πάμε για δεύτερες εκλογές για να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ο φίλος μας και ο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν τις παρακάτω ασκήσεις επί χάρτου:
“Όσο για την επόμενη μέρα, τα πράγματα είναι μονοσήμαντα: Κυβερνητικό σχήμα χωρίς ΠΑΣΟΚ δε γίνεται. Το νόστιμο θα είναι να μας προκύψει μια τέτοια κατανομή εδρών, ώστε να είναι μαθηματικώς εφικτά δύο κυβερνητικά σχήματα και το παν να κριθεί από το τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ. Δε νομίζω πάντως ότι θα βγαίνουν τα κουκιά για μια κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (και, πολύ περισσότερο, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) χωρίς τρίτο εταίρο.
Στην περίπτωση που οδηγηθούμε σε δεύτερες εκλογές, το παν θα κριθεί από τη διαφορά της 21ης Μαΐου ανάμεσα σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Όσο πιο μικρή η διαφορά στις πρώτες εκλογές, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πόλωση στις δεύτερες. Και εκτιμώ ότι, αν η διαφορά είναι πολύ μικρή, κόβεται ήδη από τις πρώτες εκλογές η πιθανότητα αυτοδυναμίας στις δεύτερες.”
ΑΣ αφήσουμε όμως κατά μέρος τους μπακαλίστικους υπολογισμούς του επιτελείου και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ κι ας στρέψουμε αλλού την προσοχή μας. Πώς βίωσαν την διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οι εργαζόμενοι και γενικά όσοι και όσες πήγαν και ψήφισαν; Είδαν κάποια διαφορά μεταξύ της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Αυτοί και αυτές που υπερψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία στις πρώτες εκλογές, και δεν ήταν μόνο αυτοί, δεν είδαν κάποια διαφορά. Τι να κάνουμε τώρα, να κόψουμε τις φλέβες μας; Οι συντάξεις μπαίνουν στην ώρα τους, οι μισθοί και τα επιδόματα το ίδιο, η θύελλα της επιδημίας πέρασε με δωρεάν εμβόλια, τα λοκ ντάουν απέτρεψαν όχι μόνο την κατάρρευση του συστήματος υγείας αλλά και την κατάρρευση όλων των συστημάτων που αναπαράγουν την κοινωνία, πέθαναν πολλοί και πολλές αλλά ήταν γέροι και γριές σε ποσοστό 95% – λυπηρό αλλά σκληρό, έτσι σκέφτονται, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Τα επιδόματα ενίσχυσης για την ακρίβεια της βενζίνας, του πετρελαίου και της ακρίβειας των τροφίμων έπεφταν βροχή, όσο χαμηλά και να ήταν. Η παροχή επιδομάτων λοιδορήθηκε από τους Συριζαίους: ελάχιστοι από αυτούς παίρνουν επιδόματα, το σημαντικότερο όμως είναι άλλο: δεν γωρίζουν ότι από δω και πέρα ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.
ΠΟΥ βασίστηκε η βεβαιότητα του ΣΥΡΙΖΑ ότι η ΝΔ θα υποστεί τη φυσιολογική φθορά της διακυβέρνησης; Από τα πολλά ξεχωρίζουν το σκάλδαλο των υποκλοπών και το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Με αυτά τα δύο γεγονότα, η φαντασία των Συριζαίων αποχαλινώθηκε και οι προσδοκίες έγιναν βεβαιότητα. Πώς όμως τα προσλαμβάνουν οι ψηφοφόροι όλων των κοινωνικών τάξεων; Με αδιαφορία. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το κράτος παρακολουθεί τους πάντες, γνωρίζει λεπτομερώς τη ζωή τους, ξέρουν ότι το κράτος γνωρίζει ακόμα και τι νούμερο παπούτσια φοράμε, ότι ο καπιταλισμός είναι κατασκοπευτικός, όπως υποστηρίζει και το ομώνυμο βιβλίο της Σοσάνα Ζούμποφ και εσείς ενοχλείστε που οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν πολιτικούς; Αυτή είναι η δουλειά τους, τι θέλετε να κάνουν, να τους στέλνουν γλυκά; Γιατί δεν τις διέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν διέλυσε τα ΜΑΤ; Λίγο ξύλο φάγαμε επί ΣΥΡΙΖΑ;
Η ίδια αδιαφορία υπήρξε και για το δυστύχημα των Τεμπών. Από τη στιγμή που το 95% των Ελλήνων δεν έχει ανέβει σε τρένο αλλά μετακινείται και ταξιδεύει με το αυτοκίνητο, οι 57 νεκροί ήταν απλά ένα θλιβερό γεγονός αλλά δεν μας αφορά: θα ταξιδέψουμε ποτέ με τρένο, θα κινδυνεύσουμε, θα πεθάνουμε; Όχι, βέβαια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τον τάφο του με τα ίδια του τα χέρια. Κάθεται τώρα εκεί κοντά και θα επιχειρήσει να μην πέσει μέσα. Ο μόνος τρόπος να το αποφύγει είναι να πάψει να προσδοκά και να επιθυμεί διακαώς την επιβίωση και την αναπαραγωγή της ηγετικής και κοινοβουλευτικής ομάδας. Δεν μπορεί να το κάνει.
Σχολιάστε ελεύθερα!