δεν είναι καθόλου βέβαιη η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, εάν . . .

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι οι μύγες δεν έχουν εγκέφαλο. Η πρόταση που μόλις διαβάσατε είναι λαθεμένη, ατελής θα έλεγα. Οι μύγες δεν έχουν κεντρικό νευρικό σύστημα, εγκέφαλο, αλλά έχουν πολλούς μικροσκοπικούς εγκεφάλους διάσπαρτους στα πόδια τους. Τα σκυλιά έχουν εγκέφαλο. Έχετε δει σκυλί με ένα πόδι λιγότερο και ανθρώπους με ένα πόδι ή και χωρίς πόδια. Έχετε δει όμως μύγα με ένα ή περισσότερα πόδια κομμένα; Εάν δείτε μύγα να στριφογυρίζει γύρω από τον εαυτό της χωρίς να μπορεί να πετάξει, να είστε βέβαιοι και βέβαιες ότι της λείπουν ένα ή περισσότερα πόδια, της λείπει ένα μέρος του περιφερειακού διάσπαρτου εγκεφάλου. Ο σκύλος όμως  και ο άνθρωπος και όλα τα θηλαστικά μπορούν να κινηθούν και να ζήσουν και με ένα πόδι λιγότερο.

ΣΤΗΝ κατάσταση της μύγας μπορεί να βρεθεί και ο άνθρωπος και να στριφογυρίζει όχι γύρω από το σώμα του αλλά γύρω από τις σκέψεις του. Στην καθημερινή ζωή λέμε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει φάει κόλλημα. Εξ ου και η προτροπή, ξεκόλλα, ρε φίλε! Γιατί όμως κολλάμε στις σκέψεις μας, σε κάποιες σκέψεις, από τη στιγμή που ο εγκέφαλος λειτουργεί ασταμάτητα, λαμβάνει συνεχώς νέα δεδομένα και νέες πληροφορίες (εισροές), γίνονται ολοένα και περισσότερες και νέες συνάψεις, παράγονται συνεχώς νέες σκέψεις (εκροές) και μάλιστα περισσότερο όταν κοιμόμαστε παρά όταν είμαστε εν εγρηγόρσει; Πόσες από αυτές τις σκέψεις φτάνουν στη συνείδηση και γιατί δεν φτάνουν όλες; Με άλλα λόγια, γιατί κολλάμε, γιατί εμμένουμε σε κάποιες σκέψεις και στριφογυρίζουμε γύρω από αυτές; Γιατί δεν αλλάζουμε, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης; Είναι εφικτή η πρόσβαση στις πρωτογενείς σκέψεις, είναι εφικτή η αλλαγή του τρόπου σκέψης;

ΤΗΝ απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα μας τη δίνει η ίδια η λειτουργία του εγκεφάλου. Αυτό που εμποδίζει τις  πρωτογενείς σκέψεις να φτάσουν στο συνειδητό, να απαρτιωθούν, να συγκροτηθούν  σε ένα ανώτερο επίπεδο, είναι ένα αρχαιότερο τμήμα του ίδιου του εγκεφάλου: τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα είναι κατά πολύ αρχαιότερα τόσο της προσυμβολικής όσο και της συμβολικής σκέψης, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γλώσσα. Ο πυρήνας των συναισθημάτων, το αρχέγονο συναίσθημα είναι αυτό του φόβου. Ο εξάλειψη του φόβου προκαλεί τη χαρά. Και ο φόβος και η χαρά προκαλούν πληθώρα συμπεριφορών, οι οποίες καθορίζονται από το πλαίσιο αναφοράς, από την καθημερινή ζωή, από τις σχέσεις με τους άλλους. Ο φόβος προκαλεί την απόγνωση, την  απελπισία και την απαισιοδοξία, ενώ ή χαρά τον ενθουσιασμό, τη θριαμβολογία, την κομπορρημοσύνη.

Αν και ο φόβος και η χαρά, ως αρχέγονα συναισθήματα δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν, οι μεγάλες δόσεις φόβου και χαράς λειτουργούν ως έλεγχος και περιορισμός της σκέψης, μιας και ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να λειτουργεί περισσότερο ή λιγότερο, να κάνει περισσότερες ή λιγότερες συνάψεις –  είναι η γνωστή πλαστικότητα (plasticity) του εγκεφάλου. Η καταστροφική όμως επίδραση του πλεονάζοντος φόβου και της πλεονάζουσας χαράς έχει κι άλλη μια συνέπεια, αρνητική ασφαλώς: δεν μπορεί να συγκροτήσει βεβαιότητες, και χωρίς βεβαιότητες αυτό που επικρατεί είναι σύγχυση και χάος, αποπροσανατολισμός και απομάκρυνση από την πραγματικότητα. Και τα δύο, ο περιορισμός της σκέψης και η απουσία των βεβαιοτήτων δεν είναι καλοί σύμβουλοι, τόσο για την αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων της καθημερινής ζωής όσο και της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

ΤΑ αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών παρείχαν πληθώρα νέων δεδομένων στον εγκέφαλό μας κι αυτό σημαίνει την δημιουργία (όχι παραγωγή), νέων σκέψεων, εκ των οποίων όμως ελάχιστες φτάνουν στο επίπεδο της συνειδητότητας. Η ασάφεια και η αβεβαιότητα, η ανησυχία και  οι ευσεβείς πόθοι εξαερώθηκαν και συγκροτήθηκαν κάποιες βεβαιότητες. Πολύ μεγάλο επίτευγμα. Θα βασιστούμε σε αυτές, θα εκκινήσουμε από αυτές και θα σκεφτούμε. Πριν τις δούμε ας επισημάνουμε κι άλλες δύο πτυχές των συνεπειών των αποτελεσμάτων των εκλογών. Η μία δεν μας κολακεύει, κάθε άλλο. Αποδείχτηκε ότι το επιτελείο του εχθρού, της Νέας Δημοκρατίας, των προσώπων (επαγγελματίες πολιτικοί, ειδικοί της επικοινωνίας , της πολιτικής και κοινωνικής ψυχολογίας) που χαράσσουν την πολιτική και τη στρατηγική του κόμματος των κυρίων μας και των αφεντικών μας, με τις βεβαιότητες που διατύπωσε, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν περίτρανα,  είναι πιο έξυπνο από μας. Έχουν εξασφαλίσει διανοητική υπεροχή; Εάν, φίλες και φίλοι, αυτοί είναι πιο έξυπνοι από μας, εάν έχουν εξασφαλίσει διανοητική υπεροχή, τι στο καλό κάνουμε, τι σκατά τρώμε; Η δεύτερη πτυχή είναι επίσης εξ ίσου αποκαλυπτική και πρέπει να τη λάβουμε πολύ σοβορά υπ’ όψει μας διότι φέρνει στο προσκήνιο με συγκλονιστικό τρόπο το ζήτημα της ηθικής υπεροχής. Δεν μπορείς, φίλε, άλλα να σκέφτεσαι, άλλα να λες, άλλα να εννοείς κι άλλα να κάνεις! Είσαι ανήθικος, δεν έχεις μπέσα, κι αν δεν έχεις μπέσα, αν με κοροϊδεύεις, θα σε στείλω στο σπίτι σου. Αντιλαμβάνεστε πολύ καλά τι θέλω να πω. Παρακάτω θα είμαι πιο σαφής, μη νομίζετε.

ΕΧΟΥΜΕ λοιπόν εξασφαλίσει κάποιες βεβαιότητες κι αυτό μας βοηθάει να σκεφτούμε –  να σκεφτούμε όχι για να περνάει η ώρα αλλά για να περιορίσουμε την ισχύ του αντιπάλου. Κάνουμε πάντα μόνο αυτό που μπορούμε να κάνουμε, βασιζόμενοι σε αυτό που ήδη υπάρχει. Με αυτόν τον τρόπο διεξάγεται ο εμμενής, ζωντανός, διάχυτος, μοριακός κοινωνικός πόλεμος. Ποια είναι η πρώτη βεβαιότητα; Η συγκρότηση κυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία. Εγείρεται το εξής ζήτημα, θλιβερό μεν αλλά αναπόφευκτο: θα επιλέξουμε μεταξύ αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με 170 έδρες, με 153 έδρες ή συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Πασόκ. Θα επιλέξουμε; Μπορούμε να επιλέξουμε; Έχουμε αυτή την πολυτέλεια;

ΘΑ απαντήσω ευθέως, χωρίς υπεκφυγές: η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-Πασόκ από τη μια περιορίζει την ισχύ της πρώτης και καταδικάζει το δεύτερο στη στασιμότητα. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να γίνουν και τρίτες εκλογές. Εάν δεν αποσπάσει την αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία, το Πασόκ και θα πει ένα τραγούδι και θα χορέψει. Πεντοζάλη. Εάν ο Ανδρουλάκης δεν ξέρει να χορεύει τον πεντοζάλη, οι μυστικές υπηρεσίες θα του τον μάθουν μέσα σε λίγες μέρες, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολος.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως φίλες και φίλοι, κάποια πιθανότητα, να μην σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία και να εξαναγκαστεί να συμπράξει με το Πασόκ, όπως έχει σχεδιάσει και προσδοκά το επιτελείο της; Ναι, υπάρχει. Για να δούμε ποια είναι αυτή η πιθανότητα, θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει κάποιος, κάποια που αναμένει ότι θα υπερψηφιστεί από περισσότερους και περισσότερες στις επαναληπτικές εκλογές, ότι θα αυξήσει το ποσοστό του; Δε νομίζω. Τη σκέψη αυτή θα πρέπει να την αναβαθμίσουμε στο επίπεδο της βεβαιότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καταδικασμένος, είναι καμμένο χαρτί –  αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει στο 3% και θα εξαφανιστεί. Για δύο λόγους: πρώτον, δεν μπορεί να αλλάξει. Και, δεύτερον, έχει καταγραφεί στη συνείδηση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού ως συνώνυμο της αήθειας και της ανηθικότητας. Δεν έχει μπέσα. Η ηθική, και η ηθική υπεροχή, είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας της κοινωνικής ζωής, που επηρεάζει και την πολιτική μας συμπεριφορά. Σε ποιο ποσοστό θα προσγειωθεί στις προσεχείς εκλογές δεν το γνωρίζουμε. Θα πέσει κάτω από το 15%; Κάτω από το 12%; Μήπως πιο κάτω ακόμα; Θα δούμε.

ΠΟΙΑ είναι η προϋπόθεση που θα αποτρέψει τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Η οχτωκομματική Βουλή. Πιθανόν και η εφτακομματική. Εάν είναι οχτωκομματική, ενδεχόμενο που δεν μας επιτρέπεται να το αποκλείσουμε, νομίζω πως η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας θα αποδειχθεί ευσεβής πόθος. Το επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας ανησυχεί τα μάλα αλλά δεν έχει χεστεί ακόμα πάνω του. Ακούγεται παράδοξο αλλά θα το πω: θα είναι μεγάλη επιτυχία να περιορίσουμε την ισχύ της Νέας Δημοκρατίας και να εκθέσουμε το Πασόκ στον κίνδυνο της στασιμότητας και της συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία.

ΔΕΝ πήγα να ψηφίσω προχτές. Στις προσεχείς όμως εκλογές θα πάω. Ο γιος και η κόρη δεν ψήφισαν, η γυναίκα μου ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ. Στις επαναληπτικές εκλογές τα μικρά αριστερά κόμματα που μπορούν να μπουν στη Βουλή θα έχουν τέσσερις ψήφους. Γνωρίζουμε τι καπνό φουμάρουν κι αυτά, δεν έχουμε αυταπάτες. Ας περιορίσουμε τώρα την ισχύ της Νέας Δημοκρατίας, ας ξεβρακώσουμε το Πασόκ, και θα έρθει και η δικιά τους η σειρά –  θα τα περιποιηθούμε καταλλήλως, όπως περιποιηθήκαμε και τον ΣΥΡΙΖΑ.