φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΜΕ κριτήριο το είδος και την ποσότητα της ενέργειας που χρησιμοποίησαν οι κοινωνίες μπορούμε να διακρίνουμε την παγκόσμια ιστορία σε τρεις μεγάλες περιόδους. Εάν ο άνθρωπος υπάρχει πάνω στη Γη εδώ και 120.000 χρόνια, η πρώτη περίοδος διήρκησε 110.000 χρόνια και η ενέργεια που διέθετε ήταν η ενέργεια του σώματός μας, η ανθρώπινη. Ό,τι κάναμε, το κάναμε με τα χέρια μας. Για να έχεις ενέργεια, πρέπει να καταναλώσεις ενέργεια και η ενέργεια που κατανάλωνε ο άνθρωπος υπήρχε στην τροφή – οι πηγές της ανθρώπινης ενέργειας ήταν και είναι τα ζάκχαρα και τα λίπη. Τις τροφές που περιείχαν ζάκχαρα και λίπη οι άνθρωποι τις αναζητούσαν και τις κατανάλωναν με μανία, ήταν οι προσφιλέστερες τροφές, δεν υπήρχαν όμως σε μεγάλες ποσότητες. Σήμερα αποφεύγουμε και τα ζάκχαρα και τα λίπη. Οι συνέπειες είναι ολέθριες.
Η δεύτερη περίοδος άρχισε πριν 10.000 χρόνια και δεν έχει λήξει ακόμα, συνυπάρχει με την τρίτη, που άρχισε το 1300 μ. Χ, πριν 700 χρόνια. Πριν 10.000 χρόνια ο άνθρωπος βρήκε δύο πηγές τροφής που του εξασφάλιζαν μεγάλες ποσότητες ζακχάρων και λίπους. Η καλλιέργεια των δημητριακών, του σιταριού, του κριθαριού, του ρυζιού, του καλαμποκιού εξασφάλισε μεγάλες ποσότητες άμυλου, το οποίο μετατρέπεται σε ζάκχαρα – και τα ζάκχαρα σε αλκοόλ. Η εξημέρωση των ζώων παρείχε μεγάλες ποσότητες λίπους, η οποία ήταν η αγαπημένη τροφή του Δία, μας λέει ο Ησίοδος στα Έργα και Ημέρες. Πλούσιος ήταν αυτός που κατείχε μεγάλες ποσότητες λίπους – η φράση αι λιπαραί Αθήναι σημαίνει “η πλούσια Αθήνα”. Η εμμονική και διαρκής αναζήτηση ζακχάρου, μέσω του άμυλου, και του λίπους θα πρέπει να συνέβαλε κατά πολύ στην λεγόμενη νεολιθική επανάσταση, στην επινόηση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.