”θέλω να σταματήσει ο πόνος!”
ο τρίχρονος Μαρκος μετά από πέσιμο, γδάρσιμο και μάτωμα στο γόνατο
”νους ανάγκης άρχων. . . ανάγκη ηττωμένη υπό πειθούς έμφρονος”
Πλάτων, Τίμαιος 48a
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
”Αποστολία, θέλεις δε θέλεις θα μείνεις στο κρεβάτι. Άμα θέλεις, σε δυο μέρες θα είσαι περδίκι. Άμα δε θέλεις, θα ταλαιπωρείσαι καμιά βδομάδα. Από τον Ιούλιο δε σταμάτησες λεπτό, ξενύχτια, ποτά, δουλειά. Κουράστηκε το σώμα σου κι αφού δε σταματάς μόνη σου, σε σταμάτησε αυτό. Υπάρχει πιο ωραία ασθένεια από το να μένεις στο κρεβάτι από κούραση; Μακάρι μια ζωή έτσι να αρρωσταίνεις. Απόλαυσέ την την αδυναμία σου. Μόνο έτσι θα γίνεις δυνατή. Αύριο τω πρωί θα ανάψω και τη σόμπα, θα το γιορτάσουμε”.
ΑΥΤΑ είπα χτες στη γριπωμένη και εξαντλημένη δεκαεξάχρονη κόρη μου . Δεν τα ακούει πρώτη φορά αλλά κάθε φορά τα ακούει με μεγάλη προσοχή. Το να αρρωσταίνεις από κούραση, από ζωή, είναι η πιο ωραία αρρώστεια, αδυναμία. Δεν θέλουμε να αρρωσταίνουμε, να μένουμε στο κρεβάτι, δεν θέλουμε να πονάμε, ούτε σωματικά ούτε ψυχικά, αλλά δεν γίνεται να μην πονάμε. Δεν νοείται ζωή χωρίς πόνο. Ο τρίχρονος Μάρκος δεν ήθελε να πονάει και το εξέφρασε με σαφήνεια αλλά το σώμα αδιαφορεί για τον Μάρκο, αδιαφορεί για μένα, για σένα, για όλους και για όλες.