“θέλω να περάσει ο πόνος!”
(διαμαρτυρία τρίχρονου αγοριού που έπεσε, χτύπησε και μάτωσε στο γόνατο)
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Το σώμα, οι αισθήσεις και το αισθητηριακό ιεραρχικό καθεστώς στον δυτικό πολιτισμό, το φως και το σκοτάδι θα είναι κάποια από τα ζητήματα με τα οποία θα ασχοληθούμε φέτος – μέχρι τον Απρίλιο. Δεν θα τα εξετάσουμε από βιολογικής, φυσικής ή ιατρικής άποψης αλλά από ανθρωπολογικής, κοινωνιολογικής και ιστορικής οπτικής γωνίας. Εφόσον υπάρχει η κοινωνιολογία του σώματος, είναι δυνατόν να υπάρξει και μια ιστορική κοινωνιολογία του σώματος.
ΘΑ ασχοληθούμε με το σώμα γιατί, θα το έχετε παρατηρήσει, το σώμα έρχεται τις τελευταίες δυο τρεις δεκαετίες, όλο και πιο συχνά στο προσκήνιο. Το εμβόλιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας covid 19 γίνεται στο σώμα μας, το σώμα μας ασθενεί και θεραπεύεται, το σώμα μας επιτηρείται, το σώμα μας γεμίζει με τατουάζ, με το σώμα μας ασχολούμαστε σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο συνεχώς. Δεν υπάρχει η παραμικρή επιφύλαξη: τις προσεχείς δεκαετίες το ενδιαφέρον αυτό θα επιταθεί. Αποτέλεσμα αυτού του ενδιαφέροντος ήταν η συγκρότηση της κοινωνιολογίας του σώματος, η οποία είναι θυγατέρα της κοινωνιολογίας της ασθένειας και της υγείας, ανηψιά της κοινωνιολογίας της ιατρικής και μακρινή ξαδέρφη της κοινωνιολογίας.