φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΙΧΑ γνωρίσει κάποτε ένα κλεφτρόνι, διαρρήκτη, πολύ εντάξει παληκάρι, είχε κάνει φυλακή· άλλαζε συχνά τόπο κατοικίας, συνήθως σε πολύ φτηνά και άθλια ξενοδοχεία των Αθηνών, και όπου πήγαινε το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να βρει τον τρόπο που θα την κάνει, που θα φύγει, όταν θα του την έπεφταν. Φρόντιζε να βρει το σημείο διαφυγής. Ως σεσημασμένος και καταζητούμενος διαρρήκτης ζούσε διαρκώς το άχθος της επικείμενης σύλληψης. Ήταν φιλύποπτος και καχύποπτος, ήταν δηλαδή παρανοϊκός. Δεν θα μπορούσε να μην ήταν.