μηδέποτε μηδέν ησυχίαν άγειν των ανθρωπίνων
(ποτέ, σε καμία περίσταση, δεν ηρεμούν οι συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων)
Πλάτων, Πολιτικός, 294b
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΠΡΙΝ λίγες μέρες έθεσα το ερώτημα, και απάντησα, σε ποια κατάσταση μάς βρίσκει ο κορονοϊός. Νομίζω πως χρονικά και λογικά είναι το πρώτο ερώτημα που οφείλουμε να θέσουμε. Δεν είναι το μόνο. Σήμερα θα θέσω ένα ακόμα ερώτημα, τα οποία έχει πολλά σκέλη, και τις επόμενες μέρες θα διατυπώσω και τα άλλα. Θα προστρέξουμε σε δύο διαλόγους του Πλάτωνος για να βρούμε βοήθεια να απαντήσουμε σε αυτό – στον Πολιτικόν και τον Φίληβον. Στον πρώτο θα διαβάσουμε ποια είναι η τέλεια κοινωνία, στον δεύτερο το ερώτημα, μεταξύ ηδονής (χαράς) και Λόγου, τι πρέπει να διαλέξουμε; Για να σας βοηθήσω να αποφασίσετε, εάν θα συνεχίσετε την ανάγνωση ή όχι, θα διατυπώσω τις απαντήσεις του Πλάτωνος και ο Ζεύς βοηθός. Η τέλεια κοινωνία, η ιδανική κοινωνία, γράφει ο Πλάτων στον Πολιτικό, είναι η καταργημένη κοινωνία, η κοινωνία που δεν έχει νόμους ούτε και πολιτική. Ποια είναι αυτή; Θα το διαβάσετε παρακάτω. Και μεταξύ ηδονής (χαράς) και Λόγου, σκέψης που συμβάλλει στην αύξηση της ισχύος της Κυριαρχίας (και όχι των μεμονωμένων Κυρίων), προτιμότερος είναι ο Λόγος. Η ηδονή και η χαρά περιορίζονται στην πέμπτη θέση. Πάλι καλά. Βρισκόμαστε στη πηγή του πλατωνικού, και χριστιανικού, ασκητισμού. Ας μην το ξεχνάμε. Και στην πλατωνική ηδονή του Λόγου. Κι αυτό ας μην το ξεχνάμε.
ΘΑ διατυπώσω το σημερινό σύνθετο ερώτημα. Η διαταγή του Κυρίου, ελάτε τώρα, περί διαταγής πρόκειται, να κλειστούμε τα σπίτια μας γίνεται για να μην μεταδώσουμε, για να μην κολλήσουμε τον κορονοϊό; Μόνο γι΄αυτό γίνεται; Τι νιώθει ο Κύριος, τι αισθάνεται που μας κλείνει στα σπίτια μας; Θλίψη ή ηδονή, χαρά; Και, πώς μας βλέπει γενικά ο Κύριος, τι αισθάνεται για μάς, τους Υποτελείς, μισθωτούς, παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου; Μας αγαπάει, μας συμπαθεί ή μας απεχθάνεται, μας περιφρονεί;