in κοινωνικός πόλεμος

η προεκλογική περίοδος άρχισε: ΑΠΟΧΗ και κυβέρνηση Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΠΟΤΕ κι αν γίνουν οι εκλογές, άνοιξη ή φθινόπωρο 2019, η προεκλογική περίοδος άρχισε και θα είναι μακράς διάρκειας. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα εγκαινιάσουν μια νέα περίοδο στο πεδίο της Πολιτικής, της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, κατά την οποία όσοι και όσες θελήσουν να χαμογελάσουν, θα χαμογελάσουν –  θα είμαι από αυτούς. Οι άλλοι δεν πρόκειται, ακόμα κι αν γίνει επανάσταση! Που δεν θα γίνει –  θα συνεχίσουν να ζουν μέσα στη θλίψη, την απόγνωση, την μεγαλομανία και τον ναρκισσισμό.  Σήμερα θα εντοπίσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της νέας περιόδου, η οποία χρονικά θα καλύψει την δεκαετία 2020 – 2030, για την οποία έχουμε πει και επαναλαμβάνουμε ότι θα είναι άκρως ενδιαφέρουσα.

ΤΟ ότι θα είναι ενδιαφέρουσα φαίνεται από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου: η αριστεροακροδεξιά κυβέρνηση, που διαχειρίζεται το Κράτος και συντονίζει τον κοινωνικό πόλεμο, τις επιθέσεις του Κυρίου καπιταλιστή κατά των Υποτελών Παραγωγών, θα επιχειρήσει να πείσει ένα μέρος των Υποτελών μέσα από την προβολή των θετικών εξελίξεων της οικονομίας (θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη, αύξηση του ΑΕΠ, αύξηση επενδύσεων, μείωση της ανεργίας, αύξηση του μισθού και άλλα), με σκοπό την αποτροπή της εκλογικής πανωλεθρίας. Είναι βέβαιο ότι δεν θα τα καταφέρει. Οι θετικές εξελίξεις είναι αναιμικές και πρόσκαιρες. Αντιθέτως, οι αρνητικές εξελίξεις θα είναι θορυβώδεις: μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, αποκρατικοποιήσεις, άνοιγμα επαγγελμάτων, πρόωρη περικοπή συντάξεων –  όλα αυτά θα εξαλείψουν παντελώς τις προβαλλόμενες με ζέση θετικές εξελίξεις.

ΣΤΙΣ προσεχείς εκλογές για πρώτη φορά δεν θα υπάρχουν αντιμνημονιακά κόμματα, τα οποία θα προέβαλλαν αξιώσεις σχηματισμού κυβέρνησης, εκφράζοντας έτσι την υπάρχουσα  αντιμνημονιακή διάθεση και διαμαρτυρία. Έτσι, αυτή θα διοχετευτεί, πιθανότατα ένα πολύ μικρό μέρος, προς το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή. Το μεγαλύτερο μέρος θα στραφεί προς την ΑΠΟΧΗ, η οποία πιθανότατα θα ξεπεράσει το 55%. Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, φίλες και φίλοι, για ΑΠΟΧΗ ακούω.

ΟΣΗ κι αν είναι η ΑΠΟΧΗ, κυβέρνηση θα συγκροτηθεί και είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει και την διαχείριση των νικών που έχουν επιτευχθεί από το 2010 (σταθερότητα) και την ανάληψη νέων επιθέσεων κατά του κόσμου της εργασίας (μεταρρυθμίσεις). Και η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να σχηματιστεί παρά μόνο με τη συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας και  του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Διότι το μεν ΠΟΤΑΜΙ δεν θα λάβει μέρος στις εκλογές, οι δε ΑΝΕΛ θα συντριβούν. Όποιο κι αν είναι πρώτο κόμμα, και μάλλον θα είναι η ΝΔ, κυβέρνηση με το κόμμα του λεβέντη δεν θα μπορέσει να σχηματίσει, εάν βέβαια και αυτό δεν πέσει κάτω από το 3% και εξαφανιστεί. Είναι επίσης βέβαιο ότι σε περίπτωση που ο Λαφαζάνης και η Ζωή μπουν στη Βουλή, που δεν το βλέπω, δεν θα συμμετάσχουν στον σχηματισμό κυβέρνησης με κορμό τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θα συμμετέχει στην κυβέρνηση, εάν θέλει να εξασφαλίσει κάποιο μέλλον. Θα συμμετέχει μόνο εάν τα δύο πρώτα κόμματα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, μάλλον απίθανο. Κατά συνέπεια, κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και Ομοψυχίας δεν μπορεί να σχηματισθεί, εκτός κι αν με αυτό το όνομα καλύψουν την κυβερνητική συνεργασία τους Δεξιά και Αριστερά. Υπάρχει η λύση μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών, μα νομίζω πως δεν θα προκριθεί αυτή η λύση, αφού τα στελέχη και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας διψούν για κυβερνητικό και υπουργικό αίμα. Η πίεση της Νέας Δημοκρατίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα είναι οχληρή, να μην πω αφόρητη, με την επανάληψη των εκλογών να είναι μια λύση που θα απορριφθεί αλλά θα είναι ένα χαρτί που ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να παίξει αλλά δεν θα αλλάξει τίποτα, αφού με νέες εκλογές είναι βέβαιο πως θα μειώσει την εκλογική του δύναμη. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το ενδεχόμενο της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, το θεωρώ βέβαιο, αλλά αυτό δεν θα αποτυπωθεί στη Βουλή μιας και όσοι βουλευτές εκλεγούν θα προτιμήσουν την βουλευτική αποζημίωση για όσο χρόνο διατηρηθεί η κυβέρνηση παρά να ακολουθήσουν τους κομματικούς αντάρτες, που θα ονειρευτούν έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ συνεπή και αγωνιστικό.

ΔΕΝ μπορούμε να γνωρίζουμε πόσο χρόνο θα διαρκέσει αυτή η κυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ. Όταν θα ξαναγίνουν εκλογές, θεωρώ πως είναι βέβαιο ότι το ποσοστό της ΑΠΟΧΗΣ θα ξεπεράσει το 65%. Και πάλι κυβέρνηση θα σχηματιστεί, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο. Αλλά οι Κύριοι θα αρχίσουν να ανησυχούν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν θα ανησυχήσουν. Διαφωνώ. Το γιατί θα ανησυχήσουν θα το εξετάσουμε ένα άλλο πρωινό.

Write a Comment

Comment