η διαλεκτική του Χέγκελ ως κωδικοποίηση της επιθυμίας αύξησης της ισχύος

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΟΤΑΝ φορτώνω κοπριά με το φτυάρι, σκέφτομαι. Με αρέσει να σκέφτομαι,  όταν φορτώνω κοπριά. Η κοπριά είναι η τροφή, η σκέψη είναι τροφή, άρα μεταξύ της κοπριάς και της σκέψης πρέπει να υπάρχει κάποια σχέση.

ΠΡΟΧΤΕΣ μέσα σε παρατημένο μαντρί με πολλή, μα πάρα πολλή κοπριά, προβατίσια, παλιά, σκεφτόμουνα τη διαλεκτική του Χέγκελ. Τη σκέφτομαι πολλά χρόνια τώρα αλλά έμελλε να την κατανοήσω την κατάλληλη στιγμή, φορτώνοντας κοπριά. Να τι σκέφτηκα.

ΣΚΕΦΤΗΚΑ, που λέτε, ότι η θέση(<θέσις) ετυμολογικά έχει σχέση με το θεός. Η θέση σχετίζεται ετυμολογικά επίσης και με τον θεσμόν και με την Θέμιν (Θέμιστα) , η οποία είναι τόσο προσωποποίηση της κυριαρχικής τάξης όσο και προσωποποίηση της υπεράσπισής της, της διαιώνισής της. Αυτές οι τέσσερις λέξεις καταγράφουν κάποια ιδιαίτερη, κάθε μία, εκδήλωση της ισχύος. Αυτό το θε- είναι το βραχύ θέμα του ρήματος τί-θη -μι (θη=θε μακρόν). Τίθημι θα πει ‘τοποθετώ’, για αυτό και το position προέρχεται από το ρήμα pono, που σημαίνει επίσης τοποθετώ. Η τοποθέτηση είναι μορφή ισχύος -η καλύτερη μετάφραση για τη λέξη θεός είναι ‘τοποτηρητής Κύριος‘

ΚΑΘΕ θέσις λοιπόν είναι  έκφανση, είναι πρακτική ισχύος. Δεν υπάρχει θέση χωρίς ισχύ. Ερωτώ: ποια ισχύς άραγε να λανθάνει στη θέση της διαλεκτικής διαδικασίας θέση-άρνηση – άρνηση της άρνησης; Και απαντώ εγώ: η επιθυμία της αύξησης της ισχύος, η επιθυμία της επίτευξης της σωματικής αθανασίας. Μόνο ο ισχυρός Κύριος μπορεί να επιθυμεί τέτοιες επιθυμίες και η επιθυμία αυτή είναι εκδηλωτική της ισχύος του. Κάθε επιθυμία του Κυρίου είναι και μια θέσις, μία θέσις που καταλαμβάνει στον κοινωνικό πόλεμο κατά των Υποτελών.

Η ζωή όμως αρνείται αυτή την επιθυμία – να η άρνηση της θέσης, της ισχύος του Κυρίου. Και την αρνείται με τον πιο κατηγορηματικό και αποφασιστικό τρόπο. Ο θάνατος ως προϋπόθεση της ζωής, αρνείται την ισχύ της θέσης του Κυρίου, είναι μια διαρκής μείωση, ένας διαρκής περιορισμός της επιθυμίας αύξησης της ισχύος.

ΑΥΤΟ που μπορεί να κάνει ο Κύριος, εάν θέλει, και θέλει διακαώς, να είναι πιο ισχυρός από τη ζωή και τον θάνατο, είναι να αρνηθεί την άρνηση. Να εκφράσει την άρνηση της άρνησης κατ΄αρχάς και μετά να επιδιώξει να την υλοποιήσει – να εξοβελίσει, να κατατροπώσει, να νικήσει τον θάνατο για να γίνει απολύτως ισχυρός, για να αγγίξει τα όριά της η επιθυμία αύξησης της ισχύος.

ΤΙ θα γίνει αν η άρνηση της άρνησης επιτευχθεί;  Θα δούμε την Αλήθεια, την Αμεταβλησία, τον εξοβελισμό του Γίγνεσθαι, θα δούμε το Είναι σε όλη του την λαμπρότητα και το μεγαλείο, σε όλο του το κάλλος. Θα δούμε και θα ζήσουμε την πραγματική πραγματικότητα, όχι την φαινομενικότητα την κουσουριάρα, την ελαττωματική. Αυτό που θα δούμε και θα ζήσουμε, την εκπλήρωση της επιθυμίας αύξησης της ισχύος μας, το Αγαθόν δηλαδή, το Απόλυτο, τον Θεόν, την απόλυτη ισχύ δηλαδή, ο Πλάτων το εξέλαβε ως πραγματικότητα και την φαινομενικότητα ως φωτοτυπία αυτού του όντως Όντος.

ΜΕΧΡΙ να επιτευχθεί η άρνηση της άρνησης, με την διαλεκτική του ο Κύριος αυτοπαγιδεύεται στη θέση του, στη διατύπωση της επιθυμίας του. Ο Κύριος είναι αιχμάλωτος της επιθυμίας του, εξαρτώμενος από την επιθυμία του. Με τη θέση του ο Κύριος διαδηλώνει την αδυναμία του. Η διαλεκτική του είναι ταυτόσημη με το αδιέξοδό του. Η θέση του είναι ανίσχυρη –  μπροστά στην άρνησή της, τον θάνατο, τη ζωή, την φαινομενικότητα, το Γίγνεσθαι, τη μεταβολή. Όταν ο εχθρός μάς κυνηγάει, εμείς φεύγουμε· όταν στρατοπεδεύει, τον παρενοχλούμε· όταν φεύγει, τον καταδιώκουμε. Γνωρίζοντας που έχει στρατοπεδεύσει, γνωρίζοντας τη θέση του, θα τον παρενοχλούμε μέχρι που να του σπάσουμε τα νεύρα.

ΜΕ την άρνηση της άρνησης ο Κύριος δεν προχωράει μπροστά αλλά οπισθοχωρεί: επιστρέφει στην θέσιν, στην έκφραση της επιθυμίας αύξησης της ισχύος, στην αδυναμία Του, στην ανημποριά Του. Η διαλεκτική μας επιστρέφει στους λειμώνες των ποιμένων, εκεί όπου επικρατούσε καθημερινά ο πόλεμος, η εξόντωση, η απαγωγή, η ένδεια, η σπάνη, ο ανταγωνισμός.  Οπότε, σκέφτομαι, φορτώνοντας κοπριά, ότι η διαλεκτική αυτή είναι ένα όπλο του Κυρίου αλλά ένα όπλο με χωρίς ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα – δεν είναι τίποτα μπροστά στα πυρηνικά ή στο χρήμα. Μπορεί να μην είναι αποτελεσματικό, το μοντελάκι όμως αυτό της διαλεκτικής  είναι  η ίδια η ύπαρξη του Κυρίου. Ο Κύριος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την διαλεκτική – χρειάζεται νερό, φαΐ, επιθυμία, διαταγή και διαλεκτική. Η διαλεκτική είναι το ψωμοτύρι του, για να μιλήσουμε από την οπτική των Υποτελών.

ΔΕΝ είναι αποτελεσματικό γιατί ενώ οι δύο πρώτες φάσεις της διαλεκτικής είναι πραγματικές,  η θέση ( η επιθυμία του Κυρίου να είναι αθάνατος) και η άρνηση (ο θάνατος), η άρνηση της άρνησης είναι μια βλακώδης ανοησία – δεν είναι καν ουτοπία. Βλακώδεις ανοησίες διατυπώνουν μόνο οι απεγνωσμένοι, οι απελπισμένοι, οι οικτρά και ανεπανόρθωτα ηττημένοι. Η διαλεκτική του Κυρίου είναι ομολογία απελπισίας και ήττας.

ΟΠΟΥ αλλού και όποτε άλλοτε και τώρα και πάντοτε και με όποια άλλη μορφή κι αν εμφανίζεται και εφαρμόζεται αυτή η διαλεκτική του Χέγκελ μόνο αδιέξοδα και φαιδρότητες παράγει. Η διαλεκτική είναι χαλασμένη πατάτα – πω πω, πώς βρομοκοπάει η σάπια πατάτα! Ενώ είναι πολύ καλή τροφή – είναι η τροφή του μέλλοντος. Μετά από ψυχανθές τριφύλλι, που εμπλουτίζει το έδαφος με άζωτο, χωρίς λιπάσματα, ένα στρέμμα μπορεί να παραγάγει μέχρι και τέσσερις τόνους πατάτα – 4.000 κιλά πατάτα! Κι αυτό οφείλεται στην μη εφαρμογή της διαλεκτικής στην καλλιέργειά της.

11 και 12 Μαρτίου, Σάββατο και Κυριακή, φυτεύουμε αμπέλι. 300 ρίζες:  50 Ασύρτικο (λευκό), 50 μοσχάτο Αλεξανδρείας (λευκό, αυτό που καλλιεργούν στη Λήμνο), 100 παμίδια (ροζέ) και 100 ξυνόμαυρο (μαύρο). Γιορτή και ξεφάντωμα. Θα είμαστε αρκετοί και αρκετές. Ο Θόδωρας δεν θα είναι, δεν τον αφήνει η Μαριγούλα να έρθει, άλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω. Σήμερα και αύριο θα πάω με τα παιδιά να ανοίξουμε τρύπες, να είναι έτοιμες.

Κώστα, δεν μπορώ να σου στείλω μέιλ, υπάρχει τεχνικό πρόβλημα, τηλέφωνό σου δεν έχω. Να το δημοσιεύσω το κείμενο που με έστειλες; Με το όνομά σου; Πολύ θα το ήθελα. Αν θέλεις, όποτε έχεις χρόνο και διάθεση, πάρε με τηλέφωνο να μιλήσουμε, μετά τις εννιά το βράδυ.