1. Οι δύο πρόσφατοι δάσκαλοί μου (αφήνω έξω τα βιβλία) ήταν δύο κοκόρια. Θα τα θυμάμαι σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Εννοείται ότι τα έσφαξα για να τα φάμε (φάγαμε το ένα, το δεύτερο σούπα, μετά από μάζεμα κάστανων, τέλη Οκτώβρη).
2. Το ένα ήταν μεγαλόσωμο, το άλλο λιγότερο. Όταν ενηλικιώθηκαν, συγκρούστηκαν πολύ σφοδρά, μέχρι που ο ένας υποχώρησε, υποτάχθηκε. Από τότε, ο νικητής κυνηγούσε που και που τον ηττημένο κι αυτός έτρεχε κυνηγημένος σε μια συγκεκριμένη γωνιά της αυλής του κοτετσιού κι έκανε τον πεθαμένο. Μετά από λίγο, κι αφού ο νικητής είχε αποχωρήσει, η ζωή συνεχιζόταν στο κοτέτσι.
3. Τι γίνεται εδώ; Έχουμε εγκαθίδρυση κυριαρχικής σχέσης; Οι λέξεις που μεταχειρίστηκα, υποχώρησε, υποτάχθηκε, νικητής, ηττημένος, αυτό υπονοεί.
4. Και εδώ αρχίζει το δράμα. Δεν έχουμε εγκαθίδρυση κυριαρχικής σχέσης. Δεν διαθέτω όμως άλλες έννοιες και λέξεις για να περιγράψω τη σχέση μεταξύ των δύο κοκοριών, η οποία δεν είναι κυριαρχική. Με αυτά που έχουμε στο μυαλό μας, με τις αναπαραστάσεις του Κυρίου και του Υποτελούς, την όλη διαδικασία την βλέπουμε ως διαδικασία εγκαθίδρυσης σχέσης.
5. Ο Κύριος θέλει κάτι από τον Υποτελή. Ο μεγαλόσωμος, ισχυρός κόκορας δεν ήθελε τίποτε από τον λιγότερο ισχυρό. Το μόνο που επιβάλλει η Ζωή στον ισχυρό κόκορα είναι να την ενισχύσει, με τον τρόπο του – όπως μπορεί ο καθείς.
6. Με τις λέξεις, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε αυτό που βλέπουμε, προβάλλουμε την κοινωνική κυριαρχική σχέση στη σχέση μεταξύ των δύο κοκοριών, στις σχέσεις που συνάπτονται στη ζωή, στη φύση.
7 Δικαιολογούμαστε όμως μιας και η σκέψη είναι μεταφορικό μέσο, όπως λέει και η Βιρτζίνια Γούλφ, είναι μια βαρκούλα που πλέει πάνω στα ήσυχα νερά του ποταμού της γνώσης. Μερικές βαρκούλες δεν φεύγουν ποτέ, άλλες πέφτουν σε καταρράκτη.
8. Μας στείλανε χτες κατσικάκι 15 κιλών. Ξέρω πολύ καλά με ποιους και ποιες θα τα φάμε.
Σχολιάστε ελεύθερα!