1. Τώρα, μετά από έξι αιώνες του καπιταλισμού σε ολόκληρο τον πλανήτη, τώρα μπορούμε να διακρίνουμε δύο τάσεις άνισης ισχύος γι΄αυτό το χρονικό διάστημα.
2. Η ισχυρή τάση ήταν η τάση της επέκτασης του καπιταλισμού. Ήταν τόσο ισχυρή που ακόμα και τα προβλήματα και οι δυσχέρειες που προκαλούνταν σε τελική ανάλυση ενίσχυαν την τάση παρά την αποδυνάμωναν (οικονομικές κρίσεις, εργατικές διεκδικήσεις, κτλ). Το αποτέλεσμα της τάσης: για πρώτη φορά ένας τρόπος παραγωγής, αρπαγής, καταστροφής και εξόντωσης γίνεται παγκόσμια αυτοκρατορία.
3. Η λιγότερο ισχυρή τάση ήταν η τάση αντίδρασης στην επέκταση του καπιταλισμού από τους Υποτελείς Παραγωγούς, η οποία εμφανίζεται διχασμένη, άρα περαιτέρω αποδυναμωμένη: από τη μια η τάση κατάργησης του καπιταλισμού με τη χρήση των όπλων, η επαναστατική τάση (φόνοι καπιταλιστών ή Υπηρετών τους, ανατινάξεις κτηρίων, ένοπλες εξεγέρσεις κτλ.) και από την άλλη η τάση αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών του καπιταλισμού, η τάση της μεταρρύθμισης, μέσω του Κοινοβουλίου ή χωρίς αυτό.
4. Από αυτές τις δύο υποτάσεις, η μεν πρώτη έτεινε μα εξαφανιστεί, η δε δεύτερη να ενισχυθεί.
5. Η δεύτερη είναι πιο ομοιογενής και συνηθίζουμε να την αποκαλούμε Σοσιαλδημοκρατία. Λόγω της ισχυρής τάσης της επέκτασης του καπιταλισμού, της διαρκούς δηλαδή αύξησης της κερδοφορίας, οι καπιταλιστές, πιεζόμενοι ή μη, αφενός ενδιαφέρθηκαν για την διευρυμένη αναπαραγωγή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, για την οργάνωση της ζωής των Υποτελών (το έδειξε με τον τρόπο του ο Μισέλ Φουκό με την βιοπολιτική/βιοεξουσία) και αφετέρου μπορούσαν ενίοτε να κάνουν παραχωρήσεις στα αιτήματα, τις διεκδικήσεις των Υποτελών, να ακούνε και να ανταποκρίνονται στις διαμαρτυρίες τους.
6. Η επαναστατική τάση, η τάση της ένοπλης βίας, άρχισε να φθίνει από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι που εξαλείφθηκε παντελώς σχεδόν στις μέρες μας. Με τη βελτίωση των πυροβόλων όπλων (διηπειρωτικοί πύραυλοι!), την τιθάσευση της πυρηνικής ενέργειας (ατομικές βόμβες!) και την αδυναμία κατοχής τους από τους Υποτελείς, οι καπιταλιστές μπόρεσαν και εξασφάλισαν οπλική υπεροχή. Με την επινόηση του τετράχρονου κινητήρα εσωτερικής έκρηξης, πρότυπο του οποίου ήταν το ‘τετράχρονο’ πυροβόλο κανόνι (εφοδιασμός με εκρηκτική ύλη, συμπίεση, ανάφλεξη και έκρηξη, εκτόνωση), ο Κύριος κατασκεύασε αεροπλάνα και τανκς που έκαναν την οπλική υπεροχή συντριπτική. Με τη φωτογραφία (κινηματογράφος, βίντεο, κάμερα παρακολούθησης) και τον ασύρματο τηλέγραφο (τηλέφωνο, φαξ κτλ.) μπόρεσε και έδωσε το συντριπτικό χτύπημα στις συνωμοτικές και παράνομες δραστηριότητες της επαναστατικής τάσης.
7. Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία της Αριστεράς, η οποία πεθαίνει, και ως ένοπλη επανάσταση και ως μεταρρύθμιση, την εποχή της μετάβασης από την επέκταση στην συρρίκνωση του καπιταλισμού (1975 – 😉. Τώρα, οι διαμαρτυρίες, τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις, η διόρθωση και οι μεταρρυθμίσεις του συστήματος είναι απαράδεκτες, πόσο μάλλον όταν θα αρχίσει η εποχή της συρρίκνωσης. Το μόνο που μπορεί να κάνει από δω και πέρα είναι να υπηρετεί τον Κύριο καπιταλιστή και να αναλάβει αφενός τον συντονισμό της αποτροπής της τάσης της συρρίκνωσης και αφετέρου τον συντονισμό των καπιταλιστικών ανηλεών επιθέσεων κατά των Υποτελών τάξεων.
8. Πριν δούμε πως θα είναι η Αριστερά την εποχή της συρρίκνωσης του καπιταλισμού, ας δούμε τις τρεις τάσεις που θα χαρακτηρίσουν την εποχή αυτή – που δεν έχει αρχίσει ακόμα.
Σχολιάστε ελεύθερα!