φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Ο Κύριος (καπιταλιστής, σήμερα) φοβόταν, φοβάται και θα φοβάται έως ότου γίνει Θεός. Θέλει να γίνει Θεός, πανίσχυρος αθάνατος δηλονότι, για να μην φοβάται, για να κοιμάται ήσυχος. Η Ισχύς, η επιθυμία της αύξησης της Ισχύος, είναι η άλλη πλευρά της επιθυμίας εξοβελισμού όλων των φόβων Του, των ανησυχιών Του, των εφιαλτών Του. Η Ισχύς Του είναι το αντίδοτο του Φόβου Του. Όσο όμως φοβάται τόσο ομολογεί ότι η Ισχύς του είναι ανεπαρκής. Να οι μεγάλοι Του φόβοι: του Θανάτου, της Απώλειας, της Ήττας, της Εξέγερσης, της Επανάστασης, της Κατάλυσης της Κυριαρχίας.
ΜΕ τον φόβο της Εξέγερσης συνδέεται άρρηκτα ο φόβος του μεγάλου πληθυσμού των Υποτελών της Οικουμένης. Πάντα τους φοβόταν τους Υποτελείς, τους φοβόταν ακόμα κι όταν ήταν βέβαιος ότι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να καταλύσουν την Κυριαρχία. Ο φόβος προκαλείται από την ίδια την κυριαρχική σχέση. Μπορεί να είναι Αυτός ο νικητής και οι Υποτελείς να είναι οι ηττημένοι, η κυριαρχική σχέση όμως είναι ένας θεμελιώδης Συμβιβασμός: σε αφήνω να ζήσεις, γιατί σε χρειάζομαι. Ο συμβιβασμός βάζει όρια και στη νίκη και στην ήττα. Ο Αισχύλος στην τριλογία Προμήθεια, από την οποία σώζεται μόνο ο Προμηθεύς Δεσμώτης, υποστηρίζει ότι κάθε σύγκρουση Κυρίου και Υποτελών καταλήγει σε αναπόφευκτο συμβιβασμό, σε ανανέωση και επανασύσταση του συμβιβασμού. Εάν ο Κύριος γίνει Θεός, ο συμβιβασμός θα εκλείψει. Η νίκη θα είναι απόλυτη, όπως και η ήττα: η κυριαρχική σχέση θα καταργηθεί και ο Κύριος θα μείνει μόνος, δεν θα είναι πια Κύριος – αυτή είναι η λογική, άρα ανυπέρβλητη, αντίφαση της κυριαρχικής σχέσης.
ΟΣΟ μεγαλώνει ο αριθμός των Υποτελών τόσο πιο πολύ φοβάται ο Κύριος και οι Υπηρέτες Του. Ο φόβος Του είναι η ίδια η αναγκαιότητα εξόντωσης των Υποτελών, ο φόβος Του είναι η ίδια η φαντασίωση, η ίδια η επιθυμία της εξόντωσης – το ότι πρέπει να το κάνει. Μπορεί να είναι αμείλικτος και ανηλεής, γνωρίζει όμως ότι η καθαρή βία ενέχει πολλούς κινδύνους για την ίδια την Κυριαρχία. Μιας και είναι παρανοϊκός, δεν μπορεί να μην σκέφτεται το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί – μια παγκόσμια εξέγερση. Ο κίνδυνος αυτός καθορίζει τη σκέψη Του και την πράξη Του.
Η θρησκεία και η μυθολογία μας διαβεβαιώνουν ότι μία από τις κομβικές φαντασιώσεις του Κυρίου είναι η εξόντωση των Υποτελών επειδή είναι ανυπάκουοι. Δεν θα μπορούσε όμως να τους εξοντώσει όλους – ποιος θα τον τάϊζε και ποιος θα τον καθάριζε; Θα χάριζε τη ζωή μόνο των αφοσιωμένων και πιστών – του Νώε, του Δευκαλίωνος, που θα γεννούσαν παιδιά επίσης υπάκουα. Δυστυχώς τα παιδιά τους δεν ήταν υπάκουα. Ομολογεί ο Θεός στη Γένεση: δεν διορθώνονται οι άνθρωποι, είναι από τη φύση τους ανυπάκουοι, δεν θα τους ξαναπνίξω, δεν έχει νόημα!
ΕΣΕΙΣ ίσως να θεωρείτε το ενδεχόμενο μιας παγκόσμιας εξέγερσης ως κάτι και απίθανο και αδύνατο. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Θεωρώ αυτό το ενδεχόμενο και πιθανό και δυνατό. Το πότε θα συμβεί δεν έχει καμία απολύτως σημασία, όπως δεν έχει σημασία που θα ξεσπάσει, γιατί και πώς θα κλιμακωθεί. Θεωρώ ότι όσο πιο μεγάλο είναι το πλήθος των Υποτελών τόσο πιο πιθανό και βέβαιο είναι αυτό το ενδεχόμενο. Που θεμελιώνω αυτή τη θεώρηση; Τη θεμελιώνω στη διαπίστωση ότι αυξάνει ο αριθμός των άχρηστων και περιττών πληθυσμών. Όσο πιο πολύ θα αυξάνει, τόσο πιο κοντά θα βρισκόμαστε στο ενδεχόμενο της παγκόσμιας εξέγερσης – όχι επανάστασης, είμαι σαφής. Το ζήτημα της μετεξέλιξης της εξέγερσης σε επανάσταση παραμένει ανοιχτό.
ΟΙ άχρηστοι και περιττοί πληθυσμοί είναι απελπισμένοι και απεγνωσμένοι κι αυτό σημαίνει ότι τη ζωή τους δεν την εκτιμούν όπως την εκτιμά ένας δημόσιος υπάλληλος στο Βερολίνο. Οι πληθυσμοί αυτοί όχι απλά δεν ζουν, δεν επιβιώνουν. Ο θάνατος δεν είναι απώλεια, δεν είναι ήττα. Αυτή η στάση μπροστά στον θάνατο, αυτή η σχέση με τον θάνατο είναι που τρομάζει τον Κύριο των ημερών μας.
Ο Κύριος θεωρεί ότι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η επαπειλούμενη παγκόσμια εξέγερση είναι η εξόντωση των άχρηστων και περιττών πληθυσμών του παρόντος. Δεν θα το κάνει με γενικευμένους πολέμους, όπως στο παρελθόν – ο φόβος της κλιμάκωσης της βίας και της χρήσης πυρηνικών όπλων τον συγκρατεί. Θα το κάνει με πολιτισμένους τρόπους: θα το κάνει με την πείνα, με τη δίψα και με τις ασθένειες. Θα το κάνει με τοπικές βίαιες εξοντώσεις. Οι σημερινοί πρόσφυγες και μετανάστες στην Ευρώπη θα είναι τα αυριανά θύματα εκκαθάρισης πληθυσμού.
ΖΟΥΜΕ στις απαρχές της εξόντωσης των άχρηστων και περιττών πληθυσμών που παράγει καθημερινά ο συρρικνωνόμενος καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής – άχρηστοι και περιττοί αγρότες, εργάτες και μεσαία τάξη. Όσο περνάνε τα χρόνια η εξόντωση αυτή θα γίνεται όλο και πιο σαφής. Είναι βέβαιο ότι η πλειονότητα των Υποτελών στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες θα ταχθούν αναφανδόν στο πλευρό του εξολοθρευτή Κυρίου, θα γίνουν οι ίδιοι εξοντωτές.
ΟΔΕΥΟΥΜΕ ολοταχώς προς μια γενικευμένη κατάσταση παγκόσμιας αναταραχής και αναστάτωσης. Οι πρώτες ενδείξεις είναι πολλές και είναι κάτι παραπάνω από σαφείς. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Κύριος θα είναι ο νικητής. Πιθανότατα να μην υπάρξει νικητής, πιθανότατα να ζήσουμε την επανεξέταση του Συμβιβασμού.
Σχολιάστε ελεύθερα!