μπορούμε να αποτρέψουμε την εξόντωση των μεταναστών και των προσφύγων;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΤΗ γενική του μορφή το ερώτημα θα ήταν διατυπωμένο ως εξής: μπορούμε να αποτρέψουμε την εξόντωση των περιττών και άχρηστων (για τον Κύριο, εννοείται) πληθυσμών; Μιας όμως και είναι γενικό και δεν μας αγγίζει, το περιορίζω σε μια πτυχή του που μας είναι πιο προσιτή και επίκαιρη, σε μια συγκεκριμένη κατηγορία, αυτή των μεταναστών και των προσφύγων. Στο ερώτημα αυτό οφείλει να απαντήσει, σιωπηρά ή ανοιχτά, κάθε ένας και κάθε μία που συγκινείται από το δράμα των μεταναστών και των προσφύγων. Οφείλει αλλά δεν θα το κάνει. Δεν βολεύει, δεν συμφέρει η διατύπωση μιας οιασδήποτε απάντησης: ό,τι και να απαντήσουμε, η θέση μας θα είναι αμήχανη και τραγική. Δύο λοιπόν ζητήματα με ενδιαφέρουν: οι απαντήσεις και η προκληθείσα από αυτές αμηχανία.

ΠΙΘΑΝΟΝ κάποιοι και κάποιες να υποστηρίξουν ότι δεν υπάρχει ζήτημα εξόντωσης. Η θέση αυτή μας απαλλάσσει από την υποχρέωση να απαντήσουμε στο διατυπωθέν ερώτημα. Απλά κάποιοι άτυχοι, ελάχιστοι σε σύγκριση με τους τυχερούς, δεν καταφέρνουν να περάσουν τη θάλασσα και πνίγονται – και δεν πάνε στον πάτο του Αιγαίου αλλά επιπλέουν και ξεβράζονται στις ακτές, στις από δω και στις από κει. Κατά συνέπεια, το ζήτημα περιορίζεται στο ασφαλές τους πέρασμα. Το οποίο θα μπορούσε να γίνει μόνο εάν η μετανάστευση στις ανεπτυγμένες κοινωνίες του καπιταλιστικού Παραδείσου της βόρειας και δυτικής Ευρώπης γινόταν συντονισμένα, οργανωμένα, χωρίς ταλαιπωρία  και με ασφάλεια, δηλαδή με πλοία και μετά με αεροπλάνα. Έχετε ακούσει για έναν νέο δρόμο που ακολουθούν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες για να πάνε στις σκανδιναβικές χώρες; Για αποφύγουν τον ποδαρόδρομο και τα εμπόδια της Ουγγαρίας και άλλων γειτονικών χωρών, πάνε Ρωσία, αγοράζουν έναντι διακοσίων εβρών ποδήλατα και με αυτά, μετά από πολλές μέρες,  φτάνουν στη Νορβηγία! Εκεί τα ποδήλατα κρίνονται ακατάλληλα, δεν πληρούν λένε κάποιες προϋποθέσεις, και πετάγονται για ανακύκλωση! Ερωτώ: γιατί δεν έχει υπάρξει ένα κίνημα που να διατυπώνει τη διεκδίκηση να μεταφέρονται οι μετανάστες και οι πρόσφυγες με πλοία και αεροπλάνα στις χώρες υποδοχής; Θα υπάρξει; Δε νομίζω. Γιατί δεν θα υπάρξει;  

ΟΙ νεκροί μετανάστες και πρόσφυγες είναι το αποτέλεσμα συνειδητής εξοντωτικής πολιτικής;  Ναι, θα απαντήσουμε,  από τη στιγμή που τα ευρωπαϊκά Κράτη δεν μεριμνούν συνειδητά για την ασφαλή μετάβαση των μεταναστών. Είναι φόνοι εξ αμελείας ή μήπως δεν στέλνουν πλοία και αεροπλάνα για να πνίγονται οι μετανάστες; Τι λέτε;

ΔΕΝ στέλνουν πλοία και αεροπλάνα για τον εξής λόγο: εάν το κάνουν, ο αριθμός των μεταναστών θα αυξάνει με γεωμετρικό ρυθμό κάθε χρόνο!  Γνωρίζουμε πολύ καλά την έκταση της εξαθλίωσης και της φτώχειας στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Φαντάζεστε τι έχει να γίνει εάν εκραγεί, για παράδειγμα, το ηφαίστειο της Αιγύπτου; Εάν υπάρξει ένα μεταναστευτικό ρεύμα από την Αίγυπτο, με δεκαπλάσιο πληθυσμό από αυτόν της Συρίας και του Αφγανιστάν; Τι να πούμε για την Ινδία του ενός δισεκατομμυρίου κατοίκων; Για την Ινδονησία;

ΟΤΑΝ λέω εξόντωση εννοώ την εξόντωση όπως τη γνωρίζουμε από την Ιστορία: τη συνειδητή γενοκτονία. Γνωρίζουμε τις συνειδητές γενοκτονίες  των λαών όλου του πλανήτη από τους δυτικούς καταχτητές. Όταν λέω εξόντωση εννοώ την συνειδητή και προγραμματισμένη σφαγή με όλα τα μέσα (όπλα, τροφή, ιοί και άλλα) ενός πληθυσμού. Η εξόντωση περιττών και άχρηστων πληθυσμών είναι ένα από τα εντονότερα χαρακτηριστικά της δυτικής Κυριαρχίας, του δυτικού πολιτισμού: είναι το παρελθόν μας, το παρόν μας και το μέλλον μας. Εάν χτες η αρπαγή της γης ή η εξέγερση ήταν το κίνητρο της εξόντωσης, σήμερα και αύριο είναι η διαιώνιση της Κυριαρχίας: εάν όλοι και όλες ζήσουμε αξιοπρεπώς, και μπορούμε με τον τεράστιο πλούτο που υπάρχει, εάν ζούμε εργαζόμενοι, όλοι και όλες, καμιά δεκαριά ώρες τι βδομάδα, και πολύ είναι,  τότε η καπιταλιστική Κυριαρχία θα καταρρεύσει – αυτή η κατάρρευση πρέπει να αποτραπεί: με την συνειδητή και οργανωμένη αρπαγή και καταστροφή του τεράστιου κοινωνικού πλούτου, με την συνειδητή και οργανωμένη εξόντωση ενός μεγάλου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού.

 ΚΑΙ τώρα το ερώτημα που μας απασχολεί. Εάν απαντήσουμε ότι μπορούμε να αποτρέψουμε την εξόντωση των μεταναστών και των προσφύγων  (είτε την εκλάβουμε ως φόνο εξ αμελείας είτε ως συνειδητή και προγραμματισμένη πράξη), θα πρέπει να εξηγήσουμε ποιος θα το κάνει και πώς. Αυτοί όμως και αυτές που διαμαρτύρονται δεν είναι σε θέση να μας εξηγήσουν ποιος θα το κάνει και πώς. Η διαμαρτυρία δεν ωφέλησε ούτε θα ωφελήσει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες – θα πνίγονται και θα ταλαιπωρούνται όση διαμαρτυρία κι αν υπάρξει. Θα ωφελήσει όμως αυτούς τους ίδιους – με τη διαμαρτυρία χτίζονται καριέρες πολιτικές, δημοσιογραφικές, συγγραφικές, ποιητικές και άλλες πολλές. Μη με παρεξηγήσετε: να διαμαρτύρεστε, δεν λέω να μην διαμαρτύρεστε, αλλά μην περιμένετε ότι με τις διαμαρτυρίες σας δεν θα πνίγονται πια μετανάστες! Η διαμαρτυρία είναι εκδήλωση συναισθηματισμού, έλλειψη κριτικού πνεύματος: θα θεωρήσετε περιττά τα ερωτήματα που θέτω, θα δυσφορήσετε τα μάλα με τις απαντήσεις που  διατυπώνω. Δε πειράζει.

ΚΑΙ τι άλλο να κάνουμε; Εγώ θα σας πω; Εσείς θα μου πείτε, εσείς που θεωρείτε ότι μπορείτε να αποτρέψετε την εξόντωση των μεταναστών και των προσφύγων. Εγώ υποστηρίζω ότι, όχι, δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την εξόντωση των περιττών και των άχρηστων πληθυσμών. Χαίρομαι που δεν μπορούμε, τι λέτε; Θλίβομαι και η θλίψη με παρακινεί να αντιμετωπίσω αξιοπρεπώς την αμηχανία που προκαλείται και από τις δύο απαντήσεις. Επειδή ξημερώνει και έχω πολλά να κάνω σήμερα, θα εκθέσω την άποψή μου και εδώ θα τελειώσω: η μειονότητα των Κυρίων καπιταλιστών (οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται ως δημιουργική μειονότητα)  είναι πιο ισχυρή από την πλειονότητα των Υποτελών, η οποία εκλαμβάνεται ως μιμητικό πλήθος και  λογικό ποίμνιο. Η δε μίμηση εκλαμβάνεται ως κολακεία της δημιουργικότητας.

 Ο τίτλος του αυριανού σημειώματος: να πέσει ο φράχτης του συναισθηματισμού!