μεταμόσχευση κεφαλιού: από τον μαχαιροβγάλτη ήρωα στον νυστεροβγάλτη Κύριο

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΣΕ τριάντα με σαράντα χρόνια η μεταμόσχευση κεφαλιού θα είναι δυνατή, διάβασα κάπου αλλά δεν θυμάμαι που· το μόνο που θυμάμαι είναι ότι την εν λόγω επιστημονική προφητεία τη διατύπωσε κάποιος ειδικός στις μεταμοσχεύσεις. Κάποιοι φίλοι και κάποιες φίλες, με τους οποίους έχουμε  συζητήσει πάνω από το τραπέζι του γλεντιού, θα υποθέσουν ότι κάνω πλάκα, ότι την ιστορία αυτή την έπλασε, ως συνηθίζει,  ο πολυευφάνταστος εγκέφαλός μου. Σας ορκίζομαι στη Παναγιά την Παρθένα, δεν την επινόησα. Όταν τη διάβασα, αναστατώθηκα. Να ένα άλλο κεφάλαιο για τη Φιλοσοφία της Αθανασίας,  που θα εκδώσουν οι φίλοι και οι φίλες την εποχή που θα πραγματοποιούνται μεταμοσχεύσεις κεφαλιού.

ΔΕΝ θα ασχοληθώ σήμερα με το ζήτημα εάν είναι δυνατή μια τέτοια μεταμόσχευση. Το γεγονός ότι, παρ΄ όλη την πρόοδο στη γενετική και τη μοριακή βιολογία και στην αγγειοχειρουργική, θα είναι δυνατή σε τριάντα με σαράντα χρόνια δηλώνει το δύσκολο του εγχειρήματος. Ώστε προς το παρόν δεν είναι παρά μια επιθυμία, η τελευταία επιθυμία στην τεράστια σειρά που η αρχή της ανάγεται στην Ιλιάδα. Αφού η πηγή κάθε επιθυμίας είναι η αδυναμία, όσο θα υπάρχει αδυναμία πάντα θα αναφύονται και θα διατυπώνονται επιθυμίες. Ποια όμως αστείρευτη αδυναμία γεννά  αενάως αναρίθμητες επιθυμίες;

Η επιθυμία της μεταμόσχευσης κεφαλιού δεν είναι παρά μια ομολογία της πρόσφατης συνειδητοποίησης ότι η σωματική αθανασία είναι παντελώς αδύνατη. Εννοώ ότι είναι αδύνατη με τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε να επιτευχθεί: με τον εντοπισμό του θανάτου μέσα στο κορμί μας, με τον εντοπισμό του κέντρου του θανάτου, δεν μπορεί κάπου θα βρίσκεται, από κάπου ελλοχεύει και μας στερεί να πάντα ο Χάρος που χαίρεται να μας αφαιρεί ζωή, πλούτο, ισχύ και φήμη. Την αποτυχία χρεώνεται η Επιστήμη, η κόρη της θρησκείας των ηρώων, των αθάνατων θεών της έπαυλης πάνω στον Όλυμπο που τρώγοντας αμβροσία και πίνοντας  νέκταρ, αν και γεννήθηκαν,  δεν πεθαίνουν αλλά τρώνε, πίνουν, γαμάνε και βιάζουν θνητές νεαρές παρθένες χωριατοπούλες. Διότι η δυτική Επιστήμη δεν είναι τίποτα άλλο από θρησκεία, που διατυπώνει τα δόγματά της με άλλες λέξεις. Η δυτική Επιστήμη είναι εφαρμοσμένη Μεταφυσική, η οποία είναι αντεστραμμένη Τελ(ε)ολογία (όπου τέλος σημαίνει σκοπός). Όταν χειμωνιάσει και δεν θα έχω πολλές εργασίες, θα πούμε περισσότερα επί αυτού του ζητήματος.

ΠΡΙΝ εκθέσω κάποιες σκέψεις πάνω στην μεταμόσχευση κεφαλιού, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω και έναν ακόμα τρόπο επίτευξης της εξόντωσης του θανάτου. Όχι μέσω της Επιστήμης, μέσω της πραγματοποίησης σκοπών, επιθυμιών δηλαδή, αλλά μέσω της εξόντωσης – της εξόντωσης της ζωής. Εάν η ζωή εξαφανιστεί, πάψει να υπάρχει, θα εξαφανιστεί, θα πάψει να υπάρχει και ο θάνατος!  Μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο: χιλιάδες είδη φυτών και ζώων εξαφανίζονται κάθε χρόνο! Που θα πάει, δεν είναι άπειρος ο αριθμός των ειδών, μια μέρα θα τελειώσουν και μαζί με αυτά και ο θάνατος. Και η ζωή – α, αυτό δεν μας νοιάζει, αρκεί να νικήσουμε τον θάνατο. Εάν δεν έχετε πειστεί ότι Κύριος ημών είναι αυτοκαταστροφικός και αυτοκτονικός, τι άλλο να πω;

ΠΩΣ, φίλες και φίλοι, και ποιος,  σκέφτηκε την επίτευξη της αθανασίας μέσω της μεταμόσχευσης κεφαλής; Για να φτάσει σε αυτή την επινόηση αυτός ο κάποιος θα πρέπει να σκέφτεται κάπως, θα πρέπει να είναι κληρονόμος μιας μακραίωνης παράδοσης το βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η εξής αρχή: όταν αποτυγχάνουμε με άλλους τρόπους, καταφεύγουμε στην έσχατη λύση, το μαχαίρι. Αυτό το χαρακτηριστικό λέγεται ηρωισμός – το επίθετο μαχαιροβγαλτικός που θα συνάψω είναι πλεονασμός αλλά το κάνω χάριν της περιγραφικής διαύγειας: ο μαχαιροβγαλτικός ηρωισμός λοιπόν είναι η πολιτισμική μήτρα από την οποία προήλθε η νυστεροβγαλτική Επιστήμη. Σε όλα μα σε όλα τα προβλήματα η έσχατη λύση είναι το μαχαίρι, το οποίο εμφανίζεται και ως χειρουργικό νυστέρι. Ο επιστήμων είναι ήρωας – δεν το γνωρίζει όμως.

ΑΣ δούμε τώρα, φίλες και φίλοι, κάποια πρακτικά ζητήματα που θα προκύψουν από την μεταμόσχευση κεφαλιού. Όχι ηθικής φύσης, μακριά από μένα η ηθική προσέγγιση, από τη στιγμή που ο ήρωας και ο Κύριος και ο επιστήμων δεν είναι ανήθικος, σε καμιά περίπτωση,  αλλά ενστερνίζεται τις αξιολογικές αρχές της ηθικής της εξόντωσης – η ηθική της εξόντωσης είναι μία ακόμα ηθική. Ας υποθέσουμε ότι η μεταμόσχευση κεφαλιού είναι εφικτή το 2045, σε τριάντα χρόνια. Εάν ζω, θα ήθελα, θα είμαι 87, δεν αποκλείεται να ζω. Θα μπορούσα να κάνω μεταμόσχευση κεφαλιού; Όχι, δεν θα μπορούσα. Ποιοι θα την έκαναν;

ΜΑΣ επιτρέπεται να σκεφτούμε τα παρακάτω. Θα την  έκαναν σίγουρα αυτοί που θα έκαναν πραγματικότητα την επιθυμία. Προφανώς θα είναι μια διεπιστημονική ηρωική, νυστεροβγαλτική ομάδα. Αυτοί και αυτές θα έκοβαν τα κεφάλια τους και θα τα τοποθετούσαν πάνω σε κορμιά νεώτερα. Ένας γιατρός σαραντάρης δεν θα την έκανε, αν και δεν είναι βέβαιο, αλλά ένας εξηντάρης θα την έκανε. Τι ηλικίας κορμί θα επέλεγε; Εικοσάρη μάλλον. Προφανώς αυτός θα πρέπει να είναι ζωντανός για να του πάρουν το κορμί, έτσι δεν είναι; Δε χρειάζεται πολύ μυαλό για να σκεφτούμε ότι το κεφάλι του θα το πετάνε ή στις αλεπούδες ή στα σκουπίδια ή θα το εξαφανίζουν καίγοντάς το. Ποιος θα είναι αυτός ο εικοσάρης; Θα είναι θύμα τροχαίας σύγκρουσης ή θα είναι κάνας σωματώδης και υγιής πρόσφυγας; Μήπως κάνας ποινικός; Μήπως κάνας άστεγος; Μήπως θα σκεφτούν να εκθρέψουν και ανθρώπους για να χρησιμοποιήσουν το κορμί τους; Δε νομίζω, έχει μεγάλο κόστος – όταν τόσα και τόσα κορμιά χαμένα κυκλοφορούν χαμένα.

 ΘΑ  την πουλήσουν αυτή την γνώση ως εμπόρευμα ή θα την κρατήσουν μυστική για την πάρτη τους;  Θεωρώ ότι θα την πουλήσουν πανάκριβα, θα εξαναγκαστούν,  και οι μόνοι αγοραστές θα είναι οι πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο – γνωρίζουμε ποιοι είναι, τόσα περιοδικά για καπιταλιστές ήρωες υπάρχουν  – το έπος αυτών των περιοδικών είναι η σημερινή ή Ιλιάδα. Η μεταμόσχευση κεφαλής θα περιοριστεί σε ένα πολύ μικρό ανθρώπων: σε λίγους επιστήμονες και σε λίγους ισχυρούς και πλούσιους καπιταλιστές. Είναι λύση κατά πολύ προτιμότερη από αυτήν της αναζήτησης και εξόντωσης του θανάτου μέσα στο κορμί μας: σε αυτή την περίπτωση ή θα γίνουμε όλοι αθάνατοι ή κανένας. Κανένας, αποφαίνεται η μοριακή βιολογία και η γενετική. Λίγοι, αποφαίνεται η νυστεροβγαλτική αγγειοχειρουργική, με την μεταμόσχευση κεφαλιού.

ΌΤΑΝ το σώμα του εικοσάρη με το κεφάλι του εξηντάρη μεγαλώσει, μια νέα μεταμόσχευση θα τον ξανακάνει τον γιατρό και τον καπιταλιστή πάλι εικοσάρη.Έτσι, θα μπορούν να ζουν αιώνες. Το γεγονός δεν θα περάσει απαρατήρητο,  προφανώς ! Πολύ σύντομα, μέσα σε λίγες δεκαετίες το μυστικό θα διαρρεύσει και θα γίνει κοινό κτήμα. Αυτή η μικρή μειοψηφία θα είναι οι λίγοι αθάνατοι, θα είναι οι σύγχρονοι θεοί – η Δευτέρα Παρουσία επίκειται, σε τριάντα με σαράντα χρόνια τα παιδιά μας θα τη ζήσουν, εάν βέβαια γίνει δυνατή η μεταμόσχευση κεφαλιού – εάν όχι, πάπαλα η Δευτέρα Παρουσία. Ο Θεός θα εμφανιστεί για δεύτερη φορά σε κορμί εικοσάρη με κεφάλι εξηντάρη ή σαραντάρη ή και τριαντάρη ή και εικοσάρη – κάθε χρόνο μεταμόσχευση κεφαλιού!

ΘΕΩΡΩ βέβαιο ότι θα χτίσουν πολυτελέστατες επαύλεις, με χρυσό πάτωμα μεταξύ των άλλων,  γύρω από την κορυφή (που σημαίνει κεφάλι) του Ολύμπου και εκεί ή θα μετακομίσουν μόνιμα ή θα περνάνε τα weekend τους. Αντί για αμβροσία θα τρώνε χαβιάρι και αντί για νέκταρ θα πίνουν σαμπάνια. Τσουβάλια η κόκα και η πρέζα, τσουβάλια – εννοείται! Οι θεοί του Ολύμπου θα αποκτήσουν σάρκα και οστά: επιστρέφουμε, φίλες και φίλοι, ολοταχώς προς το παρελθόν μας, προς τη μήτρα της νυστεροβγαλτικής Επιστήμης, τον μαχαιροβγαλτικό ηρωισμό.