φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Η σύγκρουση για τον ρυθμό της επιτάχυνσης της περαιτέρω επέκτασης του καπιταλισμού και της συρρίκνωσης του Κράτους λήγει με τη συμφωνία της επιλογής της επιβράδυνσης, της σταθεροποίησης των αποτελεσμάτων των προηγηθεισών επιθέσεων (μνημόνια). Η δέσμη των μέτρων, ο σαφής προσδιορισμός των συγκεκριμένων σημείων επίθεσης των ισχυρών καπιταλιστών των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών του Βορρά, αυτό που κακώς ονομάστηκε τελεσίγραφο, δεν είναι τίποτα άλλο από το κυβερνητικό πρόγραμμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. που υποδεικνύεται για τα επόμενα χρόνια, εάν βέβαια θα έχει μέλλον αυτή η κυβέρνηση. Πρόκειται για σαφή αντικατάσταση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
ΤΟ δίλημμα της σύγκρουσης, της γνωστής διαπραγμάτευσης, ήταν το εξής: η εφαρμογή των μέτρων, η επίθεση, πρέπει να είναι ταχεία και μετωπική ή σταδιακή και μακροπρόθεσμη; Προκρίνεται η σταδιακή και μακροπρόθεσμη πραγματοποίηση της επίθεσης. Ας δούμε τους δύο βασικούς άξονες των μέτρων, του υποδειχθέντος κυβερνητικού προγράμματος, κι ας διατυπώσουμε μια εξήγηση γιατί προκρίθηκε η σταδιακή, μακροπρόθεσμη εκτέλεση.
Ο πρώτος στόχος του προγράμματος (της επίθεσης) είναι η επέκταση του καπιταλισμού ώστε να αυξηθεί η κερδοφορία των μεγάλων καπιταλιστικών (παραγωγικών, μεταποιητικών και εμπορικών) επιχειρήσεων σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων, των μικρομεσαίων και των μεγάλων μη ανταγωνιστικών επιχειρήσεων. Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιείται αυτός ο στόχος, η λεγόμενη λιτότητα, είναι ταυτόχρονα και στόχος, σκοπός (ταύτιση του σκοπού με τα μέσα!): η μείωση του μισθού, του μεροκάματου. Οι μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις είναι κυρίως εξαγωγικές, οπότε δεν πλήττονται από την μείωση του μισθού, από την λιτότητα – κάθε άλλο μάλιστα, αυξάνουν ακόμα πιο πολύ τα κέρδη τους. Το γεγονός ότι τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία του ICAP, 14.000 επιχειρήσεις, από τις 22.282, αύξησαν κατακόρυφα την κερδοφορία τους σημαίνει ότι το πρόγραμμα είναι σωστό.
ΔΕΝ είναι σωστό λένε αυτοί που ισχυρίζονται ότι όλοι μαζί θα βγούμε από την κρίση – οι χαζοχαρούμενοι μικροαστοί του Κέντρου, του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι μαζί; Εάν είναι δυνατόν! Δεν μπορούμε να βγούμε όλοι μαζί από την κρίση – ο ένας θα βγει, ο άλλος δεν θα βγει. Οι καπιταλιστές και το Κράτος θα βγουν, όχι η μισθωτή εργασία – αυτές είναι οι τρεις όψεις της κρίσης, έκφανση της συρρίκνωσης του καπιταλισμού. Υπέρ αυτής της επιλογής τάσσεται πλέον και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δεύτερος στόχος του προγράμματος, των μέτρων (της επίθεσης) είναι η δραστική συρρίκνωση του Κράτους. Επειδή προβλέπεται μείωση των εσόδων του Κράτους, λόγω τόσο της δραστικής μείωσης του ΑΕΠ όσο και της φορολόγησης των μεγάλων επιχειρήσεων, θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει περικοπή εξόδων. Εάν τα επικείμενα μέτρα στοχεύουν περισσότερο στην επέκταση του καπιταλισμού, αυτά του μέλλοντος θα εστιάζουν στη συρρίκνωση του Κράτους: απόλυση δεκάδων χιλιάδων κρατικών και δημόσιων υπαλλήλων, μείωση του μισθού τους στα 700 ευρά, μείωση συντάξεων στα 300-500 εβρά για το 90% των συνταξιούχων, περικοπή δαπανών, ιδιωτικοποίηση κρατικών μηχανισμών (των Πανεπιστημίων, λόγου χάριν) και δημόσιας περιουσίας.
ΤΟ βασικό μέλημα των χαζοχαρούμενου μικροαστικού πολιτικού υπηρετικού προσωπικού του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πείσουν τους ισχυρούς καπιταλιστές της παραγωγής και του χρήματος να δεχτούν την σταδιακή και μακροπρόθεσμη εφαρμογή των μέτρων. Κάποιοι από αυτούς, όσοι θεωρούν ότι δεν είναι πανίσχυροι και παντοδύναμοι, έχουν πειστεί: αντιλαμβάνονται τους οικονομικούς (παγκόσμια αναταραχή στις αγορές) και κοινωνικούς κινδύνους (διεύρυνση και παροξυσμός του κοινωνικού διχασμού) που ελλοχεύουν από μια δριμύτατη και μετωπική επίθεση. Δεν θέλουν όμως σε καμιά περίπτωση η τακτική αυτή να φανεί ως ένδειξη αδυναμίας. Κάποιοι, όσοι θεωρούν ότι είναι άτρωτοι, και δεν είναι λίγοι, δεν έχουν πειστεί αλλά θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν.
ΤΟ εάν θα περάσουν ή όχι τα μέτρα από τη Βουλή, εάν πέσει ή όχι η κυβέρνηση, εάν γίνουν εκλογές ή όχι, θα εξαρτηθεί από τον ήπιο ή βίαιο χαρακτήρα των μέτρων. Εάν περάσουν, εάν δεν πέσει η κυβέρνηση, εάν δεν γίνουν εκλογές, εντός ολίγων μηνών θα έχουμε νέα μέτρα. Αυτή είναι η σταδιακή, τμηματική, αποσπασματική, μακροπρόθεσμη εφαρμογή του προγράμματος. Με άλλα λόγια, μια ή δυο φορές το χρόνο θα έχουμε νέα μέτρα. Αν και υποστηρίζω ότι από την πρώτη ήδη προσπάθεια θα έχουμε πολιτικές εξελίξεις (απώλεια δεδηλωμένης; κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας; εκλογές; ), υπάρχει ασφαλώς το ενδεχόμενο να μην συμβεί τίποτα, δηλαδή να συμβεί κάτι το έξοχο: να ψηφίσουν τα μέτρα όλοι μαζί: ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Ν.Δ.,ΠαΣοΚ και Ποτάμι! Το ίδιο θα συμβεί και στην επόμενη προσπάθεια! Αλλά, εάν σε κάθε προσπάθεια υπάρχει μια μικρή φθορά στο κυβερνητικό και κομματικό στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποια από αυτές τις προσπάθειες το μοιραίο αναπόφευκτα θα επέλθει.
ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να τα ψηφίσουν τα μέτρα. Ποιος θα παραξενευτεί; Έτσι κι αλλιώς άπαντες γνωρίζουν ότι είναι απατεώνες – άλλα λένε, άλλα σκέφτονται, άλλα εννοούν, άλλα πράττουν. Πέντε έξι χιλιάρικα το μήνα δεν είναι λίγα! Και να ήταν μόνο αυτοί! Πίσω από αυτούς υπάρχει ένας άθλιος συρφετός! Χιλιάδες, από όλους τους πολιτικούς χώρους, έτρεξαν πριν και μετά τις εκλογές να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και στη κυβέρνηση, όπως ακριβώς οι μύγες στα σκατά. Γνωρίζουμε τι κάνουν οι μύγες στα σκατά: γεννούν και επωάζουν τα αυγά τους. Το ζήτημα είναι τι κάνουν όταν τα σκατά ξεραίνονται: ψάχνουν να βρουν άλλα – σκατά πάντα θα υπάρχουν.
α ρε φιλε,μεκανες και γελασΑ!!αριστη αναλυση για ακομα μια φορα.σου στελνω αγωνιστικους χαιρετισμους απο ενα μικρο χωριο των σερρων,οπου ζω το σαξες στορυ μου.η επιστροφη στη φυση συντελεσθη,ταλλα δυο λειπουν
Πρόσφατα η μισή αθήνα ανέπνεε καμένα πλαστικά για 4-5 μέρες.
Πες μου ρε συ badart που βλέπεις αυτή την φοβερή εξυπνάδα των ελίτ που κάνουν σχεδιασμούς και και και . Και που θέλουν ακόμα μικρότερο κράτος και και και..
Εγώ βλέπω μια γενικότερη παρακμή που αγγίζει τους πάντες και τις ελιτ που ενώ οι μετανάστες έρχονται κατά κύμματα και η ανεργία στους νεους ειναι >50% συζητάνε για τόκους και φπα.
Δηλαδη απαντησε μου; Αν πχ αυριο ξεκινησει μινι πυρηνική σύρραξη και ενα μερος του πλανητη γινει ακατοικοιτο θα λεμε ‘ΟΥΑΥΟΥ τι φοβερες ελιτ ειχαμε? ‘ Ή κοίτα ρε συ τι μαλάκες μας κθβερνούσαν?
Καποιες ερωτησεις (και συναμα θεσφατα) ..
1/ Ποτέ και πουθενά δεν πρόκοψε τοπος με ΑΡΙΣΤΕΡΑ (μαρξισμο..) – Γιατι ?
2/ Ο καπιταλισμος εχει πεθανει πολλες φορες αλλα παντα ανασταινεται – Γιατι ?
3/ Επιστημονικα αποδεδειγμενον οτι ο σοσιαλισμος θριαμβευει επι της θεωριας ενω ο καπιταλισμος θριαμβευει επι της πραγματικοτητος (παντα) – Γιατι ?
4/ Ο ευφυης με σημαια το ΚΕΡΔΟΣ αγωνιζεται για το πολιτικο συστημα που κανει τους ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ πολιτες μιας κοινωνιας ικανοποιημενους τοσο σε οικονομικες απολαβες οσο και σε δημοκρατικες ελευθεριες (καπιταλισμος) ο δε βλαξ αγωνιζεται με σημαια τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ και την κοινοκτημοσυνη που στην πραγματικοτητα καταφερνει να κανει μονο μια ελαχιστη μειοχηφια / ΕΛΙΤ ικανοποιημενη ενω η πλειοψηφια υποφερει. – Γιατι ?
5/ Εδω απετυχε ο Χριστιανισμος θα πετυχει ο σοσιαλισμος ?
6/ Κανενα συστημα δεν ειναι τελειο , ομως δια του πειραματισμου (απο το 1850…) καταληγουμε οτι το λιγωτερο χειροτερο (ΜΑΚΡΑΝ) ειναι ο καπιταλισμος.
Συμπερασμα
Αντι λαμπρα μυαλα να προσπαθουν να δικαιολογησουν τα αδικαιολογητα (περι της παταγωδους μαρξιστικης αποτυχιας) και να ανακυκλωνουν μια απεραντη αποτυχημενη σκατοσουπα, ισως ειναι καλυτερα να επικεντρωθουν πως θα βελτιωσουν (οσο γινεται..) τον καπιταλισμο για να κανουν ακομη περισσοτερους ανθρωπους ευτυχεις κατα το συντομο και βασανιστικο περασμα της ζωης των απο αυτον τον πλανητη..
Με φιλικους χαιρετισμους
Ενας λιτος πνευματικος εργατης που δεν εκμεταλλευτηκε ποτε κανεναν.
Θα βρεθούμε για κάνα τσιπουράκι;
το δίλημμα που αντιμετωπίζουμε:ή θα παρατείνουμε τον δυτικό τρόπο σκέψης (πιο ισχυροί από τη φύση, ανταγωνισμός μεταξύ των Υποτελών, κτητικός ατομικισμός) και θα καταστραφούμε ή θα τον εγκαταλείψουμε και θ΄ αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, κοινωνικά και προσωπικά.
Έχεις διαβάσει Μαρξ;