φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
ΕΑΝ έγραφα μια Κυριολογία, θα αποτελούνταν από δύο μέρη. Στο πρώτο θα εξέταζα τους όρους με τους οποίους είναι γνωστός ο Κύριος από γλωσσολογικής και ιστορικής έποψης: άρχων, ταγός, παχύς, γνώριμος, αγός, αγάς, βοεβόδας, τσάρος, lord, δούκας, φαραώ, φίρερ, μεσιέ, leader και άλλα πολλά πολλά. Στο δεύτερο θα σχολίαζα την προσωπικότητα και την πρακτική μερικών Κυρίων αλλά και συμβούλων του Κυρίου (λ.χ., Μακιαβέλι) που και αυτοί Κύριοι είναι, αν και ψιλικατζήδες, υποτελείς δηλαδή. Ένα κεφάλαιο θα το αφιέρωνα ασφαλώς στον Κύριο Βαρουφάκη. Και να τι θα έγραφα περίπου.
Ο Βαρουφάκης είναι εύστροφος και μεταμοντέρνος, γάτα πεταλωμένη δηλαδή. Μιας όμως και δεν καταλαβαίνουμε τα ίδια πράγματα με αυτούς τους χαρακτηρισμούς θα ήθελα να εξηγηθώ – για να μην παρεξηγηθώ βεβαίως βεβαίως.
ΘΑ αρχίσω με το επίθετο εύστροφος, η σημερινή σημασία του οποίου είναι μεταφορική. Εύστροφος είναι αυτός που το μυαλό του παίρνει στροφές, ο έχων ευκίνητον την σκέψιν και την αντίληψιν, ο αγχίνους, ο έξυπνος. Ποιες όμως ήταν οι αρχικές σημασίες του επιθέτου; Το επίθετο είναι ένας ακραιφνής, γνήσιος ποιμενικός όρος. Στην Ιλιάδα (Ν 599) εύστροφο χαρακτηρίζεται ένα γερό χοντρό σχοινί που φτιάχνονταν από πολύ καλής ποιότητας μαλλί το οποίο στρίβονταν, συστρέφονταν καλά, πολύ καλά. Με αυτό το χονδρό και γερό σχοινί έφτιαχναν ένα όπλο, τη σφενδόνη. Το επίθετο είχε όμως και μια άλλη σημασία. Εύστροφο είναι το βόδι ή το άλογο το οποίο στρίβει, παίρνει στροφή αμέσως μόλις πάρει την εντολή από τον Κύριό του. Αυτό το βόδι λοιπόν έχει ευκίνητον την σκέψιν και την αντίληψιν, είναι έξυπνο. Να λοιπόν πως φτάσαμε στη σημασία έξυπνος. Έχοντας αυτή τη σημασία στο κεφάλι του μπορεί ο Πλάτων και γράφει (Κριτίας, 109c) ότι ο άνθρωπος είναι ευστροφώτατον ζώον, δηλαδή το έξυπνο εκτρεφόμενο ζώο που υποτάσσεται πάρα πολύ εύκολα.
ΔΙΟΤΙ, φίλες και φίλοι, πιο εύκολα υποτάσσεται και υπακούει ο εύστροφος παρά ο αργόστροφος, ο πτωχός στο πνεύμα – τον οποίο ο αναρχοκομμουνιστής Χριστούλης μας χαρακτήρισε μακάριο, δηλαδή ευτυχισμένο, αφού είναι ανεπίδεκτος χρησιμότητας και υπακοής. Η περιφρόνηση του Κυρίου προς τους αργόστροφους και τους ανυπότακτους είναι γνωστή. Διότι ο Κύριος θέλει τους Υποτελείς του χρήσιμους και υπάκουους – αυτό δεν είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της καπιταλιστικής εκπαίδευσης, από την πρωτοβάθμια μέχρι την τριτοβάθμια και βάλε; Αυτό είναι.
Ο Βαρουφάκης λοιπόν είναι εύστροφος υποτελής, χρήσιμος και υπάκουος. Η ευστροφία του φαίνεται από τον μεταμοντερισμό του. Θα μπορούσαμε να σαφηνίσουμε τον μεταμοντερνισμό με την φράση όλα επιτρέπονται, μια στάση ζωής, μια φιλοσοφία, που διαμορφώθηκε σε κοινωνίες άκρως καπιταλιστικές, σε κοινωνίες που το εμπόρευμα και το χρήμα επικρατεί απολύτως. Η φράση όμως είναι ευφημισμός – τίποτα δεν επιτρέπεται, εάν δεν το επιτρέψει ο Κύριος καπιταλιστής της παραγωγής και του χρήματος. Εάν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να το απαγορεύσει, λόγω της εμμενούς έκπληξης της Ζωής, ο Κύριος έχει βρει έναν καταπληκτικό, έναν συγκλονιστικό τρόπο να το ακυρώνει, να το απαγορεύει: το υιοθετεί, το αφομοιώνει, το κάνει δικό Του, το εμφανίζει ως δικό Του. Υιοθετεί τη γλώσσα, τις χειρονομίες, την ένδυση, τη μουσική, τη Τέχνη, τη συμπεριφορά των Υποτελών.
ΚΑΙ όχι μόνο ακυρώνει κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει αλλά κάνει και κάτι άλλο: αφομοιώνοντας και υιοθετώντας εκπληκτικές (τις προερχόμενες από την αναπόφευκτη κοινωνική έκπληξη) πρακτικές των Υποτελών αίρει, εξαφανίζει το εγγενές χάσμα μεταξύ του Κυρίου και του Υποτελούς, τον εμμενή κοινωνικό διχασμό. Ώστε λοιπόν ο μεταμοντερισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απέλπιδα προσπάθεια εξοβελισμού του εμμενούς κοινωνικού πολέμου – κατά κάποιο τρόπο ο μεταμοντερνισμός είναι η συνέχεια και το συμπλήρωμα της ιδεολογίας του Έθνους σε ένα πολυπολιτισμικό άκρως καπιταλιστικό περιβάλλον. Αυτό ακριβώς κάνει ο Βαρουφάκης πηγαίνοντας με τη μηχανή, χωρίς γραβάτα και με δερμάτινο μπουφάν και μπότες στο Υπουργείο Του για να υπηρετήσει τον Κύριο Του. Αυτό του επιτρέπει να πηγαίνει και στα Εξάρχεια.
Η γάτα, φίλες και φίλοι, σκεπάζει τα σκατά της όχι γιατί είναι καθαρή αλλά για να μην την πάρουν μυρωδιά τα ποντίκια. Ο Βαρουφάκης σκεπάζει τα σκατά του, τη χρησιμότητα και την υπακοή προς τον Κύριό Του καπιταλιστή, φορώντας δερμάτινο μπουφάν, πηγαίνοντας με τη μηχανή στο Υπουργείο, χωρίς αστυνομική φρουρά. Ενώ όμως η γάτα είναι αθόρυβη, ο Βαρουφάκης έχει πέταλα στα πόδια του – η χρησιμότητα και η υπακοή, αυτά είναι τα πέταλά του – και κάνει πολύ θόρυβο όταν σκεπάζει τα σκατά του, τα ποντίκια έχουν αρχίσει να τον παίρνουν χαμπάρι. Επιπλέον, τα πέταλα είναι βαριά κι αυτό τον κάνει δυσκίνητο και όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο πολύ δυσκίνητος.
ΑΥΡΙΟ θα δούμε ότι οι κοινωνικοί επαναστάτες της εποχής μας είναι αυτοί που συνειδητά αποφεύγουν να είναι χρήσιμοι και υπάκουοι. Είναι πολλοί και πολλές – μια ματιά να ρίξετε γύρω σας θα τους δείτε.
Σχολιάστε ελεύθερα!