το εβρό πιο αποτελεσματικό από τη δραχμή

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο  να επιστρέψουμε στη δραχμή –  εκτός εάν όλες οι χώρες ταυτόχρονα, εξ αιτίας μιας ευρύτερης κρίσης που θα επιφέρει την διάλυση της  ευρωζώνης, επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα. Το εβρό είναι ένα κοινό νόμισμα που εκθέτει όλες τις επιχειρήσεις των χωρών της ευρωζώνης στον ίδιο, αδυσώπητο και αμείλικτο ανταγωνισμό (ο οποίος είναι εξοντωτικός πόλεμος, ο ηττημένος εξαφανίζεται από προσώπου παραγωγής και οικονομίας)· το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού είναι η επιδίωξη των ισχυρών καπιταλιστών να κλείσουν όλες οι μικρομεσαίες (και μη ανταγωνιστικές μεγάλες),  παραγωγικές και μεταποιητικές και εμπορικές επιχειρήσεις, ώστε όχι μόνο να εξασφαλιστεί η επιβίωση των μεγάλων αλλά και να αυξηθεί η κερδοφορία τους.

Ο ανταγωνισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι πολύ πιο εντονότερος και αποτελεσματικότερος από ό,τι αυτός σε εθνικό επίπεδο. Σε αυτό συμφώνησαν και συμφωνούν οι  ισχυροί καπιταλιστές και τραπεζίτες όλων των χωρών της ευρωζώνης –  οπότε, και να θέλουμε να φύγουμε από το εβρό, δεν θα μας αφήσουν. Εάν διαλυθεί το εβρό και όλες οι χώρες επιστρέψουν σε κάποιο εθνικό νόμισμα,  θα συνεχιστεί η καπιταλιστική επίθεση, η ολοκλήρωση της διαδικασίας για το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Κάποιοι και κάποιες νομίζουν ότι εάν επιστρέψουμε στη δραχμή, θα λυθούν όλα μας τα προβλήματα. Διαφωνώ κατηγορηματικά.

ΘΑ μπορούσε να λυθούν όλα μας τα προβλήματα εάν  υπήρχε μια κυβέρνηση που θα έκοβε χρήμα και θα έδινε σε όλους τους ανέργους επίδομα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις,  με το οποίο θα εξασφαλίζαμε μια αξιοπρεπή διαβίωση, που θα έδινε συντάξεις και σε αυτούς που δεν έχουν τις προϋποθέσεις αλλά είναι σε ηλικία συνταξιοδότησης –  και άλλα πολλά. Μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν αριστερής προέλευσης, η σημερινή αριστερή κυβέρνηση όμως επιλέγει τη αποτελεσματικότερη λύση του ευρού. Εάν διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν συγκροτηθεί ένα μαζικό κόμμα της Αριστεράς που θα ταχθεί υπέρ της δραχμής, δηλαδή υπέρ ενός κράτους πρόνοιας γενναιόδωρου, εάν γίνουν εκλογές και νικήσει και σχηματίσει κυβέρνηση και φύγει από το εβρό, τότε η δραχμή δεν θα χρησιμοποιηθεί ως μέσον εξαφάνισης των μικρομεσαίων αλλά αναδιανομής του πλούτου.

ΘΕΩΡΩ ότι και αυτό το μοντελάκι είναι καταδικασμένο σε πλήρη αποτυχία. Και αυτό διότι δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τα δυο μεγάλα σημερινά κοινωνικά προβλήματα –  την ανεργία και την εξαφάνιση μεγάλου μέρους των μικρομεσαίων στρωμάτων. Αυτό το πρόγραμμα μπορεί να υλοποιηθεί, να γίνει δηλαδή ελκυστικό και να υπερψηφιστεί,  μόνο όταν θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εξαφάνισης, κλεισίματος δηλαδή της πλειονότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Θα είναι δυνατόν αυτά τα πτώματα να αναστηθούν;  Ούτε με σφαίρες. Όσο για την ανεργία, ο μόνος τρόπος να  επιλυθεί  είναι η μείωση του χρόνου εργασίας –  με άμεσο αποτέλεσμα να να μειωθούν  δραστικά τα κέρδη των καπιταλιστών. Ακόμα και νόμος να ψηφιστεί από την αριστερή κυβέρνηση, οι καπιταλιστές θα τον αγνοήσουν επιδεικτικά.

ΕΙΝΑΙ αναμενόμενο με βεβαιότητα ότι μια τέτοια κυβέρνηση θα πολιορκηθεί στενότατα από όλους τους καπιταλιστές της Ευρώπης, και όχι μόνο, που θα επιχειρήσουν να τη ρίξουν, ακόμα κι αν έχουμε δικό μας νόμισμα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι και όλους θα τους χρησιμοποιήσουν ανηλεώς και αδιστάκτως.

ΔΕΝ είμαι σε θέση να γνωρίζω πότε οι Υποτελείς εργαζόμενοι θα πάψουν να περιμένουν από μια κυβέρνηση της Αριστεράς να τους σώσει –  ή από άλλη κυβέρνηση.  Έχω την εντύπωση ότι εκκινεί μια διαδικασία εξοβελισμού πολλών αυταπατών, κατά τη διάρκεια της οποίας η ιστορική Αριστερά όλων των ιδεολογικών και πολιτικών αποχρώσεων θα τείνει να συρρικνώνεται. Ίσως, ταυτόχρονα και παράλληλα, να εμπεδώνεται η αντίληψη ότι μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να επιλύσουμε το διττό μεγάλο μας πρόβλημα: άλλοι να δουλεύουν 8 και 10 και 12 ώρες κι άλλοι να ψάχνουν όλη τη μέρα να βρουν να δουλειά και να μην μπορούν, μέχρι να εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μειώσουμε δραστικά το χρόνο εργασίας: η αποτελεσματική διεξαγωγή του κοινωνικού πολέμου –  η απεργία ως συλλογικό έργο τέχνης.