φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Θα γνωρίζετε ότι τα τελευταία δυο χρόνια πλήθος αγωνιστών της ιστορικής Αριστεράς τρέχει για να ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να γλείψει κάνα κοκαλάκι ισχύος, πλούτου και φήμης. Αγωνιστές προερχόμενοι από ολιγομελείς κλειστές θεωρητικές ομάδες της επαναστατικής Αριστεράς, από ομάδες αναρχιζόντων αντιεξουσιαστών της άμεσης δημοκρατίας, από εξωκοινοβουλευτικές (τροτσκιστικές, μαοϊκές κ.α.) ομάδες, από την ΑΝΤΑΡΣΙΑ, από το ΚΚΕ – ο γνωστός καιροσκοπικός ωφελιμισμός της ιστορικής Αριστεράς.
Την ίδια ώρα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν πιο μακριά, περιμένοντας με βεβαιότητα τη διάσπαση και στη συνέχεια την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να ενισχυθούν εκλογικά. Πρόκειται για το ΚΚΕ, το ΠΟΤΑΜΙ και τον Γιώργο Παπανδρέου. Ας προσθέσω και την ΑΝΤΑΡΣΙΑ, ένα μανίκι θα το πάρει κι αυτή. Είναι όμως βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί και ένα μέρος του, στην αρχή, θα διαλυθεί;
Είναι βέβαιο, φίλες και φίλοι. Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ είναι ζοφερό διότι δεν θα μπορέσει να αποκρούσει την προσπάθεια του Κυρίου καπιταλιστή να τον διασπάσει και να τον διαλύσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια άκρως αναιμική απόπειρα απόκρουσης της αμείλικτης και αδίστακτης, οργανωμένης, συνειδητής και σχεδιασμένης επίθεσης του Κυρίου με κύριο σκοπό το κλείσιμο των αυτοαπασχολούμενων, των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων παραγωγικών, μεταποιητικών και εμπορικών επιχειρήσεων, ώστε να μεγεθυνθεί η κερδοφορία των μεγάλων, ελληνικών και ξένων, εξαγωγικών βιομηχανιών και επιχειρήσεων, μέσω της λιτότητας, μέσω της μείωσης του μεροκάματου, του μισθού, των συντάξεων και των παντοίων επιδομάτων – με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια, αυτή είναι η λιτότητα.
Η ολοκλήρωση αυτής της επίθεσης απαιτεί χρόνο, λόγω κάποιων ιδιαιτεροτήτων της ελληνικής κοινωνίας – οι καταναλωτές θα πάνε στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς κι όχι στο Public που άνοιξε προ ολίγων μηνών με σκοπό μέσα σε δέκα χρόνια να κλείσει όλα τα βιβλιοπωλεία της επαρχιακής πόλης – εάν ενταθεί η λιτότητα, τα μικρά βιβλιοπωλεία θα κλείσουν, το Public θα μείνει. Μέτρα θα παίρνονται (η επίθεση θα συνεχίζεται) για πολλά χρόνια ακόμα, έως ότου οι μικρομεσαίοι γονατίσουν και βρεθούν άστεγοι στα πεζοδρόμια. Την επίθεση αυτή ισχυρίζεται ότι επιχειρεί να σταματήσει, να περιορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε περίπτωση όμως που θα σχηματίσει κυβέρνηση, θα κρατήσει στα χέρια του δίκοπο κοφτερό μαχαίρι: είτε θα επιχειρήσει να αποκρούσει, να καθυστερήσει την ολοκλήρωση του σχεδιασμού του Κυρίου είτε θα συνεχίσει την επίθεση διαχειριζόμενος κάποιες ήσσονος σημασίας συνέπειες της ανηλεούς καπιταλιστικής επίθεσης. Στην πρώτη περίπτωση ο Κύριος θα αγριέψει, θα εξοργιστεί και θα επιχειρήσει να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ εντός όχι ολίγων μηνών αλλά ολίγων ημερών· εάν μασήσει, θα διασπαστεί και η κυβέρνησή του θα διαλυθεί· εάν δεν μασήσει, ο Κύριος θα τον συντρίψει, εντός όχι ολίγων μηνών αλλά ολίγων ημερών· εάν μασήσει και δεν διασπαστεί, θα παραμείνει στη κυβέρνηση κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, θα διαχειριστεί τις συνέπειες της επίθεσης και με την πρώτη ευκαιρία θα τον πετάξουν με τις κλωτσιές. Τα εκλογικά του ιμάτια θα τα μοιραστούν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Αριστερό Ρεύμα (εάν υπάρξει διάσπαση), το ΚΚΕ, το ΠΟΤΑΜΙ και ο Γιώργος Παπανδρέου, με την προϋπόθεση ότι θα ιδρύσει κόμμα, και θα το ιδρύσει.
Οι πρόσφατες εξελίξεις αποτελούν σαφείς ενδείξεις για τους σχεδιασμούς του Κυρίου καπιταλιστή και των υπηρετών του. Εάν εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας, τα νέα μέτρα θα περάσουν και οι εκλογές θα γίνουν τον Ιούνιο του 2016, που είναι και ο στόχος της Πασοκονεοδημοκρατίας. Η δίμηνη όμως παράταση του μνημονίου, η αναβολή της συμφωνίας και της λήψης των μέτρων αποτελεί ένδειξη ενός άλλου σχεδιασμού, προϋθυπόθεση του οποίου είναι η αβεβαιότητα, η αδυναμία καλύτερα, της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Αβεβαιότητα; Μήπως πρόκειται για βεβαιότητα; Μήπως, σκέφτομαι, υποψιάζονται, ή έμαθαν, οι Σαμαράς – Βενιζέλος ότι (οι) φιλοπαπανδρεϊκοί βουλευτές δεν θα ψηφίσουν Πρόεδρο για να γίνουν σίγουρα εκλογές; Εικάζω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα τη χάσει την ευκαιρία και θα κατέβει με κόμμα σε αυτές, με αποτέλεσμα το ΠΑΣΟΚ (Ελιά, Δημοκρατική Παράταξη) να βρεθεί εκτός κοινοβουλίου. Αυτή κι αν είναι εκδίκηση! (Και μια πουτανα φέραμε, δεν αποκλείω και την επιστροφή στην πολιτική σκηνή, σε βάθος χρόνου, του Κώστα Καραμανλή σε ρόλο σωτήρα. . .)
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίσει αυτοδυναμία και σχηματίσει κυβέρνηση, θα πρέπει να κάνει διαπραγματεύσεις, να κλείσει τη συμφωνία και τα τοιαύτα. Εάν τσαμπουκαλευτεί, ο Κύριος θα τον συντρίψει· εάν μασήσει, θα διασπαστεί· εάν μασήσει και δεν διασπαστεί, θα πεταχτεί με τις κλωτσιές διότι ακόμα κι αν μασήσει θα είναι εμπόδιο. Και βέβαια οι ψηφοφόροι του θα του γυρίσουν την πλάτη.
Εάν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία, είτε θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση με ΑΝΕΛ, εάν υπερβούν το 3%, με ΠΟΤΑΜΙ και Γιώργο Παπανδρέου, είτε δεν θα μπορέσει. Στην πρώτη περίπτωση, θα περάσουμε πολύ ωραία, θα γελάσουμε, θα κλάψουμε, θα δούμε τον Λαφαζάνη να κλαψουρίζει, να υψώνει τον τόνο της φωνής του κι άλλους τέτοιους παρόμοιους θεατρινισμούς και υποκρισίες θα δούμε – γιατί όχι και διάσπαση. Εάν δεν μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας και επιμένει για διενέργεια νέων εκλογών, τότε θα τον στριμώξουν άγρια ώστε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας και σωτηρίας – εάν δεχτεί, η διάσπαση είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη.
Το σενάριο που θα κάνει ευτυχισμένο τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, να μην γίνουν πρόωρες εκλογές και μετά τις εκλογές του 2016 να συγκροτηθεί και πάλι κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ενωμένος και δυνατός μόνο εάν δεν κυβερνήσει, μόνο εάν είναι μόνιμα στην αντιπολίτευση – αυτή είναι η προϋπόθεση επιβίωσής του, αναπαραγωγής και διαιώνισης των προνομίων των επαγγελματιών στελεχών του. Με αυτή την προσδοκία, αλλά όχι μόνο, τρέχουν να ενταχθούν στις τάξεις του και οι αγωνιστές των οργανωμένων ψοφιμιών της ιστορικής Αριστεράς.
Εάν όμως κριτήριο της ύπαρξης ενός κόμματος είναι η διασφάλιση και η διαιώνιση των προνομίων των στελεχών του, τότε η ήττα, η διάσπαση και η διάλυση είναι τόσο βέβαια όσο ότι σε λίγο θα ανατείλει ο ήλιος.