το μαχαίρι και το μάτι

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

Πώς μπορούμε να καταλάβουμε εάν ένα καρπούζι είναι ωραίο, ώριμο, ήρθε η ώρα του να κοπεί και να αποθηκευτεί ή να φαγωθεί αμέσως; Υπάρχουν δύο τρόποι. 

       Πήγα τις προάλλες στο μποστάνι να κόψω και να φέρω καρπούζια. Όψιμα, πολύ χοντρόπετσα, και μετά από δύο μήνες να τα φας  είναι πολύ ωραία. Μου αρέσουν πολύ τα καρπούζια, είναι μια έκπληξη της φύσης. Ένα τόσο ταπεινό και μικρό φυτό και κάνει τόσο μεγάλο και γλυκό καρπό! Καλλιεργώ πολλές ποικιλίες, ποικιλίες ξεχασμένες και χαμένες κι όλο ψάχνω να βρω κι άλλες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ωραιότερο καρπούζι που έχω φάει, ούτε και την καρπουζιά. Ξερική, με τρία καρπούζια, ήμουν πέντε χρονών. Το μεγαλύτερο ήταν στο μέγεθος του ανανά, το δεύτερο σαν πορτοκάλι, το τρίτο δεν ήταν μεγαλύτερο από καρύδι. Αυτό το καρπουζοκαρύδι έφαγα, η γλύκα του και το άρωμά του εντυπώθηκε στον εγκέφαλό μου και από τότε δεν λένε να ξεθωριάσουν.   

     Να ο ένας τρόπος να μάθετε εάν ένα καρπούζι είναι ώριμο. Παίρνετε ένα μαχαίρι, το βυθίζετε βαθιά, όχι κάθετα, με μια ελαφριά κλίση,  και κάνετε μια τομή δύο, τριών εκατοστών. Κάνετε άλλες δύο, ώστε να σχηματίσετε ένα τρίγωνο. Αυτό το κομμάτι, δίκην μικροσκοπικής τρίπλευρης πυραμίδας,  μπορεί να τραβηχτεί προς τα έξω κι έτσι βλέπεις το χρώμα του καρπουζιού. Εάν είναι ώριμο, το κόβεις. Εάν όμως δεν είναι; 

     Πρόβλημα, φἰλες και φίλοι!  Το καρπούζι θ’ αρχίσει να σαπίζει, η σαπίλα θα επεκτείνεται και ο πολυπόθητος καρπός μας θα χαλάσει. Δεν θα το πετάξετε, εάν έχετε 28 κότες. 

     Τρία καρπούζια βρήκα εκείνη τη μέρα με τη γνωστή μας πια τριγωνική τομή. Είδα αμέσως όλο το σκηνικό.  Ένας γείτονας γελαδάρης, από τον οποίο αγοράζουμε γάλα, βόσκει τα γελάδια του κοντά στο μποστάνι. Πέρασε, έκανε μια τομή, είδε ότι το καρπούζι είναι ροζ, άρα άγουρο, πήγε σε άλλο, κι εκείνο ροζ, πήγε σε άλλο, κι εκείνο ροζ, απογοητεύθηκε κι έφυγε. Που να ξέρει ότι το χρώμα αυτής της ποικιλίας του όψιμου γινωμένου καρπουζιού είναι ροζ!

   Ένα από τα καρπούζια θα του το χάριζα. Όταν φυτεύω τούς σπόρους, σκέφτομαι σε ποιον και σε ποιαν θα δώσω, με ποιούς θα τα φάω. Πάνω από τα μισά τα χαρίζω σε ανθρώπους που με βοήθησαν με κάποιο τρόπο, δεν τους ξεχνώ. Καρπούζια μπορώ να χαρίσω,  καρπούζια χαρίζω, ό,τι μπορούμε κάνουμε, φίλες και φίλοι, σε αυτή τη ζωή. 

      Αυτός είναι ο τρόπος του τσομπάνη, του ήρωα μαχαιροβγάλτη. Όλα τα προβλήματά του ο ήρωας τα αντιμετωπίζει και τα επιλύει με το μαχαίρι. Να ο άλλος τρόπος, ο τρόπος της ματιάς, του βλέμματος, της παρατήρησης, της γνώσης, της αποφυγής της καταστροφής και της σπατάλης, του λάθους και της βαρβαρότητας. 

     Φανταστείτε ένα κεφαλαίο Τ. Η πάνω οριζόντια γραμμή είναι η καρπουζιά, η κάθετη είναι το κοτσάνι του καρπουζιού. Σε μία από τις δύο γωνίες φυτρώνει ένα πολύ πολύ μικρό φυλλαράκι. Όταν αυτό το φυλλαράκι ξεραθεί, το καρπούζι είναι ώριμο. Τόσο απλά. Και μιλάω για απόλυτη βεβαιότητα, βάζω τον πούτσο μου στις γραμμές του τρένου, μα την Παναγία. Δεν είναι κακό να έχουμε απόλυτες βεβαιότητες, καθόλου κακό, μου αρέσει, η ζωή μας γίνεται πιο απλή, πιο ωραία, πιο ξεκούραστη. Και κάτι άλλο ακόμα.

     Το φυλλαράκι ξεράθηκε, το καρπούζι είναι έτοιμο να κοπεί. Μπορείτε να το αφήσετε λίγες μέρες ακόμα, θα γλυκάνει πιο πολύ. Πόσες μέρες όμως; Θα σας το πει η καρπουζιά. Όταν το καρπούζι είναι άγουρο, το κοτσάνι του έχει τρίχες. Όταν ωριμάσει αυτές πέφτουν, χάνονται. Εάν το φυλλαράκι είναι ξερό και το κοτσάνι δεν έχει τρίχες, θέλει αμέσως κόψιμο. Εάν έχει κάποιες τρίχες ακόμα, μπορούμε να το αφήσουμε λίγες μέρες ακόμα.

     Θίγω σήμερα το ζήτημα της (δυτικής) επιστήμης και της (δυτικής) τεχνολογίας – θα καταπιαστούμε φέτος με αυτό και θα εστιάσουμε την προσοχή μας στην άποψη ότι δεν νοείται δυτική επιστήμη χωρίς (την) διείσδυση. Ψάχνουμε να βρούμε κάτι κρυμμένο – ποιο είναι αυτό; Και τι θα γίνει εάν το βρούμε;

        Εάν όμως δεν είναι κρυμμένο;

     Πλήρες αδιέξοδο.

      Αύριο θα εξετάσουμε το ζήτημα της επιτάχυνσης του πλήρους αδιεξόδου.