ΤΟ ΜΑΒΡΟ ΔΑΚΡΙ
φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Ο Κύριος καπιταλιστής της παραγωγής και του χρήματος και οι πιστοί και αφοσιωμένοι Υπηρέτες Του γνωρίζουν ότι η μετάβαση από την επέκταση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής προς την εκκίνηση της αναπόφευκτης και αναπότρεπτης συρρίκνωσής του βαίνει προς το τέλος της και προετοιμάζονται – την πολιτική φιλοσοφία που αντιστοιχεί σε αυτήν την προετοιμασία την αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό, ήτοι προληπτική αντεπανάσταση. Οι Υποτελείς δεν το γνωρίζουν και δεν προετοιμάζονται αλλά θα το γνωρίσουν – η επίγνωση αυτή είναι μια στιγμή της παγκόσμιας πνευματικής επανάστασης, με την συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων της εποχής μας να είναι το βαθύ περιεχόμενό της και η βασική ένδειξη της έναρξης της παγκόσμιας κοινωνικής επανάστασης.
Αυτή είναι η εικόνα που έχω σχηματίσει για τον 21ο αιώνα, φίλες και φίλοι. Τα ερωτήματα είναι πολλά και εύλογα και δεν θα αποφύγω να διατυπώσω τις απαντήσεις μου. Γιατί θα συρρικνωθεί ο καπιταλισμός, τί είναι αυτή η συρρίκνωση, γιατί είναι αναπόφευκτη και αναπότρεπτη, ποια θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της, με άλλα λόγια, οι κύριες συνέπειες της, πότε θα αρχίσει;
Η πεντηκονταετία 1975-2025 είναι η εποχή της μετάβασης από την με πολλά σκαμπανεβάσματα μακραίωνη επέκταση του καπιταλισμού προς την συρρίκνωσή του, με την τριακονταετία 1945-1975 να είναι η τελευταία και η πιο εντυπωσιακή περίοδος της επέκτασης, κατά την οποία το Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν αυξάνονταν 5% ετησίως! Από το 1975 μέχρι σήμερα, ό καπιταλισμός επεκτείνεται αλλά με ολοένα και μικρότερο ρυθμό: σήμερα βρίσκεται γύρω στο 1 με 2% και όλα δείχνουν, όπως θα δοὐμε, ότι σε δέκα, το πολύ είκοσι, χρόνια ο όγκος των εμπορευμάτων που θα παράγεται θα μειώνεται συνεχώς, θα αρχίσει δηλαδή η συρρίκνωση. Η διαρκής μείωση του ρυθμού επέκτασης εδώ και σαράντα χρόνια είναι μια τάση αναπόφευκτη και αναπότρεπτη, κατά συνέπεια, αναπόφευκτα και αναπότρεπτα θα εισἐλθουμε στη φάση της συρρίκνωσης.
Όταν λέμε συρρίκνωση του καπιταλισμού εννοούμε πολύ απλά ότι η ποσότητα των εμπορευμάτων που θα παράγονται δεν θα αυξάνει ούτε καν σε μειούμενο βαθμό αλλά θα περιορίζεται και κάθε χρόνο θα είναι μικρότερη από τον προηγούμενο. Σήμερα, κάθε χρόνο παράγονται περισσότερα εμπορεύματα αν και η αύξηση αυτή, όπως είπαμε, είναι και μικρή και τείνει να μειώνεται. Αύριο, σε δέκα χρόνια, κάθε χρόνο θα παράγονται λιγότερα εμπορεύματα, με τη τάση της μείωσης να ενισχύεται – θα παράγεται δηλαδή κάθε χρόνο ολοένα και μικρότερη ποσότητα εμπορευμάτων με αποτέλεσμα αναπόφευκτα ο παγκόσμιος πλούτος, που είναι ένας τεράστιος σωρός εμπορευμάτων, να συρρικνώνεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι μικρός αφού όταν θα αρχίσει η συρρίκνωση ο πλούτος αυτός θα είναι τεράστιος και θα παραμείνει τεράστιος, αν και συνεχώς συρρικνούμενος.
Γιατί όμως μειώνεται ο ρυθμός επέκτασης του καπιταλισμού και γιατί θα εισέλθουμε αναπόφευκτα και αναπότρεπτα στην εποχή της συρρίκνωσης;
Θα απαντήσουμε αύριο γιατί σήμερα έγινε το συνηθισμένο θαύμα: ξημέρωσε!
Το κείμενο που είναι;