θα θυσιαστεί το ΠαΣοΚ στον βωμό της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης;

     φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

    Οι δηλώσεις και η πολιτική συμπεριφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου, συζύγου κόρης βιομηχάνου, που είχε δηλώσει ‘ δεν θα πεθάνω αν δεν δω τον γαμπρό μου πρωθυπουργό’ , μας επιτρέπουν να  διατυπώσουμε τη βεβαιότητα ότι ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ έχει πάρει την απόφαση να θυσιάσει το ΠαΣοΚ στο βωμό της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.  Πρόκειται για μια θυσία μακράς διάρκειας: θα χρησιμοποιεί το ΠαΣοΚ για να ολοκληρωθεί η επίθεση του Κυρίου καπιταλιστή κατά των Υποτελών Παραγωγών, ενεργών, ανενεργών και ανέργων, κατά των αυταπασχολούμενων, κατά των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων παραγωγικών, μεταποιητικών και εμπορικών επιχειρήσεων με σκοπό την επαναφορά και αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων,  ντόπιων και ξένων,  βιομηχανικών και εμπορικών επιχειρήσεων. 

      Το μόνο μέλημα του αδίστακτου συνταγματολόγου, Υπηρέτη του Κυρίου καπιταλιστή, είναι η κοινοβουλευτική επιβίωση,  επιχαίρει και θριαμβολογεί, διότι αυτή του επιτρέπει να συγκροτείται το πολιτικό επιτελείο (κυβέρνηση) συντονισμού της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου, οξυνόμενου και γενικευόμενου κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Το αίμα του θύματος χύνεται στάγδην, γι΄ αυτό και παραμένει ζωντανό. Μια μέρα όμως, όταν δεν θα εκπροσωπηθεί κοινοβουλευτικά,  το παλούκι θα μπηχθεί στην καρδιά του βρυκόλακος και η πολιτική εργολαβία του εξουσιομανούς συνταγματολόγου θα λήξει.  Το ΠαΣοΚ είναι μανεκέν για σάβανο. Στην ίδια πασαρέλα με τη ΔΗΜΑΡ.

    Στα μεγαλοπρεπή αρχίδια του Βενιζέλου εάν το ΠαΣοΚ εξαφανιστεί. Πάνω απ΄ όλα ο καπιταλισμός. Εάν θελήσει να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα, μπορεί να κάνει τα πάντα –  θα εκπλαγούμε εάν τον δούμε να εντάσσεται στη Νέα Δημοκρατία;  Εγώ όχι. Εάν δεν μπορέσει να χωθεί κάπου, θα πάει σπίτι του –  λεφτά έχει να φάνε και οι τριάντα κότες μου, που θα τις κάνω σαράντα.

     Αυτό είναι το μοντελάκι που έχει στο κρανίο του ο ευάγελλος υπηρέτης. Θυσιάζω όμως το ΠαΣοΚ σημαίνει ρίχνω στον Καιάδα της πολιτικής ανυπαρξίας και απαξίωσης τα εκατοντάδες επαγγελματικά κομματικά στελέχη του ΠαΣοΚ, τα οποία αποκαλούνται, από τους συνεργάτες του ευάγγελου στρατηγού,  ‘ παιδιά του κομματικού σωλήνα’  και ‘ ανεπάγγελτοι’ .  Τα τσιράκια αυτά τα κάνουν πάνω τους  με τη σκέψη και

 μόνο ότι θαν πεταχτούν στα αζήτητα, θα στερηθούν και χρήμα και ισχύη και κλέος, φήμη, δόξα, αναγνωρισιμότητα. Τρομάζουν και μόνο με την σκέψη ότι θα πρέπει να εργαστούν. Ο Παπανδρέου και μερικοί άλλοι δεν έχουν πρόβλημα, και να φάνε έχουν, και να πιούνε έχουν, και τα γούστα τους να κάνουν έχουν. Αλλά οι περισσότεροι θα βρεθούν φτερό στον άνεμο.

   Να τι σκέψεις κάνουν, ποια διλήμματα αντιμετωπίζουν και ποιες επιλογές έχουν. Εάν οι εκλογές γίνουν το 2016 και το ΠαΣοΚ περάσει το 3% όλα καλά, όχι πολύ καλά αλλά καλά. Θα διώξουν τον Βενιζέλο και θα  συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα μετεξελιχθεί βέβαια σε μια αριστερή Νέα Δημοκρατία –  το επιβάλλει ο πολιτικός ρεαλισμός. Εάν όμως δεν το περάσει και διαλυθεί;  Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι σε δύο χρόνια,  θα κλάψουν πολλές μανούλες μέχρι τότε,  θα αυξηθεί κατά πολύ ο αριθμός των πληττομένων από την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, θα περάσει το 3%; Δεν είναι καθόλου βέβαιο. Εάν δεν αντιδράσουν στη στρατηγική του Βενιζέλου, τα μέλλον τους θα είναι άδηλο και αβέβαιο, στην καλύτερη περίπτωση –  στην χειρότερη δεν θα έχουν μέλλον. Τι θα μπορέσουν να τολμήσουν; 

   Να τον πετάξουν από την αρχηγία του κόμματος. Και μετά;  Θα συνεχίσουν να συμπράττουν στη συγκρότηση του κυβερνητικού επιτελείου;  Εάν συνεχίσουν, τί νόημα έχει αλλαγή του αρχηγού;  Δεν έχει. Θα τολμήσουν να ρίξουν την κυβέρνηση οι φίλα σε αυτούς προσκείμενοι βουλευτές, εννοώ τους παπανδρεϊκούς. Θα αναλάβει τον συντονισμό ο Παπανδρέου;  Θέλει να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά έχει να φάει και να πιεί. Πότε θα το κάνουν, με ποια αφορμή;  Να μην υπερψηφίσουν κάποιο αντιλαϊκό μέτρο;  Να μην υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό τον Νοέμβρη;  Να μπλοκάρουν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και να γίνουν εκλογές;  

   Τα παιδιά του σοσιαλιστικού σωλήνα θεωρούν ότι, εάν ρίξουν την κυβέρνηση, το ΠαΣοΚ θα ανακτήσει την απωλεσθείσα αίγλη του, το χαμένο μεγαλείο του και θα επιβιώσουν πολιτικά και κοινωνικά. Δεν μπορούν όμως να δράσουν αυτόνομα, ερήμην της διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου. Το ρίξιμο της κυβέρνησης θα παρεμποδίσει ή όχι την ολοκλήρωση της καπιταλιστικής επίθεσης;  Θα πρέπει δήλα δή να πάρουν οπωσκαιδήποτε την άδεια του Κυρίου καπιταλιστή – μόνο εάν αυτός δώσει το ΟΚ θα προσωρήσουν; Θα το δώσει; 

   Ο Κύριος καπιταληστής είναι βέβαιος πια, μετά τις ευρωεκλογές,  ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα είναι, όπως είπαμε, μια αριστερή Νέα Δημοκρατία. Όπως το δίλημμα δεν είναι θάνατος ή αθανασία αλλά το πότε θα επέλθει ο θάνατος, έτσι και το δίλημμα δεν είναι κυβέρνηση Ν.Δ. ή ΣΥΡΙΖΑ αλλά το πότε θα συγκροτηθεί η δεύτερη. Είναι καλύτερα να γίνει γρηγορότερα παρά να σέρνεται μια κατάσταση ασάφειας και ρευστότητας.

    Τι συμφέρει τη Ν.Δ. ;  Να πάρει κάτω από 20% στις εκλογές του 2016, και το ΠαΣοΚ μόλις πάνω από 3%, εάν το πάρει, ή να τη ρίξουν;  Στην πρώτη περίπτωση, θα κοσμοξευτελιστούν και τα δύο κόμματα. Τη συμφέρει να τη ρίξουν. Και μάλιστα να τη ρίξει το το ΠαΣοΚ. Με τον τρόπο αυτό και τα δύο κόμματα θα ενισχυθούν και θα παραμείνουν στο πολιτικό παιχνίδι, με μια παρένθεση ριζοσπαστικοαριστεροδεξιάς  κυβέρνησης. Είναι καλύτερα η Ν.Δ να απομακρυνθεί προσωρινά ως θύμα προδοσίας και αποστασίας παρά ως θύμα λαϊκής κατακραυγής και καταδίκης.

     Τα μαχαίρια ακονίζονται. Οι κόκκινες κορδέλες δένονται στους λαιμούς. Πιο πολύ όμως ακονίζεται η λεπίδα της λαιμητόμου;  Από ποιον ακονίζεται; Από τον δήμιο που φέρει το όνομα ανεργία –  θα καρατομήσει και κόμματα και πολιτικούς.

  Αύριο θα εξετάσουμε την αρχική σημασία της λέξης ανήρ:

ώ άνερ Νέρων: τί σημαίνει η λέξη ανήρ; 

 Πάμε να μεταφυτέψουμε ντομάτες για πελτέ και σάλτσα. Το μεσημέρι θα πιούμε τσιπουράκι με ένα ζευγάρι γαλλόφωνων Βέλγων που εγκαταστάθηκαν στη Καστανούσα πριν ένα χρόνο, όπως κι εμείς. Ο Μισέλ, γύρω στα εξηνταπέντε, παίζει σαξόφωνο και συνθέτει τζαζ, κλάσικ και μπόσα νόβα. Μου έδειξε μια φωτογραφία με μαλλιά και μούσια, την εποχή του γαλλικού Μάη. Μου έβαλε να ακούσω μουσική του. Μου έδειξε τους τίτλους των κομματιών που συνθέτει –  να ένα από αυτά: η Ισλανδία δεν πληρώνει το χρέος της. Σχολίασα με ενθουσιασμό:

  Tu as revolutionaire!

 Με κοίταξε στα μάτια και είπε

Nous sommes revolutionaire!

   Όταν με βλέπει με χαιρετάει με την εξής προσφώνηση:

kalos filos, kalos filos!