δυσκοιλιότητα (του Υποτελούς και καπιταλισμός): η Κυριαρχία μέσα στο κορμί μας

     φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

   Μια μέρα στο γιαπί, πάνω στον τσακωμό, ο μάστορας απείλησε τον βοηθό του ότι θα τον γαμήσει· ο βοηθός απάντησε: α, ωραία, θα χέζω πιο εύκολα.

    Δεν αναφέρω το περιστατικό για να προτείνω ένα ακόμα φάρμακο για την αντιμετώπιση ενός προσωπικού προβλήματος, μιας δυσλειτουργίας του πεπτικού συστήματος, η επιστημονική ονομασία της οποίας είναι sfichtokouradiasis. Κι αυτό για πολλούς λόγους. Πολλοί και πολλές που έχουν γαμηθεί δεν έχουν απαλλαγεί από αυτη τη δυσλειτουργία· και,  δεύτερον, δεν θα ήθελα να προτείνω ως επίλυση του συγκεκριμένου κοινωνικού προβλήματος τα τσιμπούκια με τον κώλο. Είμαι σοβαρός, πολύ σοβαρός άνθρωπος. Θα γνωρίζετε ότι δεχόμαστε, μαρξιστικοφροϊδικά μιλώντας,  πως κάθε προσωπικό πρόβλημα είναι μια έκφραση, μια υλική εκδήλωση ενός κοινωνικοψυχικού προβλήματος. Κάθε κοινωνικοπροσωπικό πρόβλημα προέρχεται από ένα άλλο, οπότε δεν μας επιτρέπεται να μην αναζητήσουμε τον γονέα της σφιχτοκουραδιάσεως. Ντελιζογκουαταρικά μιλώντας, η δυσκοιλιότητα συνιστά εδαφικοποίηση μιας απεδαφικοποιημένης και απεδαφικοποιητικής σωματικής ροής –  πού οφείλεται όμως η προκείμενη εδαφικοποίηση; 

   Δρατζιδικά μιλώντας, το καθαρτικό που αγοράζουμε από το φαρμακείο, το οποίο είναι εμπόρευμα, προϊόν  φαρμακευτικής βιομηχανίας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα διόδια που πληρώνουμε στον Κύριο για να περάσουν τα σκατά μας από την κωλοτρυπίδα. Το πρόβλημα είναι τέτοιας φύσης και τόσο σοβαρό που δεν έχουμε άλλη επιλογή από τα να σκεφτόμαστε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα και ελπίζουμε ότι δεν θα μας παρεξηγήσετε ούτε για την ελευθεροσκεψία μας ούτε για την ελευθεροστομία μας. Θα ήθελα σήμερα να καταγράψω και να σχολιάσω την αιτία, την πηγή  του εμμονικού δυσκολοχεσίματος. Δεν θα το έκανα αν δεν είχα την σχετική εμπειρία. Υπήρξα δυσκοίλιος για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα όταν ήμουν έφηβος και πέρασαν πάρα πολλά χρόνια για να κατανοήσω πώς συνέβη αυτό. Το ότι στην εφηβεία είναι σύνηθες φαινόμενο η δυσκοιλιότητα το γνωρίζετε –  γιατί όμως;  Από ταξικής επόψεως μιλώντας, είναι πιο συχνή στο Προλεταριάτο παρά στον Κύριο –  γιατί όμως;    

    Αποκλείω, με την πιο σαφή και τρανή κατηγορηματικότητα, το ενδεχόμενο  ο Πέρκιν ο Γλετζές, ο ερωτιάρης, χορευταράς και παιχνιδιάρης ήρωας της Ιστορίας του Μάγειρα, που Τσόσερ, να ήταν δυσκοίλιος.  Δεν ήταν, με καμιά Παναγία!

    Το καλακαίρι του 1976 κουρεύτηκα γουλί για να ντρέπομαι να βγαίνω έξω από το σπίτι και να διαβάζω, για να δώσω εισαγωγικές στο Πανεπιζήμιο εξετάσεις, ήθελα να περάσω πολύ, πάρα πολύ. Διάβαζα 18 ώρες τη μέρα, είχα πολλά κενά –  τα μπιλιάρδο, η μπάλα, οι μπουρδελότσαρκες και οι κοπάνες, στις οποίες έγλειφα βυζάκια και έχυνα πάνω μου,  δεν με άφηναν να είμαι επιμελής μαθητής.  Μια μέρα, για να ξεσκάσω, πήγα στη Λούτσα για μπάνιο. Με ΄πιασε χέσιμο και πήγα σε μια υπαίθρια κοινόχρηστη τουαλέτα ταβέρνας. Εκεί, πολύ γρήγορα αντιλήφθηκα ότι είχα πολλές μέρες να πληρώσω το σωματικό γραμμάτιο. (Τη μπίρα, λένε, δεν την πληρώνεις, τη νοικιάζεις). Κι άρχισε το μαρτύριό μου –  αν με γαμούσαν δεν θα υπέφερα τόσο πολύ. Κι επιτάθηκε όταν αντιλήφθηκα ότι απέξω είχε συγκεντρωθεί πλήθος,  αν και δεν ήταν πάνω από πεντέξι νοματαίοι. Όταν άκουσα διαμαρτυρίες, το μισό περίττωμα ήταν  έξω και το άλλο μισό μέσα, δεν μπορούσα ούτε να το βγάλω ούτε να το βάλω πάλι μέσα. Εδώ η μνήμη μου παραδίδει το πνεύμα της. Το γεγονός ότι βγήκα από την τουαλέτα θα οφείλεται στο γεγονός ότι μάλλον θα επιστράτευσα κάθε ικμάδα του σώματός μου για να μην κάνω τους άλλους να περιμένουν και να υποφέρουν. Δεν θα πιστέψετε αλλά έτσι είναι –  πρώτα σκέφτομαι τους άλλους και μετά τον εαυτό μου, με έχει σώσει πολλές φορές τη ζωή αυτή η στάση.

     Θεωρώ λοιπόν ότι η αιτία της σφιχτοκουραδιάσεώς μου ήταν η στέρηση, η καταπίεση. Και νομίζω πως αυτή είναι και η γενική γενεσιουργός αιτία του εν λόγω κοινωνικοπροσωπικού προβλήματος. Και η εφηβεία και η κατάσταση του Υποτελούς είναι έμπλεη στέρησης και καταπίεσης. Κατά συνέπεια, η επίλυση του προβλήματος έγκειται στην απομάκρυνση της στερησοκαταπίεσης. Δεν είναι όμως εύκολο. Πιο εύκολο είναι να πας στο φαρμακείο να αγοράσεις ένα καθαρτικό, το οποίο είναι η κόκα του εντέρου. Για να την ακούσεις, πρέπει να παίρνεις ολοένα και περισσότερη ποσότητα, μέχρι να φτάσεις στο σημείο να μη σου λέει τίποτα. Καταπολεμώντας το σύμπτωμα αναπαράγεται η αιτία –  αυτή είναι η Κυριαρχία.

    Δεν μπορώ να μην συσχετίσω τον καρκίνο με τη δυσκοιλιότητα. Δεν εννοώ ότι ο δυσκοίλιος, η δυσκοίλια, θα καρκινοπαθήσει, όχι, κατά κανένα τρόπο. Αλλά παρατηρώ ότι και τα δύο αυτά συμπτώματα  εκδηλώνονται  ολοένα και με  μεγαλύτερη συχνότητα. Εάν σε μερικές δεκαετίες οι περισσότεροι θα πεθαίνουμε από καρκίνο, σκέφτομαι, φουκοϊκά,  ότι μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα ο αριθμός του εκτρεφομένων ανθρωποζώων που θα υποφέρουν από δυσκοιλιότητα θα αυξάνει συνεχώς. Μια μέρα των ημερών, το 80% των υπηκόων θα δυσκολεύονται πάρα πολύ να χέζουν, θα χέζουν μα δάκρυα και ιδρώτα, όπως ακριβώς εργάζονται. Φτάσαμε στο σημείο το χέσιμο να γίνει δουλείά, καπιταλιστική εργασία!

    Θα γελάσετε με τη σοφία που εξεστόμισα. Θα χαρώ πολύ, ακόμα κι αν το γέλιο σας είναι χλευαστικό, εγώ όμως θα το επαναλάβω για να επαναλάβω την τσεκουριά πάνω στη σκέψη μας:  δουλεύουμε, εργαζόμαστε ως δούλοι του Κυρίου καπιταλιστή, όταν χέζουμε με δάκρυα και ιδρώτα και αγανάκτηση και απόγνωση. Μιά πολύ ωραία απόλαυση έχει γίνει βαναυσότητα, βαρβαρότητα, αγριότητα. Όλες οι απολαύσεις μας έχουν γίνει δουλείά, δουλεία και εργασία:  και το γαμήσι, και το φαγητό, και η διασκέδαση και η τηλεόραση και το ταξίδι και οι διακοπές και το περπάτημα και το μαγείρεμα, όλα, όλα μα όλα.

    Η Κυριαρχία είναι προβληματουργός, προβληματοποιός –  εμπεδώνεται και αναπαράγεται και ενισχύεται παράγοντας προβλήματα, δηλαδή στερήσεις σε όλα τα επίπεδα και τα πεδία της κοινωνικής και προσωπικής ύπαρξης. Έχει αποικίσει, έχει κατακτήσει όλες τις λειτουργίες του σώματός μας ο ανθρωποβοσκός και προβληματουργός Κύριος, με αποτέλεσμα ο  Υποτελής σήμερα είναι ένα τεράστιο άθροισμα προβλημάτων, στερήσεων. Τα προβλήματα όμως πρέπει να επιλυθούν – η επίλυσή τους όμως προκαλεί άλλα προβλήματα. Και ποιός θα τα επιλύσει;  Μα αυτός που γνωρίζει και μπορεί και θέλει:  ο Κύριος. Δημιουργεί τα προβλήματα για να εμφανίζεται ως σωτήρας  –  έτσι και άλλα προβλήματα παράγει και την ύπαρξή Του δικαιολογεί.

   Έχει αποικίσει και το πεπτικό μας σύστημα. Η Κυριαρχία έχει εγκατασταθεί στο στόμα μας, στη γεύση μας, στο στομάχι μας, στα έντερά μας, στην κωλοτρυπίδα μας. Η εκδίωξη του Κυρίου και της Κυριαρχίας από το σώμα μας θα αποτελέσει μια πολύ σημαντική πτυχή της πνευματικής και κοινωνικής επανάστασης της εποχής μας. Και θα έρθει μια μέρα που δεν θα πληρώνουμε διόδια στον Κύριο για να περνάνε τα σκατά από την κωλοτρυπίδα μας. Θα χρειαστεί βέβαια να πάψουμε να περιφρονούμε τον πρωκτικό ερωτισμό –  δεν είμαι πούστης επειδή νιώθω ηδονή στην κωλοτρυπίδα, για όνομα της Ζωής! Θα χρειαστεί βέβαια να επανεξετάσουμε αρχιτεκτονικώς τη βικτωριανή τουαλέτα που μας υποβιβάζει βάναυσα σε χειρότερη κατάσταση από αυτήν του εκτρεφόμενου ζώου. 

    Φαντάζομαι ένα μπάνιο, ένα λουτρό, με δυο τρεις εμφανείς χέστρες, με τζάκι, με μπαράκι, με βιβλιοθήκη, με μεγάλη μπανιέρα, να χωράει πέντε δέκα,  με φυτά εσωτερικού χώρου! Πόσο μ’ αρέσει να βλέπω, και ν΄ ακούω,  τις γυναίκες να κατουράνε και να χέζουν! Πόσο θα ήθελα να χέσω παρέα με την Βικτωρία, την βασίλισσα της Αγγλίας!

    Είμαι κομμουνιστής.