κομβικό έτος το 2014· Ουκρανία: όταν οι Υποτελείς θέλουν να συνδέσουν την τύχη τους με τον ισχυρό Κύριο· μέσο και σκοπός η κατάκτηση της δυτικής Ουκρανίας

η ασπιδα του Αχιλλεα (της Αποστολίας)

    φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα    

    Εάν κομβικό έτος είναι το έτος στο οποίο συγκλίνουν και συμπίπτουν εξελίξεις, που αλληλοκαθορίζονται και αλληλοενισχύονται με αποτέλεσμα να αποκλίνουν, να εκρέουν, να παράγονται εξελίξεις, οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον για πολλές δεκαετίες ή και αιώνες, το 2014 ενδέχεται να είναι ένα κομβικό έτος. Αν δεν είναι το 2014, θα είναι κάποιο από τα επόμενα. Η προϊούσα συρρίκνωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, η οποία εμφανίζεται ως παρατεταμένη (από το 1973 – κομβικό έτος άλλου επιπέδου) επιβράδυνση του ρυθμού επέκτασής του, επιτείνει και οξύνει τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό αλλά και επιταχύνει την εφαρμογή της τεχνοεπιστήμης στην παραγωγή με αποτέλεσμα αφενός την εξόντωση του αδύναμου κεφαλαίου και αφετέρου την αύξηση του αριθμού των ανέργων. Να σας θυμίσω ότι ο καπιταλισμός, η εμπορευματοποίηση,  από το 1945 μέχρι το 1975 επεκτείνονταν κάθε χρόνο 5%!  Από το 1975 μέχρι σήμερα συνεχίζει να επεκτείνεται αλλά ολοένα και με μικρότερο ρυθμό – την πενταετία 2015-2020 θα κατακλύσει στο 1% – 0%!  Ο φίλος Φιλίστωρ διατύπωσε την εκτίμηση ότι φέτος [2014] θα σκάσει η φούσκα της Κίνας – συμφωνώ.  Κι αν δεν σκάσει φέτος, θα σκάσει του χρόνου. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε το 1% – 0% θα αποδειχτεί ότι είναι μια πολύ γενναιόδωρη εκτίμηση.     

     Θεωρώ ότι από δω και πέρα η ύφεση του παγκόσμιου καπιταλισμού θα είναι διαρκής, με συντομότατες μόνο περιόδους ισχνής ανάπτυξης: λόγου χάριν,  το -3% να γίνει -1%! Τον πούτσο κλαίγανε που το μουνί παντρεύανε! Όση όμως και να είναι η ύφεση, όσο μακροχρόνια και να είναι, οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες  δεν θα πάψουν ποτέ να χρειάζονται πρώτες ύλες, ενέργεια και τροφή. Ας εξετάσουμε το παρακάτω υπόθετο εργασίας. Τί θα συμβεί εάν, λόγω μιας παγκόσμιας κοινωνικής αναταραχής,  οι πρώτες ύλες, η ενέργεια και η τροφή δεν φτάνουν σε επαρκείς ποσότητες σε αυτές τις κοινωνίες (ΗΠΑ, Δυτικοβορειοκεντρική Ευρώπη, Καναδάς, Ιαπωνία, Αυστραλία); Εάν δηλαδή οι παραγωγοί των αναπτυσσόμενων και καθυστερημένων καπιταλιστικών κοινωνιών κρατήσουν ένα μεγάλο μέρος του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου (ή και όλον) για τον εαυτό τους, για να μη λιμοκτονήσουν; Θα παραθέσω ένα παράδειγμα: το μεγαλύτερο μέρος της παραγόμενης τροφής στην Τουρκία πάει Γερμανία και Γαλλία· εάν ένα στρέμμα παράγει 100 και παραπάνω λίτρα  ηλιέλαιο, ο τούρκος παραγωγός παίρνει ένα τενεκέ, 17 λίτρα! Τέτοια υπερεκμετάλλευση δεν υπήρχε στον φεουδαρχικό τρόπο παραγωγής ούτε στις χειρότερες μέρες του!  Όπου ακούμε και διαβάζουμε ότι υπάρχει φτώχεια, εκεί υπάρχει ανηλεής υπερεκμετἀλλευση, ανοικτίρμων και αδίστακτη υπεραρπαγή του συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Μεγάλη φτώχεια, υπερεκμετάλλευση δηλαδή,  υπάρχει και στην Ουκρανία, σε όλη την Ουκρανία, από την ανατολή ώς τη δύση! 

     Με την γεωπολιτική πτυχή της Ουκρανίας έχουμε ήδη ασχοληθεί και έχουμε  διατυπώσει τη θεωρία μας: ο έλεγχος της Ουκρανίας από τον δυτικό Κύριο καπιταλιστή είναι ένα παραπέρα ακόμα σφίξιμο του κλοιού της Ρωσίας με σκοπό την κατάκτηση της αχανούς και πλούσιας σε πρώτες ύλες και ενέργεια Σιβηρίας. Σήμερα θα καταπιαστούμε με την κοινωνική πτυχή του ζητήματος. Η κατάκτηση της Ουκρανίας δεν είναι μόνο μέσον για να επιτευχθεί ο μακροπρόσθεσμος σκοπός της κατάκτησης της Σιβηρίας·  είναι και αυτοτελής σκοπός: η Ουκρανία παράγει το 25% της τροφής της Ρωσἰας και των υποτελών σε αυτήν κοινωνιών και η τροφή αυτή θα πρέπει να πάρει το δρόμο προς τη Δύση και τις άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες. Σήμερα, οι κοινωνίες αυτές δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα τροφής. Ο Κύριος όμως ανησυχεί και επιθυμεί να έχει πρόσβαση σε όσο γίνεται περισσότερες πηγές τροφίμων. Γιατί ανησυχεί; Οι κακές σοδειές εξ αιτίας κλιματικής αλλαγής αλλά και  εξ αιτίας της εξάντλησης του εδάφους και οι κοινωνικές αναταραχές τις χώρες παραγωγής είναι οι σοβαρότεροι κίνδυνοι που παίρνει υπόψη του ο δυτικός Κύριος. Πρόκειται για έναν σχεδιασμό σε βάθος χρόνου δεκαετιών.

     Ποιά είναι η τύχη των φτωχών, φίλες και φίλοι, τί μπορούν να κάνουν; Να εξαλθιωθούν από λιμούς και λοιμούς και να πεθάνουν, να εξεγερθούν και να συνδέσουν την τύχη τους με τον ισχυρό Κύριο. Αυτές είναι οι τρεις επιλογές – μάρτυς η παγκόσμια Ιστορία. Είναι πάμπολλες οι μαρτυρίες που οι εξαθλιωμένοι ελεύθεροι αγρότες, απελευθερωμένοι δούλοι και δουλοπάροικοι πουλούσαν τον εαυτό τους στον ισχυρό δουλοκτήτη ή φεουδάρχη γαιοκτήμονα για να εξασφαλίσουν ένα ξεροκόμματο! Η στάση αυτή δεν εξέλιπε!  Και δεν την υιοθετούν μόνο οι Υποτελείς παραγωγοί – την υιοθετούν και οι Υποτελείς Κύριοι μαζί με τους Υποτελείς   Παραγωγούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σύνδεση της τύχης του έλληνα Κυρίου καπιταλιστή με τον δυτικό ισχυρό Κύριο. Και από πίσω να ακολουθούν και οι Υποτελείς!  Θα ενταχθούμε στην ευρωπαϊκή ένωση και θα ζούμε όπως οι Γερμανοί!  Αλλά ο ισχυρός Κύριος θέλει μόνο ισχυρούς – η ένταξη στο εβρό εξέθεσε το ελληνικό κεφάλαιο στον ευρωπαϊκό και διεθνή ανταγωνισμό και όποιος αντέξει – όποιος δεν αντέξει, θα κλείσει, πάνω από δύο χιλιάδες επιχειρήσεις πτώχευσαν την τελευταία τετραετία ενώ ο αριθμός των ανέργων ξεπέρασε το 1,5 εκ. και θα φτάσει τα 2 μέχρι το 2020!  

   Κάποτε, φίλες και φίλοι, οι Υποτελείς είχαν την πολυτέλεια να πουλήσουν τους εαυτούς τους στον ισχυρό Κύριο διότι Αυτός μας χρειάζονταν. Τώρα δεν μας χρειάζεται, τί να μας κάνει; Αν μας χρειάζεται, μας χρειάζεται για να μας πάρει τη γη και τα σπίτια μας. Στην δυτική Ουκρανία, για ιστορικούς λόγους (θα το εξετάσουμε μια μέρα, δεν θα το ξεχάσω) οι Υποτελείς Κύριοι και οι Υποτελείς παραγωγοί, εξαθλιωμένοι λόγω  της υπερεκμετάλλευσης επιθυμούν να συνδέσουν την τύχη τους με το ισχυρό ευρωπαϊκό κεφάλαιο, αλλά τί να τους κάνει; Περιττοί και άχρηστοι  είναι –  το μόνο που θα κερδίσουν είναι να χάσουν κι αυτά τα λίγα που έχουν. Θέλουν να γίνουν Ευρωπαίοι – θα λιμοκτονήσουν ως Ευρωπαίοι!

      Η διχοτόμηση της Ουκρανίας είναι αναπόφευκτη, είναι ζήτημα χρόνου. Η Ρωσία έχει πλήρη επίγνωση του σχεδιασμού κατάκτησης της Σιβηρίας από τον δυτικό Κύριο. Εάν υποχωρήσει, η επιθετικότητα του δυτικού Κυρίου θα κλιμακωθεί και θα επιχειρήσει να ερεθίσει κι άλλες εθνικότητες και κοινωνίες. Δεν θα υποχωρήσει – βάζω το κεφάλι μου στις γραμμές του τρένου. Θα κατακτήσει με τα όπλα την ανατολική Ουκρανία  και την Κριμαία και θα χρησιμοποιήσει το πανίσχυρο όπλο της ενέργειας: θα άρει την έκπτωση στην πώληση του φυσικού αερίου προς την δυτική Ουκρανία και θα απαιτήσει αυτά που της χρωστάνε.  Αν η Δύση το παίξει τσαμπουκάς, η Ρωσία θα αναγκαστεί να κλείσει την στρόφιγγα των αγωγών φυσικού αερίου προς όλες τις κατευθύνσεις με συνέπειες που όλοι και όλες μπορούμε βάσιμα να φανταστούμε.

     Θεωρώ ότι η Δύση θα κάνει πίσω: θα αρκεστεί στον έλεγχο της δυτικής Ουκρανίας, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας είναι ορεινό ή ημιορεινό! Θα κάνει μια τακτική υποχώρηση και θα επανεξετάσει την όλη κατάσταση. Δεν μπορούμε να πούμε ότι θα είναι ευχαριστημένη. Οι μεγαλύτερες και αχανείς καλλιεργήσιμες γαίες και όλη σχεδόν η βιομηχανία βρίσκεται στην ανατολική ρωσόφωνη και ρωσόφιλη Ουκρανία ( μα οι καπιταλιστές είναι ουκρανοί! – το χτήμα κάποιου ουκρανού γαιοχτήμονα  καπιταλιστή φτάνει το 1,5 εκ. στρέμματα κι εννοείται ότι οι εργαζόμενοι εκεί δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί!).   Κάτι ήξεραν οι Ρώσοι! Τελικά, ο μεγάλος χαμένος θα είναι οι προς τας Δυσμάς αλλοιθωρίζοντες φτωχοί Υποτελείς Παραγωγοί της δυτικής Ουκρανίας: χωρίς τη βοήθεια της Ρωσίας και την Ευρώπη να τους γράφει στο μουνί της, θα πεινάσουν και θα κρυώσουν. Μια ασύλληπτη ‘ανθρωπιστική κρίση’, μια ακόμα απόπειρα εξόντωσης άχρηστων και περιττών Υποτελών εκκολάπτεται στη δυτική Ουκρανία.

    Απομένει αναπάντητο ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: πώς εξηγείται το αντιρωσικό μίσος των κατοίκων της δυτικής Ουκρανίας; Όλοι και όλες μισούν τους Ρώσους;

   Θα απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα μεθαύριο – τώρα θα βάλω να βράζει η φασολάδα στη σόμπα. Βρέχει ασταμάτητα από χτες το απόγευμα. Θα περάσουν μέρες να πάμε στα χωράφια. Να ερχόταν κάνας φίλος καμιά φίλη να πίναμε τσιπουράκι και κρασάκι!