φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Πολύ συχνά η παγκόσμια Ιστορία παρομοιάζεται με ένα τρένο που τρέχει – δεν είναι ατυχής η παρομοίωση, κάθε άλλο, και τη δεχόμαστε, με όλες τις επιφυλάξεις και τους ενδοιασμούς που ανακινεί η όποια απλούστευση. Το τρένο κινείται μόνο πάνω στις σιδηρογραμμές – θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι σιδηρογραμμές είναι η Ανάγκη, σηκώνει πολλά βάρη αυτή η Ανάγκη· αλλά το δίκτυο του σιδηροδρόμου κάποιοι τό σχεδίασαν και κάποιοι κατασκεύασαν και τοποθέτησαν τις σιδηρογραμμές· τα τρένα δεν πάνε όπου νάναι, πάνε ας πούμε από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη. Για να κινηθεί το τρένο χρειάζεται ένας πολύ μεγάλος και πολύ ισχυρός κινητήρας – ας τον ονομάσουμε Επιθυμία. Κἀποιοι κατασκεύασαν αυτόν τον κινητήρα – είναι αυτοί που κατασκεύασαν και τοποθέτησαν τις σιδηρογραμμές. Για να κινηθεί το τρένο πρέπει να υπάρχουν μηχανοδηγοί – τελείως υποτυπωδώς είναι οδηγοί, αφού το τρένο κινείται πάνω στις γραμμές. Είναι περισσότεροι χειριστές της μηχανής, διαχειριστές δήλα δή της ταχύτητάς του.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να επισημάνω, κάνοντας μια συντομότατη παράκαμψη, παρέκβαση ανθρωπολογικού και ιστορικού χαρακτήρα, ότι αν και τα χέρια μας, η εργασία, η ανάπτυξη της Τεχνικής συνέβαλαν τα μάλα στον σχηματισμό του εγκεφάλου και της ανέλιξης της ανθρωπογένεσης, ο μεν Ήφαιστος ιδρώνει μέσα στα υπόγεια εργαστήριά του ενώ ο Προμηθέας αλυσοδεμένος πάνω στα γκρεμά του Καυκάσου δέχεται καθημερινά τις αρπακτικές εφόδους του Κυρίου που του αρπάζει το γευστικό και θρεπτικό συκώτι του. Αυτό που μας έκανε ανθρώπους υποβιβάστηκε και περιφρονήθηκε· τώρα, ο Διαχειριστής λύνει και δένει: ο Συντονισμός της κοινωνικής οργάνωσης αναβαθμίστηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε φτάσαμε στο σημείο να μην είναι δυνατή η ύπαρξη της κοινωνίας χωρίς αυτόν. Σήμερα, η Διαχείριση και ο Συντονισμός εμφανίζονται με τη μορφή του Πολιτικού (το Πολιτκόν, όχι ο πολιτικός).
Οι μηχανοδηγοί λοιπόν ρυθμίζουν την ταχύτητα του τρένου. Υπάρχει περίπτωση να μην μπορούν να τη ρυθμίσουν; Και βέβαια υπάρχει! Θα το δούμε αυτό αργότερα. Το τρένο είναι γεμάτο με επιβάτες – είναι αυτοί που κατασκεύασαν τις γραμμές, τις τοποθέτησαν, κατασκεύασαν βαγόνια και κινητήρα. Εάν θέλουν, οι επιβάτες μπορούν να σταματήσουν το τρένο, τραβώντας το μοχλό που το ακινητοποιεί. Είναι εφικτό το σταμάτημα του τρένου; Ναι – και όχι, εάν οι μοχλοί ακινητοποίησης είναι χαλασμένοι, εάν το τρένο έχει αναπτύξει ιλιγγιώδη ταχύτητα. Υπάρχει μια περίπτωση που το τρένο δεν μπορούν να το σταματήσουν ούτε οι μηχανοδηγοί ούτε οι επιβάτες: όταν πέφτει στο γκρεμό. Πέφτουμε στο γκρεμό; Όχι, είναι η απάντησή μου – τον πλησιάζουμε όμως με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τα ερωτήματα που θέτω προς συζήτηση είναι τα εξής: γιατί το τρένο της Παγκόσμιας Ιστορίας έχει αναπτύξει τέτοια ιλιγγιώδη ταχύτητα; Ποιός κατασκεύασε τέτοιο θηριώδη κινητήρα; Θα μπορέσουμε να κόψει ταχύτητα και να σταματήσει πριν το γκρεμό ή θα πέσουμε; Ποιός είναι ο γκρεμός, γνωρίζουμε την ύπαρξή του; Η ταχύτητα της πτώσης, της κατάρρευσης, θα είναι εξ ίσου ιλιγγιώδης; Θα μπορέσω εγώ εδώ στην Καστανούσα να σωθώ; Απαντώ ευθύς αμέσως στο τελευταίο: Όχι, βέβαια, κατά κανένα τρόπο! Ας δούμε πρώτα την επιταχυνόμενη ταχύτητα του τρένου.
Βρέχει, θα ξεκουραστώ σήμερα.
Στην αρχή, φίλες και φίλοι, το τρένο της Παγκόσμιας Ιστορίας κινούνταν πολύ αργά. Απαιτήθηκαν 30 εκ. χρόνια για να γίνει Άνθρωπος ένα μικρό δενδρόβιο θηλαστικό που έτρωγε έντομα. Πριν 2 εκ. χρόνια κάποιος πίθηκος εγκατέλειψε τα δέντρα για να ζήσει στο έδαφος και να σταθεί όρθιος – τον ονομάζουμε ορεοπίθηκο. Για 1 εκ. χρόνια, κάποιοι ανθρωπίδες, απόγονοι του ορεοπίθηκου, έσπαγαν με τον ίδιο τρόπο κροκάλες για να κατασκευάσουν ψιλοαιχμηρά εργαλεία για να σπάνε τα κόκκαλα και να τρώνε το νόστιμο και θρεπτικό μεδούλι. Για 250 χρόνια κάποιοι άλλοι ανθρωπίδες κατασκεύαζαν με τον ίδιο τρόπο έναν χειροπέλεκυ, λίθινο τσεκούρι χωρίς λαβή, μάλλον για να σπάνε κι αυτοί κόκκαλα – και ίσως όχι μόνο. Πριν απο 100 χιλ. χρόνια, πάνω κάτω, αποσπούσαν λεπίδες από σκληρά πετρώματα τα οποία χρησιμοποιούσαν ως μαχαίρια και αιχμές βελών. Το βλήμα, τι επινόηση! Με την προνοητικότητα και την επινοητικότητα όμως, με τη σκέψη και τη φαντασία το τρένο αρχἰζει να κινείται πραγματικά πολύ γρήγορα. Πριν από 40 χιλ. χρόνια ο Άνθρωπος μιλάει και αποκτάει την επίγνωση του θανάτου. Αρχίζει να χορεύει και να τραγουδάει. Πριν από 30 – 25 χιλ. χρόνια εμφανίζεται η Τέχνη, η χαρακτική, η ζωγραφική, η γλυπτική! Το τρένο επιταχύνει ακόμα πιο πολύ με την παραγωγή της τροφής και τη μόνιμη εγκατάσταση, μόλις πριν από 8-10 χιλ. χρόνια. Μόλις πριν από 3 χιλ. χρόνια κάποιοι εκφράζουν την επιθμία τους να γίνουν αθάνατοι, να υποτάξουν τη φύση – ήταν αυτοί που επινόησαν το εμπόρευμα. Μόλις πριν από 700 χρόνια τα πυροβόλα όπλα άρχισαν να γκρεμίζουν τα τείχη των πόλεων. Μόλις πριν από 250 χρόνια η χρήση της ισχύος του ατμού έκανε το τρένο να διώξει τα άλογα και να επιταχύνει ακόμα πιο πολύ την ταχύτητα του ιστορικού χρόνου. Πριν 120 χρόνια το αυτοκίνητο μας έκανε αυτοκίνητους – λίγα χρόνια μετά κατακτήσαμε τον ουρανό. Πριν 70 χρόνια με δύο βλήματα καταστρέψαμε δύο πόλεις. Πριν από 5ο χρόνια κλάσαμε πάνω στη Σελήνη. Πριν από 20 χρόνια αρχίσαμε να κυκλοφορούμε με ένα κινητό τηλέφωνο στα χέρια και από τα αυτιά μας φύτρωσαν καλώδια. Σήμερα στέλνουμε δορυφόρους και αναζητούμε τις αρχές του σύμπαντος.
Σήμερα, έχουν συσσωρευθεί τόσες πολλές επιτυχίες που όλες μαζί κάνουν μια μεγάλη αποτυχία. Ένα απλό αλλά πολύ εύγλωττο παράδειγμα:
το λίφτιγκ!
Όσα λίφτιγκ και να κάνεις, θα πεθάνεις.
Το λίφτιγκ είναι η επιτυχία, η δυτική επιστήμη – αποτυχία, ήττα είναι ο θάνατος. Θα μπορέσει η δυτική επιστήμη να νικήσει τον θάνατο; Εγώ λέω ΟΧΙ ! Ο δυτικός πολιτισμός συνεχίζει να επιθυμεί να καθυποτάξει τη φύση και να εξοβελίσει τον θάνατο. Πιστεύει ότι η πραγματοποίηση αυτής της επιθυμίας είναι εφικτή – αυτή η επιθυμία είναι η ιλιγγιώδης ταχύτητα – η αυταπάτη είναι ο γκρεμός, είναι η μαύρη τρύπα που έλκει την Παγκόσμια Ιστορία.
Όμως, η μαύρη τρύπα είναι ένας συμπαντικός κόμβος. Θα απορροφήσει τόση ύλη που μια μέρα θα εκραγεί και θα δημιουργήσει νέους γαλαξίες, νέους πλανήτες. Εάν δεν εξαφανιστούμε, εάν δεν πέσουμε στο γκρεμό, θα κινηθούμε προς έναν ιστορικό κόμβο, που θα απορροφήσει και θα καταστρέψει πολλά και θα θα δημιουργήσει επίσης πολλά. Κινούμαστε ήδη ιλιγγιωδώς – γιατί έχω την αίσθηση του ιλίγγου, γιατί όλα περιστρέφοναι τόσο γρήγορα, γιατί θα ζήσουμε κοσμογονικά γεγονόνα, γιατί ο 21ος αιώνας θα είναι ο πιο σημαντικός της ανθρώπινης ιστορίας; Θα προλάβουμε να ζήσουμε κάποια από αυτά τα γεγονότα; Ναι, θα προλάβουμε! Ήδη τα ζούμε!
Ποιό κοσμογονικό γεγονός ζούμε; Ζούμε την κοσμογονική αντίφαση της γενίκευσης της ένδειας, της εξαθλίωσης εν μέσω τεράστιου κοινωνικού πλούτου, πλούτου που παράγεται ολοένα από λιγότερους σε ολοένα μικρότερο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι το δικό μας τρένο που κινείται ιλιγγιωδώς: θα μπορέσει ο Κύριος να το σταματήσει; Όχι, κατά κανένα τρόπο! Αυτό είναι το δράμα Του, τα αδιέξοδα Του, τα διλήμματά Του.
Ο Κύριος, φίλες και φίλοι, το εμπόρευμα, το χρήμα, το Κράτος, ο καπιταλισμός βρίσκονται σε πολύ μεγάλη σύγχυση, αγωνιούν, δεν μπορούν να κοιμηθούν, βλέπουν εφιάλτες. Τρομάζουν με την ιδέα ότι μπορεί να ρίξουν το τρένο στο γκρεμό, πανικοβάλλονται με τη σκέψη ότι μπορεί να τραβήξουμε το μοχλό και να σταματήσουμε το τρένο.
Ο κομμουνισμός, η διεύρυνση του κομμουνισμού, η κομμουνιστική κοινωνική επανάσταση είναι ο μοχλός ακινητοποίησης του τρένου της δυτικής κυριαρχίας που τρέχει ιλιγγιωδώς.
Κομμουνισμός ή αφανισμός !
Σχολιάστε ελεύθερα!