φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Μια μέρα, στο Βερολίνο, γνώρισα σε παιδική χαρά [Kindergarten, παιδικός κήπος!] μια γερμανίδα που συνόδευε τους δυο γιους της, δίδυμα, τεσσάρων χρονών, στην ηλικία του Alexander. Το ένα αγοράκι κάτασπρο, το άλλο κατάμαυρο. Μπορεί να είμαι από χωριό, αλλά αδιάκριτος δεν είμαι. Ο αδιάκριτος δεν γνωρίζει, ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει. Εκτός εάν θέλει, συνειδητά ή ασύνειδα, να φέρει σε δύσκολη θέση τον άλλον, την άλλην.
Στο αδημοσίευτο ‘Κατά Αθανάσιον’ Ευαγγέλιο διαβάζω ότι η Μαριάμ, η μετονομασθείσα εκ των υστέρων Παναγία, έμεινε έγγυος κατόπιν ιερού γάμου, παρτούζας, με τους ιερείς του Ναού. Η εκδοχή αυτή της εγκυμοσύνης της Μαριάμ δίνει απαντήσεις σε όλα τα άλυτα μυστήρια περί της συλλήψεως του υιού του Θεού. Προφανώς, δεν ισχύει ότι η δωδεκαετής Παρθένος Μαριάμ, που σημαίνει ‘πριγκίπισσα’, έμεινε έγκυος από τα αυτιά. Είναι πολύ δύσκολο. Το ότι η σύλληψις εγένετο εν τω Ναώ, είναι βέβαιον. Βέβαιον εἰναι ότι δεν ήταν ένας ο ιερεύς: οι εξαίσιες ικανότητες του Ιησού εξηγούνται μόνο εάν υποστηρίξουμε την άμωμο σύλληψη, όπου ‘άμωμος’ σημαίνει ότι η συνεύρεση ήταν άνευ μώμου, άνευ ψόγου, άψογος, τουτέστιν, ὀτι η συνεύρεση ήταν πλήρους ηδονής και ανυπαρξίας στερήσεως.
Διότι, φίλες και φίλοι, μπορεί ο Φρόιδ να μην γνώριζε τι θέλει μια γυναίκα αλλά εμείς, εξήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, γνωρίζουμε, διότι, τώρα πια, οι ίδιες οι γυναίκες αρχίζουν να μας λένε τι θέλουν. Μια φίλη μου είχε εκμυστηρευτεί κάποτε το εξής. Ήταν τριπαρισμένη μαζί με πέντε φίλους της, τριπαρισμένοι επίσης, και εκεί που χασκογελούσαν και περνούσαν ωραία, ξαφνικά τους ζητάει να την πάρουν και οι πέντε, ένας ένας. Και εγένετο. Και όχι μία φορά ο καθένας. Μα την Παναγία, αλήθεια λέω. Και λέω αλήθεια, διότι θα μπορούσαν πολλές γυναίκες, νεαρής ιδίως ηλικίας, να επιβεβαιώσουν μια παρόμοια προσωπική εμπειρία, με λιγότερους ή περισσότερους ερωτικούς παρτενέρ. Το ότι κάθε γυναίκα έχει φαντασιώσει κάτι τέτοιο, το θεωρούμε βέβαιο. Για τη φαντασίωση του βιασμού θα μιλήσουμε ένα άλλο πρωινό.
Το θεωρούμε βέβαιο διότι οι επιβιώσεις της προανθρώπινης και πρωτοανθρώπινης ελευθερογαμίας είναι πολλές, αν και λανθάνουσες. Οι επιβιώσεις αυτές δεν αφορούν ασφαλώς μόνο τη σεξουαλικότητα αλλά εστιάζουμε σε αυτές διότι συνδέονται περισσότερο και κατά ισχυρότερο τρόπο από άλλες με τη διαδικασία της ανθρωπογένεσης/κοινωνιογένεσης, διὀτι είναι αυτές που φέρουν στο προσκήνιο την ηδονή αλλά και τον τρόμο της κατάλυσης των ορίων, των απαγορεύσεων. Οι επιβιώσεις αυτές εμφανίζονται ως φαντασιώσεις – οι φαντασιώσεις λοιπόν δεν είναι παρά μετεξέλιξη, επανεπεξεργασία συμπεριφορών προ της επιβολής των απαγορεύσεων, των ορίων της ελευθερίας και της επιθυμίας. Κι αυτό διότι, σε αντιδιαστολή με την φαντασία, στην φαντασίωση εμπλέκουμε και τον εαυτό μας, και δεν γίνεται να μην τον εμπλέξουμε. Στην φαντασία δεν τον εμπλέκουμε: παίρνουμε το άλογο, παίρνουμε τον άνθρωπο και φανταζόμαστε, δημιουργούμε ένα πλάσμα που λέγεται Κένταυρος. Αυτή είναι η φαντασία. Εξ ου και η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας και κατά κανέναν τρόπο φαντασιωσική. . . Αλλά, εάν φανταστείς ότι γαμάς έναν Κένταυρο, απροσδιορίστου φύλου, αυτό είναι φαντασίωση που ερείδεται επί της φαντασίας. Ψωλομπούκωμα.
Πληθώρα ενδείξεων μας υπαγορεύει να υποστηρίξουμε ότι οι άνθρωποι του παρελθόντος δεν αγνοούσαν αυτές τις επιβιώσεις της προανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Όφειλαν, έπρεπε να τις αντιμετωπίσουν με έναν τρόπο κοινωνικά εποικοδομητικό. Κατ΄αρχήν δεν έπρεπε να τις αρνηθούν. Όχι όπως σήμερα! Δεν έπρεπε να τις φοβηθούν. Όχι όπως σήμερα! Έπρεπε να βοηθήσουν τα νεώτερα μέλη της κοινότητας να τις αντιληφτούν, έστω υπόρρητα και υπαινικτικά, να μην τις φοβηθούν, να τις κατανοήσουν για να μην είναι συνεχής τροχοπέδη στις σχέσεις τους. Όχι όπως σήμερα, που οι μανάδες καταστολής διαβάζουν στα παιδιά τους Ευγένιο Τριβιζά, αν είναι δυνατόν!, αντί της Χιονάτης και της Πεντάμορφης με το Τέρας, της Σταχτοπούτας, της Κοκκινοσκουφίτσας, του Τζακ και τη φασολιά, των τριών γουρουνακιών, του Χάνσελ κα της Γκρέτελ! Διαρηγνύω τα ιμάτιά μου! Τα ξεσκίζω!
Θα γνωρίζετε ότι οι λύκοι δεν φυσούν ποτέ για να γκρεμίσουν καλύβες και σπίτια. Ο κακός λύκος είναι οι ισχυροί άνεμοι, οι οποίοι είναι ασφαλώς ισχυρότεροι από την ανθρώπινη τάση προς την μαλθακότητα, την ηλιθιότητα, την προχειρότητα και την απρονοησία. Και οι οποίοι ισχυροί άνεμοι δεν είναι μόνο οι δυνατοί και λυσσαλέοι αέρηδες αλλά είναι και οι συνέπειες των πράξεών μας, τις οποίες δεν μπορούμε να προβλέψουμε. Όποιος και όποια νομίζει ότι μπορεί να σκηνοθετήσει τη ζωή του γρήγορα θα αντιληφτεί την πλάνη του/της. Ποιος και ποια δεν έχτισε καλύβες με άχυρα και ξύλα!
Κι ενώ ο κακός λύκος κυνηγάει να φάει τα γουρουνάκια, η Χιονάτη κεντάει, η βελόνα μπήγεται στη τρυφερή σάρκα τοιυ χεριού της, πονάει και τρέχει λίγο αίμα. Αντιλαμβάνεστε με πόση χάρη και κομψότητα προετοιμάζεται το κορίτσι για το σπάσιμο της παρθενιάς της; Είναι βέβαιο ότι δεν αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται αλλά είναι μια εικόνα που καταγράφεται στον εγκέφαλό της. Θα πονέσεις λίγο και θα τρέξει λίγο αίμα – σιγά τα αίματα! Και μετά θα συνεχίσεις να κεντάς χωρίς να φοβάσαι. Μέχρι που να γίνεις μια έμπειρη κεντήστρα. Όσο για τον μαλάκα τον Τζακ, του λέει η γιαγιά του, καλή η μαλακία βρε αγοράκι μου, γεννάει χρυσά αυγά, αλλά μην το παρακάνεις! Ωραιότερο δοκίμιο για την εφηβική μαλακία δεν έχω διαβάσει! Για την ανδρική δεν έχει γραφτεί ακόμα.
Τι να πούμε για το αρρωστούργημα της Πεντάμορφης! Το τέρας είναι μέσα της (ασυνείδητο) αλλά και έξω της (το αρσενικό, που έχει κι αυτό ένα τέρας μέσα του). Γνώρισε το τέρας σου, δεν θα σε φάει, τάισέ το, τάισε και το τέρας του/της συντρόφου σου και η ζωή σου θα είναι άκρως απολαυστική. Έχετε παρατηρήσει ότι τα κορίτσια είναι οι πρωταγωνίστριες των παραμυθιών; Γιατί; Να υποθέσουμε ότι η σεξουαλικότητα του θηλυκού χρήζει περισσότερης προσοχής; Το υποθέτουμε – και πολύ καλά κάνουμε.
Η Χιονάτη όμως δίνει ρέστα! Και τα ρέστα είναι οι νάνοι. Εφτά νάνοι, όχι τρεις ή πέντε! Ποιοί είναι οι (εφτά) νάνοι; Τα κορίτσια και τα νεαρά θηλυκά το ψιλοϋποψιάζονται, το ενσυναισθάνονται, αλλά δεν το συνειδητοποιούν -όσο για τις γυναίκες, είναι βέβαιες, σε βαθμό που αναγκάζομαι να ορίσω τη γυναίκα ως το θηλυκό πού γνωρίζει ποιοι είναι οι (εφτά) νάνοι. Το ότι οι νάνοι είναι άνδρες δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Είναι όμως πολύ μικρόσωμοι άνδρες. Ο καθένας από αυτούς έχει ένα όνομα το οποίο δηλώνει την προσωπικότητα του. Έχουμε λοιπόν εφτά ανεπανάληπτους μικροσκοπικούς άνδρες. Τι κάνουν οι νάνοι;
Οι νάνοι σκάβουν στα έγκατα της γης, μέσα σε στοές, για να βρουν διαμάντια. Και τα βρίσκουν, μιας και στα έγκατα της γης υπάρχουν όντως διαμάντια. Δεν βγάζουν κάρβουνο, διαμάντια βγάζουν. Τι ηδονή να βρίσκεις διαμάντια μέσα στις υγρές στοές της, θηλυκού γένους, γης. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι η γη εθεωρείτο θηλυκού γένους και μάλιστα είχε θεοποιηθεί και είχε ονομαστεί Μεγάλη Μητέρα. Αυτή είναι η θεά των αγροτικών κοινοτήτων της νεολιθικής και της πρώιμης του χαλκού εποχής. Η αντίληψη αυτή είναι μετεξέλιξη της αντίληψης των προηγηθέντων τροφοσυλλεκτών, οι οποίο πίστευαν ότι η Φύση είναι η Μητέρα που τους παρέχει την τροφή, τη ζωή.
Η Χιονάτη, όταν βρίσκει καταφύγιο στο δάσος, μπαίνει στην καλύβα των νάνων και ξαπλώνει σε όλα κρεβάτια, το ένα μετά το άλλο. Κανένα δεν της κάνει! Το σκοτεινό δάσος δεν είναι άλλο από το τρομακτικό και ηδονικό σύμπαν των ασυνείδητων επιθυμιών – ώ πόσο εξαίσιος και ηδονικός ένας γαμιστρώνας στο δάσος! Στα δάση πάνε και γαμάνε οι νεοέλληνες με τα αυτοκίνητά τους: η ύπαρξη χρησιμοποιουμένων καποτών και χαρτομάντηλων επί τους εδάφους μας επιτρέπει να χαρακτηρίσουμε μια καβάντζα ως γαμιστρώνα. Η καλύβα των νάνων είναι γαμιστρώνας, εγώ δεν αμφιβάλλω.
Εάν ρωτήσετε μια γυναίκα να σας πει με πόσους άνδρες πρέπει να συνευρεθεί ένα θηλυκό για να αρχίσει να απολαύει τον έρωτα χωρίς αναστολές, γύρω στα σαράντα (!), επιτέλους, θα σας αναφέρει τον αριθμό εφτά. Η γυναίκα που ρώτησα εγώ, τον αρθμό εφτά μου είπε, τι να σας πω, δεν γνωρίζω περαιτέρω, και επί αυτής της απάντησης κτίζω το οικοδόμημά μου. Ένας δεν αρκεί ούτε για ορεκτικό. Δύο; Δε νομίζω! Τρεις; Είναι ελάχιστοι! Πέντε; Κάτι γίνεται. Ο παράγοντας της ποιότητας ασφαλώς επεισέρχεται, αλλά για καλό και για κακό ας εστιάσουμε στον αριθμό εφτά. Διότι άλλο να συνευρεθεί με δέκα αρσενικά κι άλλο με τρεις άνδρες, έτσι δεν είναι, καλα μου τριανταπεντάχρονα θηλυκά;
Μάλλον έτσι είναι.
Θα απουσιάσω λίγες μέρες. Θα τα ξαναπούμε Τετάρτη ή Πέμπτη πρωί.
Σχολιάστε ελεύθερα!