φίλες κε φίλοι, καλή σας μέρα το σημερινό σημείωμα το αφιερώνω στη Γεωργία Μες στα μισά του δρόμου της ζωής μας, /σε δρόμο βρέθηκα σκοτεινιασμένο / γιατί είχα το σωστό δρόμο χαμένο. / Αχ! και τι δύσκολο να το ιστορήσω / το θρασεμένο κι άγριο εκείνο δάσος, /που φόβο η θύμησή του ξαναφέρνει! / Πικρότερος … Συνεχίστε να διαβάζετε το ψυχοθεραπεία και επανάσταση.
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον σύνδεσμο στον WordPress ιστότοπο για ενσωμάτωση
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον κώδικα στον ιστότοπό σας για να ενσωματωθεί