φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα
Ο Φρειδερίκος Νίτσε έγραψε, στην ‘Ιστορία και Ζωή’, ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι ευτυχισμένος μόνο εάν μπορεί να ξεχνάει ( το παρελθόν, εννοείται), ότι ευτυχία είναι ‘η ικανότητα να αισθάνεται κανείς, όσο διαρκεί η ευτυχία, ανιστορικά‘. Δηλαδή, μόνο εάν είναι δεμένος με ένα σκοινί από το πάσσαλο της στιγμής, από το παλούκι του παρόντος, να κινείται γύρω από αυτό και να βόσκει ξένοιαστος, όπως η δεμένη κατσίκα ή το δεμένο άλογο.
Μιας όμως και οι άνθρωποι δεν ξεχνούν τόσο εύκολα, όπως υποστηρίζουν μερικοί, και επινοούν πάρα πολλούς τρόπους να διατηρούν, να συντηρούν τη συλλογική μνήμη (μύθος, τραγούδια, παροιμίες, θρύλοι, ιστορική επιστήμη, κοινωνικοί θεσμοί, αντιλήψεις, αξίες και άλλοι πολλοί), θα πρέπει να υποστηρίξουμε ότι η ευτυχία, όπως την εννοεί ο Νίτσε, είναι ανέφικτη.
Εκτός όμως από το παρόν και το παρελθόν, ο άνθρωπος μπορεί και ατενίζει το μέλλον. Δεν μπορεί να μην το κάνει, από τη στιγμή που γνωρίζει, και μόνο ο άνθρωπος το γνωρίζει, ότι θα πεθάνει. Η γνώση αυτή, βασανιστική, η έκπτωση από τον παράδεισο της ζωικής κατάστασης, εφοδιάζει τον άνθρωπο με την επιθυμία να γνωρίσει το μέλλον, άλλοτε για να γνωρίζει τι θα γίνει κι άλλοτε για να προετοιμαστεί για τα επερχόμενα δεινά.
Άλλοι πάνε στα μέντιουμ, στις χαρτορίχτρες και στις καφετζούδες κι άλλοι στη θεωρία. Εγώ πάω στη θεωρία. Το λέει και η λέξη: η θεωρία είναι η θέα του μέλλοντος. Οι περισσότεροι όμως άνθρωποι πάνε κάπου αλλού: στη κοινή λογική. Η κοινή λογική δεν είναι η κοινή γνώμη, η common sense: η κοινή γνώμη είναι η δηλητηριασμένη από τον Κύριο και τα τσιράκια του κοινή λογική. Η κοινή λογική είναι θεωρία και η θεωρία είναι κοινή λογική.
Αλλά τι είναι η κοινή λογική; Είναι μια γνώση, μια αντίληψη, ένας τρόπος σκέψης που είναι κοινό κτήμα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα κοινής λογικής.
Υπάρχει η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, την γνωρίζετε, υπάρχουν οι Καλές Τέχνες. Εάν υπάρχουν οι Καλές Τέχνες, εάν υπάρχει το Καλό και το Κακό, ποιες είναι οι Κακές Τέχνες; Εάν στον Αλέξανδρο, τον Κωνσταντίνο, τον Ναπολέοντα αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός ‘Μέγας’, ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ότι θα έρθει μια μέρα που θα λέμε και Μέγας Χίτλερ; Εάν έγινε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, εάν έγινε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η κοινή λογική λέει ότι θα γίνει και ο Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος.Εάν η Οδύσσεια κράτησε δέκα χρόνια, εάν βρισκόμαστε στην Αυγή μιας νέας Οδύσσειας, τότε δεν χρειάζεται να αναρωτηθούμε πόσο θα διαρκέσει η ληστρική επιδρομή του δυτικού Κυρίου στη Λιβύη και στην Βόρεια Αφρική.
Πιστεύετε ότι δεν θα γίνει; Είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι πιστεύετε ότι θα γίνει. Γνωρίζετε πότε; Όχι! Κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει. Θα ξαναγίνει μεγάλος σεισμός των 9 Ρίχτερ; Ασφαλώς και θα ξαναγίνει! Μπορεί και μεγαλύτερος; Είμαστε μάντεις; Όχι, βέβαια! Πως το γνωρίζουμε; Βασιζόμαστε στη κοινή λογική. Και οι σεισμολόγοι και στην κοινή λογική και στη θεωρία, στην επιστήμη τους. Θα υπάρξουν άλλες φυσικές καταστροφές, όπως αυτές που έχουν πλήξει τον πλανήτη τα τελευταία δέκα χρόνια; Ασφαλώς και θα υπάρξουν, ποιος μπορεί να το αρνηθεί. Εάν η σημερινή οικονομική κρίση ξεπεραστεί, θα ξαναϋπάρξει άλλη στο μέλλον; Ασφαλώς και θα υπάρξει! Γνωρίζουμε πότε; Όχι, και δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Εν έτει 2011, αποτελεί κοινό κτήμα των κατοίκων του παγκόσμιου χωριού ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας των φυσικών καταστροφών, των κρίσεων, των πολέμων και των επαναστάσεων. Αυτή η κοινή γνώση, η κοινή λογική μας ωθεί να κάνουμε κάποιες σκέψεις πάνω στο ζήτημα του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα γίνει. Το πότε δεν το γνωρίζει κανείς. Και θα το μάθουμε όταν θα έχει ήδη εξαπλωθεί και κλιμακωθεί. Υπάρχει όμως ένα στοιχείο, η αναλογία, που δεν μας αφήνει να σκεφτούμε ελεύθερα. Αναλογικά σκεφτόμενοι, θεωρούμε ότι η Γερμανία θα αρχίσει πάλι τον πόλεμο, ότι ο πλανήτης θα χωριστεί σε δυο μεγάλα στρατόπεδα. Νομίζω ότι πρέπει να απαλλαχτούμε από αυτό το ντεμοντέ μοντελάκι. Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει χωρίς να τον αρχίσει η Γερμανία, χωρίς να χωριστεί ο κόσμος σε δυο μεγάλα στρατόπεδα. Τουλάχιστον στην αρχή.Γιατί είναι στη φύση του πολέμου να γενικεύεται και να κλιμακώνεται, και άρα να συγκροτούνται συμμαχίες για να εξασφαλιστεί η νίκη.
Όπως και οι δυο προηγούμενοι, και ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι ληστρικός, αρπακτικός και η λεία θα είναι κυρίως το πετρέλαιο και οι πρώτες ύλες. Δεν μπορεί ο καπιταλισμός να αναπαραχθεί χωρίς αυτά. Έτσι, λογικά σκεπτόμενοι, η περιοχή που θα επιχειρήσουν να αρπάξουν θα είναι η τελευταία που έχει απομείνει με τόσα πολλά ενεργειακά αποθέματα και πρώτες ύλες και η περιοχή αυτή είναι η Σιβηρία. Ναι, η Σιβηρία. Η Σιβηρία θα γίνει μια μέρα θέατρο ανήκουστων πολεμικών συγκρούσεων. Προσέξτε μόνο πόσο μεθοδικά προσπαθεί να περικυκλώσει τη Σιβηρία το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής! Η Σιβηρία θα μοιραστεί στα τρία: ένα κομμάτι η Ρωσία, ένα η Κίνα κι ένα η USA.
Μέχρι να φτάσουμε εκεί, θα περάσουμε πρώτα από άλλες περιοχές. Η Λιβύη και η Βόρεια Αφρική είναι μία από αυτές. Το πετρέλαιό της είναι ο σκοπός της ληστρικής επιδρομής. Το οποίο το διεκδικούν οι Ευρωπαίοι, και πάνω απ΄όλα οι Γάλλοι Κύριοι. Αλλά για να το πάρουν θα χρειαστούν χερσαίες επιχειρήσεις. Αυτό είναι σήμερα το πρόβλημά τους: να τις κάνουν ή να μην τις κάνουν;
Θα τις κάνουν! Εάν δεν τις επιχειρήσουν, θα έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό. Εάν τις επιχειρήσουν, η έρημος της Λιβύης και όλη η Βόρεια Αφρική θα γίνει ένα πεδίο μάχης. Ποιες θα είναι οι συνέπειες; Είναι απρόβλεπτες; Καθόλου! Εάν σκεφτούμε ότι τα σύνορα των χωρών αυτής της περιοχής έχουν χαραχτεί με τον χάρακα, εάν σκεφτούμε τη φτώχεια στην υποσαχάρια περιοχή, εάν λάβουμε υπόψη μας τον φιλοπόλεμο και πολεμοχαρή χαρακτήρα των νομαδικών ποιμενικών φυλών, την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης, της αδυναμία αναπαραγωγής της εργασιακής δύναμης, την ανεργία, τις φυσικές καταστροφές, την πιθανότητα όλα αυτά να συντονιστούν, πιθανότητα καθόλου μα καθόλου αμελητέα, τότε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο αιώνας των κρίσεων, των καταστροφών, των πολέμων και των επαναστάσεων έχει ήδη αρχίσει.
Θεωρώ ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει. Εάν διαψευστούμε όσοι το πιστεύουμε, και δεν είμαστε λίγοι και λίγες, θα είναι μόνο και μόνο για να επαληθευτούμε. . . Είναι απλά ζήτημα χρόνου.
Οφέιλουμε όμως να θέσουμε κι ένα άλλο ερώτημα: θέλει ο Κύριος τον Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο; Τον χρειάζεται;
Ο Κύριος χρειάζεται τη αρπαγή, την καταστροφή και την εξόντωση όπως εμείς τον αέρα που αναπνέουμε. Η Κυριαρχία, και ειδικά η καπιταλιστική Κυριαρχία, προκαλεί τόσα προβλήματα που ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν είναι η εξάλειψή τους! Αυτός είναι ο έσχατος τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων. Υπάρχουν άνεργοι; Να τους καθαρίσουμε – γιατί να μειώσουμε το χρόνο εργασίας; Μαλάκες είμαστες;
Όχι, οι Κύριοι δεν είναι μαλάκες – είναι σοβαροί άνθρωποι, υπεύθυνοι, έξυπνοι. Μέχρι τώρα ο Κύριος παιζόταν μεταξύ της ήπιας, αργής, αφανούς αρπαγής (μέσω εμπορεύματος και χρήματος) , καταστροφής (φυσικές . . .) και εξόντωσης (μέσω πείνας, φτώχειας, λειψυδρίας και ασθενειών) και της σφοδρής, ταχείας, ορατής, του ληστρικού, καταστροφικού και εξοντωτικού πολέμου.
Όταν η απάτη δεν είναι αρκούντως αποτελεσματική, ο Κύριος επιστρέφει, εκών άκων, στη φυσική βία, στον πόλεμο. Μερικές φορές διστάζει, το σκέφτεται, όπως σήμερα με τη Λιβύη και την Βόρεια Αφρική, αλλά πολύ γρήγορα οι πρώτες ήττες και τα πρώτα αδιέξοδα τον ωθούν να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δράσει με αποφασιστικότητα, αδίστακτα, ανηλεώς. Είναι Κύριος.
Δεν θα αργήσουμε να το δούμε.
Αθανάσιος Δρατζίδης, Αλεξανδρούπολη, 22/03/2011
Σχολιάστε ελεύθερα!