φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα. χιονίζει.
Το Κοράνιο είναι ένας συγκερασμός δυο παραδόσεων –της αραβικής ποιμενικής, την οποία θα μπορούσαμε να συμπυκνώσουμε στην εξής πρόταση: η επιβίωση του ήρωα άραβα ποιμένα και κατακτητή, η ζωή, η ισχύς, ο πλούτος και η δόξα, εξασφαλίζονται με την αρπαγή, τον φόνο, την εξόντωση, την απαγωγή, την καταστροφή
κοινωνικού πλούτου και Παραγωγών, και της αγροτικής κοινοτικής, της εξισωτικής και κομμουνιστικής παράδοσης των υποτελών αγροτικών κοινοτήτων. Είναι σαφέστατο ότι κυρίαρχη είναι η ποιμενική παράδοση. Την αγροτική κομμουνιστική παράδοση, η οποία άλλοτε είναι ρητή κι άλλοτε λανθάνει διάχυτη στις αφηγήσεις του Κορανίου, θα μπορούσαμε να την συνοψίσουμε στην πρόταση: απαγορεύεται η φτώχεια μέσα στην κοινότητα, άρα και στην κοινότητα των κοινοτήτων, την κοινωνία.
Η Καινή Διαθήκη είναι κι αυτή ένα σημείο συνάντησης δυο παραδόσεων: της ελληνικής-εβραϊκής ποιμενικής και της αγροτικής κοινοτικής. Εδώ, είναι σαφές ότι κυριαρχεί η δεύτερη, η εξισωτική και κομμουνιστική των αγροτικών κοινοτήτων. Την πρώτη, την τσομπαναραϊϊκη, θα μπορούσαμε να την συμπυκνώσουμε παραθέτοντας τα λόγια του Οδυσσέα όπως έχουν καταγραφεί στην Ιλιάδα και τα λόγια του Περικλέους, στον ομώνυμο Επιτάφιο, όπως μας τον έχει παραδώσει ο Θουκυδίδης. Ο Οδυσσέας ισχυρίζεται (Β 298) ότι αισχρόν τοι δηρόν τε μένειν κενεόν τε νέεσθαι, δηλαδή είναι απαράδεκτο, είναι αίσχος να κάνεις μια ληστρική επιδρομή που διαρκεί πολύ και δεν επιφέρει λεία. Άρα, το ιδανικό είναι η ληστρική επιδρομή να είναι όσο γίνεται πιο σύντομη και να επιφέρει την μεγαλύτερη δυνατή λεία. (Αμοιβαία Κεφάλαια, σήμερα). Ο δε Περικλής είπε (Β 40.1) ότι δεν είναι ντροπή να ομολογούμε τη φτώχεια μας, αλλά μεγαλύτερη ντροπή είναι να μην προσπαθείς να ξεφύγεις από τη φτώχεια με τον πόλεμο, δηλαδή την αρπαγή και το φόνο. Την κομμουνιστική παράδοση της Καινής Διαθήκης θα μπορούσαμε να την συνοψίσουμε στην εξής πρόταση: απαγορεύεται η φτώχεια.
Η καταχωνιασμένη κομμουνιστική παράδοση του Κορανίου και της Καινής Διαθήκης σπάνε τα δεσμά τους, αποσύρονται από το πεδίο συνάντησης, διαλύουν τον συγκερασμό και επομένως θα συναντηθούν, έχουν ήδη συναντηθεί .
[Παρέκβαση. Η Καινή Διαθήκη ως κείμενο, ως αφήγηση, εντάσσεται στην παράδοση της αποκήρυξης του ηρωισμού, μια παράδοση που εγκαινίασε η Ιλιάδα ( ο Αχιλλέας στην Α είναι ήρωας, στην Ω δεν είναι – έχει αποκηρύξει τον ηρωισμό στην Τ, την Ψ και την Ω), παράδοση που συνεχίστηκε με τις καλύτερες στιγμές της δυτικής λογοτεχνίας, από τον Μοντέν και τον Ραμπελέ, από τον Σέξπυρ και τον Θερβάντες μέχρι τον Τζόις και τον Μπέκετ]
Δεν είμαι χριστιανός ούτε μουσουλμάνος. Είμαι άθεος διότι έχω πειστεί ότι Θεός είναι αυτό που θα ήθελε να είναι ο ίδιος ο Κύριος, δηλαδή αθάνατος και πανίσχυρος, αήττητος (αλλά δεν μπορεί κι ούτε θα μπορέσει). Όταν λατρεύουμε τον Θεό, το αφεντικό μας λατρεύουμε, αυτόν και τις επιθυμίες του, μη γελιόμαστε. Έχω γνωρίσει όμως χριστιανούς και μουσουλμάνους με τους οποίους έχω εργαστεί, έχω φάει, έχω ταξιδέψει μαζί τους, με βοήθησαν, τους βοήθησα, τους σέβομαι και τους μεν και τους δε και νομίζω ότι και μεταξύ τους υπάρχει αλληλοσεβασμός.
Ήρθε η ώρα, άθεοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι να συναντηθούμε και να υπερασπίσουμε τις δυο βασικές μας αρχές:
απαγορεύεται η φτώχεια
απαγορεύεται η μη ταύτιση σκοπών και μέσων, με άλλα λόγια απαγορεύεται η χρήση βίας.
Σχολιάστε ελεύθερα!